Hessisch fäer Fottgelaafene - Frank Fodderwestje - E-Book

Hessisch fäer Fottgelaafene E-Book

Frank Fodderwestje

0,0
7,99 €

-100%
Sammeln Sie Punkte in unserem Gutscheinprogramm und kaufen Sie E-Books und Hörbücher mit bis zu 100% Rabatt.
Mehr erfahren.
Beschreibung

Frank Fodderwestje erzählt lustige Anekdoten "zum Schmunzsele, Schebblache un Halbgabuttäerschere" und schreibt dabei, wie ihm die "Schnuud" gewachsen ist. Mit hessischem Charme bringt er dem Leser in 11 "Lektionen" die Sprache, Lebensart und Kultur der Hessen humorvoll näher. Inklusive Wörterbuch Hessisch-Hochdeutsch/Hochdeutsch-Hessisch und mit Kochrezepten aus der traditionellen hessischen Küche. Ein Leckerbissen für alle Fans der hessischen Mundart.

Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:

EPUB
MOBI

Seitenzahl: 111

Veröffentlichungsjahr: 2022

Bewertungen
0,0
0
0
0
0
0
Mehr Informationen
Mehr Informationen
Legimi prüft nicht, ob Rezensionen von Nutzern stammen, die den betreffenden Titel tatsächlich gekauft oder gelesen/gehört haben. Wir entfernen aber gefälschte Rezensionen.



Frank Fodderwestje

Hessisch fäer Fottgelaafene

 

 

 

Dieses ebook wurde erstellt bei

Inhaltsverzeichnis

Titel

Vorwortt

Lektzjoon 1: Neulisch beim Raffaello in sei’m Resdorong

Lektzjoon 2: Widdäerseehn mäscht Freud

Lektzjoon 3: Mir strunze net, mir habbe

Lektzjoon 4: Scheißdregg bassierd: Mim Billischfliescher nach Ballma uff Mallogga

Lektzjoon 5: Uffbasse!

Lektzjoon 6: Nur die Hardde komme in de Gardde

Lektzjoon 7: De Sonndaach is de scheenstde Daach in de Woch

Lektzjoon 8: De Bembel wäerdd solang an de Disch gedraache, bis die versoffen Äbbelwoischnuud uff de Disch brischt

Lektzjoon 9: Nix mehr ze esse in Hesse?

Lektzjoon 10: Erbarmme! Zu schbääd …!

Lektzjoon 11: Esse un Tringke hält Körbber un Geist zesamme

Anhang A: Fremdwärddäerbuch fäer Außäerhessische un annäern Auswäerddische

Anhang B: Handkäs mit Mussigg un annäern leggäere kullinarrische Spezjalliteede aus de tradditzjonell hessisch Kisch

Impressum neobooks

Vorwortt

Ei Guude ihr Leud, wie dann? Isch bins, de Frank Fodderwestje aus’m scheene Hesseland. Grieß eusch allminnannäer [Hallo zusammen]. Isch freu misch wärkklisch riesisch, däss ihr all då seid, un dässäer [dass ihr] däs Buch, wo ihr gråd so schee neigugge duud, so zahllreisch mit mir gemeinsamm uffgeschlaache habbt.

Aaschentdlisch [Eigentlich] wollt isch mir un eusch däs Vorwortt erschbaare [ersparen], weil isch’s aanfach iwwerflissisch [überflüssig] find un sowwiesoo fäer die Fieß [für die Füße] is. Vorwortt häert [hört] sisch aach schonn so aa, als bräuscht mär’s net un könnt sisch’s grad schengke. Klingt aach ähnlisch wie däs Englische For What? Fäer alle Nischt-Engländäer un Andi-Anglizistiggäer [Anti-Anglizistiker]: Uff Hessisch iwwersetzt [auf Hessisch übersetzt] haaßt däs Fäer wass dann?

Un uff Hochdeutsch klinggt däs wie Vorort.

E Vorortt braach’ aach kaanäer, oddäer? Ei, fäer wass dann? Däs sin doch dolle Ferzz mit Krigge [Fürze mit Krücken/Unsinn]. Der wo so ebbes erfunne hot [Wer sowas erfunden hat], der muss abbäer’n scheene Geisdesblitzableidäer [Geistesblitzableiter] geweese sei, däs kann isch däer saache du.

Hallo? En Ortt vor em Ortt? Woss’n däs fäer e Loggik?

Ei schdell däer ma voär, du sitz’ in Hesse in de Gastschdubb un beschdells’ als Vorschbeis e Ribbsche mit Kraut un dann nochema aans. E Ribbsche vor em Ribbsche mäscht doch iwwerhaabt kaane Sinn. Sischäer gibbt’s aach verfressene Hessenne. Abbäer wer frisst dann zwaa Ribbschäer mit Kraut hinnenannäer? Zugegebbe, de Äbbelwoi is en Sondäerfall. (Bidde net verweggsele mim Sindefall [Sündenfall], gelle. Die Sach mit deem Abbel vom Adamm, wo däs Eefsche neigebisse hot … Die Schdorry aus de Bibbel midde Klabbäerschlang un deem Parradiesabbel un so weidäer. [Die Geschichte aus der Bibel mit der Klapperschlange und dem Paradiesapfel und so weiter.])

En Äbbelwoi [Apfelwein] vor’m Äbbelwoi vor’m Äbbelwoi … Isch saach immäer: En Äbbelwoi un noche Äbbelwoi, geeht immäer in de Hals enoi. (Hauptsach, er basst dorsch de Hals un mäscht schwinnelisch, gell.)

Abbäer en Ortt VOR en Ortt ze setdze un deen dann aach noch als Vorortt ze bediddele [betiteln], däs is schonn e starkk Stigg. Woss habbe die sisch blooß dodebei gedengkt? Isch will misch do jetz aach gar net lang draa uffhalde [daran aufhalten]. Isch habb’s aach gleisch.

Isch iwwerleesch [überlege] nur grad, wie’sch dann iwwerhaabt do druff ’komme bin, e Bischelsche [Büchelchen/Büchlein] ze schreibe …?

Aaah, sch’waaßes wieddäer. [Ich weiß es wieder]

Däs hot sisch folschendäermaaße [folgendermaßen] zugetraache: Aanes scheen’ Daaches [Eines schönen Tages], habb isch so e bissi [ein bisschen] dormmelisch [verträumt/beschwipst] dehaam uff de Kaudsch [zuhause auf der Couch] gesesse. Mei Fraa, däs Agnes, hot misch ma ausnahmsweis net dorsch die Geeschend gescheuscht, gell. De Dragonäer war aach grad net dehaam, sonnäern midde Gabbi von de Klabbergass im Zendrum bissi schobbe … Also net friehschobbe, gell. Aach wenn die zwaa Schnabbsdrossellinnschäer [Schnapsdrosselienchen] allsema aanäer iwwer de Dorscht schlugge [einen über den Durst trinken], die versoffen’ Äbbelwoischnuude. Ei is ja aachema Worscht.

Wie gesacht, isch habb im Wohnzimmäer uffem Soffa gesesse un hadde bissi Kinno obbedrin im Köbbsche, wie mär heutzedaach so schee säscht [wie man heutzutage so schön sagt]. Ei net, däss isch mer jetzz en Kobb gemacht hätt, weesche ma Fraa. Isch hatt nur bissi Ängst, däss die Bankkartt wieddäer eigezooche wärdd, wie baam letzde Schobbing-Tribb. Ei wenn däs Agnes so rischdisch im Kaafraasch [Kaufrausch] drinn is, gell, dann gibbt’s ka Halde mehr, däs sach isch däer. Graad aach, wenn däs Gabbi dodebei is – däs Mensch. Ei die kaafe jo Schuhn, Klamodde un Assässwarss [Accessoires], wie die Geschdörde [wie die Gestörten] du.

Es wärd aach sein’ Grund habbe, wesweesche im Wortt KaaFRAAsch, däs Wortt FRAA mit drinnschdegge duud. Ei egal. Wo isch druff hinaus wollt …

Uff jäedenfall war isch ganz woannerschd [woanders] midde Gedangke. Iwwerall, nur uff gar kaan’ Fall bei mei aal Krawallschachdel! Es kann aach sei, däss isch iwwerhaabt nix gedengkt habb, un do obbedrin dorsch de leere Raum geglidde bin. Sch’glaab [Ich glaube] unsäern Juuchend [unsere Jugend] säscht heut tschille dodezu, oddäer so ähnlisch.

Jäedenfalls, isch laach ganz gemiedlisch uffem Schässelong [Schlafsofa] un war so vor misch hieh am schiele, gell, un uff aamol zugg isch ganz erschrogge zesamme. Wie ausem heidere Himmel trifft misch erstd de Geisdesblitdz un dodedruff [daraufhin] knuutdscht misch die Muus du. (Naa, net däs Äbbelmuus, Kerlle naa!)

Ei däs war viellaascht e gefiehlsmäßische Achderbahn, enuff un ennuer, däs kann isch däer saache, mein liewer Scholli. Däs war wie beim Urgknall dammolls. Do war nix – rein gar nix. Noch neddemma Waggumm [noch nicht einmal Vakuum]. Dann mäscht’s uff aamol schebber un raddongg im Karddong, un es hodde rieeeesen Explusjoon gebbe.

Däs war fast so wie an deem aane Daach [wie an dem einen Tag], wo isch uff de Schissel gesesse habb. Däs Kloofensder schdand weit offe. Weesche [Wegen] deem forschtbaare Geschdangk, waaßtde. Däs hot geschdungke, wie als hätt aanäer e dood Katz gefresse.

Isch sitz also, wie gesäscht, in deem klaane Gabbuff uffem Aabee [Toilette] un wollt mer grad midde Frankfordder Allgemeine de Bobbes abbuddze. Ei däs dusselisch’ Hingkel [das dusselige Huhn] hot vergesse gehabbtd Kloobabier ze kaafe, waaßtde. Habb isch mer halt ebbe e Schdiggsche [Stückchen] von de Zeiddung abgerobbt. Do hadde einische Bollidiggäer uff de Tiddelseit haldema e baar braune Flegge in de Wiesaasch [Visage/Gesicht] gehabbt. Wåss willst’n mache, gell?

Uff jeede Fall … Isch wollt mer grad de Annus bissi frisch mache hier, do hot däs ein’ Schlaach ‘gebbe du – Himmel, Aarsch un Wollgebruch. Ei isch habb gemaant misch trifft de Blitdz baam Kagge du.

Un so ähnlisch hot sisch däs neilisch aach aagefiehlt. Nur mit dem kleine awwer feine Unnäerschied, däss isch net in die Klooschissel, sonnäern ins Soffa neigebummbäert habb.

Hier ihr Leud, net lache. Konzendrierd eusch jetzzema bissi. Ei bass uff!

Isch hab mer gedengkt, woss annäern könne, däs kannstde aach. Ei woss däs Bobbelsche, de Bäggäer Borris, unsäern Pobbtittann [Poptitan], de Diedäer Bowle un de laahme Fillipp, un wie se all haaße, könne, däs kanns’ du schonn lang. Un so habb isch mer ma die Mieh [die Mühe] gemacht un e Bischelsche geschribbe, gell.

Achsoou …, bevor isch net mehr draa dengk: Ihr braacht misch net sieze, gell. Weil isch duu eusch jo aach duuze. Ei wass dann? Mir kenne uns jo sowwiesoo net un außäerdeem hot mer jo kaanäer von eusch ebbes gedaan. Hädde mer däs aach schonnema geklärtt.

Jetz wolltdäer [Jetzt wollt ihr] beschdimmt aach noch wisse, wieso, weshalb, wesweesche un warrumm – un woorumm sisch’s dann iwwerhaabt dreeht, gell? Un wiessoo schreibtd’n [schreibt] de Kerll soo koomisch?

Der Gedangke, derde dodedade dodehinnäer schdegge duud is der, deene Leit [den Leuten] do drauße, die Gulduur [die Kultur] von de Hesse e bissi nähäer ze bringe. Nebbe Handkäs mit Mussigg, Frankfordder Rindsworscht, Dibbehaas un Ribbsche mit Kraut, gehäert da dodezu aach die schee hessisch Schbraach.

Wenn isch bei mei 86-jährisch’ Omma ze Bessuch bin un isch en gebildedde Eidrugg mache will, indeem isch färsuch Hoochdeutsch ze babbele, gell, dann säscht die Omma immäer: »Redd doch mo schee. Ei, redd doch mo schee …«

Dodedruff säscht de Obba mit saane 91 Jahr, abbäer wärkklisch jeedesma: »Isch geeh in kaa Moschee. Isch bin doch kaan Muuselmann.«

Glaabst es … De Obba maant [meint] immäer noch, däss de zwaade Weldkriesch korzz vorm Ausbruch is. Dammolswar de Obba gradema 24. Un heut dengkt de Kerll, äer könnt noch uff die Beem [Bäume] kleddere wie e jung Eischhärnnsche [Eichhörnchen]. Immäer wenn de Obba mim Kriggstogg [Krückstock] uff sei Abbelbäumsche im Gardde nuffkleddere duud, gibbt’s annäern Weddäer. Un dadedruff kannstde abbäer aanäer låsse du. Uff de Obba is immäer Verlass.

Isch habb däs hier aach net nur aus Juggs un Dollerei geschribbe, gell! Naa, isch habb mer wärkklisch [wirklich] woss dodebei gedengkt. Un do habb isch mer fäer eusch ma so e baar lusdische Anekdödschäer [lustige Anekdoten] zesammegeklobbt.

Däs Buch is aach subbäer geeischend [geeignet] fäer Leud, die wo im hessische Ausland Urlaubb mache wolle un die Schnauz voll habbe un gradema von dehaam fottlaaffe könnde. Un woss mäscht mär im Allgemein’, bevor mär [bevor man] in e annäer Land abmäscht, mit annäern Sidde, Gebräusch un Tradditzjoone? Rischdiiiisch! Mär informmiertt sisch erstdema un mäscht sisch midde Gulduurn fäertraut. Un es Dollstde is, ihr braacht iwwerhaabt kaan deuäern Hessischkorss [Hessischkurs] von de Volkshochschuul besuche, weil ihr krieht [ihr kriegt] alles gombaggt [kompakt] aus aanäer Hand. Däs’ de Hammäer, oddäer?

Fallser eusch im Hesseland ma verfranzt habbt [Falls ihr euch in Hessen mal verfahren habt]un kaan Nawwi on Bordd is, un en alteigesessene Hesse [gebürtiger, alteingesessener Hesse / Einheimischer] nachem Weesch fraache misst [nach dem Weg fragen müsst], habb isch eusch aach noch e klaa Lexikon hinne in de Aahang mit neigebabbt (Also e Wörddäerbuch Hessisch – (Hoch)deutsch / Hochdeutsch – Hessisch.) Däs sollt grad aach deem Auswäerddische dodebei helfe, wennäer sisch in Frankfortt middem indische Daxifahräer [mit einem indischen Taxifahrer] unnäerhalde duud, oddäer an de Imbissbuud woss dibbisch Hessisches [etwas typisch Hessisches] ze Esse habbe will. Un aach baam old MäckDonnald babbele die Middarbeidäern [Mitarbeiter] allsema Hessisch.

Jäedenfalls hot däs ganz schee Arbbeidd gemacht, däs kann isch däer saache du. Mir is jo die Brieh [Brühe i.S.v. Schweiß] gelaafe du. Rotz un Wassäer geschwittzt habb isch.

Un bass uff! Jetzz kimmt de Extrabonnusskrachäer mit obbedruff. Wennäer wieddäer dehaam seid von euerm Hessetripp – fäer de Fall dässäer iwwerhaabt wieddäer zerigg [zurück] in euern Heimat wolltd – habb isch aach noch e baar leggere tradditzjonelle Kochrezebbduurn [Kochrezepturen] un kullinarrische Schbezjallideede [kulinarische Spezialitäten] ausem scheene Hesseland mit neigebaggt. So habbdäer weenischsdens die hessisch Kisch immäer parratt, falls euschema däs Haamweeh iwwerkomme duud. Aach subbäer fäer aldeigesessene Hesse, wo ganz woannerstd Urlaubb mache un däs Esse im ausländische Inland (oddäer im inländische Ausland) net soo guud vertraache könne.

Rein zuffällisch war mein Urgroßvaddäer Scheffschiffskoch in de Kombies [Kombüse] bei de Mandariene. Da bistde baff, gell?

Ma ganz nebbebei gesäscht: Uff Englisch haaßt Hessisch Hessian. Wenn de in so’m Onlein-Schbrachiwwersetzäer HESSISCH eidibbe duust, dann kimmt unnäer Ähnlische Begriffe däs Wortt ESSTISCH – kein Scherzz! Die habbe sisch schonn wåss dodebei gedengkt. Däs Indernett is schonn ganz schee klewwäer – genau, wie die Indijanäer, die wo däs erfunne habbe.

Falls däs Buch ärschendwannema [irgendwann mal] ins Englische iwwersetzt werre wörd … Isch waaß zwar net, wie däs geehe soll … Awwer fallsema so’n Verriggde uff die Idee komme solld, dann wörd de Tiddel von demm Buch färmuudlisch Hessian for Runaways laude. Oddäer mär mäscht e Mischmatsch aus Hessisch-Englisch: Hessijenn foor Rannewwees – Hessisch fäer Fottgelaafene ebbe. Wemmäer die deutsch Schbraach mim Englische vermenge duud – also wemmäer baaschbielswaase [beispielsweise] säscht: Isch habb mer’n Pornnoo gedaunlooded [gedownloaded] oddäer Isch habb uffem Gesischtsbock en Link geschäerrtt [auf Facebook einen Link geshared’/geteilt].

Woss soll’n däs iwwerhaabt haaße? Isch habb uff de lingke Seit woss abgeschnidde, oddäer wass? Egaal.

Wemmäer die deutsch Schbraach mit englische Wörddäern vermenge duud, wie däs heut moddern is, dann säscht mär dodedribber Denglisch (Deutschenglisch). Schdell däer ma vor, so’n beklobbde Lingualschbezjalist [so ein verrückter Lingualspezialist] kimmt uff die doodaal verriggde Idee, Hessisch mit Englisch ze verworschtdele [verwursteln/vermischen]. Un däs wåss dodebei nauskimmt, däs nennt mär dann h(ä)esslisch. Un alles wåss hässlisch is, däs is net schee. Also låsse mer’s glei bleibe.

Un nur ka Ängst. Hessisch is wärkklisch net schweer ze lernne. Schreibe duud mär grad wie mär’s babbeld un wie aam [wie einem] die bambelisch’ Schnuud gewackse is. Un die Grammaddigg [Grammatik] is aach ähnlisch wie im Hochdeutsche un kimmt midde Zeit ganz vollaudoomaddisch – im Geeschesatz zu deem bleede Schreibproogramm, mit dem wo isch däs Buch uff de Kompjuddäer-Dassdadur [Computertastatur] neigeklobbt habb. Isch kann dä’ saache du …

Wåss misch beim Dibbe bissi uffgereescht hot, däss däs Wörd-Programm von deene Miggrosoffdies, die Wördder alle Ridd [jedesmal] mit so roode Zickzackkringelschäer unnäerschdrische hot. De Sohnemann säscht, es wörd kaan Teesaurus-Abbdeed [Thesaurus-Update] midde hessisch Reschtdschreib-Iwwerprüffung gebbe. Un weil däs Wörd maant [meint], isch wörd uff Deutsch schreibe, wörd däs Wörd däs als Feehler markiere. Ei do hot de Iwwerflieschäer [Überflieger] midde digge Hornnbrill von deene Miggrosoffdies de Schdaanzeitvoochel [Steinzeitvogel] abbäer ma korreggtd abgeschosse, oddäer?

Ei wass dann? Da bistde im aanezwanzsischstde Jahrhunnerd [im 21. Jahrhundert] gefange hier, un dann beherrschtd so e subbäerschlau Dextfäarbbeiddungs-Softwärr-Geschärr noch neddema Hessisch?! Do fiehlstde disch als Hesse schonn e bissi diskrimminiertd, du. Grad wemmäer bedengke duud, däss däs Ding aach indisch, schieneesisch un ägibbdisch Horrorgliehwe [chinesisch und ägyptische Hieroglyphen] kann. Also wenn sisch so’n nedde Indäer oddäer e Wieschdling [Wüstling] in de Saharra ma verdibbe duud, dann wärdd däs dorsch deen inschdallierde Kameeltreibäer [durch den installierten Kameltreiber] sofott audoomaddisch korregiertd.

Jetzz waaß isch abbäer aach weenischsdens, wesweesche [weswegen] die den Scheißdregg Teesaurus nenne. Saurus kimmt jo von Prondo …, von de Dinnosauriejern [Dinosaurier] ebbe, gell. Un an woss dengkt mär schbonndaan [spontan], wenn mär an Tee dengke duud? Rischdisch! 16 Uhr, Feieråwend – Kaffee un Kuche!