7,49 €
Mehr erfahren.
- Herausgeber: self-publishing
- Kategorie: Gesellschafts- und Liebesromane
- Sprache: Polnisch
- Veröffentlichungsjahr: 2018
Kościół jest od wieków nierozerwalnie związany z polityką, choć się do tego nie przyznaje. Informacja jest najdroższym towarem w XXI wieku, siłą, którą można operować w celu kreacji lub zniszczenia. To w murach Watykanu opracowywane są strategie i możliwości przemiany świata. Jedna z nich, zapisana na pendrivie ma tę właśnie moc. Giuseppe, od wielu lat zaufany pracownik arcybiskupa Lucki otrzymuje z pozoru banalne zadanie dostarczenia informacji do Klasztoru. Informacji cenniejszej niż życie jednego człowieka, a Giuseppe ma w stosunku do arcybiskupa dług wdzięczności. Zagrożeniem dla Kościoła okazuje się być sam Kościół. Wróg czai się wewnątrz, dlatego potrzebne są nadzwyczajne środki ostrożności. Nagłe zwroty akcji jak w najlepszym filmie sensacyjnym. Strzelaniny, pościgi, morderstwa... Zręcznie napisany, trzymający w napięciu kryminał rozgrywający się w najwyższych kręgach kościelnych. Ile w nim fikcji, a ile autentycznych wydarzeń, jakie miały miejsce w ostatnich latach? Autorzy sprawnie poruszają się w strukturach i zwyczajach Watykanu. Kościół potrzebuje reformy. Za jaką cenę?
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Ähnliche
Krzysztof ŁandaJan Bielecki
Czternaście nut
Autorzy:
Krzysztof Łanda
Jan Bielecki
Projekt i wykonanie okładki:
TUV NORD Polska Sp. z o.o. (Maciej Kamiński)
ISBN 978-83-939273-5-7
Copyright © 2014 by Krzysztof Łanda; [email protected]
All rights reserved. No part of the material protected by this copyright may be reproduced or utilized in any form, electronic or mechanical, including photocopying, recording or by any information storage and retrieval system, without written permission from the copyright owner.
Wszystkie przedstawione w książce postacie i zdarzenia są fikcyjne, a opisane zdarzenia nie miały miejsca. Wszelkie ewentualne podobieństwa do osób fizycznych są przypadkowe.
Konwersja do epub i mobi A3M Agencja Internetowa
Część pierwsza
1.1
Mam na imię Giuseppe i jestem człowiekiem pokornym.
Cierpliwie czekam, aż otworzą się ciężkie drzwi iarcybiskup Lucka zaprosi mnie do swojego gabinetu. Nie czuję zniecierpliwienia, choć upływają kolejne minuty. Już sama myśl o zniecierpliwieniu wydaje się nie na miejscu – tu, w sercu wiecznego Rzymu, którego kamienie przyglądały się upływającym wiekom, czas zdaje się płynąć inaczej. Wolniej. Ilekroć przekraczam dostojne mury Watykanu, zdaje mi się, że czuję na sobie wzrok historii.
To charakterystyczne mrowienie na karku nie minęło. Czuję je również teraz, gdy siedzę na ławie w korytarzu, w północnym skrzydle jednego z budynków administracyjnych Stolicy Apostolskiej, czekając na posłuchanie.
Przypatruję się drzwiom gabinetu. Przesuwam wzrokiem po prostej, surowej framudze i solidnym skrzydle z ciemnego mahoniu, wyobrażam sobie, co czułbym, przesuwając po nich palcem. Myślę o gładkiej fakturze i cieple szlachetnego drewna. Z trudem zwalczam chęć podejścia bliżej i wyciągnięcia ręki. Wiem, że jestem dyskretnie obserwowany, a takie zachowanie wyglądałoby przecież co najmniej niedorzecznie.
Tego, co czeka za drzwiami, wyobrażać sobie nie muszę. Pamiętam każdy szczegół.
Ktoś zwrócił uwagę, że gabinet arcybiskupa Lucki doskonale pasuje charakterem do swojego gospodarza, w pewien sposób wręcz wyraża jego osobowość. W pełni się zgadzam. Myślę, że tę korelację musiał dostrzec każdy, kogo dostojnik gościł.
Przywołuję widok jego gabinetu, wyraźny, jakbym wyszedł z niego wczoraj. Przestronne i eleganckie pomieszczenie, urządzone w dobrym guście – jego gospodarz, mimo wysokiej pozycji w watykańskiej hierarchii pozostał skromny i nie dał się omamić pokusom przepychu i blichtru. Mimo to, za pierwszym razem gabinet zrobił na mnie niemałe wrażenie.
Centralne miejsce w pokoju, do którego lada moment zostanę zaproszony, zajmuje ogromne biurko. Zawsze puste. Arcybiskup Lucka znany jest z umiłowania porządku – tak jak nie potrzebuje w codziennej pracy otaczać się zbędnymi, rozpraszającymi uwagę szpargałami, tak też nigdy nie pozwala sobie na zaśmiecanie umysłu. Mimo upływu lat, wciąż uważany jest za jedną z najtęższych głów Watykanu. Widzę go, jak siedzi za biurkiem, wyprostowany, ze zmrużonymi oczami, ważąc słowa odpowiedzi na trudne pytanie, z poważnym, surowym wyrazem twarzy.
Dostojnik jest człowiekiem cienia. Za każdym razem, gdy byłem w jego gabinecie – a uzbierały się już tych wizyt dziesiątki – panował tam miękki półmrok, ciężkie kotary zasłaniały okna. To również wydaje mi się bardzo znaczące.
Lesen Sie weiter in der vollst?ndigen Ausgabe!
Lesen Sie weiter in der vollst?ndigen Ausgabe!
Lesen Sie weiter in der vollst?ndigen Ausgabe!
Lesen Sie weiter in der vollst?ndigen Ausgabe!
Lesen Sie weiter in der vollst?ndigen Ausgabe!
Lesen Sie weiter in der vollst?ndigen Ausgabe!
Lesen Sie weiter in der vollst?ndigen Ausgabe!
