Kamer 101 E-Book

Enea Tonon

• Herausgeber: Enea Tonon
• Kategorie: Erotik
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2021

Beschreibung

Naast het plezier ontvouwt zich het waargebeurde verhaal van sadistische liefde, waarin een wrede jonge vrouw leeft zonder regels of scrupules. Met koude vastberadenheid zoekt ze de extase van de zintuigen door haar lucide brutaliteit, ervan overtuigd dat het sublieme genot het genadeloze is, waarin haar eigen beoefening van goddeloosheid volledig mogelijk en volledig beschikbaar wordt gemaakt. Hij gelooft dat plezier krachtig, vastberaden en hoogtij viert, omdat het in het DNA is geschreven, terwijl liefde in plaats daarvan een zwak gevoel is, dat zijn oorsprong vindt in de culturele sfeer. Een snelle afdaling naar de hel, de twee personages van dit verhaal delen elk hun eigen weg.

Leseprobe

Kamer 101

"Het obscene is de wortel van plezier"

Door Enea Tonon

Tweede druk

Copyright 2017 Enea Tonon

Uitgever Enea Tonon

of------------------------------------------------- ----------------------of

Auteur - Enea Tonon

Illustratie - Tania Galiè

Tweede editie 2017

© Alle rechten zijn voorbehouden aan de schrijver

Dit eBook mag niet worden verhandeld, verhandeld, uitgeleend of doorverkocht en mag op geen enkele manier worden verspreid zonder de voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.

Elk ongeoorloofd gebruik of ongeoorloofde distributie vormt een schending van de rechten van de uitgever en de auteur en zal civiel en strafrechtelijk worden bestraft zoals bepaald door wet 633/1941.

of------------------------------------------------- ----------------------of

Voorwoord

De al dan niet haalbaarheid van fantasieën hangt samen met dezelfde zwakte die de religieuze mens doet.

- De noodzaak om vorm en tastbaarheid te geven om te geloven -.

Soms zijn we vrij van deze zwakte en kunnen we alles absoluut echt leven, op dezelfde manier als we willen, en worden de grenzen van de werkelijkheid mobiel en hangen ze af van de kracht van de geest.

Concluderend, meedogenloos, onverbiddelijk, en we voelen tintelingen van plezier en de lichamelijkheid reageert afgestemd.

Jacqueline

De natuur, de verbeelding en het geweld als instrumenten van vrijheid, in tegenstelling tot een reden die haar op zijn eigen manier dwingt en verminkt, "die heerschappij en orde eist".

De enige ethiek die de dood van de rede overleeft, wanneer deze tot het uiterste wordt gedreven, kan alleen die van plezier zijn.

In dezelfde persoon kunnen tegengestelde oriëntaties naast elkaar bestaan, en de ene kan de andere overwinnen vanwege katalyserende gebeurtenissen, maar ook in dezelfde relatie waarin de - rollen - goed worden getraceerd, zijn er in werkelijkheid uitwisselingen op psychologisch niveau die een enkele oceaan waarin we allebei zijn ondergedompeld.

Het zorgt ervoor dat ik je wil binnenvallen, je wil plunderen, alsof ik op een klif ben, met jou onderaan, op zoek naar mijn ogen.

Ik blijf daar in feite naar je kijken en ga niet naar beneden.

Mijn adrenaline stijgt, mijn ademhaling versnelt, ik kijk naar je en test de weerstand van je lichaam.

Ik blijf stil en weeg het niveau van mijn zelfbeheersing af, houd me in en weet niet wie van ons ik nu bescherm.

Ik weet dat je wilt dat ik naar beneden ga, en ik wacht nog steeds.

Raflesia

of------------------------------------------------- ----------------------of

Invoering

Geef me je hand en knijp stevig vast, en laat deze reis niet los.

We zullen door sensaties en illusies gaan en sommige momenten waarop het leven op vuurwerk lijkt en men zich in de hemel voelt terwijl hij in de hel wegzinkt.

Kom dan, leg uw lippen op de mijne en sluit uw ogen.

Laat mijn adem je longen binnenkomen en de mijne, de enige zuurstof om je te laten leven, en langzaamaan voel je je verloren alsof je een gif inademt

zonder terugkeer.

Een medicijn en een illusie samen.

Tania Galiè - Copyright 2013

Hoofdstuk 1

Het wachten

Op de patio van het kleine hotel, afgezonderd tussen de bomen, aan de rand van het bos, wachtte ik haar op.

Hij zou er om negen uur zijn, maar hij was laat.

Met mijn gedachten ging ik terug naar alles wat ons in anderhalve maand daar nu had gebracht.

Aan berichten, e-mails en onze lange online meetings, die soms hele nachten duurden.

Ik was de avond ervoor aangekomen, na een reis van zeven uur zonder bijna te stoppen, behalve om bij te tanken, en nadat ik de snelweg had verlaten, klom ik omhoog en daalde ik de haarspeldbochten af die me naar de vallei brachten, tussen bijna ongerepte landschappen en erg groen.

Mephisto, de naam van het hotel dat ik had geboekt.

Iets voorbestemd en een voorgevoel in die naam, in die verplichte keuze, aangezien ik niets anders in de buurt had gevonden.

- Mephisto, Mephistofele -, bijna het teken van het lot.

Faust en de duivel, maar wie van ons is Mephistopheles en wie is Faust?

Of beide demonen? Meest waarschijnlijke!

De ziel en het lichaam, vervreemd en verkocht aan duistere emoties die ons wild duwden waar het koninkrijk van het kwaad zich kleedt met plezier.

Ik voelde, ik wist dat ik zo ver was gekomen, ik hou ook van Faust om mijn ziel en lichaam te verkopen, maar aan wie? En in ruil voor wat?

Ik was er echter zeker en volledig van bewust dat ik het was die de duivel wakker maakte die in haar bewusteloos sliep, maar ik wist niet hoeveel ze ten prooi viel aan de nieuwe verlangens die haar naar onze ontmoeting sleurden.

Ik voelde me zowel opgewonden als tegelijkertijd bang voor wat er zou kunnen gebeuren, nu we op het punt stonden het oog van de storm binnen te gaan, vanwaar het onmogelijk voor ons zou zijn om te ontsnappen.

Alles was gepland en we wisten allebei dat het geen spel was dat we wilden.

In de tijd voorafgaand aan die ontmoeting had ik een pervers zaadje in haar laten vallen, dat in die vruchtbare grond snel was ontsproten, zo weelderig en sterk als een gigantische onkruid.

Haar verstand en neigingen hadden alle angst en medelijden in haar uitgewist, en het enige graan dat ontkiemde in de zon van onze brandende gedachten tijdens het smelten, was bloedkleurig in die hete zomer.

- Ik voel me kortademig, ik voel mijn huid trillen, ga op orde en zie je volgende week.

Ik was vanuit Iran teruggekeerd naar Italië, twee weken voordat die boodschap van hem en juli net was begonnen, en het was heet.

Ik had de kamer waarin ik de vorige nacht had geslapen, zonder problemen veranderd in een frissere en grotere kamer, want in die dagen was ik bijna de enige gast in dat hotel.

Dat vermoeiende wachten, samen met de gedachten die door mijn hoofd gingen, maakten me onrustig.

Ik belde haar op haar mobiele telefoon en vroeg haar waarom ze te laat was, maar ze reageerde geïrriteerd.

- Ik had wat problemen, maar als je moe en nerveus bent, ga ik zonder problemen terug.

Ik wist dat het gewoon een boze en dreigende reactie was, en dat hij de ontmoeting met mij niet zou opgeven, omdat hij net als ik te lang had gewacht, met gretigheid en verlangen naar onze ontmoeting.

Ik kreeg een vlaag van irritatie en de verleiding om tegen haar te zeggen: "doe wat je wilt", maar het verlangen en de angst om haar daar te hebben was groot en ik zou niet hebben opgegeven haar zo gemakkelijk te ontmoeten.

Ik rookte meer sigaretten met groeiend ongeduld.

Heet, en buiten de schaduw van de patio was de zon verblindend, als de gedachten die in mijn hoofd dansten.

Zoveel woorden hadden een nieuwe wereld gebouwd, nooit eerder bezocht en waarin we ons beiden op het punt stonden ons onder te dompelen.

Zijn zinnen weergalmden in mijn hoofd met hun lading sensualiteit, vermengd met een vleugje waanzin en het onverwachte.

Om de tijd te doden, herlas ik enkele van zijn talloze berichten op mijn mobiele telefoon.

- Ik weet gewoon heel goed, waar ik aankom, waar ik heen kan als ik wil, en ik weet heel goed dat ik verslaafd ben, en dat je een vrouw zoals ik niet vaak tegenkomt in het leven.

- Niet voor wat ik doe, maar voor de gedachte die binnenkomt, doordringt als lucht, geen grenzen of barrières kent.

Ze schreef me, en ik vroeg haar:

- Word je nog steeds elke ochtend wakker voor je plezier?

- Ja, het is altijd mijn obsessie, maar nu ben jij mijn genoegen, dus het is concreet gemaakt.

Ik was angstig en onzeker en wist niet hoe ik me bij haar moest gedragen en wat ik moest zeggen.

Ik ervoer nieuwe emoties die al lang tussen ons waren gecultiveerd, maar ik wist niet hoe mijn gevoelens en die van haar zouden veranderen tijdens onze ontmoeting.

Ik was vaag bang dat alles moeilijk zou worden en dat ik me ongemakkelijk zou voelen.

Ik kon het niet laten om aan tafel te gaan zitten en bleef maar opstaan om rond en rond te draaien in de kleine tuin die al verlicht was door een brandende zon.

Hoeveel dingen hadden we tegen elkaar gezegd in die anderhalve maand, waarin we elke avond ongeveer vier uur met elkaar praatten op het net.

Ik had vele witte nachten met haar achter de computer doorgebracht, vooral toen ik in Iran was en vanwege het tijdsverschil waren we klaar met schrijven aan elkaar toen ze het ontbijt al op tafel hadden gezet, en de twee ingenieurs die in hetzelfde woonden huis waar ik verbleef, belden ze verschillende keren, terwijl ze me achterdochtig aankeken, omdat ze me de hele nacht op het net hadden zien doorbrengen.

Het hield me overdag wakker, de adrenaline die ze in mijn bloed had gestoken, maar soms merkte ik door vermoeidheid een lichte handbeweging op.

Ik had me altijd een vrouw als deze voorgesteld en willen leren kennen, volkomen pervers, zonder haar ooit te hebben ontmoet, en ik dacht dat die kans me deze kans niet zou geven en in plaats daarvan is ze hier plotseling in mijn leven.

Ze had dorst naar gewetenloos plezier, wreed en gretig om het plezier te ervaren dat voortkomt uit kwelling, maar ze zei dat ze in staat was lief te hebben.

- Liefde en plezier zijn in mij gespleten.

Dit had hij verschillende keren gezegd, toen ik erop wees dat hij niet van me kon houden en tegelijkertijd naar mijn kwelling kon verlangen als de brandstof van zijn plezier.

Ze was gaan denken dat het meest sublieme plezier van allemaal het martelen en vermoorden van de persoon op wie ze verliefd waren, was.

Hij zei dat hij van me hield tot het einde van zijn ademhaling, en die argumenten, waarvan ik dacht dat het louter onwerkelijke overdrijvingen waren, slaagden er nog steeds in om een subtiel alarm in mijn gedachten te veroorzaken.

Ik bleef zijn andere berichten lezen, die het weefsel hadden opgebouwd van de emoties die me hier hadden gebracht.

- Ik ben er altijd voor je, het licht van mijn ogen is nu van jou.

- Duizend woorden, duizend gedachten zouden niet kunnen uitdrukken wat ik voor je voel.

- Wat een schouwspel om iets te hebben dat de moeite waard is om voor te leven.

- Ik wil je zeggen dat ik van je hou tot het einde van mijn ademhaling.

- Geen leven zonder jou.

- Je bent verschrikkelijk verwoed in mij, je houdt me bezig, mijn gedachten, mijn verlangens, altijd, je bent een bron van grenzeloze opwinding, ik aanbid je.

- Je bent er altijd als een hamer in mijn verlangens, als een zweep in mijn gedachten, alles komt met je mee, alles brengt me altijd bij jou terug.

- Roberto Ik ben al thuis, ik probeer wakker op je te wachten, ik zou je zo intens willen berijden dat je de adem beneemt, je bent in mij, in mij.

- Ik sta onder de douche, ik sta in vuur en vlam bij je gedachte, ik wou dat je hier was om me te strelen, te masseren, me diep in de ingewanden te penetreren zonder genade.

- Je bent daar als een wervelwind in mijn hoofd, als een vuur in mijn hoofd, als een slang in mijn geslacht, je krabt eraan, je vult het, je bevredigt het.

- Ik denk niet dat je noch zachtmoedig, noch meegaand bent, je bent complex en je bent het mijne van mijn eigendom.

- Je moet vrij zijn om te kiezen, ik voel dat je van mij bent en ik speel niet, ik maak geen grapjes, ik voel dat je de mijne bent.

- Mijn enige doelwit ben jij, mijn wraak, mijn wereld.

- Je vraagt me of ik veranderd ben, ja ik voel me als een andere vrouw, misschien jij misschien ik, we zijn voorbestemd, jij en ik.

- Mijn liefste, ik wil je miljoenen martelingen geven, maar ik zou je niet kunnen laten sterven, nee, want ik hou echt van je, ik wil bij je zijn. Ik ben opgewonden en beef van verlangen.

- Niet helemaal, ik wil je zien lijden om volledig van je te genieten, zelfs als je terreur in je ogen ziet, alles is liefde, ik kan met je doen wat ik wil.

- Liefde, de onze, is absoluut gepassioneerd en meedogenloos, definieer het niet, we moeten het gewoon leven.

- Ik voel me niet zo, ik ben zo, de kwestie is omdat je nog steeds niet kunt begrijpen dat ik kan doen wat ik wil met en met jou, je bent in mijn bezit en je weet het niet.

- Eeuwige liefde gezocht en uiteindelijk gevonden, leefde al snel.

- Ik ben opgewonden en je weet niet hoeveel.

- Natuurlijk zal ik er zijn, liefje, ik hou van je en mijn hart klopt snel, wachtend op mijn zenuwen.

- Ik wil je niet laten sterven, maar mijn plezier is te veel en ik kan het niet beheersen en ik voel me bezeten door mijn zintuigen, en alleen zij beheersen mij altijd, altijd alleen zij.

Ik dacht eraan hoe snel genoeg, meegesleept door mijn woorden, plezier en de oorsprong ervan in haar waren veranderd, en hoezeer haar fantasieën de vorm konden aannemen van een versterkt sadisme, dat in staat was om extreme gevolgen te hebben.

Ik herinnerde me de sadistische scènes die hij voor me schilderde die niets van het spel hadden, maar intens pervers waren, doordrenkt met grenzeloze wreedheid.

Zijn andere berichten kwamen overeen met de lieve berichten in mijn gedachten.

- Geweldige dag, ik werd wakker met de gedachte aan jou en ik ben opgewonden.

- En dan weet je, nu kan ik plezier alleen op deze manier zien, in deze vorm.

- Ik kan het me niet alleen op een gepassioneerde manier voorstellen.

- Je hoeft niet bang te zijn dat ik je niet vermoord.

- Ik wil alleen bij jou zijn, ik wil niets anders, ik wil bij je zijn, je bent mijn absolute genoegen.

- Ik wil jou en ik wil je uit elkaar halen.

Ik had haar geschreven: