6,99 €
Mehr erfahren.
- Herausgeber: Books on Demand
- Kategorie: Religion und Spiritualität
- Serie: Dasch dr Boode - s alte Teschdamänt uf Baaseldütsch
- Sprache: Deutsch
Band 1 des Alten Testaments enthält die Psalmen auf Baseldeutsch.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Seitenzahl: 294
Veröffentlichungsjahr: 2020
Ähnliche
INHALT
Vorewägg
Yygang (Bsalm 1 – 3)
Däilbuech 1 (Bsalm 3 – 41)
Däilbuech 2 (Bsalm 42 – 72)
Däilbuech 3 (Bsalm 72 – 89)
Däilbuech 4 (Bsalm 90 – 106)
Däilbuech 5 (Bsalm 107 – 145)
Ussgang (Bsalm 146 – 150)
Noochgedangge
Baasler Biibelgsellschaft
Wyteri baaseldütschi Biibel-Büecher
Zur Phersoon
VOREWÄGG
Jeede Grischt kennt d Bsalme. Dr Martin Luther het gsäit: «D Bryysige möchten e gläini Biible syy, wo alles, wo in dr ganze Biible stoo duet, zämmegfasst und zumene feine Handbuech gmacht isch»1
D Bsalme – oder dr «Bsalter» - isch s Gebättbuech und s Gsangbuech us dr Biible. Me könnti saage, s handled sich um en Antwoort vom Mensch uf e HEER, e Gsprööch vom Mensch mid em HEER – und zwoor in Poesie. D Bsalme sin au Broot für d Seel. Sy bringen alli menschlige Gfüül zum Ussdrugg, vo zum «Dood bedriebt», bis zum ene «himmelhooch juuchzge». S isch völlig wuurscht, ob me voll Hoffnig oder verzwyyfled isch, d Bsalme hälfe däm immer, wo sy lääse duet! Dr Jesus Grischtus het Bsalme bätted, die alten Israelite hän sy gmuurmled, dr Mattäus und dr Paulus hän sy im Kopf gha – und d Juude vo hüt föön dr Sabbat in dr Sinagoogen aa mid eme gsungene Bsalm. Am Ändi vom Nachtässen am Sabbat muurmle sy dr hundertsäggsezwanzigschti Bsalm. Bsalme finde mr wunderbaar verdoont, zum Byspyl bi de Komponischde Bach, Händel, Pachelbel, Schütz. Mänge griegt e Hieenerhut, wenn er im dütsche Requiem vom Johannes Brahms am Aafang d Väärs 5 und 6 us em hundertsäggsezwanzigschde Bsalm hööre duet. Und bitte nid vergässe: Dr letschti Satz wo unseren Erlööser, dr Jesus Grischtus nach em Lukas (Lk 23,43) am Grütz gsäit het, isch dr fümfti Värs us em äinedryssigschde Bsalm: «In dy Hand yyne duen ych dr Huuch vo mym Lääben yyne leege». Und dr letschti Satz, wo dr Messias am Grütz nach em Mattäus (27,46) und em Markus (15,34) gsäit het, isch dr zwäiti Väärs vom zwäiezwanzigschte Psalm: «My GOTT, my GOTT, wäge waas hesch du my verloo?»
S Buech vo de Bryysigen isch käi Sammelsuurium vo zuefellig zämme gstellte fromme Sprüch. Näi, s isch e guet überleggti Komposizyoon. Me duet drum guet draa, nid nummen äinzelni Bsalmen uusezbigge. Wemme nämmlig d Bryysige vom eerschte bis zum letschde Bsalm duurelääse duet, drno ergänn sich ganz nöi’i Yysichte.
Au wenn s sich nid um e fortlaufendi Entwiggligslyynie handle duet, kam e doch saage, as sich vom Bsalm 4 bis zum Bsalm 150, aagfange bi de Glaagebitte bis aane zumene umfassende Loobbryys e steetigi Stäigerig zäige duet.
Bi dr Yydäilig duen y im Aasatz vom Pfaarer Dr. Beat Weber2 folge. Wie d Tora au als «Fümfbiecher vom Moose» bezäichned wiird, kame d Bryysigen au als «Fümfbiecher vom David» bezäichne. Die ängi Zämmeschau zwüsche dr Tora und de Bsalme zäigt sich au doo drin, as d Juuden am Sabbat näben eme Tora-Abschnitt allewyyl au en Abschnitt us de Bryysige lääse dien.
Wyteri Äinzelhäite zu de Bryysige finde Sy, falls Sy daas interessiere duet, ab Syte 272 in de NOOCHGEDANGGE.
Im Dr. Beat Weber, em langjöörige Pfaarer vo Linden im Emmedaal und groosse Bsalmeforscher und – kenner, dangg y vo Häärze. Äär het mr in verschiidenschter Hiisicht s Verständnis für d Bryysige göffnet – dur syni Biecher und Artiggel, bsunders aber au, well er mr e baar schwiirigi Bsalme genau kontrolliert het.
Wie me d Bsalmen am Beschde nutze ka, säit ys dr Dietrich Bonhoeffer (1906-1945) in sym Buech über d Bsalme3: «Wo mr also in unsere Kirche d Bsalme nümme bätte dien, do mien mr dr Bsalter umso mee in unseri däägligen Aadachten am Moorgen und am Ooben ufnää.»
Ettige/Basel, am Bättdaag 2020 Jürg Meier
1 Luther, M. (1528), Zweite Vorrede auf den Psalter, in: Bornkamm, H., Hrsg.: „Luthers Vorreden zur Bibel“, Insel Taschenbuch 677, 1983, Syte 65.
2 Weber, B. (2010), Werkbuch Psalmen I – III, Stuttgart: W. Kohlhammer. 3 Bände.
3 Bonhoeffer, D. (2016), Die Psalmen: Das Gebetbuch der Bibel, 21. Auflage, Giessen: Brunnen.
Yygang
1
1 Glüggbryysig däm,
wo sich dur die nid loot lo be’yyflusse loo,
wo loosglööst sin vom HEER 4 –
und wo au nid mit de Spötter zämme hoggt.
2 Dä, wo Gluscht het uf d Unterwyysig vom HEER,
wo über d Wäägwyysig Daag und Nacht muurmle duet.
3 Dää isch wien e Baum, aanepflanzt an d Bewässerigsgrääbe.
Äine, wo allewyyl Frücht bringt, wenn d Zyt drzue isch.
E soo äim syni Bletter dien nid verwelggen
und alles won er macht, daas glingt.
4 Aber esoo sin die jo nid,
wo vom HEER loosglööst sin –
die sin wie Strau, wo dr Wind verwäie duet.
5 Wäge däm kömme die Gottloosen im Gricht flach uuse,
und d Sünder in dr Gmäind vo de Grächte grad genau esoo.
6 Dr HEER nämmlig kennt dr Wääg vo de Grächte,
aber dr Wääg vo dääne Gottloose, dää vergoot.
2
1 Wäge waas dien d Völgger eson e Mäis mache?
Für waas dien d Nazyoone sinnloosi Blään schmiide?
2 D König vo dr Wält stöön uf
und d Füürschte dien sich zämme
gege dr HEER und dää, won äär zum König gsalbt gha het:
3 «Loos, mr verryssen iri Fessle!
Kömmed, mr dien iri Strigg duuredrenne!»
4 Aber dää, wo im Himmel droone duet, dä lacht sy us.
Äär duet sich über ir Handle moggiere.
5 Wenn d Zyt koo isch duet äär mid ene reede voll Wuet.
Er verschreggt sy drno mit synere Döibi und säit:
6 «Yych sälber ha my König yygsetzt –
uf em Zion, mym häilige Bäärg!»
7 Und ych will mittäile, was dr HEER bschlosse het:
«Äär het zuemer gsäit: Duu bisch my Bueb!
Hüt han y dy geboore!
8 Du muesch my numme drum bätte!
Und scho mach y die fremde Völgger zu dym Bsitz.
Sogaar die fäärnschte Länder uf däre Wält gib ych diir.
9 Mid emen yysige Herrscherstaab söllsch sy verschmättere.
Wie Gschiir kasch duu sy in Stügg verschloo.»
10 Drum, ir König, kömmed zur Yysicht!
Löönd öich waarne, ir Heerscher vo däre Wält!
11 Diend öich im HEER mid Eerfuurcht unterwäärfen
und diend em mid Zitteren und Begäischterig zuejuuble!
12 Küssed dr Soon, sunscht könnt er suur wäärden
und iir würded uf öirem Wääg z Grund goo.
S brucht nid vyyl, as er böös wiird.
Glügglig sin alli, wo bi iim Hilf und Schutz sueche dien!
3
1 E Bsalm mid em David verbunde,
won äär voor sym Bueb, em Absalom,
het flüchte miesse.
2 HEER, ych ka myni Geegner nid zelle!
So vil dien sich geege my erheebe.
3 S sin so vyyli, wo zue mr saage dien:
«Du wiiirsch käi Hilf griege vom HEER!»
Sela5
4 Aber duu, HEER, bisch jo my Schild, wo my schütze duet.
Duesch scho für my Eer soorgen, as y my Kopf wider ufheebe ka.
5 Lut han y zum HEER gschraue!
Und denn isch sy Antwoort zue mr koo vo sym häilige Bäärg.
Sela
6 Y bi aanegläägen und ha gschlooffe.
Won y ufgwacht bi, han y gwüsst: Dr HEER hilft mr.
7 Drum han y au käi Angscht vor em Volgg –
Vo däne Duusige, wo uf my loos go wän.
8 Stand uff, HEER! Hilff mr doch, HEER!
Joo, Du vertäilsch myne Find Kiinhöggen
und däne, wo vo diir loosglöst sin,
duesch d Zeen uuse schloo.
9 Bim HEER findet sich d Hilf.
Due dy Volgg säägne.
Sela
4 Die hebräische Wörter (JHWH) und (Jah), wo für GOTT brucht wiird, han y allewyyl mit «HEER» übersetzt.
5 SELA – dasch en Aawyysig in de Bryysige. S het sich jo um Lieder ghandled, wo me gsunge het. Me wäiss nid gnau, was es bedütte sotti. Vilicht mäints äyfach en Yyschnitt oder e Dänggpause.
Däilbuech 1
«Briise sygsch duu,
HEER, GOTT vo Israel!
Vo Eewigkäit zu Eewigkäit!
Amen! Und nonemoll: Amen!»
Bsalm 41,14
4
1 Für e Choorläiter. E Bsalm mid em David verbunde,
wo me singt zur Muusig vo Säiteninschtrumänt.
2 Gib mr doch Antwoort, GOTT6, wenn y rieffe due.
In dr Bedrängnis hesch duu mr gholffe!
Heb Verbaarmen und loos uf myni Gebätt!
3 «Wie lang no wänd iir my dure Drägg zie, ir Heeresöönli?
Ir händ numme s Gschnuur gärn und diend allewyyl liege!
Sela
4 Wüssed: Wäär zum HEER ghöört, däm hilft er wunderbaar.
Wen yych zuenem rieffe due, drno höört my dr HEER!
5 Au wenn er gfruschted sind, sötted er nid sündige!
Hirned im Bett nonemoll drüber nooch und halted d Glappe!
Sela
6 Bringed Opfer, wo eerlig gmäint sin!
Diend doch uf e HEER verdraue!»
7 Me höört vyli joomere: «Vo wäm könne mr no Guets erfaare?»
O HEER, s Lüüchte vo dynere Geegewaart fäält uns dotaal!
8 Aber mym Häärz hesch duu Fröide gschänggt.
Mee als doozmoll, wo sy gnueg Koorn und Moscht gha hän.
9 Yych ka guet go schlooffe,
well Duu, HEER drfüür luegsch,
as y sicher woone ka.
5
1 E Bsalm mid em David verbunde,
wo me singe duet zum Flöötespiil.
2 Loos uf myni Woort, HEER!
Verstoo doch, worum ych stööne due!
3 Gib acht uf my Schrei nach Hilf,
my König und GOTT!
Wenn ych zu diir due bätte,
4 HEER, loos uf my Stimm am Moorge.
Ych due im Dämpel myni Opfer voorberäiten und waart uf dy.
5 Joo, du bisch e GOTT, wo am Unglügg käi Fröid het.
Wäär Bööses im Sinn het, dä het bi diir käi Broot.
6 Hüüchler kömme dr au nid unter d Auge.
Und Üübeldääter sin dr ooni Usnaam verhasst.
7 Wäär liege duet, dä duesch duu vernichte.
Möörder und Verrööter mien bim HEER unde duure.
8 Aber ych darf in dy Huus koo. Daas verdangg y dynere Gieti.
Vor dym häilige Dämpel fall y voll Eerfuurcht uf d Gnöi.
9 HEER, lo my e grächts Lääbe fiere vor myne Find!
Due dr Wääg eebe mache, as ych diir folge ka!
10 Aber wenn die Lüt s Muul ufmache, kunnt nüt Woors uuse.
In irem Innere duet sich en Abgrund uff.
Iri Guurglen isch wien e Graab, wo offen isch.
Iri Zungen isch wien en aalglatti Waffe.
11 GOTT, loss sy doch für iri Schuld biesse!
Bring sy zum umgheie wägen ire bööse Blän!
Sy hän esoo vyyl Unrächts gmacht, due sy drvoo jaage!
Sy hän dr nämmlig fräch d Stiirne botte.
12 Aber alli die, wo bi diir Schutz und Hilf sueche dien,
die döörfe sich vo Häärze fröie.
Sy söllen ooni Ändi juuble dörfen unter dym Schutz.
Vor Fröid sölle sy juuchzge – Sii alli, wo dy Name gäärn hän.
13 Gwüss HEER, du duesch dr Grächti nämmlig säägne.
Du duesch en mid dym Woolgfallen umgää wie mid eme Schild.
6
1 E Bsalm mid em David verbunde, wo me bim Säitespiil
uf dr achte Säite voorsinge duet.
2 HEER, due my nid strooffe, wenn de wäge miir suur bisch!
Due my nid hauen in dynere Wuet!
3 Syg mr gnäädig, HEER! Ych bi doch wien e moorsche Baum.
Mach my wider gsund, HEER! Mini Gnoche sin ganz brüchig.
4 My Seel isch voll vo Angscht.
Y frog dy, HEER, wie lang duesch denn no warte?
5 Kumm doch zrugg zue mr, HEER! Hilff mym Lääbe!
Due my rette! Du bisch doch esoo voll vo Gieti!
6 Im Doot duet nämmlig niemerts me an dy dängge.
Und im Dooteryych unde – wär ka diir döört no zum Loob singe?
7 Vom Stööne biny ganz kabooris.
In dr Nacht schwümm y in myne Drääne.
Vom vyle Brieelen isch my Küssi nass.
8 Vor Kummer sin myni Auge gschwullen und ooni Glanz.
S dien my nämmlig soo vyyl Find umgää.
9 Mached, as er fuurt kömmed, ir Dräggsegg!
Dr HEER het nämmlig my Brieele ghöört.
10 Dr HEER het my Bättle ghöört.
Dr HEER nimmt my Gebätt aa.
11 Fruschtriert und voll Angscht mien alli myni Find abhaue.
Und wenn sy wiider kömme, drno mien sy nonemoll unde duure!
7
1 E Bsalm zum Glaage, mid em David verbunde. Är het s vor em HEER gsunge, wägen em Benjaminiter Kusch.
2 HEER, my GOTT, bi diir wott y my verstegge.
Due my vor allne dääne rette, wo my jaage dien!
3 Hilff mr, as my Find my nid aafalle duet wien e Löi.
Sunscht duet er my no in Stügg ryssen und käi Retter isch doo.
4 HEER, my GOTT, was han y denn gmacht?
Duet vilicht Schuld an myne Händ glääbe?
5 Han y mym Fründ öppis Bööses gmacht?
Oder han y äine beraubt, wo my grundlos in d Ängi driibe het?
6 In däm Fall söll my dr Find halt jagen und yyhoole!
Denn söll er my Lääbe mit Fiesse drätten
und my Aasee in Drägg zie.
Sela
7 Stand uff, HEER, in dynere Wuet!
Mach öppis gege s Wiete vo myne Find!
Wach uff und hilff mr! Du wotsch doch Gricht halte.
8 Due d Nazyoonen um dy versammle!
Nimm dy Blatz hooch über enen yy!
9 HEER, duu bisch dr Richter über d Völgger.
Verhilff mr zu mym Rächt, HEER!
Ych ha my doch richtig verhalten und käi Schuld uf my glaade.
10 Mach en Änd mit dr Booshäit vo däne Spitzbuebe.
Aber lo die Grächte bestoo.
Dää, wo d Menschen uf Häärz und Niere theschte duet,
dä isch ganz gwüss e grächte GOTT.
11 Dr GOTT isch my Schild, wo my schütze duet.
Äär hilft allne, won en eerlig Häärz hän.
12 Wenn dr GOTT en Uurtäil felle duet, isch er im Rächt.
Er ka s zu jedere Zyt vollstregge.
13 Wäär aber nid umkeere wott: Dää söll doch sy Schwärt scheerffe,
sy Booge spanne, zum Schuss aaleege.
14 Er richtet die döötlige Waffe gege sich sälber.
Und d Pfyyl, won en dräffe sölle, bringt er sälber zum brenne.
15 Lueged numme – er goot mid Unhäil schwanger,
in sym Läib dräit er Verdeerbe.
Numme Luug und Druug bringt er in d Wält.
16 Er het e Gruebe graaben und ussghöölt.
Aber denn isch er ins Loch gheit won er sälber gschuufled het.
17 S Unhäil gheit zrugg uf sy Kopf
und die böösi Daat vertschuplled em d Frysuur.
18 Ych dangg em HEER für sy Grächtigkäit.7
Dr Naame vom HEER will y bryyse: Äär isch dr Högschti.
8
1 Für e Choorläiter. E Bsalm mid em David verbunde, wo men uf dr Gyttyt8 spiile duet.
2 HEER, unsere Herrscher,
wie mächtig döönt dy Namen uf dr ganzen Wält!
Dy Heerligkäit straalt über em Himmel uf!
3 Im Gschrei vo Buschi und Kinder
zäigsch duu dy Macht über die, wo geege dy sin!
D Find und die, wo gyyrig sin nach Vergältig, machsch feertig.
4 Wenn yych zum Himmel uffe lueg, stuun y über dyni Wäärgg:
Wenn y dr Moond und d Stäärnen aaluege due, drno frog y:
5 Was isch dr Mensch,as duu an en dängge duesch?
Waas isch e Menschekind wäärt, as duu dy um s kümmere duesch?
6 Du hesch en nummen e weeneli gringer gmacht als e Gottwääse.
Mid ere Groone duesch em d Heerligkäit und d Wüürde gää.
7 D Wäärgg vo dyne Händ hesch du iim in d Händ gää.
Alles hesch vor en aane gleggt:
8 Schooff, Gäissen und Rinder – alli zämme,
und drzue die wilde Dier uf em Fäld.
9 D Vögel am Himmel und d Fisch im Wasser
und was sich sunscht no in de Meer bewege duet.
10 HEER, unsere Heerscher,
wie mächtig döönt dy Naamen uf dr ganze Wält!
9
1 E Bsalm mid em David verbunde,
wome voorsinge duet nach dr Muusig «Jungi Fraue».
2 HEER, ych due dr vo ganzem Häärze dangge.
Ych will vo alle dyne Wunderdaate verzelle.
3 Ych will my fröien und über dii juuble.
Ych will dy Naame bryyse, dii, dr Höggschdi vo Allne.
4 Myni Find mien sich nämmlig zrugg zie.
Bi dym Aabligg kömme sy ins Stolperen und gheien ins Unglügg.
5 Joo, du hesch mr zum Rächt verholfen und my Fall entschiide.
Uf em Droon hesch duu Blatz gnoo, du bisch e grächte Richter.
6 Du hesch mid de Häide gschumpfen und die Böösen vernichted.
Ire Naame hesch duu für immer ussglöscht.
7 Dr Find isch vernichted, numme Ruine sin bliibe.
Stedt hesch duu boodeneebe gmacht, ire Ruum isch vergange.
8 Voller Wuet het dr HEER für immer Blatz gnoo.
Für s Gricht het er sy Droon ufgestellt.
9 Er duet e grächts Uurtäil über en Äärdgräis felle.
Er duet Nazyoone nach Rächt und Oornig richte.
10 Wär benoochdäiligt wiird, findet Schutz bi iim.
Er isch e feschti Burg für Nootzyte.
11 Wär dy Naame kennt, duet sich uf dii verloo.
Denn duu, HEER, losch käin im Stich, wo dy Nööchi suecht.
12 Diend dr HEER bryyse, wo uf Zion woone duet.
Diend syni groosse Daate verzellen unter de Völgger:
13 Wenn er Bluet rääche duet, dänggt er an die Unschuldige.
Wenn die Armen um Hilf rieffe dien, duet er sy nid vergässe.
14 Heb Erbaarme, HEER! Lueg, wie my ire Hass lyyde loot!
Duu bisch dää, wo my vo dr Düüre vom Dood kan ewägg hoole.
15 Denn duen ych vo all dym Ruum verzelle.
In de Door vo dr Dochter Zion lach y vor Fröid über dy Hilf.
16 Völgger sin scho in d Gruebe gheit, wo sy sälber graabe hän.
Im Netz, wo sy usgleggt gha hän, het sich dr äigeni Fuess verfange.
17 Esoo het dr HEER zäigt, as er Gricht halte duet:
D Spitzbuebe schäitere dur d Gwalt vo den äigene Händ.
Sela
18 Esoo mien die Gottloosen aaben ins Dooteryych
und mid iinen alli Völgger, wo dr GOTT vergässe dien!
19 Aber dää, wo nüt het, wird nid uf Duur vergässe.
Dr Aarmi muess sy Hoffnig nie ufgää.
20 Stand uf, HEER! Mach d Mensche nid zue mächtig!
Vor diir sölle d Völgger zur Rächeschaft zooge wäärde.
21 Due sy in Angscht und Schregge versetze, HEER!
Drno wärde d Völgger meerggen as sy numme Mensche sin!
Sela
10
1 HEER, wäge waas bisch du so wyt ewägg?
Wäge waas duesch duu dyni Auge vor de Nootzyte zue mache?
2 Dr Gottloosi verfolgt hoochmietig en Aarme mid Lyydeschaft.
Er schnabbt en mid Booshäit, woner sich sälber usdänggt het.
3 Dr Spitzbueb brüschded sich mit synere Haabgyyr,
duet dr HEER verlöignen und verhöönt en sogaar.
4 Hoochnääsig, wien er isch, säit dr Gottloosi:
«Er duet jo gar nit stroofe. Also gits käi GOTT!»
5 Alles, was er macht, macht er lischtig und hinterruggsig.
Sy Wääg fiert immer zum Erfolg.
Dyni Uurtäil wärde fäärn im Himmel gfellt.
Drum mäint äär, sy giengen en nüt aa.
6 Er dänggt in sym Häärz: «Yych kumm nid ins Gwaggle!
Yych blyb allewyyl vom Unglügg verschoont.»
7 Sy Muul isch voll Bedruug und Erbrässig.
Under synere Zunge dien Läid und Unhäil warte.
8 Er leggt sich in de Hinterhööf uf d Luur.
Im Verboorgene duet er Unschuldigi dööte.
9 Syni Auge sueche nach em Schwache.
Wien e Löi im Busch duet er in sym Verstegg warte.
Er warted numme druff, as er dr Armi phagge ka.
Denn schnabbt er en und ziet en in sy Netz.
10 Er schloot dryy und gnöiled über sym Opfer.
Die Schwache falle dur syni Brangge.
11 Drbyy dänggt er numme: «Au daas het dr GOTT scho vergässe!
Er het jo sy Gsicht verdeggt und überhaubt nüt gsee!»
12 Stand uff, HEER! GOTT, due doch yygryffe!
Vergiss die Arme nid!
13 Wäge waas daarf dr Gottloosi dr GOTT schlächt mache?
Wie kan er behaubten, as duu nid stroofe duesch?
14 Duu duesch s Läid und s Eeländ doch gsee!
Jetz nimm die Sach sälber in d Hand!
Dr Schwachi ka sich uf dii verloo.
Im Wäisekind bisch duu dr Hälffer gsii.
15 Mach dr Gottloosi und dr Böösi machtloos!
Due sy Unrächt verfolge. Du wiirsch en doch sicher finde!
16 Dr HEER isch König für immer und ewig!
Verschwunde sin die unglöibige Völgger us sym Land!
17 Duu höörsch, HEER, uf waas die Unterdruggde gluschtig sin.
Mach ene Muet! Mach dy Oor für sy uff!
18 Esoo duesch de Wäisen und den Aarme hälffen, as sy Rächt griege.
Nie me sölle Mensche d Wält in Angscht und Schregge versetze.
11
1 Für e Choorläiter. E Bsalm mid em David verbunde.
Bim HEER duen y Unterschlupf sueche!
Wie könned iir do zu miir saage:
«Due in d Bäärge flüchte wien e Voogel!»
2 Lueged numme, was die Gottloose mache dien:
Sy dien scho ire Booge spanne!
Ire Pfyyl liggt schussberäit uf dr Seene.
Im dunggle Verstegg zyyle sy uf Mensche mid emen eerlige Häärz.
3 Joo, sy zerschtööre d Grundlaage vo dr Oornig.
Aber dr Grächti ka nüt drgeege mache.
4 Dr HEER isch in sym häilige Dämpel.
Dr HEER het sy Droon im Himmel.
Syni Auge luegen obenaabe,
syni Bligg dien d Menschekinder brieffe.
5 Dr HEER duet dr Grächti wie dr Gottloosi theschte.
Wär Gwalt und Stryt gärn het, dää het bi iim käi Broot.
6 Er lot d Gluet vo de Koolen uf die Gottloose schneie –
e Räägen us Schwääfel und gluethäissem Wind.
Dasch dr Bächer,
wo veruurtäile duet.
7 Dr HEER isch nämmlig grächt,
Äär het gäärn, was die Grächte mache dien.
Wär ufrichtig isch, dää döörf en see.
12
1 E Bsalm, mid em David verbunde,
wo men uf dr achte Säite spiile duet.
2 Jetz hilff doch, HEER! S guete Zämmesyy isch vrbyy
S isch vrbyy mid dr Dröi’i unter de Menschekinder.
3 Sy dien sich ins Gsicht yyne liege, einen im andere.
Sy dien doppeldüttig reede – emoll e soo und emoll anderscht.
4 Due, HEER, alli vernichte, wo doppeldüttig reede dien.
Mach ene die groossi Glappe zue, wo sy fiere dien.
5 Daas sin die Lüt, wo drmit aagää dien:
«Mid unserem Mundwäärgg simmer stargg!
Unseri Lippe händle für uns! Wäär könnti uns s Wasser länge?»
6 «Well sy die Aarmen unterdruggen und die Weerloose zum Stööne bringe, stand yych jetz uf!», säit dr HEER.
«Ych due dää rette, wo me haart bedränge duet.»
7 Was dr HEER säit, dasch glaar und suuber:
Wie Silber, wo men im Schmelzoofe suuber macht und siibe Mool gräinigt gha het.
8 Duu, HEER, luegsch drzue, as sich daas erfüllt, wo duu säisch.
Die Aarme duesch allewyl bschütze vor däre bööse Generazyoon.
9 Die Gottloose dryybe sich no immer überaal umme.
No immer sin d Mensche gemäin zuenenander!
13
1 Für e Choorläiter. E Bsalm mid em David verbunde.
2 O jee, HEER, wie lang denn no? Wilsch du mii ganz vergässe?
Wie lang luegsch du non ewägg?
3 Wie lang mues y Angscht ha um my Lääbe,
Daag yy, Daag uss e Häärz voll Kummer ha?
Wie lang döörf my Find geege my syy?
4 Lueg doch do aane! Gib mr Antwoort, HEER, my GOTT!
Lo myni Auge glänze, wenn y dy see due!
Sunscht duet my dr Dood in Schlooff wiege!
5 Sunscht säit my Find: «Ych han en erleedigt!»
Und myni Geegner könne juuble, well y ins Schlöidere koo bi.
6 Aber nääi! Fescht han y uf dy Gieti verdraut!
Jetzt lacht my Häärz voll Fröid, well duu mr gholffe hesch.
Ych sing E Bsalm für e HEER! Äär het mr nämmlig Guets doo.
14
1 Für e Choorläiter. E Bsalm mid em David verbunde.
Lüt, wo nid drus kömme, sagen in irem Häärz:
«S git käi GOTT!»
Sy handlen eggelhaft und verkeert.
S git niemerts vo dääne, wo Guets mache duet.
2 Aber dr HEER luegt vom Himmel aabe.
Er luegt, ob öpper Grips het und nach iim frooge duet.
3 Aber sy sin alli vom HEER abgfalle,
sy sin alli zämme verdoorbe.
S git niemerts, wo öppis Guets mache duet!
Au nid Äi äinzige!
4 Hän denn die Üübeldääter käi Yysicht?
Sy frässe my Volgg, wie me Broot verschlinge duet.
Aber zum HEER dien sy nid rieffe!
5 Uf dr Stell sölle sy verschregge.
Well dr GOTT bi däänen isch, wo grächt sin.
6 Was iir au gegen en Aarme händ, ir wäärded drmit nid duure koo.
Dr HEER isch nämmlig sy Unterschlupf.
7 Wäär wird denn vo Zion koo und Israel befreie?
Wenn dr HEER s Schiggsaal vo sym Volgg zum Guete wänded,
drnoo duet dr Jakob juublen und Israel sich fröie.
15
1 E Bsalm mid em David verbunde.
«HEER, wär daarf in dym Zält Gascht syy?
Wär daarf uf dym häilige Bäärg laagere?»
2 «Äine, won e voorbildligs Lääbe fiert und s Richtige macht und us diefschtem Häärz d Woored säit:
3 Dää duet niemerts mit eme loose Mundwäärg verlöimde.
Er duet syne Mitmensche nüt Bööses
und bringt syni Noochbere nid in Verrueff.
4 Wär in synen Auge verwoorfen isch, dä strooft er mid Verachtig.
Wär aber im HEER mit Eerfurcht begegned, dä eert er.
Wenn er gschwoore het, no stoot er drzue – au im Noochdäil.
5 Er duet käi Gäld zu hooche Zinse gää.
Und er nimmt käini Beschdächigsgälder gegen en Unschuldigen aa.
«Wär esoo handle duet, dä fliegt nie uf d Naase.»
16
1 En Inschrift, mid em David verbunde.
Due my bewaare, GOTT! Ych suech bi diir Schutz und Hilf!
2 Y ha zum HEER gsäit:
«My GEBIETER9, du bisch my ganzes Glügg! Nüt stoot über diir!»
3 Aber über die Schyynhäiligen im Land und die Mächtige sag y:
«Nüt duet mr gfallen an däm, wo die mache dien.
4 Sy hän hampflewyys Götzebilder und Götter, wo sy umgaarne.
Sy dien Bluet als Dringgopfer spände. Aber yych mach nüt esoo. Und d Nääme vo däne Spänder kömme miir nid über d Lippe.»
5 Dr HEER isch my Eerbdäil am Land und git mr dr Bächer.
Duu bisch es, wo my Schiggsaal feschtgleggt het.
6 My Loos isch uf e schööns Land gfalle.
Joo, e sottigs Eerbdäil isch schöön für mii.
7 Ych due dr HEER bryyse, wo my beroote het.
Sogaar in dr Nacht duen y my an syni Wyysigen erinnere.
8 Y ha dr HEER allewyyl vor Auge.
Mit iim an dr Syte kann y nid uf e Sagg gheie.
9 Drum isch my Häärz so fröölig
und my Seel duet vor Fröid juuble.
Sogaar mym Lyyb goots guet.
10 Joo, du duesch my nid em Dooteryych überloo.
Well ych zu dääne ghööre due, wo diir diene dien.
11 Esoo duesch du miir dr Wääg zum Lääbe zäige.
In dynere Geegewaart find i vyyl Fröid
und Glügg an dynere Syte, wo nie ufhööre duet.
17
1 E Gebätt, mid em David verbunde.
Loos doch, HEER, ych bitt um Grächtigkäit!
Nimm myni Glaagen ärnscht!
Mach dini Ooren uff für my Gebätt!
S kunnt doch vo Lippe, wo d Unwoored nid kenne dien.
2 Wenn ych vor diir stoo, wirsch du my richtig be’uurtäile.
Dini Auge seen, was richtig isch.
3 Du hesch my Häärz durlüüchted,
in dr Nacht hesch myni Gedanggen untersuecht.
Du hesch my theschded wie Metal, ooni Unräins z finde.
Ych bi mr käinere Schuld bewusst.
4 Lueg emoll, was d Mensche dryybe dien! –
Ych ha my ans Woort ghalte,
wo vo dyne Lippe kunnt.
Lueg uf d Wääg vo de Röiber! –
5 Mini Schritt sin dynere Baan gfolggt.
Nüt het my können ins Schlöidere bringe.
6 Ych ha zue dr grueffe, GOTT,
as mr Antwoort gisch.
Heb en offen Oor füür my!
Loos uf das, won yych dr saage will!
7 Wie wunderbaar isch doch dy Gieti.
Mit dynere staargge Hand hilfsch du dääne,
wo dien Schutz sueche vor ire Wiidersacher.
8 Due my bhiete, wie d Bupille vo mym Augöpfel.
Im Schatte vo dyne Flüügel duen y my verstegge –
9 vor de Gottloose, wo uf my loos göön,
vor de Doodfinde, wo my yygräise dien!
10 Sy sin häärzloos
und dien überheebligi Reede schwinge.
11 Sy simmer dicht uf de Fäärse. Joo, sy hän my grad umzingled.
In iren Auge seet me, as sy my hiimache wän.
12 Sy glyychen imene Löi: Ganz gyggerig suecht dää nach ere Böiti.
Sy sin wien e junge Löi: Sprungberäit liggt dää in sym Verstegg.
13 Stand uff, HEER!
Gang uf en loos, mach en kabut!
Due my Lääbe rette vor de Gottloose!
14 Dy Schwäärt söll my rette vor sottige Lüt!
Dy Hand, HEER, soll my schütze vor däne Lüt!
Drum gib ene, was sy verdient hän:
Füll ene numme dr Buuch, mach iri Kinder satt!
Sy mien nämmlig alles, wo sy hän, ire Noochkomme hinterloo.
15 Ych aber dörf dy see, well duu mr Grächtigkäit gää hesch.
Wenn y uffwache due, will ych my an diir satt see könne.
18
1 Für e Choorläiter.
Mid em Gnächt vom HEER verbunde. Dasch dr David.
Äär het mid de Woort vo däm Lied zum HEER bätted.
Sälli Zyt, won en dr HEER us dr Übermacht vo sine Find gretted gha het – und au us dr Gwalt vom Saul.
2 Und esoo het är bätted:
Ych will dy gärn ha, HEER, du, wo my Steerggi bisch!
3 Dr HEER isch my Felse, my Buurg, my Retter.
My GOTT isch d Feschtig, wo my schütze duet.
Är isch my Schild und s Hoorn am Altaar, wo my Rettig isch.
4 «Briise syg dr HEER», duen y rieffe.
Ych bi in Sicherhäit vor myne Find.
5 Strigg, wo dr Dood dien bedütte, hän sich um my gwiggled.
Wälle, wo Verdeerbe bringe, hän my vor Schregg lo erstaare loo.
6 Mid Höllestrigg bin y gfessled gsii.
Ych bi in d Fangnetz vom Dood groote.
7 In mynere höggschte Noot han y zum HEER grueffe.
Joo, y ha bim GOTT um Hilf gschraue.
In sym Balascht het äär my Rieffe ghöört.
My Gschrei nach Hilf isch bis an sy Oor drunge.
8 Doo het d Äärde gschwanggt und gwanggt.
D Fundamänt vo de Bäärge hän beebt.
sy sin gschwanggt – eso heftig isch sy Döibi gsii.
9 Rauch isch zu synere Naasen uuse koo,
Füür, wo alles uffgfrässe het, isch zu sym Muul uuse koo.
Hitz isch vo iim ussgange, wie Koole, wo glieie duet.
10 Är het dr Himmel aabe boogen und isch obenaabe koo.
Dunggli Wolgge sin unter syne Fiess glääge.
11 Er isch uf eme Cherub gritten und isch do aane gflooge.
Uf em Sturm isch er do aane gsäägled.
12 Er het sich in Finschternis ghüllt.
E dunggli Wolgge het en umgää, wien e Hütten us dichtem Laub.
13 Gwitterwolgge sin vrbyy zooge, durflueted vo heerligem Glanz.
S sin Haagelkörner und Füürblitz gfalle.
14 Dr HEER het im Himmel Donner lo drööne loo,
dr Högschti het sy Stimm lo erschalle.
S sin Haagelkörner und Füürblitz gfalle.
15 Er het syni Pfyyl aabe gschosse – esoo het äär syni Find verströit.
Blitz um Blitz sin aabe koo – esoo het er sy usenander gjagt.
16 Me het dr Boode vom Meer könne see,
d Fundamänt vo dr Äärde sin frei doo glääge.
Dy Donnerwätter het daas bewirggt, HEER.
So heftig het dr Sturm vo dyneren Empöörig tobt.
17 Us dr Hööchi het äär mr d Hand entgeege gstreggt.
Er het my phaggt und us em Wasser uuse zooge.
18 Er het my vo de Find gretted, wo voll Hass gsii sin.
Sii wäre nämmlig z stargg gsii für mii!
19 Sy hän my an mym Unglüggsdaag überfalle.
Aber dr HEER isch fescht an mynere Syte gstande.
20 Äär het my uuse gfiert in d Wyti, het my vonen e befreit.
Äär het my nämmlig gäärn!
21 Dr HEER het mr Guets do, wie s mym Handlen entspricht.
Myni Händ sin frei gsii vo Schuld, uf daas het er gluegt.
22 Joo, ych bi de Wääg vom HEER gfolgt und nid vo mym GOTT abgfalle.
23 Joo, ych ha alli Gebott vo iim vor mynen Auge gha und ha käins vo syne Gsetz uf dr Syte gloo.
24 Ych richt my ganz nach sym Wille,
as y käi Schuld uf my laade due.
25 Dr HEER het my beloont, wie s mym Handlen entspräche duet.
Myni Händ sin frei gsii vo Schuld, uf daas het er gluegt.
26 Im Dröie gegenüüber zäigsch duu dy dröi.
Im Ufrichtige duesch du ufrichtig begeegne.
27 Däm, won e wyssi Weschte het, duesch du au suuber begeegne.
Wär aber e grumme Wääg goot, dää losch im Gräis umme laufe.
28 Joo, duu sälber hilfsch dym druggte Volgg.
Aber die Auge, wo stolz ufluege dien, die druggsch duu aabe.
29 Joo, duu sälber, HEER, bringsch Liecht in my Lääbe.
My GOTT, du machsch alles Dunggle häll, wo um my ummen isch.
30 Joo, mid diir kann y Bollwäärgg erstüürme.
Mid mym GOTT hüpf ych über Muure.
31 Esoo isch dr GOTT: Sy Wääg isch pherfeggt!
S Woort vom HEER het sich bewäärt.
Är isch e Schild wo alli schützt, wo bi iim Hilf sueche dien.
32 Jo, wär isch denn GOTT, wenn nid dr HEER?
Wär isch e Felse, wenn nid unsere GOTT?
33 Esoo isch dr GOTT: är duet mr Graft schänggen und loot my Wääg vollkomme syy.
34 Myni Fiess macht er flingg wie Hiirschkie
und myni Dritt ganz sicher uf de hooche Bäärge.
35 Myni Händ leert er, wie me kämpfe duet,
und myni Äärm, wie men e Booge spannt.
36 Duu hesch mr dr Schild gää zum Zäiche vo dynere Hilf.
Esoo wird dy rächti Hand my stützen
und dy Zuespruch my steergge.
37 Du machsch für myni Schritt vyyl Blatz,
as ych miir d Gnöchel nid verstuuche due.
38 Myne Find duen y nooche segglen und due sy yyhoole.
Ych keer nid um, bis sy vernichted sin.
39 Ych will sy uf e Boode schloo, as sy nümmen uffstoo könne.
Und scho gheie sy miir vor d Fiess.
40 Esoo hesch duu mr Graft gää zum dr Kampf bestoo.
Myni Geegner hesch duu in d Gnöi zwunge.
41 Mid em Rugge zu miir sin myni Find drvoo gloffe.
Und alli, wo my ghasst gha hän, han y könne vernichte.
42 Sy hän gschraue, s isch enen aber niemer go hälffe koo.
Sy hän zum HEER gschrauen, aber äär het ene käi Antwort gää.
43 Ych ha sy wie Staub vor em Wind verriibe.
Wie Drägg han y sy uf d Strooss gschmisse.
44 Du duesch my bewaare vor Stryttereien im Volgg.
Du machsch my zum Heerscher über Völgger.
Völgger, won y nid kenne due, dien mr diene.
45 Wenn sy my höre, denn folge sy.
Wildfremdi Lüt hüüchle mr voor, as sy mr ergääbe syge.
46 Fremdi, wo driibe sin vo schweere Nööt,
kömmen us ire Schlupflöcher füüre.
47 Dr HEER duet lääbe! My Felse! Ych will en bryyse!
My GOTT, wo mr duet hälffe, dää will y hooch loobe!
48 Soo isch dr GOTT: Är git mr Gläägehäit zum vergälte.
Völgger het er unter my Heerschaft zwunge.
49 Vor myne Find het er my befreit.
Joo, duu loosch my über myni Geegner driumfiere,
duesch my rette vor dr Gwalt vo grausaame Mensche.
50 Drum will ych diir danggen unter de Völgger, HEER.
Dy Naame will y bryyse mid eme Bsalm.
51 Sym König verschafft er Syyg um Syyg
und sym Gsalbte duet er d Dröi’i halte:
im David und synen Noochkommen alli Zyt.
19
1 Für e Choorläiter. E Bsalm, mid em David verbunde.
2 D Himmel verzelle d Heerligkäit vom HEER.
Und was syni Händ gmacht hän, daas säit s Wältall de Mensche.
3 Äi Daag rieft die Bootschaft em andere zue.
Äi Nacht duet ir Wüsse der näggschde midtäile.
4 Daas basiert alles ooni Wort und ooni Sprooch.
Waas sy enander saage dien, daas höört me nid.
5 Aber iri Bootschaft goot uusen in alli Wält.
Was sii verzelle dien, das dringt bis ans Ändi vo dr Wält:
Döört het äär für d Sunnen e Zält ufgstellt.
6 Wien e Brütigam kunnt sy us sym Hochzytszimmer uuse.
Wien e Held fröit sy sich, as sy iri Baan über e Himmel zie ka.
7 Vom äinen Ändi vom Himmel goot sy us
und lauft überen ans anderen Ändi.
Nüt blybt vo irere Gluet verboorge.
8 D Wyysig vom HEER isch pherfeggt:
sy bringt dr Seel iri Lääbensgraft zrugg.
D Voorschrift vom HEER isch zueverlässig:
Sy macht die Unerfaarene gscheit.
9 D Aawyysige vom HEER sin äifach:
Sy dien s Häärz mid Fröid erfülle.
D Gebott vom HEER sin glaar:
Sy löön d Auge lüüchte.
10 S Woort vom HEER het sich bewäärt:
S blybt für immer bestoo.
D Gsetz vom HEER sin woor:
Sy sin grächt ooni Ussnaam.
11 Sy sin wäärtvoller als Gold, als räins Fyyngold.
Sy sin siesser als Hoonig, als feine Biinehoonig.
12 Aud dym Gnächt stöön sy vor Auge, wie sy eso lüüchte dien.
