Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: Alfredbooks
- Kategorie: Abenteuer, Thriller, Horror
- Sprache: Niederländisch
Trevellian en de zingende kogel - Een spannende thriller van Henry Rohmer Een raadselachtige kogel. Een dodelijke sluipschutter. Een race tegen de klok. FBI-special agent Jesse Trevellian staat voor zijn gevaarlijkste zaak ooit: in New York wordt een mysterieus artefact gevonden – een naadloze kogel die op onverklaarbare wijze 'zingt' en de grenzen tussen herinnering en realiteit doet vervagen. Terwijl Trevellian en zijn team de herkomst van de kogel onderzoeken, komen ze in het vizier van meedogenloze tegenstanders: militairen, geheim agenten, religieuze fanatici en machtige spindoctors strijden om de controle over de gevaarlijke technologie. Wanneer een oude vijand uit Trevellians verleden terugkeert, wordt de zaak persoonlijk – en dreigt de stad in chaos te vervallen. Sfeervol, spannend en vol verrassende wendingen: "Trevellian en de zingende kogel" is een moderne thriller over macht, herinneringen en de vraag hoe ver we gaan om de waarheid te beschermen. Voor liefhebbers van diepgaande sciencefictionthrillers. Lees nu en beleef de spanning!
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 131
Veröffentlichungsjahr: 2025
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
Trevellian en de zingende kogel: thriller
Inhaltsverzeichnis
Trevellian en de zingende kogel: thriller
Copyright
Spoiler-vrij woordenlijst bij "Trevellian en de zingende kogel"
Personages
Begrippen & artefacten
Plaatsen en locaties (New York en omgeving)
Eenheden en instellingen
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
41
42
43
44
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
landmarks
Titelseite
Cover
Inhaltsverzeichnis
Buchanfang
Trevellian en de zingende kogel: thriller
van HENRY ROHMER
Trevellian en de zingende kogel - Een spannende thriller van Henry Rohmer
Een raadselachtige kogel. Een dodelijke sluipschutter. Een race tegen de klok.
FBI-special agent Jesse Trevellian staat voor zijn gevaarlijkste zaak ooit: in New York wordt een mysterieus artefact gevonden – een naadloze kogel die op onverklaarbare wijze 'zingt' en de grenzen tussen herinnering en realiteit doet vervagen. Terwijl Trevellian en zijn team de herkomst van de kogel onderzoeken, komen ze in het vizier van meedogenloze tegenstanders: militairen, geheim agenten, religieuze fanatici en machtige spindoctors strijden om de controle over de gevaarlijke technologie. Wanneer een oude vijand uit Trevellians verleden terugkeert, wordt de zaak persoonlijk – en dreigt de stad in chaos te vervallen.
Sfeervol, spannend en vol verrassende wendingen: "Trevellian en de zingende kogel" is een moderne thriller over macht, herinneringen en de vraag hoe ver we gaan om de waarheid te beschermen.
Voor liefhebbers van diepgaande sciencefictionthrillers. Lees nu en beleef de spanning!
Copyright
Een CassiopeiaPress-boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presenteert, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Bathranor Books, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van
Alfred Bekker
© Roman door auteur
© deze uitgave 2025 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen
De fictieve personen hebben geen verband met werkelijk bestaande personen. Naamgelijkenissen zijn toevallig en niet opzettelijk.
Alle rechten voorbehouden.
www.AlfredBekker.de
Volg ons op Facebook:
https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/
Volg ons op Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Bezoek de blog van de uitgeverij.
Blijf op de hoogte van nieuwe uitgaven en achtergrondinformatie.
https://cassiopeia.press
Alles over fictie!
Spoiler-vrij woordenlijst bij "Trevellian en de zingende kogel"
Personages
Jesse Trevellian FBI-special agent in New York en hoofd van het onderzoek. Hij is de ik-verteller van de roman en staat centraal in het verhaal.
Milo Tucker Trevellian's naaste partner bij de FBI – pragmatisch, loyaal en altijd bereid om direct in te grijpen.
Jonathan D. McKee Hoofd van het FBI-veldkantoor in New York. Verantwoordelijk voor het onderzoek en neemt de strategische beslissingen.
Max Carter FBI-binnendienstmedewerker, gespecialiseerd in gegevensvergelijking en digitaal sporenonderzoek.
Sid Maddox is expert op het gebied van forensisch onderzoek en ballistiek, verantwoordelijk voor de evaluatie van sporen en bewijsmateriaal.
Clive Caravaggio Inzet- en ondervragingsprofessional, leidt buitendienstteams en voert ondervragingen uit.
Orry Medina FBI-rechercheur in de buitendienst, gespecialiseerd in observatie en invallen.
Josy O'Leary FBI-agente, vaak in de frontlinie bij operaties.
Scott Cosgrove is een jonge FBI-agent die zich bezighoudt met transport en persoonsbeveiliging.
Jay Kronburg coördineert operaties en communicatie in het veld.
Leslie Morell Leidt en coördineert FBI-operaties bij grotere incidenten.
Generaal Pierce, verbindingsofficier bij de Amerikaanse luchtmacht, contactpersoon voor militaire technologieën.
Eleni Civiele actrice met bijzondere achtergrondkennis, beweegt zich tussen verschillende fronten.
Noor al-Khatib Natuurkundige, ondersteunt het team met haar kennis van technische en natuurkundige verschijnselen.
Owen Lane Scherpschutter met een connectie met Trevellians verleden.
Seth Lane Jongere broer van Owen Lane, staat tussen wraak en een nieuw begin.
Alastair Knox ("Knox") Rijke spindoctor en financier in de omgeving van de zaak.
Grey Technisch onderlegde operator, opereert op de achtergrond.
Abel Charismatische agitator en prediker met veel volgelingen.
Mr. Sobczak Technicus en ingenieur, beheert speciale beveiligingsinfrastructuur.
Sonny Martinez Exploitant van een stripclub, contactpersoon in het criminele milieu.
Zeb Robbins / George L. Torrence Voormalige elitesoldaten, tegenwoordig actief als inkopers en operators.
Jack Anselmo Bemiddelaar met contacten bij paspoort- en papiervervalsers.
Sam S. McGraw Burger wiens naam in verband wordt gebracht met een vroege plaats delict.
Begrippen & artefacten
De "kogel" Naadloze, zeer dichte bol van speciaal materiaal, die centraal staat in het verhaal.
Cutter (Engels) verwijst bij de Amerikaanse kustwacht naar een middelgrote tot grote patrouilleboot of schip dat wordt ingezet voor verschillende taken, zoals bewaking, redding, grensbewaking en operaties op zee. Cutters zijn doorgaans groter dan rubberboten en beschikken over een vaste bemanning, bewapening en uitrusting voor langere operaties.
HERMES-9 Militair ontwikkelingsprogramma voor veld- en resonantietechnologie.
"Voorstel" / plaatje Vlak, melkachtig module die dient als besturingselement voor de bol.
Resonatoren / oor / schijf / parel Verschillende apparaten voor interactie met de bol of met resonantienetwerken.
R-2 ("anechoic room") Dubbel afgeschermde, geluiddichte veiligheidsruimte bij de FBI voor veilige hantering en tests.
"Wieg" Speciaal apparaat voor het veilig bewaren van de bol.
"Resonator-push" Scenario waarbij de activering van de resonantietechnologie wordt verspreid over stedelijke infrastructuren.
Mnemosyne Begrippenwereld rond "herinnering als systeem" – geen vaste club, maar een manier van denken of een netwerk.
CRS (Consolidated Resonance Systems) Codenaam voor technische aankopen en ontwikkeling in de context van resonantie.
MetroTech Leverancier van defensie- en IT-diensten, belangrijk knooppunt in de leverings- en opdrachtketen.
"Palinode" Naam van een jacht met symbolische betekenis.
"Hermes" Codenaam voor boodschapper of operator binnen het herinneringssysteem.
Plaatsen en locaties (New York en omgeving)
Federal Plaza / FBI Field Office Centraal bureau van de FBI in New York, hoofdkwartier van Trevellian en zijn team.
John Davis Tower Wolkenkrabber in Manhattan, dient als locatie voor onderzoeken en operaties.
Battery Park / sculpturen ("kogels") Openbare ontmoetingsplaats aan het water met opvallende kunstinstallaties.
Pier 36 Overslagplaats en locatie voor confrontaties aan de East River.
Liberty State Park (jachthaven) Locatie voor het veiligstellen en afvoeren van boten en jachten.
Sunset Park (Brooklyn) Oude opslagplaats, oorsprong van een persoonlijke vete.
Red Hook (Brooklyn) Industriële locatie met toegang tot experimentele ruimtes.
Long Island City (LIC) Technisch knooppunt met serverruimtes en laboratoriumruimtes.
NYPL / Bryant Park Ondergrondse ruimtes en historische infrastructuren onder de New York Public Library.
Lincoln Tunnel – Vent 3 Technische toegangsschacht en ontmoetingsplaats voor overdrachten.
Harlem (voormalige kerk/gemeenschapscentrum) Locatie van belangrijke bijeenkomsten.
Bellevue Hospital / Rikers Island Medische en gerechtelijke instellingen voor bewaring en bescherming.
Federal Court (Centre Street) Rechtszaal voor processen en hoorzittingen.
Eenheden en instellingen
FBI Field Office New York Leidende onderzoeksinstantie in de zaak.
City Police / Highway Patrol / Coast Guard Ondersteunende autoriteiten voor toegangsbeperking, beveiliging en afzettingen.
Luchtmacht (Wright-Patterson) Programma- en vaktechnisch toezicht voor HERMES-technologie.
U.S. Marshals Verantwoordelijk voor gevangenenvervoer, getuigenbescherming en beveiliging van klinieken.
1
Ik zag de kogel niet, ik voelde alleen de klap. Hard en dof, alsof iemand me met een honkbalknuppel tussen mijn schouderbladen had geraakt. De airbag van het kevlarvest ving de klap op, maar de rest ging door merg en been. Ik strompelde de trap op die naar de zij-ingang van het gerechtsgebouw aan Centre Street leidde, trok de aktetas omhoog die ik voor mijn gezicht hield en hoorde Milo Tucker roepen: "Ga liggen!" Het flitslicht van de camera's doofde zo abrupt alsof iemand de hemel had uitgeschakeld. Een tweede schot weerklonk tussen de gevels, gevolgd door die scherpe echo die in de schachten van de City graag lang blijft nagalmen. De groep verslaggevers viel achterover als graan in de wind. Ik rook kruit en koude angst. Ergens links riep iemand mijn naam, maar ik wist niet zeker of ik dat alleen in mijn hoofd hoorde. Twee van onze mensen grepen me bij mijn ellebogen en trokken me de ingang in. De klapdeur sloeg zwaar achter ons dicht, alsof hij nooit meer open zou gaan. Ik liet de aktetas zakken, voelde de duizeligheid als watten in mijn oren en dwong mezelf om niet naar de plek op mijn ruggengraat te voelen. Milo stond voor me, bezweet, SIG in beide handen, zijn ogen met die kleine rimpeltjes die ik bij hem kende als hij boos was en dat probeerde te verbergen achter routine.
"Alles in orde?", vroeg hij.
"Ik kom het wel te boven", bracht ik uit. "Waar kwam dat vandaan?"
"De dakrand van de parkeergarage aan Lafayette", gromde een jonge agent met sproeten die ik nog niet zo lang kende. Hij heette Berners. "Ik zag de mondingsflits. Dertiende verdieping, zuidoostelijke hoek."
"Scherpschutter", zei Milo. Hij hoefde het niet eens te zeggen. Het patroon was zo oud als de oorlog die we voerden. "Hij wilde geen waarschuwingsschot, hij wilde mijn hoofd", zei ik en haalde diep adem door de pijn. "Wie hij ook is, hij weet wat hij doet."
"Of hij kent u", mompelde Milo. Zijn blik kruiste de mijne en even kwam er een herinnering tussen ons als een schaduw.
2
Twee jaar eerder. Een pakhuis in Sunset Park, Brooklyn. Regen kletterde op het dak, een trap die naar afgewerkte olie rook. We waren daar voor een zekere Callahan, die er plezier in had mensen in persen te plaatsen die normaal gesproken autoplaten buigden. We hebben hem gepakt – en zijn schutter, wiens dossier ons toen niet interesseerde, omdat we dachten dat hij gewoon weer een goedkope schutter was. De schutter heette Lane. Owen Lane. Hij grijnsde toen we hem de handboeien omdeden. Op het bureau zei hij niets en staarde alleen maar naar het plafond, alsof het pleisterwerk interessanter was dan zijn leven. Een half jaar later brak iemand het konvooi op dat hem naar Rikers moest brengen. Twee doden, één in coma. Lane verdween. Ik maakte me niet veel zorgen – totdat in Queens, voor een restaurant, een undercoveragent op straat werd neergeschoten. Hetzelfde handschrift: hoek, wind, twee schoten, twee treffers. In de ruit stond mijn naam met krijt geschreven, op borsthoogte. Ik heb de kaart nog steeds in mijn bureaulade liggen. Soms haal ik hem eruit en kijk ik naar de leegte die erop staat geschreven. Het is het beste portret dat ik van sommige mannen krijg: lege lijnen die alleen uit opzet bestaan.
3
"Geef me vijf minuten, dan heb ik hem op de camera", zei agente Josy O'Leary en drukte haar headset dieper tegen haar oor. "De parkeergaragebeheerder zal boos zijn, maar we krijgen de feed."
Milo knikte. "We hebben McKee nodig."
"Hij wacht al", zei ik. "Hij heeft er een hekel aan als men hem zegt dat hij moet wachten."
We liepen de trap op en lieten het lawaai van de lobby achter ons. Op de tweede verdieping rook het naar koude koffie en elektrosmog. Gang 2B leidde naar een vergaderzaal waar meneer Jonathan D. McKee aan het hoofd stond, met een papieren beker in zijn hand waar niemand behalve hij uit wilde drinken. Zijn pak was zoals altijd onberispelijk, zijn ogen alert. Ik wist dat hij de nacht op kantoor had doorgebracht. Soms vroeg ik me af of hij thuis nog wel de lichtschakelaars kon vinden. Hij trok zijn wenkbrauwen op, waardoor er fijne rimpeltjes bij zijn slapen verschenen. "Mag ik aannemen dat u nog een paar levens over heeft, Jesse?"
"Waarschijnlijk één", zei ik. "Als hij zijn hoek kalibreert, is het voorbij met de rest." McKee knikte alsof hij het met inkt in zijn interne notitieboekje had genoteerd.
"Goed. Ga zitten. We hebben twee onderwerpen. Het eerste is de man die u wil vermoorden. Het tweede is iets waar u naar moet kijken."
4
Het tweede lag in een koffer, in een kamer zonder ramen, alleen met tl-buizen die het licht van ziekenhuizen verspreidden. Sid Maddox van de forensische dienst stond ernaast en hield zijn handen alsof het de vleugels waren van een dier dat niet wilde vliegen.
"We hebben het gevonden in het appartement van een overledene in Washington Heights," zei Sid. "Naam van het slachtoffer: Rafael Cortés. Drieëndertig jaar oud. Onderhoudstechnicus bij MetroTech."
"Doodsoorzaak?"
"Een kogel in de nek. Een zuivere schot. Geen worsteling, geen sporen van verdediging. Iemand heeft de deur geopend, zich omgedraaid, geschoten en is vertrokken. De buurvrouw zegt dat ze een stem heeft gehoord die 'Voor hem' zei."
"Voor wie?", vroeg Milo.
Sid haalde zijn schouders op. "Als het God was, heeft hij de rekening betaald. Cortés lag er vijf uur voordat we hem vonden. Dit," hij wees naar de koffer, "lag onder zijn bed."
McKee keek me aan. "We wilden wachten tot u er was." Sid klapte de koffer open. In zwart schuim zat een bol ter grootte van een grapefruit. Het oppervlak was glad, maar niet metaalachtig, meer als iets gepolijst dat door geen mens was gepolijst. Er was geen naad, geen schroef, zelfs geen plek waar je hem had kunnen openen. Een dunne, nauwelijks zichtbare ringvormige schaduw liep rond de evenaar, als enige hint naar structuur. "Wat is dat?", vroeg Milo, en verwoordde daarmee wat ons allemaal bezighield. Sid trok latexhandschoenen aan en tikte tegen de bol. Er gebeurde niets. Toen pakte hij een pincet en raakte de schaduwring aan.
Even veranderde de kleur, alsof het materiaal licht opslokte. Er ging een zacht gezoem door de ruimte, nauwelijks meer dan een gedachte. De haren in mijn nek gingen rechtop staan. "Het ding is vanochtend aangegaan", zei Sid. "Zonder dat we het hebben aangeraakt. Vijf seconden gezoem. De camera in deze ruimte werkte op dat moment niet, de opname heeft hiaten. We weten niet waarom. Alsof er een magnetisch veld overheen is getrokken." "Materiaalanalyse?" vroeg ik. "We hebben alleen een oppervlaktesonde gedaan. De spectrale lijnen komen niet overeen met wat er in onze tabellen staat. De dichtheid lijkt hoger dan wolfraam, maar het voelt warm aan, zoals huid. En het beste: het verliest gewicht als je het langer aanraakt." Milo snoof. "Wilt u mij vertellen dat we hier een E.T.-bowlingbal hebben?" "Ik vertel u niets", zei Sid. "Ik vertel u alleen wat onze apparatuur aangeeft. En die geeft aan: we weten het niet." McKee sloeg zijn armen over elkaar. "Rafael Cortés werkte voor MetroTech. MetroTech heeft een vestiging in Manhattan – en contracten met defensiebedrijven. Sid, vertel het hen."
"Cortés had toegangsrechten voor een serverkast die – althans op papier – alleen netwerkverkeer controleerde", zei Sid. "In werkelijkheid draaide daar een afgeschermd proces met de code HERMES-9. Ik heb de logboeken, maar ik begrijp er niets van. De luchtmacht heeft ons gevraagd de koffer niet te openen."
"Dat is hij al niet", mompelde Milo. "De luchtmacht?"
Ik keek op van de kogel. "HERMES-9 – klinkt als een codenaam." "Dat is het ook," zei McKee. "En ik vrees dat het er een is die ons niet bevalt. Er is nog een andere laag: de man die op u heeft geschoten, Jesse –" hij pauzeerde even, "– is niet zomaar een schutter. Hij is Owen Lane." De ruimte werd kleiner. Ik hoorde de tinnitus van een oud schot dat ik nooit had gehoord. En in mijn hoofd, helemaal achterin, kwam een andere vraag naar voren: wat had Lane in vredesnaam te maken met een kogel die onze sensoren om de tuin leidde?
5
"Er zitten zelfs geen vingerafdrukken op de koffer", zei Sid toen we weer in de gang stonden. "Geen enkele. Zelfs die van ons niet. Geloof me, ik heb het gecontroleerd." "Dat betekent", zei Milo, "dat hij ofwel door een geest is gedragen, ofwel door iemand die weet hoe hij ons kan misleiden."
"Misschien wel allebei", zei ik. McKee haalde zijn mobiele telefoon uit zijn zak. "Ik heb generaal Pierce van Wright-Patterson aan de lijn. Hij wil hier over een uur zijn. Breng de kogel naar kluis B en leg de rapporten op mijn bureau." We gingen uit elkaar. Milo en ik haalden koffie uit een automaat die eruitzag alsof hij sinds de Koude Oorlog koud bloed in warm water had gedruppeld. Ik dronk toch. Milo hield de beker tegen zijn lippen en keek over de rand in de richting van het raam, waardoor je een hoek van het Federal Plaza kon zien.
"Lane," zei hij. "Waarom komt hij terug?"
"Omdat mannen zoals hij niet weggaan", zei ik. "Ze draaien in cirkels. En als je pech hebt, sta je in het midden en denk je dat je met een rechte lijn te maken hebt."
"U had niet alleen voor de camera's mogen verschijnen."
"Ik was niet alleen." Hij snoof zonder te glimlachen. "Je weet wat ik bedoel." Ik knikte. "Hij wilde me niet alleen ontmoeten. Hij wilde dat ik wist dat hij het was."
"Het briefje van toen?" Ik keek langs hem heen, naar iets dat er niet was. "Misschien stuurt hij deze keer geen kaart. Misschien stuurt hij een kogel."
