Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
"Zniewolenie. Oddanie się komuś. Ból wymieszany z rozkoszą. Chciała być zarówno widzką, jak i uczestniczką. Chciała wszystkiego. Ewa, jej nauczycielka. Wymagająca, surowa, piękna. Z wielkim dystansem w stosunku do studentów, a jednocześnie jedna z tych osób, które potrafią przekazać wiedzę. Alicja na początku się jej bała, wydała jej się strasznie despotyczna i surowa. A potem odkryła, że to na te zajęcia czeka najbardziej, że to one wydają się jej najciekawsze. Teraz z kartką w ręku orientuje się, że już od dawna jest zadurzona w Ewie. W jej ruchach, w tym, jak zmienia barwę głosu. W momencie, w którym Ewa uświadomiła jej, że wie, i odeszła. Alicja wtedy wróciła do domu, zamknęła się w pokoju i doprowadziła do orgazmu w niecałą minutę, a potem uderzała pięściami w łóżko, bo to za mało. Chciała więcej. Chciała pełnego życia. Pragnęła wyjść poza ramy tego, co "właściwe". Czy adres i data na kartce są właśnie tym, czego szuka? Nie wie, ale chce sprawdzić." Romans między uczennicą i wykładowcą zawsze jest zakazany. Ewa długo się wahała zanim zdecydowała, że uwiedzie Alicję. Kary, nagrody i pierwsze razy. Czy doświadczona para – wykładowczyni i jej mąż – pokaże studentce, jak może wyglądać namiętność naznaczona dominacją i uległością?
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 23
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
Catrina Curant
Uczennica – opowiadanie erotyczne BDSM
Lust
Uczennica – opowiadanie erotyczne BDSM
Cover image: Shutterstock
Copyright © 2023 Catrina Curant i LUST
Wszystkie prawa zastrzeżone
ISBN: 9788727118451
1. Wydanie w formie e-booka
Format: EPUB 3.0
Ta książka jest chroniona prawem autorskim. Kopiowanie do celów innych niż do użytku własnego jest dozwolone wyłącznie za zgodą Wydawcy oraz autora.
www.sagaegmont.com
Saga jest częścią Grupy Egmont. Egmont to największa duńska grupa medialna, należąca do Fundacji Egmont, która każdego roku wspiera dzieci z trudnych środowisk kwotą prawie 13,4 miliona euro.
„Tak. To ona” – wiadomość jest krótka, kobieta wklepuje ją, a potem, nie czekając na odpowiedź, odkłada telefon na biurko. Wraca do obserwowania. Dziewczyna, na którą patrzy, jest śliczna. I niewinna. A przynajmniej na taką wygląda. Jest ubrana w beże i brązy, pasujące do delikatnej, zwiewnej urody. Ma uroczy śmiech, to właśnie on zwrócił uwagę Ewy już jakiś czas temu. Jest w nim radość. Teraz siedzi w auli z koleżankami, a do uszu Ewy dolatują ułamki rozmów o niczym. Instagram, ubrania, koncerty. Młodość tym żyje, tym i imprezami, szaleństwem, które ma swoje prawa. I mimo że powinny przygotowywać projekt, rozmawiają o wszystkim innym. Zresztą nie tylko one. Harmider na sali wzrasta, powinna go uciszyć, ale w gruncie rzeczy nie ma ochoty użerać się z nimi wszystkimi w piątek. Zerka w laptopa, zdjęcia są artystyczne, twarz jest schowana w cieniu, ale dziewczyna zapomniała o jednym. Tatuaż jest mały, w nietypowym wzorze.
– Kończymy na dziś – mówi, ukrywając fakt, że cieszy ją to bardziej niż studentów. – Prezentacje na wtorek.
Rozbawia ją grupowy jęk bólu, mieli czas, który uparcie marnowali. Czyn i konsekwencja, to zawsze idzie w parze. Dała im absolutny luz przez ostatnie zajęcia. Wie doskonale, że gdyby wzięli się porządnie do pracy, skończyliby tydzień temu. Trochę celowo nie podała terminu końca, to też nauka, może ważniejsza niż sam projekt.
– Alicja, proszę, zostań. – Zatrzymuje dziewczynę. Ta wzdycha cicho, ale odkłada torbę i opiera się o ławkę, czekając, aż reszta grupy wyjdzie. Ewa się nie śpieszy, chce, aby zostały same. Planuje zaryzykować dużo, może nawet zbyt dużo, ale potrzebuje tego zastrzyku adrenaliny. Drzwi zamykają się za ostatnim studentem i dopiero wtedy odwraca laptopa.
Zdjęcia są artystyczne, a jednak wyuzdane. Ciało dziewczyny wygina się, odsłaniając to, co jest do odsłonięcia. Kilka ukazuje uchwyconą w półcieniu cipkę i palce, które ją penetrują. Ewie najbardziej podoba się to, na którym dziewczyna klęczy, jej usta są rozchylone, a małe piersi mają ostro zarysowane sutki. Cały profil mówi jedno: „weź mnie, mocno”. Wcześniej, gdy czytała opis, jej brew wygięła się w górę.
„Szukam kogoś, kto pokaże mi moje miejsce. Chcę zostać zerżnięta – nie tylko cieleśnie; chcę, aby ktoś pieprzył też mój mózg, moją wyobraźnię, moje fantazje. Mam dosyć bycia grzeczną, a jednocześnie: będę grzeczna.
Uratuj mnie od nudy, proszę”.
„Uratuj mnie od nudy” – to ją kupiło. Ewa przeczytała to i stwierdziła, że jednak zaryzykuje, że zrobi coś, czego nigdy nie robiła. Alicja jest jej uczennicą, więc to, co chce zrobić, jest etycznie niemoralne i prawnie zakazane. Stawia na szali swoją karierę.
„Uratuj mnie od nudy” – tak, ona też ją czuje. Przynajmniej w aspekcie zawodowym. Praca, którą wykonuje od lat, zaczęła ją mierzwić, studenci stali się tak mało ciekawi, że zastanawia się, po co to robi. Dla kogo? Chciała wykładać, bo pociągał ją fakt, że kształtuje umysły, ale w ostatnich latach każda grupa, którą uczyła, wydawała się coraz mniej zainteresowana, bardziej roszczeniowa i zblazowana. Ma wrażenie, że studenci są tutaj tylko fizycznie.
