3,49 €
Aisha ist ein junges Mädchen von sieben Jahren aus einem kleinen Dorf in Malaysia und erlebt in der dortigen Natur wunderbare Abendteuer. Sie findet viele neue Freunde, wie den kleinen Krebs Ketam oder die Eidechse Lissi. Die 13 Geschichten eignen sich zum Vor- und Selbstlesen für Kinder und Erwachsene jeden Alters. Die Autorin vermag es, ungezwungen und gefühlvoll neben den spannenden Abenteuergeschichten den jungen und älteren Lesern Umweltschutz und Respekt vor Tieren näher zu bringen. Sich mehr in die Natur einzufühlen und sie zu verstehen ist ihr ein besonderes Anliegen.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Seitenzahl: 35
Veröffentlichungsjahr: 2020
Dierenverhalen voor kinderen
van vijf jaar en ouder, evenals volwassenen
die niet zijn vergeten hoe magisch het is
om de wereld door kinderogen te zien.
Dit boek is toegewijd aan een speciaal kind, mijn eerste kleinkind, en aan de ouders, mijn zoon Philipp en zijn vrouw Angelina. Ook aan mijn dochters Isabel en Julia en hun families, en alle kinderen in de wereld!
Mijn wens is dat dit boek mensen meer dan ooit zal verbinden met de natuur, met de planten en de dieren van onze planeet. We hopen allemaal op een vredige en gelukkige toekomst, zodat de natuur behouden kan blijven, dieren in hun natuurlijke omgeving kunnen leven en mensen in vrede leven en elkaar respecteren, ongeacht de cultuur waar ze bij horen en welke taal ze spreken.
Voorwoord
Aisha
De kleine krab Ketam
De leguaan familie
Lissi
IJsvogel Utam
Zeearend Timor
Pratende bomen
Grootmoeder
Waar komen de varkens vandaan?
De avonturen van Ayer Ketam
De zwaluwen
De vermomming
De verrassing
Er zijn niet veel volwassenen die in staat zijn om als een kind te denken en hun fantasie te ervaren. Wij volwassenen compliceren het leven te veel en verliezen zo de relatie die hoort bij onze leeftijd.
Maar wat kunnen wij mensen doen zonder ons te verhouden tot de wereld om ons heen? Is onze relatie met de wereld om ons heen niet altijd hét voorbeeld geweest voor onze technische ontwikkeling, en heeft dit de mensen niet geholpen? Hebben we de natuur niet op veel manieren gekopieerd? We zullen er nooit in slagen de natuur volledig te vervangen.
Laten we een wandeling maken in het bos – om precies te zijn – aan de oostkust van Malaya en in de jungle. ( Malaya is de oude naam voor Maleisië.)
Een goede, oude vriend vertelde me zo’n 25 jaar geleden: “Let op de vogels, ze leven eenvoudig. Ze zaaien niet, ze oogsten niet, ze spreiden gewoon hun vleugels en vliegen. Dat is echte vrijheid!”
Geniet nu van het lezen van deze dierenverhalen, die ik in de wereld om me heen heb meegemaakt en voor kinderen heb geschreven. En misschien zijn er ook enkele volwassenen die hiervan zullen genieten.
Kuantan, Malaya, januari 2015
Aisha is een jong 7-jarig meisje dat in een kampong (klein dorpje) woont met haar ouders en drie broers. De kampong bevindt zich buiten de stad Sungai Lembing, en Aisha bracht veel tijd door met ronddwalen in de omgeving.
Haar broers waren niet geïnteresseerd in hun omgeving; ze waren ouder dan Aisha. Maar haar jongste broer Zainiffa was wel benieuwd, hij vergezelde haar af en toe terwijl ze hem de wereld om hen heen uitlegde.
Zainiffa was 10 jaar oud en ging al naar de middelbare school in Kuantan. Zijn broer Mohamed was 13 en Ibrahim was al 15 jaar oud. Beide oudere broers waren bijna klaar met school en zaten te wachten op een werkplek in Kuala Lumpur. Maar er was niet genoeg werk voor iedereen. Mohamed wil graag als monteur werken, Ibrahim wilde een grote bus besturen en Zainiffa droomde ervan ooit een beroemde schilder te worden.
Vader werkte in een resort als verzorger en moeder deed wat naaiwerk voor verschillende mensen om wat extra geld te verdienen. Eigenlijk zou er genoeg werk in huis zijn geweest, maar om vijf hongerige monden te voeden moest ze wel wat meer werken!
Het leven in de kampong was eenvoudig. Ze hadden alles wat ze nodig hadden: een generator, gas om te koken en een bed voor iedereen. De drie broers deelden een kamer en er was een extra kamer voor Aisha, omdat ze een meisje was!
Ze hadden een hond, Josef, en twee katten, Teluk en Baluk. Er liepen ook vijf kippen rond die de familie van eieren voorzagen. En als één ei uitkwam en het kleine kuiken groot genoeg was om zelf eieren te leggen, werd één van de grotere kippen gebruikt voor het avondeten ... Zo was het kampong leven; het gezin moest overleven en doen wat nodig was. Er bleven dus altijd vijf kippen over.