Elizabeth Barrett Browning (1806-1861) - angielska poetka epoki wiktoriańskiej. Solidnie wykształcona jak na kobietę w swoich czasach, miała bowiem pozwolenie, by wraz z bratem uczęszczać na lekcje z guwernerem. Na przekór XIX-wiecznej obyczajowości pisała wiersze i wydawała je, choć musiała się przy tym uciekać do sztuczek. Jej najsłynniejsze dzieło to wiersze miłosne pisane do męża. Ukazały się one pod tytułem "Sonety z portugalskiego", jako rzekome tłumaczenie utworów Luísa de Camõesa. Jako dorastająca dziewczyna zapadła na ciężką chorobę (prawdopodobnie gruźlicę), w skutek czego rodzice traktowali ją jak inwalidkę. Nie przeszkodziło to jej potajemnie wyjść za mąż za pisarza Roberta Browninga, przeprowadzić się z Londynu do Włoch, a także urodzić i wychować syna. Pochowana na cmentarzu we Florencji.