Gekortwiekt E-Book

Debora Elisabeth

• Herausgeber: Debora Elisabeth
• Kategorie: Fantasy und Science-Fiction
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2016

Beschreibung

“Haar alleen maar zien zorgt ervoor dat het grote gat in mijn borstkas een heel klein stukje dicht lijkt te trekken. Kan zij me helpen? Kan ze een brug bouwen, zodat ik het gat weer over kan steken?”Ze zijn nieuw op school: Ava en Ab. Bloedmooi, ongrijpbaar en mysterieus. Brian en zijn klasgenoten Jason en Renkse weten niet wat ze van de nieuwkomers moeten denken. Er is iets vreemds met hen beiden aan de hand. Ze zijn een stel, maar Ab heeft er geen problemen mee om andere meisjes op school te verleiden, zelfs Brians ex-vriendin Tara niet.Brian voelt nog steeds veel voor Tara, maar wordt ook door Ava's kwetsbaarheid en geheimzinnigheid aangetrokken.Wat Brian niet weet is dat Ava en Ab een geheim verbergen dat nooit bekend mag worden ... een geheim dat de gewone wereld overstijgt.

Leseprobe

Gekortwiekt

Inhoudsopgave

Titelpagina

Gekortwiekt

Proloog

1 | Brian

2 | Ahavael

3 | Brian

4 | Ahavael

5 | Brian

6 | Ahavael

7 | Brian

8 | Brian

9 | Ahavael

10 | Brian

11 | Tara

12 | Brian

13 | Abbadon

14 | Ahavael

15 | Brian

16 | Ahavael

17 | Tara

18 | Brian

19 | Abbadon

20 | Ahavael

21 | Brian

22 | Ahavael

23 | Tara

24 | Brian

25 | Abbadon

26 | Brian

27 | Ahavael

28 | Abbadon

29 | Brian

30 | Ahavael

31 | Brian

Een week later | 32 | Brian

33 | Ahavael

34 | Brian

35 | Ahavael

36 | Brian

37 | Ahavael

38 | Abbadon

39 | Brian

40 | Abbadon

41 | Ahavael

42 | Renske

Meer lezen van Debora Elisabeth? | www.debora-elisabeth.nl

@ Debora Elisabeth

Eindredactie Jen Minkman

Omslagontwerp Debora Elisabeth

Model Sharon Otto

Visagie Ingeborg Soolsma

www.debora-elisabeth.nl

2016 Nokomis

Proloog

‘Je hebt werkelijk geen idee hoeveel ik van je hou.’

Ik streel zijn lippen met mijn wijsvinger. ‘Dat weet ik wel, ik hou namelijk net zoveel van jou.’

Abbadon kust me vurig. Ik kus hem terug, geef hem al mijn liefde. Hij rolt me op mijn rug, legt zijn handen aan weerszijden van mijn gezicht en streelt met zijn duimen over mijn wangen.

De vlammen in zijn ogen wakkeren aan, ze vinden mijn ziel. We zijn verbonden, voor altijd. ‘Wat er morgen ook gebeurt,’ verzucht hij, ‘vergeet nooit dat ik van je hou. Nooit!’

Ik schud mijn hoofd. ‘Ik beloof je dat ik dat nooit zal doen. Ik ben de jouwe, voor altijd.’

1

Brian

‘Wie zijn dat toch?’ Tara gaat op haar tenen staan om over de koppen heen te kunnen kijken.

‘Wie?’ Renske volgt haar voorbeeld. ‘Die nieuwelingen?’

Natuurlijk bedoelt ze de nieuwe leerlingen. Iedereen heeft het er over, ze zijn het gesprek van de dag. Mijn ogen zoeken het schoolplein af, dan zie ik ze.

Het lange blonde haar van het meisje danst om haar heen, ze gebaart met haar handen, draait zich van hem weg. Ze lijkt boos. De jongen pakt haar bij haar schouder en trekt haar terug. Haar tengere lichaam krimpt in elkaar bij zijn aanraking.

‘Zijn het broer en zus?’ Tara klimt op een bankje om het beter te kunnen zien. ‘Ze lijken niet erg op elkaar.’

‘Er is maar één manier om daarachter te komen.’ Renske pakt Tara bij haar arm, trekt haar van de bank en samen stevenen ze op de nieuwe leerlingen af.

‘Vrouwen,’ verzucht Jason lachend. ‘Je kunt beter kippen houden.’ Hij slaat me op mijn schouder en volgt zijn vriendin richting de nieuwelingen. Ik kan niet anders dan meelopen.

Zij houdt mijn aandacht nog steeds vast. De lange jongen voor haar schudt de haren voor zijn ogen weg, drukt haar tegen de muur, houdt haar gevangen tussen zijn handen. Haar hoofd hangt treurig gebogen; huilt ze? Mijn passen worden langer. Ik haal Jason en de meiden in en bal mijn vuisten, klaar om hem een dreun te verkopen. Wie hij dan ook mag zijn, zij voelt zich duidelijk niet op haar gemak bij hem.

Zijn lippen drukken op de hare. Hij kust haar. Aan de grond genageld blijf ik staan. Dat had ik niet aan zien komen.

‘Nou, daar heb je je antwoord,’ grinnikt Renske. ‘Het zijn duidelijk geen broer en zus.’

Tara haalt haar schouders op. ‘Jammer. Het is een lekker ding.’

Jason lacht en geeft me een por. ‘Je bent eindelijk vrij, Brian.’ Gelaten lach ik terug. Het zou fijn zijn als Tara mij eindelijk los kan laten. Nadat we twee maanden geleden besloten om te stoppen met onze relatie, doet ze enorm haar best om mij terug te krijgen. Tevergeefs. Ik wil haar niet terug. Niet nadat ik haar betrapt heb met Samuel. We zijn vrienden, dat is genoeg. Meer dan genoeg zelfs.

Ze kust hem terug. Niet met passie, niet met liefde, maar leeg alsof ze moet, maar niet wil. Haar armen hangen doelloos naast haar lichaam, haar voeten zo ver mogelijk bij hem vandaan. Het enige wat deze twee personen verbindt zijn hun lippen.

Mijn vingers knellen in mijn vuist. Met liefde draai ik zijn nek om. Maar moet ik me hier wel mee bemoeien? Wil ze wel van hem af? Ik schud mijn hoofd en strek mijn vingers. ‘Kom, we moeten naar de les.’

Met moeite trek ik mijn blik van haar los en draai me om. Jason slaat zijn arm om Renske heen en sleept haar mee. ‘Je hebt de baas gehoord, geen tijd meer om detective te spelen.’

Tara aarzelt een paar seconden en draaft dan achter ons aan. ‘Ik ben er nog niet klaar mee,’ moppert ze. ‘Ze zijn apart, er is iets mis met hen en ik ga er achter komen wat.’

2

Ahavael

‘Abbadon, we moeten naar de les. Laat me los, alsjeblieft. Iedereen kijkt naar ons.’