De Les van Eugène Ionesco (Boekanalyse) E-Book

Baptiste Frankinet

• Herausgeber: MustRead.com (NL)
• Kategorie: Bildung
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Seitenzahl: 24

Beschreibung

Wat moeten we leren van De Les, het toneelstuk dat deels drama, deels burlesk is? Vind alles wat je moet weten over dit werk in een volledige en gedetailleerde analyse.


U vindt in het bijzonder in dit blad :
- Een volledige samenvatting
- Een voorstelling van de hoofdpersonen zoals de student, de leraar en het dienstmeisje
- Een analyse van de bijzonderheden van het werk: een tragedie, de vernietiging van de taal, taal als symbool van de macht en een satire op het onderwijs


Een referentieanalyse om snel de betekenis van het werk te begrijpen.

Leseprobe

EUGENE IONESCO

FRANS TONEELSCHRIJVER EN ESSAYIST

•Geboren in 1909 in Slatina (Roemenië)

•Overleden in 1994 in Parijs

•Enkele van zijn werken:

°De kale cantatrice (1950), toneelstuk

°Rhinoceros (1959), toneelstuk

°Le roi se meurt (1962), toneelstuk

Eugène Ionesco, geboren uit een Roemeense vader en een Franse moeder, kwam een jaar na zijn geboorte in Frankrijk aan en werd in 1951 in Frankrijk genaturaliseerd. Zijn theaterwerk (La Cantatrice chauve; La Leçon, 1951; Les Chaises, 1952, enz.) heeft zijn sporen nagelaten in de literatuur: vandaag is hij een van de meest gespeelde Franse toneelschrijvers ter wereld. Omdat hij graag begrepen wil worden, heeft hij veel commentaren op zijn werk achtergelaten (Notes et contre-notes, 1962; Journal en miettes, 1967, enz.). In 1970 werd hij verkozen tot lid van de Académie française.

Ionesco is de leider van het theater van het absurde, een nieuw theatergenre dat in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) de regels van het klassieke theater uitdaagde.

DE LES

DE ABSURDE LES VAN EEN LERAAR AAN ZIJN LEERLING

•Genre: theater (tragedie)

•Referentie-uitgave: La Leçon, Parijs, Gallimard, collectie “Folio théâtre”, 1994, 131 blz.

•1re uitgave: 1951

•Thema's: verleiding, moord, verlangen, taal, macht, onderwijs

De les is een eenakter geschreven in 1950 en een paar maanden later opgevoerd. Daarin portretteert Ionesco een oude leraar die een jonge student bij hem thuis ontvangt voor privé-lessen. Naarmate het stuk vordert, wordt de les ingewikkelder en loopt de communicatie tussen leraar en leerling stuk. Het verhaal eindigt met de moord op de jonge vrouw door haar leraar.

Tegenwoordig is De les een van Eugène Ionesco's meest gespeelde en meest gelezen toneelstukken. Deze tragedie heeft de bijzonderheid dat iedereen haar op zijn eigen manier kan interpreteren.

SAMENVATTING

Het stuk is niet verdeeld in scènes of handelingen. Het wordt gespeeld door drie personages: de leraar, de leerling en het dienstmeisje van de leraar.

EEN HEEL BIJZONDERE LES

Een jonge studente die zich wil voorbereiden op de “total doctorate competition” om haar ouders tevreden te stellen, gaat naar een leraar voor privé-lessen.

Eerst bespreken ze banaliteiten, een gelegenheid voor de professor om de basiskennis van het meisje te testen. Wanneer het meisje de professor vertelt dat ze “tot zijn beschikking staat” (p. 33), wekt ze begeerte bij hem op, en wordt duidelijk dat de relatie tussen twee personages dubbelzinnig is. De wellustige aard van de leraar wordt in de didascalia onderstreept (zijn uiterlijk wordt bijvoorbeeld vaak beschreven als “libidineus”) en komt ook naar voren in merkwaardige regels, zoals wanneer hij wiskundige bewerkingen uitlegt door ze te illustreren met vergezochte voorbeelden die verwijzen naar het lichaam van de leerling: “Als je twee neuzen had gehad, en ik had er een afgescheurd… Hoeveel zou je er nu nog over hebben?” (p. 45).