Het bloedbad van Nanjing E-Book

Magali Bailliot

• Herausgeber: 50Minutes.com (NL)
• Kategorie: Geisteswissenschaft
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Seitenzahl: 34

Beschreibung

Eindelijk alles wat je moet weten over Het bloedbad van Nanjing in minder dan een uur! In de zomer van 1937 raakten China en Japan in oorlog. Wanneer Shanghai valt, rukt het Japanse keizerlijke leger op naar Nanking en bezet het vanaf 13 december 1937: een massamoord begint. Moorden, verkrachtingen en branden waren aan de orde van de dag en eisten honderdduizenden slachtoffers onder soldaten, mannen, vrouwen, kinderen en bejaarden, ondanks de organisatie van een veiligheidszone die bijna 200.000 vluchtelingen opving. Na zes weken van bloedvergieten, eind januari 1938, werden de vluchtelingen gedwongen de veiligheidszone te verlaten en namen de wreedheden af. Vandaag is deze episode een gevoelig onderwerp geworden dat diplomatieke spanningen tussen China en Japan oproept.

Leseprobe

HET BLOEDBAD VAN NANJING

EEN VERSCHRIKKELIJKE EPISODE IN DE CHINEES-JAPANSE OORLOG…

•Wanneer? 13 december 1937 – eind januari 1938

•Waar: Nanjing, ook wel Nanking, (provincie Jiangsu, centraal China)

•Context? Chinees-Japanse oorlog (1937-1945)

•Protagonisten?

°Yasuhiko Asaka (bevelhebber van het keizerlijke Japanse leger, 1887-1981)

°Iwane Matsui (generaal van het Japanse keizerlijke leger, 1878-1948)

°John Rabe (Duits zakenman, 1882-1950)

•Implicaties?

°een zeer groot aantal slachtoffers, waarvan het exacte aantal wordt betwist: 200 000 volgens het Internationaal Militair Tribunaal voor het Verre Oosten (IMTFE), tussen 40 000 en 200 000 slachtoffers volgens verschillende Japanse historici

°absolute terreur onder de burgers, resulterend in een van de grootste ballingen in de Chinese geschiedenis

°processen en veroordelingen van de verantwoordelijken voor het bloedbad in 1946, door het IMTFE en het oorlogstribunaal van Nanjing

°een gevoelige kwestie en diplomatieke spanningen tussen China en Japan

In de zomer van 1937 raakten China en Japan in oorlog. De nationalisten, belichaamd door de Guomindang van Chiang Kai-shek (Chinese generalissimo en staatsman, 1887-1975), sloten zich tijdelijk aan bij de Chinese communisten om de Japanse invasie het hoofd te bieden. Maar in november 1937 viel Shanghai (China) en rukte het Japanse keizerlijke leger op naar Nanjing. Na een fase van intensieve bombardementen organiseerde het leger snel een beleg van de stad.

Vanaf 13 december 1937 bezette het Japanse leger Nanjing. Een massamoord begon. De belangrijkste doelwitten van de moorden waren de ongewapende soldaten en alle mannen die zich zouden kunnen verzetten, maar al snel werden ook vrouwen en ouderen het doelwit. Moord, verkrachting en brandstichting waren dagelijkse kost en eisten honderdduizenden slachtoffers. Hoewel een veiligheidszone, georganiseerd door een comité bestaande uit een twintigtal westerlingen die in het gebied waren gebleven, bijna 200 000 vluchtelingen opnam, was het moeilijk hun totale veiligheid te garanderen.

Na zes weken van bloedbaden, in eind januari 1938, oordeelde het Japanse leger dat de orde was hersteld en werden de vluchtelingen gedwongen de westelijke veiligheidszone te verlaten. De wreedheden namen af. Sommige historici zijn echter van mening dat het bloedbad van Nanjing al half november begon, d.w.z. zodra het Japanse leger in de provincie Jiangsu aankwam en dat het pas eind maart 1938 eindigde.

CONTEXT

TOENEMEND NATIONALISME IN JAPAN

Toen het Meiji-tijdperk (1868-1912) ten einde liep, ontwikkelde zich in Japan een nieuwe ideologie. Na de overwinning op Rusland in 1905 twijfelde de archipel niet langer aan zijn kracht of superioriteit. Dit was een keerpunt in de geschiedenis van Japan, want het was de eerste overwinning van een Aziatische macht op een westerse staat. Het land werd een permanent lid van de imperialistische beweging die door het Westen op gang was gebracht en die het nu kon uitdagen.

In de jaren twintig werd de vaart er echter uit gehaald door economische en sociale problemen. Het feit dat de Japanse economie gebaseerd was op externe afhankelijkheid van grondstoffen en export bracht Japan er immers toe te streven naar uitbreiding om de aanvoer te beheersen. Als in die tijd politici de schuld kregen van de stagnatie van het land, kreeg het leger, dat in 1889 was gepromoveerd tot de Keizerlijke Raad, een imago van onkreukbaarheid. Beetje bij beetje kreeg het leger de overhand in de politieke sfeer. Met de vervanging van officieren uit samoeraifamilies door officieren van bescheiden afkomst die een morele vernieuwing belichaamden, ontwikkelde zich een nieuwe totalitaire en imperialistische geest.