Leo Lipski Story - Miłość na Miodowej E-Book

Paweł Bitka Zapendowski

• Herausgeber: e-bookowo.pl
• Kategorie: Poesie und Drama
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2022

Beschreibung

„Leo Lipski Story – Miłość na Miodowej” to sztuka teatralna i słuchowisko radiowe Pawła Bitki Zapendowskiego oparte na prozie Leo Lipskiego (właść. Leo Lipschütza 1917–1997) - polskiego pisarza pochodzenia żydowskiego, po II wojnie światowej żyjącego na emigracji w Izraelu. Autor sięgnął do wszystkich utworów pisarza, by stworzyć opowieść o dramatycznych losach Leo z krakowskiego Kazimierza. „Leo Lipski Story – Miłość na Miodowej” jest wzruszającą historią człowieka, który utracił wszystko co najważniejsze: rodzinę, przyjaciół, majątek i ojczyznę, lecz zachował życie, przetrwał Holocaust. Ta życiowa epopeja rozpięta między Krakowem, Lwowem, Wołgą, Uzbekistanem, Persją, Tel Awiwem i Paryżem po raz pierwszy na scenie przedstawia dzieło literackie Lipskiego.

Sceniczno-radiowa opowieść o Leo Lipskim jest wzorem egzystencjalnego przetrwania i obrony wartości ogólnoludzkich. Sztuka mówi o potrzebie zgodnej koegzystencji różnych narodowości, niesieniu pomocy potrzebującym, opiece nad osobami chorymi i poświęceniu dla ratowania dóbr kultury.
Justyna Sobolewska w "Polityce" (nr 4/2018) przypomina postać Leo Lipskiego: "Niemal każdy tekst o Lipskim zaczyna się podobnie: wybitny, ale w Polsce ciągle mało znany. A czas zacząć go wymieniać razem z Gombrowiczem i Schulzem." Beata Chomątowska w "Tygodniku Powszechnym" (nr 14/2018) pisze: "Z wojny wyszedł cało, choć zabrała mu całą rodzinę. Ominęło go piekło Zagłady. Zaznał innego, obozowego." Hanna Gosk, profesor dr hab. z UW, autorka badań dot. twórczości Lipskiego, pisze w książce "Jesteś sam w swojej drodze", że umarł z dala od kraju, który uważał za ojczyznę.

Leseprobe

Leo Lipski Story

- Miłość na Miodowej

Paweł Bitka Zapendowski

na podstawie prozy Leo Lipskiego

© Copyright by Paweł Bitka Zapendowski & Leo Lipski

ISBN 978-83-8166-282-6

Wydawca: Wydawnictwo internetowe e-bookowo

www.e-bookowo.pl

Kontakt: [email protected]

Wydanie I, 2022

osoby:

1 Leo ST (stary) - pisarz polski pochodzenia żydowskiego, z Krakowa, po 70.

2 Leo MŁ (młody)

3 Ida - jego dziewczyna, z ulicy Miodowej na krakowskim Kazimierzu, 18 l. /pochodz. żydowskie/

4 Olga Pietrowna - funkcjonariuszka w łagrze, kierowniczka ambulatorium, ok. 25 l. (mówi po rosyjsku)

5 Batia - malarka z Jaffy, przybyła do Palestyny z Niemiec, nastolatka /prawdop. pochodz. żydowskie/

6 Łucja - (Pinczewska) Gliksman, opiekunka i partnerka Lipskiego w Tel Awiwie, po 70. /pochodz. żydowskie/

7 Pani Cin - właścicielka mieszkania w Tel Awiwie, przybyła do Palestyny z Niemiec, ok. 60 l. /pochodz. żydowskie/

8 Wanda - wywieziona z Polski - z Grodna - do Rosji, w szpitalu w Uzbekistanie, ok. 25 l.

9 Spikerka - z Polskiego Radia

Żona (zza ściany) w Tel Awiwie - przybyła do Palestyny z Polski

10 Janek - gimnazjalista, przyjaciel Lea, nastolatek

11 Handlarz - więzień we Lwowie, z Krakowa, po 50.

Mąż (zza ściany) w Tel Awiwie - przybyły do Palestyny z Polski

SCENA 1

TEL AWIW, dwupokojowe mieszkanie Łucji Gliksman. Połowa lat 80.

LEO ST

Izrael. Połowa lat osiemdziesiątych.

(Leo siedzi przy stole na wiklinowym wózku inwalidzkim, jest prawostronnie sparaliżowany, prawej ręki nie używa, lewa dłoń ma ograniczoną sprawność, przed nim maszyna do pisania, radio gra muzykę z izraelskiej stacji.)

(uwaga: Leo ST ma trudność z mówieniem, spowodowaną paraliżem; monolog wewnętrzny jest raczej płynny, nie jest to jednak mowa osoby zdrowej, natomiast to co mówi w dialogu jest już bardzo zniekształcone.)

(mówi do siebie, monolog wewn.) Przedstawię wam Łucję. Poznaliśmy się tu... w Tel Awiwie. Wygnańcy... z dala od Polski. Łucja mówi, żebym napisał coś o Zagładzie. Wtedy przestanę się czuć winien, że nie byłem po tamtej stronie. A cóż ja mogę napisać? Jednym palcem... lewej ręki? Skazany na inwalidzki wózek. Od dawna... niczego już nie mogę napisać.

ŁUCJA (krząta się po mieszkaniu)

Omiń tylko „pikątne” szczegóły. Bo ci tego Giedroyć w Paryżu nie wydrukuje. Polska literatura nie może być nieprzyzwoita!

Leo kręci gałką radia jakby chciał zagłuszyć Łucję, zgłaśnia muzykę - słychać disco z lat 80.

Ścisz radio gdy mówię do ciebie!

LEO ST (do siebie, monolog wewn.)

Nieprzyzwoita... Co znaczą nieprzyzwoite słowa wobec nieprzyzwoitych czynów?...

Kręci gałką i z radia słychać inną piosenkę - retro: np. „Nat King Cole - D-Day - WWII circa 1944 - 1945” lub „1944 Hildegarde - Lili Marlene”.

LEO ST (do Łucji - mówi z trudem, jąkając się)

...ego su..al...my w Bej... ru... ee... (Tego słuchaliśmy w Bejrucie.)

LUCJA

Słuchaliście w Bejrucie? Leoś... tak...?

LEO ST (do Łucji - mówi z trudem, jąkając się)

Aaa... (Tak.)

LEO ST. (do siebie, monolog wewn., kręci gałką i słychać z radia różne stacje, muzyki)