2,99 €
Mehr erfahren.
- Herausgeber: Eduard Meinema
- Kategorie: Gesellschafts- und Liebesromane
- Sprache: Niederländisch
- Veröffentlichungsjahr: 2023
Sommige schrijvers nemen hun werk te serieus. Hoeveel van je leven zou jij in je biografie stoppen?
Max Oroszi, voormalig tv-beroemdheid, wil terug naar de top. Hij besluit een autobiografie te schrijven. Maar Max is geen schrijver. Gelukkig zijn er anderen die willen helpen. Maar naar hun echte motieven kun je alleen maar raden.
Een gruwelijk en sinister verhaal, met een verwrongen einde.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Eduard Meinema
De grimmige Ghostwriter
First published by www.transfiction.nl 2023
Copyright © 2023 by Eduard Meinema
All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, scanning, or otherwise without written permission from the publisher. It is illegal to copy this book, post it to a website, or distribute it by any other means without permission.
First edition
This book was professionally typeset on Reedsy Find out more at reedsy.com
Contents
De grimmige Ghostwriter
1
2
3
4
5
6
7
8
About the Author
De grimmige Ghostwriter
Sommige schrijvers nemen hun werk te serieus. Hoeveel van je leven zou jij in je biografie stoppen?
Max Oroszi, voormalig tv-beroemdheid, wil terug naar de top. Hij besluit een autobiografie te schrijven. Maar Max is geen schrijver. Gelukkig zijn er anderen die willen helpen. Maar naar hun echte motieven kun je alleen maar raden.
Een gruwelijk en sinister verhaal, met een verwrongen einde.
1
Max Oroszi liet het lepeltje van zijn koffie speels tussen de vingers van zijn rechterhand rollen. Met zijn andere hand trok hij de rits van zijn jas wat verder dicht. “Het is kouder dan ik dacht hier op het terras,” zei hij rillend tegen Babette Vueling die aan de andere kant van het kleine tafeltje zat.
Behalve twee lege kopjes, van de koffie die ze beide hadden genoten, stond er verder niets op het tafeltje.
“Ja, dat zei ik toch al?” zei Babette, ze duwde een blonde lok opzij. Het waaide weliswaar niet heel hard, de wind bleef haar lok telkens heel irritant voor haar ogen blazen. “We hadden beter binnen kunnen gaan zitten.” Ze keek over haar schouder naar de mensen die in het goed gevulde restaurant zonder jas, gewoon in een overhemd of blouse, zaten te dineren. “Lekker bij de openhaard…,” zei ze mijmerend.
“Hmm. Teveel nieuwsgierige oren,” zei Max.
“Ach, Max, kom op! Gaat dat nog steeds om dat boek waar je al jaren over ouwehoert? Je hebt nog nooit een boek geschreven. En, erger nog, niemand weet meer wie je bent! Laat staan dat ze de plot van je verhaal willen stelen.”
Max liet beledigd het lepeltje in zijn lege kopje vallen. “Ik heb geen plot Babs, dat weet je. Het wordt een boek over mijn leven. En ik ben tegenwoordig misschien niet zo heel erg bekend meer, er zijn genoeg mensen die mij nog kennen van TV.” Hij wees met zijn duim over zijn schouder naar de mensen in het restaurant. “En met al die mobieltjes weet je vandaag de dag niet meer wat er wordt opgenomen.”
