Van au pair tot sub E-Book

Erwin Dijkstra

• Herausgeber: novum pro Verlag
• Kategorie: Gesellschafts- und Liebesromane
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2022

Seitenzahl: 890

Beschreibung

Verona is een 21-jarige brunette met een bachelor Frans/Spaans op zak. Ze raakt door stom toeval verstrikt in het web van de sm-wereld van een steenrijke meesteres, Mrs. Chaleen. De aanbieding om onder het mom van au pair als sub te werken, is zo verleidelijk dat Verona zwicht voor het grote geld en de luxe, ze tekent een contract voor drie jaar. Het valt haar zwaar om haar lichaam beschikbaar te stellen en ze twijfelt of ze haar contract wil verlengen. Als een vakantie naar haar vriendin dramatisch eindigt, vlucht Verona in haar cabrio. Ze besluit naar Parijs te gaan en daar ontmoet ze een zeer charmante en intelligente dame, Magdalena. Tijdens diepgaande gesprekken neemt ze de enige juiste beslissing. Maar hoe zal Mrs. Chaleen reageren? Een aangrijpend verhaal over macht, geld en seks.

Leseprobe

Inhoud

Colofon 3

Voorwoord 4

Inleiding 5

Juni 2012 6

Mijn vertrek 11

’s Avonds in het hotel 16

De volgende morgen 20

Naar Fréjus 23

Mrs. Chaleen 34

De rondleiding 42

De stad in 57

Het diner 64

De medische keuring 72

Kennismaking 85

Dineren met de heren97

De eerste vakantiedag 100

De aankomst in Barcelona 110

Derde dag vakantie 117

Vierde dag vakantie 123

Vijfde dag vakantie 124

Zesde dag, 128

Zaterdagmorgen 150

Zondag, het vertrek naar Fréjus 178

Aankomst in Fréjus 181

Het contract 197

Bij Paula thuis 205

In de kelder van Mrs. Chaleen 211

Na het diner 231

Vertrek uit Fréjus 234

Donderdag terugreis 238

Aankomst in Fréjus 239

Een vrije zaterdag 244

Dineren bij 252

Zondag 260

Naar Schotland 262

Dinsdag, de tweede 279

Een paar dagen 311

Geslaagd 334

De zondag in Fréjus 340

De piercingstudio 352

Experimenteren 356

Bij Arnaud 360

Een dagje uit naar 371

Toch weer naar 387

Bij Mrs. Barbara 393

Terugkomst bij Mrs. Chaleen 405

Een weekend naar Londen 409

Drie jaar later 418

Mister X in de red room 426

Een paar dagen bij Mrs. Amelia 435

Terug naar Mrs. Chaleen 450

Shoppen in Marseille 460

De chique party 467

Alejandro 471

Eindelijk op vakantie 478

Bij Fernando 481

Naar Sara in Spanje 485

De speelruimte van Sara 504

Gevlucht naar Lloret de Mar 515

Parijs 522

Terug naar Fréjus 535

Een week naar Brenda 549

Het afscheid 554

Colofon

Alle rechten op verspreiding, met inbegrip van film, broadcast, fotomechanische weergave, geluidsopnames, electronische gegevensdragers, uittreksels & reproductie, zijn voorbehouden.

© 2022 novum publishing

ISBN drukuitgave:978-3-99107-797-8

ISBN e-book: 978-3-99107-798-5

Lectoraat:M. Moors

Vormgeving omslag:Aleksandr Korchagin | Dreamstime.com

Omslagfoto, lay-out & zetting:novum publishing

Foto’s binnendeel:Lambert Johan

www.novumpublishing.nl

Voorwoord

De tekeningen

in het boek zijn gemaakt

door Johan Lambert.

Inleiding

Mijn naam is Verona, een 21-jarige brunette, een niet onknappe jongedame van het platteland. Ik had mijn bachelor Frans/Spaans op zak, maar voordat ik voor de klas zou gaan staan, wilde ik eerst een fijne vakantie gaan houden. Ik zou naar mijn vriendin Sara in Barcelona gaan.

Tijdens een tussenovernachting in Parijs krijgt mijn geplande reis een bizarre wending, na een bezoek aan het parfummuseum, dat mijn hele wereld compleet op zijn kop zou zetten. Ik was naïef, dat zou je niet zeggen met een bachelor op zak. Toch gebeurde het, en kon ik de verleiding niet weerstaan wat mij werd aangeboden. Ik ging op de uitnodiging in.

Welke gevolgen dit zou hebben leest u in mijn aangrijpende trilogie, deels fictief maar het overgrote deel is non-fictief.

Geld geeft macht, en dat je een aanbod kunt krijgen waardoor ik stomverbaasd raakte en verward, vol ongeloof, zodat ik wel door mijn knieën moest zakken. Als ik dan opeens een halsband om krijg, zakt de grond onder mij vandaan.

Getekend,

Verona

Juni 2012

Hoe een vakantietrip naar mijn beste schoolvriendin Sara in Barcelona een bizarre wending kreeg tijdens een tussenstop in Parijs. Ik was net geslaagd als bachelor Frans/Spaans en was er even aan toe om een flinke vakantie te nemen, voordat ik mij in het onderwijs zou storten. Na de vakantie had ik enkele sollicitatiegesprekken op diverse scholen, daarna zou ik wel zien wat het best bij mij zou passen. Ik had geen haast, de scholen hadden meer haast dan ik.

Ik stel mij even voor. Ik ben Verona, een 21-jarige brunette, een ingetogen, beschaafd, enigszins introvert meisje, niet onknap, en ik kreeg genoeg aandacht van leuke jongens/mannen, maar hield ze altijd op afstand. Ik was opgegroeid op een klein dorp in Overijssel. Mijn studie vergde veel tijd en ook mijn sport, zodat er niet veel tijd overbleef om vrij te maken voor vrienden, mede doordat ik ook erg op mijzelf was.

Ik had een vriendin, Sara, waar ik alles mee kon bespreken, daar had ik genoeg aan. Maar Sara vertrok twee jaar terug naar Spanje en zo was ik nu zonder vriendin, en dat viel mij zwaar, eerlijk gezegd, ik was mijn maatje kwijt. Net nu ik haar nodig had, gezien ik meer over gevoelens wilde praten en meer wilde weten ten aanzien van relaties, daten enz. En vele dromen. De ontstane studieschuld baarde mij wel enige zorgen.

Aangezien ik geen feestbeest of uitgaanstype was, had ik genoeg aan mijn sport, studie en lezen. Met jongens had ik niet zulke prettige ervaringen en dacht: mijn tijd komt wel. Ik moest niet zoals vele meisjes zo nodig een vriend naast mij. Sara was voor mij meer dan genoeg, ondanks dat ze een overheersende controlefreak was, zelfs over mij. Ze wilde altijd alles van mij weten, en dat stoorde mij weleens. Als ik er een opmerking over maakte als ik mijn maandelijkse periode had, dan was haar blik bijna dodelijk en zei ze: ”Wil jij Sara als vriendin, ja of nee, Verona?” ”Sorry,” zei ik dan maar, ”het komt door mijn maandelijkse periode.” De blik die ze mij dan toewierp, maakte mij heel klein, ik kon dat niet verklaren, dat vond ik zo vreemd.

Ook al kon ik het erg goed met haar vinden, soms schrok ik wel van haar hoe ze over alles besliste en wat wij gingen doen. Ook bepaalde zij wat ik moest aantrekken; zij bepaalde het en ik liet het gebeuren. Zij bepaalde zelfs de kleur van de lingerie die ik ging kopen. En de kleur van de manicure. Wat daarachter zat, was toen te hoog gegrepen voor mijn verstand blijkbaar, het begin van een D/s-vriendschap, wie zal het zeggen.Een D/s relatie betekent dat je Dom en sub bent van elkaar. D= dominant s= onderdanig.

Sara wilde toen naar Barcelona en er werken in de horeca. Het was haar keuze en het beviel haar uitstekend. Maar nu wilden wij elkaar graag even een weekje zie en daarna wilde ik nog even door de Provence trekken met mijn autootje. Ik had een Renault Twingo en snorde er overal mee naartoe, of hij mij in Spanje zou gaan brengen, dat zou ik wel zien. Indien hij mij in de steek zou laten, dan was ik goed verzekerd voor vervangend vervoer, dat had ik goed geregeld. Geld voor een nieuwe had ik nog niet helaas.

Naast mijn studie deed ik veel aan joggen ’s morgens en ’s avonds en zwemmen was mijn lust en mijn leven, ook mountainbiken deed ik om mijn figuur mooi en in conditie te houden. Ik deed het puur voor mijzelf. Ik had een stel mooie billen en een goed voorkomen, maar om dat mooi in vorm te houden heb je wel conditie en discipline nodig en daar ging ik voor. Vaak werd er geclaxonneerd, dat vond ik wel altijd kicken, maar op mijn ontmaagding na, had ik daarna nog drie keer teleurstellende seks met op seks beluste knullen gehad. Maar ik wilde geen jonge knullen meer aan mijn lijf. Het waren stuk voor stuk macho’s en egotrippers, met hun mondje konden ze veel, maar in de praktijk vond ik ze teleurstellend, zielig en soms kwetsend. Nee, op de lange termijn zou ik wel zien.

Af en toe deed ik aan zelfbevrediging, waaraan ik voldoende had, en natuurlijk droomde ik weleens, zoals elk meisje toch. Hoe leuk en fijn seks wel niet kon zijn. Maar ik was een nogal verlegen, ­­beetje dromerige type om mij daaraan echt bloot te geven. ”Het komt weleens,” zei ik dan, ”ik heb geen haast.” Ook dit besprak ik weleens met Sara en dan lachten wij wat af. Volgens Sara kan het heel erg fijn zijn. ”Jou tijd komt echt wel,” hield Sara mij voor.

”Misschien sta jij meer open voor vrouwen,” zei Sara eens tegen mij.

Nou, dat wimpelde ik ver van mij af. ”Echt niet,” zei ik.

”Doe even normaal, Sara. Jij hebt immers jou figuur mee,” zei ze, ”en je hebt een leuke snoet, jij komt ooit echt wel een leuke vent of een leuke dame tegen.”

”Dat hoop ik ook,” zei ik dan maar.

”Jij hebt alles mee,” zei Sara dan, ”waarom ben jij verlegen?” Ik kon het niet verklaren maar het was zo. ”Het is dat ik naar Spanje ga, anders zou ik jou eens flink onder handen willen nemen, dat verlangen krijg ik de laatste tijd sterk bij jou.”

”O mijn god, wat zeg jij, Sara!” Van schrik keek ik om, terwijl ik twee glazen wijn inschonk.

”Je hoort toch wat ik zeg of niet?”

”Ja ja, dat wel, maar dat meen jij niet toch?”

”Heb jij weleens getwijfeld aan wat ik zei, Verona?”

”O nee, dat zeker niet, sorry.”

”Nou, dan heb jij mij dus goed gehoord, schat.”

”Sorry, ik bloos ervan. En hoe had jij het dan voor je gezien dan?” Wij proosten op haar goede reis de volgende dag naar Spanje.

”Nou, in de vorm van een sm-spel. Wat zeg ik! Ja, jij zou prima in mijn beeld passen eerlijk gezegd, als subje.”

Ik verslikte mij bijna in de wijn. ”Sara, alsjeblieft,” zei ik.

Ze zette haar glas op de tafel en pakte ook mijn glas uit mijn hand en zette het neer. Ze greep mij bij mijn haren en stond op met mijn haar in haar hand. Ik was zo beduusd, zo kende ik haar niet. Ze zette mij tegen de muur, en toen vloog haar mond op de mijne, wat nog nooit was gebeurd behalve een liefdevolle knuffel.

Toen onze lippen elkaar raakten, voelde ik mij verlamd raken, toen onze tongen elkaar vonden voelde ik een uitzonderlijk gevoel opkomen dat ik daarvoor nooit had gevoeld. Ik begon te tintelen over mijn hele lichaam. Als dan brutaal haar hand onder mijn topje gaat en ze mijn borst aanraakt, kom ik in ademnood van de schrik.

Het duurt slechts enkele minuten waarna ze zegt: ”Sorry, ik kreeg even een bevlieging, Verona, ik moest even.” Ik was duidelijk van slag, dat zag ze, ik was even mijn houding kwijt. ”Sorry,” zei Sara, ”vergeet en vergeef mij wat er is gebeurd. Ik zal het jou maar eerlijk zeggen, ik ga naar Spanje om jou te ontlopen, Verona. Anders loop jij gevaar dat ik meer met jou wil dan alleen hartsvriendin zijn. Vaak droom ik om met jou samen te leven en dat jij mijn speeltje bent, een soort lustslavinnetje. Jou figuur geeft mij een sterk signaal voor een sm-spel, jou billen hebben een magische aantrekkingskracht. Als wij lopen te shoppen, kijken vrouwen jou altijd na. Is het jou nooit opgevallen dat sommige vrouwen jou intens aankijken? En even achterom kijken. Ik heb het nooit tegen jou gezegd. Ook in winkels ben jij weleens gevolgd, die dame bewonderde jou billen, schat.”

”Sara, stop alsjeblieft, ik durf straks niet meer naar een winkel of shop toe.” Ik raak sprakeloos en verward. ”Ja, dat is mij wel vaak opgevallen, ook als ik alleen ben.”

”Nou schat, dat zijn de dominanten die jou graag zouden willen bespelen of bi zijn.”

Ik dacht: het is Sara in haar hoofd geslagen met haar fantasiegezwam.

Wij hebben zeker nog een uur gepraat en ze liet mij verbluft achter, na een innige knuffel. Ze moest naar huis, want ze zou de volgende dag vertrekken.

De laatste woorden waren: ”Hopelijk zie ik je een keer in Spanje.” Dat beloofde ik. ”Vergeet maar wat er is gebeurd, schat. Sorry, neem het mij niet kwalijk.”

”Dat doe ik ook niet,” riep ik haar nog na.

Daarna heb ik het helemaal verdrongen. Het was een bevlieging van dat moment, dacht ik, en zal vast niet serieus bedoeld zijn, een soort opwelling. Lekker naïef gedacht achteraf.

Toch was het mij inderdaad de laatste tijd erg opgevallen dat het vooral dames waren die met de neus omhoog liepen. Mijn god zeg, zagen ze mij als een lustobject misschien? Het zal toch niet zo zijn, hoopte ik. Zonder enige bijbedoeling keek ik de laatste tijd wel naar dertigers en veertigers die vooral sjiek gekleed waren en dus enig niveau bezaten. Ik schrik van mijzelf, ik deed het ook. Maar ik was beslist niet bi. Verre van dat.

Mijn vertrek

Ik besloot om ’s nachts te gaan rijden en wilde overnachten in Parijs waar ik een hotel had geboekt, aangezien ik in Parijs naar het winkelcentrum Lafayette wilde en ook het parfummuseum, waarna ik een heerlijk terrasje wilde pakken. Parijs had wel iets magisch, Parijs moet je tot in je tenen voelen.

Daarna wilde ik mij richting Millau begeven, ik wilde hoe dan ook dolgraag het Viaduct de Millau zien, het is een fascinerend bouwwerk. Mijn koffer was goed gepakt, ook presents voor Sara. Ik had geen tijdslimiet afgesproken omdat ik enkele tussenstops zou maken en de afstand voor mij te groot zou zijn om het in twee dagen te gaan doen. Ik zou Sara op de hoogte houden door mijn tussenstops en e-mailen waar ik zou overnachten. Maar de planning zou toch zijn ergens eind van de week aan te komen.

Ik vertrok ’s nachts om 03.00 uur, het was heerlijk rustig op de weg en ik had een muziekje aan. Wow, ik genoot zeg. Ik nam diverse keren even een heerlijke koffiepauze en om even te smikkelen, want bij tijd en wijle knorde mijn maagje natuurlijk ook.

Ik kwam om elf uur aan bij mijn hotel. Zo, Verona is weer in Parijs, in mijn studietijd was ik er twee keer geweest om alle bezienswaardigheden te leren kennen en de historie, het waren vooral lange werkweken.

Na te zijn ingecheckt bezocht ik mijn kamer, waar ik wel content mee was, bescheiden maar vooral netjes, dat was voor mij genoeg. Ik nam een heerlijke frisse douche. Aangezien het warm was in mijn autootje zou dat geen overbodige luxe zijn. Het was superweer, een heerlijk zonnetje en ik besloot dan ook om heerlijk de stad in te gaan. Gekleed in mijn mooie spijkerbroek en leuk topje. Zo mocht ik wel voor de dag komen, dacht ik. Ik zou in Parijs wel de aandacht trekken met mijn figuur, niet dat ik daarop uit was, integendeel, maar het zou niet anders zijn dan in Nederland. Zelf was ik meer introvert en bescheiden en zocht het niet bewust op om aandacht te vragen. Ik was nu eenmaal zo, dat kon ik ook niet veranderen toch?

Het hotel uitwandelende, richting de metro, zie ik door mijn zonnebril al dat ik door mannen word opgenomen. Kijk maar lekker, dacht ik, zolang jullie maar nergens aankomen. Even later zat ik in de metro. Als ik aankom in het centrum, wandel ik heerlijk richting het geweldige winkelcentrum Lafayette. Na twee uurtjes heerlijk geshopt te hebben vertrok ik met enkele mooie topjes en een nieuw kort rokje, dat mij nog van pas zou komen in het hete Barcelona. Een korte broek had ik wel in mijn koffer dus ik had in dat opzicht genoeg meegenomen.

Toen ik de Lafayette uitwandelde viel mij een bijzondere knappe dame op. Zo dacht ik: u hebt mooi opgemaakte ogen, toen ze haar zonnebril op haar hoofd zette. Verder schonk ik er geen aandacht aan en wandelde naar het parfummuseum, niet door hebbende dat ze mij volgde. Het zal een driehonderd meter geweest zijn tot het parfummuseum.

Het was redelijk druk in het parfummuseum met Chinese toeristen, waar men ongekende heerlijke geuren mocht testen en samen kon stellen. Net als ik wil ruiken aan een lekker parfum, hoor ik een stem zeggen: ”Die is erg fijn, mevrouw.” Ik kijk om en zie die prachtige dame die ik bij het uitgaan van Lafayette tegenkwam.

”Bedankt voor de tip, mevrouw,” zeg ik.

”Bent u toerist?” vraagt ze vriendelijk.

”Ja, zo zou u het kunnen noemen, ik ben op doorreis naar Spanje naar mijn vriendin in Barcelona voor een korte vakantie. En ik doe enkele tussenstops anders is het voor mij te ver. Ik heb maar een klein autootje, mevrouw,” zei ik beleefd terug. Dan ruik ik aan het parfum en snuif het in mij op. ”Die is echt fijn,” zeg ik. Maar dan zie ik de prijs. ”O mijn god,” verzucht ik, ”die is prijzig.” Dus zet ik het gauw terug.

”Vindt u hem echt fijn?” zegt de mevrouw.

”Nou, zeg maar bijzonder fijn, eerlijk gezegd, maar voor mijn portemonnee is het niet zo fijn.” Ik zie de mevrouw nog een slag groter pakken, die van 147 euro, en naar de kassa lopen.

Verwonderd kijk ik mevrouw na. Die durft, denk ik, en besluit zelf een klein flesje uit te zoeken en heb verder geen acht meer op die dame geslagen.

Ik reken af en verlaat het museum. Als ik dan buitenkom staat die knappe dame mij op te wachten.

”Hoe heet u?” vraagt ze beleefd.

Ik zeg: ”Verona mevrouw,” en ze geeft mij een hand.

”Ik ben Paula. Kijk eens, dit krijg jij van mij, schat. Je hebt mijn aandacht getrokken. Je bent zo’n bloedmooi meisje en jou bescheidenheid siert jou, eerlijk gezegd.”

”Mevrouw, waaraan heb ik dit te danken? Dat is te gek, ik ken u helemaal niet.”

”Dat is niet erg, schat,” zeg ze en knijpt mij in mijn arm. ”Ik ben jou stiekem gevolgd vanaf Lafayette.”

”Nee,” zeg ik, ”ik heb u gezien en dacht: wat hebt u prachtig ogen.”

”Nou, bedankt voor het compliment Verona. Hebt u werk, Verona of studeert u nog?”

”Nee, nog niet,” zeg ik, ”ik ben net afgestudeerd als bachelor Frans/Spaans.”

”Zo, dat is knap gedaan, Verona. Kijk eens, ik geef u ook mijn visitekaartje. Ik weet een uitzonderlijke baan voor u waar u tig keer meer zult gaan verdienen dan als docente, en er is nog veel meer, u zult uw ogen uitkijken. Denk er maar over na, en u kunt mij altijd bellen. Mag ik wel een foto van u maken, om deze aan mijn relatie te laten zien?”

”Natuurlijk, mevrouw,” zeg ik.

”Even met ons beiden en even apart van u compleet, wacht, ik maak ook even een korte video. Wil je een stukje lopen en een rondje om je as draaien?”

”Nou, ik lijk wel een model,” lach ik.

”Nou schat, jij weet het waarschijnlijk zelf niet, jij bent meer dan dat zelfs.”

”O, maak mij niet verlegen, mevrouw,” zeg ik nog.

”Heel erg bedankt, Verona, genoeg zo. Ik moet nu helaas snel weg voor een zakelijke afspraak. Het spijt mij heel erg, ik had graag even langer met u willen confereren op een leuk terrasje maar ik heb echt geen tijd, vreselijk sorry nogmaals. De baan is namelijk in Fréjus, weet u waar dat is?”

”Ja, dat weet ik, het ligt tussen Nice en Marseille in,” zeg ik.

”Heel goed, meisje, geografisch bent u goed onderlegd. Bel me maar, schat, het is een droombaan, u hebt alles wat wij zoeken.”

”O mijn god,” zeg ik verbaasd, ”wat overkomt mij nu?” zeg ik van schrik.

”Mag ik u kussen?” vraagt mevrouw beleefd.

”Natuurlijk,” zeg ik, waarna wij elkaar hartelijk kussen. Het is gemeend en de hand op mijn rug raakt mij diep.

Ze kijkt mij aan. ”Dat smaakt naar meer, schat,” zegt ze nog. ”Sorry, ik moet gaan. Als u niet belt dan wens ik u alle goeds in uw verdere leven toe, Verona, u verdient alleen het allerbeste.”

Nog een handkus en weg liep de prachtige, goed geklede dame. Ik had niet eens mijn telefoonnummer gegeven, wat stom, dacht ik. Verona, hoe dom kun jij zijn? Maar het ging ook zo snel. Ik heb met verbazing de mevrouw nagekeken. Op afstand keek ze nog een keer achterom, ik zwaaide gedag. Wow Verona, wat overkomt jou nu? Ik keek naar mijn cadeau van 147 euro en het visitekaartje. Dit moest wel een bijzondere dame zijn.

Totaal verward liep ik van het museum vandaan en zocht een restaurant op waar ik gezellig buiten kon zitten. Ik nam een heerlijk wijntje en bekeek het visitekaartje. Het was van een firma.Paula Papadakis. Dat is Grieks, dacht ik, wat bizar. Verward drink ik van de wijn en kijk de voorbijgangers aan. Wat moest ik hiervan denken? Ik was zo confuus en de zoen die ik van mevrouw kreeg liet mij ook niet onbevangen. Jeetje wat overkomt mij? dacht ik. Zou Sara toch gelijk hebben dat ik aantrekkingskracht zou hebben voor vrouwen en dat vrouwen dat voelen? De warme begroeting die totaal onverwachts tot mij kwam had wel degelijk wat met mij gedaan. De kus had mij ook niet onberoerd gelaten, het was anders dan anders. Ik ben er ondersteboven van en kijk verdwaasd in het rond.

Ik besluit Sara te bellen en om advies en raad te vragen wat ik moet doen. Ik kon even ongestoord bellen want naast mij zat niemand. Na enkele keren over te zijn gegaan hoor ik ”met Sara”.

”Hallo schat, met Verona, nu moet ik je toch wat vertellen wat mij zonet overkwam in Parijs.”

”O,” gilde ze door de lijn, ”vertel het mij, Verona. Heb je een leuke man ontmoet?”

”Nee,” lachte ik, ”integendeel.”

Nadat ik het haar had verteld, was het wel duidelijk, ik zou er spijt van krijgen als ik er niet op in zou gaan, zo hield Sara mij voor. ”In je leven krijg je allemaal één kans,” zei Sara, ”die pak je of niet.” Daar was ik inmiddels ook wel van overtuigd geraakt.

”Bellen kan altijd,” hield Sara mij voor.

”Ga ik doen,” beloofde ik, ”als ik in het hotel ben.”

”Houd je mij op de hoogte?” vroeg Sara.

”Natuurlijk,” zei ik, ”jij hoort van mij.”

O, wat spannend, en wat voor baan moet het wel niet zijn, dacht ik, om zoveel geld te verdienen. Ik kon het niet bedenken. Een kantoorbaan? Nee, daar verdien je zeker niet veel mee, in Frankrijk althans niet, voor zover ik wist. Afijn, ik zou vanavond weleens gaan bellen. En ik hoor Sara nog zeggen: ”Zoiets, Verona, overkomt je maar één keer in je leven, je zou dom moeten zijn om in ieder geval er niet nader op in te gaan.” Dat was wel duidelijk voor mij, dacht ik, Verona, jij gaat bellen.

’s Avonds in het hotel

Ik zat vol spanning, ik moest immers die prachtige mevrouw bellen. Ik stelde het steeds uit, tot tienen. Nu moest ik wel, anders zou het te laat op de avond gaan worden. Met zweethanden belde ik.

Toen ging de telefoon over: ”Met Paula Papadakis.”

”Met Verona,” zei ik. ”Hallo mevrouw, ik dacht ik ga u bellen en horen wat u mij te zeggen hebt.”

”Wat geweldig, schat, ik overlegde net met mijn beste vriendin, Mrs. Chaleen, dat ik een uitzonderlijk mooi meisje heb aangesproken in Parijs. Het gaat namelijk om Mrs. Chaleen, mijn vriendin, ik zal haar u even geven, zij kan u er alles over vertellen.”

”Met Chaleen,” hoorde ik een stem zeggen.

”Met Verona,” zei ik.

”Nou, ik heb net iets over jou gehoord, Verona, mag ik jou en je zeggen, gezien het verschil van ons niveau, Verona?”

”Natuurlijk,” zei ik. Ze kende toch niet mijn niveau! dacht ik. Dat was eigenaardig gezegd en een ­beetje misselijk arrogant en kleinerend. Dat was al een slecht begin, vond ik.

”Verona, wij wonen in Fréjus, in een zeer luxe villa waar wij een au pair nodig hebben. Onze huidige au pair is na zeven jaar getrouwd met een rijke relatie van ons en leeft nu in Nice, en ik ben op zoek naar een heel leuk meisje.”

”Hoeveel kinderen hebt u?” vroeg ik.

”Nou schat, wij hebben geen kinderen.” Hè, dacht ik, waarvoor hebt u dan een au pair nodig? ”Ik zoek een gewillig en gehoorzaam meisje dat namelijk mij gedienstig zal zijn waar ik ook ben of waar ik ook naartoe ga. En Mrs. Paula was uiterst gecharmeerd van jou. Ze omschreef jou qua figuur en jou loophouding heeft haar aandacht getrokken om jou te gaan volgen tot het parfummuseum. Ik heb net de video gezien. Jij bent het voor ons helemaal, Verona. Ik bied jou een topsalaris van 11.800 euro per maand met een voorschot van telkens drie maand vooruit.” O, dat is wel heel erg veel geld, dacht ik, wow, dat durf ik niet eens tegen Sara te zeggen.

”Maar toch begrijp ik niet helemaal waaruit mijn werkzaamheden dan wel moeten bestaan.”

”Zie het maar zo dat jij altijd aan mijn zijde staat en dus onvoorwaardelijk beschikbaar moet zijn. Wij wonen in een zeer riante villa, met twee zwembaden, eentje binnen en eentje buiten, een eigen fitnessstudio, eigen bar in de kelder, een ongekend luxe speelstudio, die moet jij gezien hebben, en dan nog een luxe sauna. Je krijgt een droom van een logeerkamer met eigen luxe badkamer, jij betaalt geen huur of kostgeld, alles kun jij sparen of opzijleggen voor jou toekomst. En luister, je krijgt de beschikking over een gloednieuwe cabrio, welke jij na drie jaar mag houden. Als je ook nog eens voor drie jaar bijtekent, dan krijg je een gloednieuwe mee, mits je de oude inruilt. Drie jaar voor een auto is niet oud, dacht ik.”

Ik was sprakeloos.

”Ben jij er nog, Verona?”

”Ja ja,” zeg ik geschrokken.

”Ben je overdonderd, Verona?”

”Ik ben sprakeloos, mevrouw,” zeg ik, ”sorry.”

”Denk er gerust over na, en bel dan het liefst morgen terug. Jij mag ook morgen op auditie komen of later in de week, het is aan jou.”

”Ik wil wel komen,” zeg ik snel.

”Dat is fijn om te horen, Verona.”

”Maar om dat morgen ineens te rijden is mij te ver, mevrouw, ik heb maar een klein autootje.”

”Wat heb je voor auto, Verona?”

”Een Renault Twingo, dus om in één keer een lange afstand te rijden dat trek ik niet.”

”Luister schat, tot Lyon zou dat gaan!”

”Jawel,” zei ik, ”dat is iets meer dan vierhonderd kilometer.”

”Ik boek een hotel voor jou voor morgen en jij meldt je morgen dan bij de receptie. Ik stuur jou vanavond nog het adres door.”

”Maar dat is te gek, mevrouw.”

”Maak jij je daar nu niet druk om, Verona.”

”Nou, dan bedank ik u alvast, mevrouw. U maakt mij een ­beetje verlegen.”

”Heel goed, daar houdt Mrs. Chaleen wel van, een verlegen meisje. Ik stuur jou straks nadere gegevens, Verona. Dan tot morgen en wij spreken jou dan morgenavond in het hotel of schrijven.”

”Afgesproken, mevrouw,” zei ik en verbrak de verbinding.

Van schrik nam ik een glas wijn en staarde uit het hotelraam. Geen kinderen en een speelparadijs en een bar in huis, wat moet ik daarvan verwachten? O mijn god, ik snapte er geen bal meer van wat er opeens op mijn pad kwam. Dan kom ik nog niet in Barcelona en Millau gaat ook aan mij voorbij, dacht ik. Ik besloot even met Sara te bellen, ik zou het voorzichtig zeggen en haar vragen wat zei ervan zou denken.

Als Sara opneemt zegt ze gelijk: ”Jij hebt de baan!”

”Nee Sara, zover is het nog niet, maar luister, ik heb net gebeld maar ik begrijp niet wat het wel niet moet zijn.”

Dan opent Sara mijn ogen en zegt: ”Als mevrouw jou aan haar zijde verwacht en op reis meeneemt, dan ga jij een soort subje worden, Verona, of dienstmeisje. Maar ik zeg je eerlijk: gehoorzaam en gewillig zijn dat past bij een functie als een subje. Weet jij wat een subje is?”

”Ja ik heb het eens gelezen,” zei ik.

”Ik heb het je toch gezegd, ik ben niet voor niets naar Spanje gegaan, want anders was jij mijn subje geworden, dame. En kijk, nu is een ander mij voor met een aanlokkelijk contract. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat jou dat nu overkomt, Verona. En nog wel in Parijs.”

”Ik was zelf ook sprakeloos toen ik werd aangesproken, Sara. Maar denk jij dat echt, dat ik dat zou moeten zijn?”

”Wat heeft ze verteld over haar speelparadijs?”

”Niets,” zei ik.

”Nou schat, vraag er morgen maar gerust naar, wedden dat ze een sm-room heeft, in dat soort kringen komt dat veel meer voor.”

”O mijn hemeltje nee, over de auto durfde ik niets te zeggen en ze zei alleen dat ik veel meer zou verdienen dan een docent voor de klas.”

”Nou Verona, je kunt altijd gaan kijken, ik zou ook nieuwsgierig zijn, zeker weten. En je kunt altijd zeggen: sorry, maar ik zie er toch van af, mevrouw. Ja toch, Verona? Maar wie weet legt ze jou een salaris voor, dat jij daar wel degelijk voor gaat zwichten. Onthoud ook even jou studieschuld, Verona, dus als mevrouw jou een salaris voorlegt, reken dan even snel uit je hoofd. Dat kan wel eens een zeer prettige bijkomstigheid zijn om daar snel van af te komen. Wel kan ik jou zeggen, schat, mevrouw zal wel megarijk zijn om zich deze weelde te kunnen veroorloven. Dit soort vermogende dames geven duizend euro uit zoals jij honderd euro uitgeeft, en dan nog eens drie keer nadenkt zoals ik ook.”

Natuurlijk, dacht ik, maar ik sta minder sterk in mijn schoenen dan Sara, die had haar mondje wel op de goede plaats. Dan gaat mijn piep. ”Ik krijg net een bericht van het hotel in Lyon,” zeg ik.

”Nou,” zei Sara, ”dan heeft mevrouw zeker belangstelling voor jou aangezien zij een hotel voor jou heeft geboekt. Ik kan het zo zien, wat voor hotel is het?”

”Het Intercontinentaal Hotel.”

”O wow, dat is luxe, Verona. Hij kost 445 euro per nacht.”

”Nee,” gilde ik.

”Ja, ga maar kijken op internet. Ik heb een boekje van alle hotels en heb het net gevonden.”

”O, dat is niet normaal,” zei ik.

”Laat mij weten als jij er morgen bent, Verona, oké?”

Dat beloof ik te doen en zo namen wij afscheid. Ja, ik moest gaan kijken en praten kon geen kwaad, dat was ook de mening van Sara.

De volgende morgen

Na het ontbijt checkte ik uit en vertrok naar Lyon. Het was niet megadruk op de weg en tegen drieën was ik in Lyon bij het hotel. O mijn god, daar kom ik met mijn autootje aan, terwijl dikke limousines aan en af reden. Ik had mijn auto geparkeerd en liep naar binnen waar ik mij bij de receptie meldde. Een zeer vriendelijke dame stond mij te woord. Ik zei dat er een kamer op mijn naam gereserveerd was en gaf mijn paspoort. Het duurde even en toen printte ze iets uit. ”Als ik daar een handtekening van u mag,” zei ze vriendelijk. ”Natuurlijk,” zei ik. En ik kreeg een pasje en instructies over de ontbijtzaal. ”Wij wensen u nog een aangenaam verblijf,” zei de receptioniste, waarna ik de lift nam en naar mijn kamer ging.

Als ik binnenkom ben ik sprakeloos. Wat een luxe kamer, dacht ik en dat voor mij. Wow! Mijn mond viel open. Ik trok mijn schoenen uit en gooide mij op het immense bed neer. ”Wow,” zei ik, ”dit is niet normaal.”

Als ik van de schrik ben bekomen, stuur ik mevrouw een bericht dat ik in het hotel ben aangekomen en sprakeloos ben.Heel erg bedankt,schreef ik. Niet veel later krijg ik een bericht: Zal jij zorgen, Verona, vanavond uiterlijk om 22.00 uur op de kamer aanwezig te zijn, aangezien jij een opdracht zult krijgen. Mijn mond viel open. O mijn god, ik moet uiterlijk om 22.00 uur op mijn kamer zijn! Ik ben geen klein kind, dacht ik. Waarom?Ja, dat is goed, mevrouw,schreef ik maar. Dat is toch belachelijk, dacht ik. En wat voor opdracht zou ik moeten uitvoeren, vroeg ik mij stilletjes af. Nou, ik zal wel kijken. Eerst gaat Verona Lyon bekijken en dan ergens lekker eten en dan kijk ik wel. Als ik dan een bericht krijgHet diner is voor jou ook betaald, jij kunt je in de eetzaal melden. ”O,” zeg ik, ”dat zal wel luxe zijn.”

Als ik mij heb opgefrist ga ik mijn kamer uit de stad in lopen, het was immers prachtig weer. Het was spannend en ik bedacht: wat voor een opdracht kan ik nu op mijn kamer uitvoeren, dat was apart.

Ik had heerlijk geshopt in Lyon en was tegen zeven in de eetzaal die gewoon wow was, zo luxe, en wat voelde ik mij klein. Het waren allemaal rijke mensen met veel goud om zag ik wel en sjiek gekleed. Tegen even voor negen was ik terug op mijn kamer en wachtte ik gespannen op een bericht van mevrouw. Het zou nog een dik uur duren dan zal het wel komen, dacht ik.

Dan, na lang wachten en de nodige zenuwen hoorde ik een piep. Ik keek snel en het was het adres in Fréjus waar ik morgen werd verwacht om klokslag twaalf uur. Dan nog een piep. O jeetje, er komt nog een mail binnen,Opdrachtstaat erboven. Aandachtig lees ik het, maar schrik enorm. Nee, schud ik met mijn hoofd en kijk uit het raam.Open de gordijnen, Verona. Hè, dacht ik, hoe kunt u weten dat die dicht zitten! Er staat:

Verona, kleed je uit op jou lingerie na, en ga met je handen op de rug voor het raam staan, en draai een rondje om jou as, maar langzaam. Ga daarna in de linkerhoek met je handen op de rug en je benen gespreid, minimaal vijftig cm, zonder om te kijken naar het raam staan. Zodra een piep op je telefoon gaat mag jij stoppen en de gordijnen dicht doen, het duurt minimaal vijftien minuten. Vanaf nu heb je vijf minuten de tijd om je gereed te maken voor de opdracht. Daarna is jou kans om een droombaan te krijgen voorbij, de tijd gaat nu in. Jij wordt dan geobserveerd van op afstand, vanuit een ander hotel.

Nee nee, dit geloof ik niet. O dit is waanzinnig, dit kan niet. Ik ben in paniek en durf Sara ook niet te bellen. Ik stond helemaal te shaken op mijn benen. Ik scheurde de gordijnen open en waar moest ik zoeken? Wie begluurde mij in hemelsnaam?! Snakkend naar lucht kleedde ik mij snel uit, gezien de tijd die erbij stond. Gelukkig had ik lingerie aan. O, ik schaamde mij dood. Oké, ik zat tien hoog maar met een venster met open gordijnen, dat was bizar. Mijn hart slaat op hol als ik voor het raam ga staan en een rondje draai om mijn as. ”O mijn god,” zeg ik, ”help mij, dit is waanzinnig.” Ik schaamde mij diep, alhoewel het donker was. Maar ik deed het toch. Dan loop ik naar de bewuste hoek. Ik was ten einde raad en ga staan als een klein kind dat straf heeft verdiend. En met mijn benen nog eens gespreid ook. Met hartkloppingen sta ik voor het raam. Ik besterf het letterlijk. Na lange tijd gaat de piep. O, gil ik bijna en ren naar de gordijnen en scheur ze dicht. Ik was in ademnood door de spanning.

Na vele minuten, ik schrik mij stijf, weer een piep.Gefeliciteerd, Verona, je bent geslaagd voor de gehoorzaamheidstest. Tot morgen, Verona. Pff, mijn god, als ik dit aan Sara vertel zou ze zeggen: ben jij gek geworden of zo, Verona? Dat doe je toch niet. Dan kon ik alleen zeggen: inderdaad, dat mag je wel veronderstellen. Hoe kon ik? Nog snakkend naar lucht plof ik languit op het bed neer en ben in een soort shock.

Na lange tijd begeef ik mij naar de badkamer en besluit een bad te nemen, om even te ontspannen. Wie heeft mij bespied, wie heeft aan mevrouw doorgegeven dat ik de opdracht heb uitgevoerd? Tegen twaalven lig ik eindelijk in bed, nauwelijks van de schrik bekomen, ben ik in een diepe slaap gevallen.

Naar Fréjus

Ik was vroeg op en zat vroeg aan het ontbijt. Ik dacht diep na over wat ik kon verwachten en begon steeds meer te denken aan de woorden van Sara. Dat ik weleens als een subje dienst zou kunnen gaan doen, alles leek daarop. Ik zou dat niet aan kunnen, daar was ik niet het type voor. O nee, dat gaat niets worden, dacht ik, ondanks het waanzinnige salaris dat mij voor ogen stond. Het ontbijt was uitstekend, meer dan dat, en als ik naar de lift loop gaat mijn piep. Er kwam een mail binnen. Ik begon hoe stom ook te trillen en keek angstig in mijn mailbox.Goedemorgen, Verona, zal jij voorzichtig zijn, schat. Neem de tijd en kijk uit en een goede reis.

Pff … ik schreef terug:Dank u, mevrouw.

Met veel spanning stapte ik achter het stuur van mijn autootje en snorde weg van Lyon om af te zakken naar het zuiden, waar ik mijn TomTom op het bewuste adres had ingesteld. 272 km gaf het aan. Nou, dat zou ik ruimschoots halen. Onderweg nam ik twee koffiepauzes en het laatste stuk was nog 39 km dan zou ik er om 11.50 uur kunnen zijn. Dan zou ik nog even vijf minuten in de buurt van het huis wachten en dan voorrijden, zo had ik het mij voorgenomen.

Het weer was gewoon super. Ik had mijn nieuwe rokje en topje aangetrokken en zag er bij mijn weten flitsend uit, lekkere parfum en make-up op. Ik zat vol spanning te wachten op wat mij te wachten stond.

Om even voor twaalf bel ik bij een grote poort aan. Wow, dacht ik, wat een villa. ”Ik zie je, Verona, ik doe open, schat.” En ik rij naar binnen. Als ik door de poort rijd, zie ik in de achteruitkijkspiegel het hek achter mij sluiten. Langzaam rijd ik naar de immense villa en parkeer mijn auto in een daarvoor bestemd vak. Ik stap met een grote bos bloemen uit, die ik onderweg nog snel heb kunnen kopen.

Dan herken ik Paula, ze staat op de stoep en kijkt mij vriendelijk aan.

”Welkom, Verona, je bent nu bij ons huis. Mrs. Chaleen woont driehonderd meter verder, daar gaan wij later heen.” Wij kussen elkaar. ”Kom binnen, schat, wat heerlijk dat je bent gekomen.” De deur ging achter mij dicht.

”Dit heb ik voor u meegenomen.”

”Wow, schat, wat een pracht bos bloemen, en ook nog wel mijn kleuren, schat.”

”Ook wil ik u nogmaals bedanken voor de overheerlijke parfum. Die is echt geweldig.”

”Ja, je hebt hem nu op hè?”

”Ja, ik vind hem zo lekker.”

”Nou schat, ik voelde dat ik jou daar blij mee kon maken.”

”Mag ik even naar het toilet, mevrouw?” vraag ik dan.

”Natuurlijk schat, loop maar mee.” Ik zag direct wat een weelderige luxe. ”Kijk, hier is het toilet, Verona, spoel jij je poesje ook even in het bidet? Zeep staat ernaast, weet je hoe dat werkt?”

”ja mevrouw,” zei ik, ”dank u.”

”Handdoekjes liggen er wel om je poesje te drogen.” Nou zeg, dacht ik, dat was wel even duidelijk alsof ik een klein kind was. Het zou de eerste keer zijn dat ik een bidet zou gebruiken, maar ik deed alsof ik er ervaring mee had! Niet dus!

Na enige minuten was ik klaar en liep het toilet uit. Mevrouw stond mij op te wachten. ”Ga je mee, schat?”

”Ja mevrouw,” zei ik, en wij komen in een prachtige kamer, wow, wat een luxe.

”Ga lekker zitten, Verona. Wat gaan wij drinken? Zullen wij een wijntje nemen, daar is het een mooie tijd voor.”

”Ja alsjeblieft, mevrouw,” zei ik.

Als de wijn is voorgezet, vraagt mevrouw: ”Heb je een goede reis gehad, Verona?”

”Jazeker,” zei ik, ”het was nu niet zo ver meer.”

”En het hotel, was dat oké?”

”Nou, dat was helemaal te gek, een ­beetje te veel voor mij hoor,” lachte ik.

”Nee hoor, schat, voor jou is niets te veel. Weet je, kom, wij gaan lekker buiten zitten, neem je glas maar mee, Verona, het is zulk mooi weer.”

”Ja, super idee,” zei ik.

Als ik buiten kom kijk ik mijn ogen uit. Zo’n luxe tuin, en zo mooi aangelegd en een enorm zwembad. ”Wow,” zei ik, ”wat woont u mooi, mevrouw.”

”Dank je, Verona, ja wij zijn er ook zeer content mee. Nou laten wij het eens over jou hebben, ik heb begrepen dat jij wel belangstelling hebt voor de baan bij Mrs. Chaleen.”

”Ja ik wil er wel verder op ingaan,” zei ik, ”maar het is mij niet helemaal duidelijk. Ik kan goed verdienen, maar ik moet altijd aan mevrouw haar zijde aanwezig zijn, wat moet ik mij daarbij voorstellen? En dat ik mag genieten van alle luxe met de toezegging van een cabrio, maar dat krijg ik niet allemaal zomaar, dat geloof ik niet, mevrouw.”

”Dat begrijp ik dat jij dat niet zomaar gelooft en daar heb jij ook gelijk in, ik zeg het maar eerlijk tegen jou. Waar het om gaat is … hoe zal ik het zeggen … beloof mij niet te schrikken, oké?”

”Oké,” zeg ik, maar ik was al geschrokken, dacht ik, want er ging wat komen.

”Mrs. Chaleen woont hiernaast, Verona, driehonderd meter verder. Zij is megarijk. Ze had een dienstmeisje, Brigitte, die is zeven jaar bij haar geweest en is nu getrouwd met een schatrijke relatie van Mrs. Chaleen, ook dat kan jou overkomen, want al onze relaties zijn megarijk. Mrs. Chaleen is een uiterst dominante dame, ik zeg het maar zoals het is, die een eigen speelparadijs heeft.”

”Waar moet ik dan aan denken?”

Ze keek mij aan. ”Mrs. Chaleen heeft een droom van een sm-speelruimte, hoe je het maar wilt noemen, en een prachtige bar in haar kelder met een net gebouwde relaxroom. Die is nagebouwd naar een prostituee-raam uit Amsterdam, heel erg mooi, compleet met een straatje ernaartoe, maar dat ga jij nog wel zien vandaag. Zij heeft gewoon een eigen sub nodig, zeg maar dienstmeisje. En voor ons vriendinnenclubje van allemaal mooie dames.”

”O mijn god,” zei ik, ”u bedoelt dat ik dus een sub moet zijn?”

”Ja dat klopt, schat, en dat heb ik in jou gezien, schat. Jij bent het meisje voor Mrs. Chaleen en ons, en onze mannen dat is nog een verhaal apart. Daar staat wel heel veel tegenover, dat heeft Mrs. Chaleen jou gisteren toch verteld?”

”Ja mevrouw,” zei ik.

”Heb je een studieschuld? Ik vrees van wel.”

”Ja, dat heb ik zeker, mevrouw, maar als ik voor de klas ga staan, dan kan ik het afbetalen.”

”Lieve schat, dat is een lange weg, geloof me.”

”Ja, ik weet het.”

”Met deze baan, waarvan het lot in jouw handen ligt, ben jij daar in no-time van af. Ik sluit zelfs niet uit dat Mrs. Chaleen zou kunnen zeggen: geef het maar aan mij, ik betaal het voor jou ineens. Dan zijn wij daarvan af. Weet je in wat voor auto jij mag rijden? Kijk, deze op de foto staat al in de garage. Kom jij door de keuring heen, en jij tekent het contract, dan mag jij erin rijden en komt hij op jouw naam te staan. Dat wordt contractueel vastgelegd.”

”O mijn god, dat is niet te geloven.”

”Hij kost 150.000 euro en is bloedsnel, dus kijk uit, schat. En een geluid waar jij kippenvel van krijgt, zo waanzinnig. We hebben hem een week geleden opgehaald. Het is een Maserati Gran Cabrio.

Mannen zullen jou nakijken, en zeker ook de dames. Wij genoten er zelfs van zoveel bekijks wij hadden. Zodra je even aan het gas komt, is het genieten en zie je mensen omkijken. Dat is kicken, geloof me. Bied jij je aan aan Mrs. Chaleen en je wilt voor de keuring gaan, dan kan ik ervoor zorgen dat jij deze cabrio mee mag nemen om naar Barcelona te gaan naar je vriendin.”

”O, dat zou waanzinnig zijn,” zeg ik met mijn handen voor mijn mond. Ik ben met stomheid geslagen, kijk mevrouw aan en luister.

”Dat krijg ik voor elkaar, maar het is aan jou, schat. Durf jij het aan, en wil jij zo luxe leven, in ruil voor jouw lichaam aan te bieden aan Mrs. Chaleen? Ik kan jou zeggen: ze is lyrisch van jou en zij verdient een leuk meisje waarmee ze kan spelen.”

”Maar mevrouw, ik heb geen ervaring met sm.”

”Dat is juist heel goed, schat, nu kan jij nog naar haar hand gevormd worden. Maar jij moet gewillig zijn en onvoorwaardelijk gehoorzaam zijn, nooit tegenspreken want daar wordt Mrs. Chaleen heel vervelend van. Je krijgt drie maand telkens vooruitbetaald en dat kun jij zo op de bank zetten. Make-up, kleding, schoenen, alles krijg jij van Mrs. Chaleen, en je gaat mee op vakantie, of met een van ons op een megajacht, dus jij gaat heel wat meemaken in een ongekend luxe omgeving, dat verzeker ik jou. Jij gaat verkeren in de high class van de jetset, het is een zware opgave.”

”Ik ben sprakeloos,” zei ik, ”Sorry, het is nogal wat wat mevrouw mij te bieden heeft. Maar mijn lichaam beschikbaar stellen voor sm, dat is niet niks.”

”Nee, dat is niet niks, schat. Maar er zijn codes, ken je die?”

”Nee, hoe zou ik?”

”Nou, jij bepaalt. Stop is stop, en genade is altijd een soort pauze en daarna mag de dominant verder spelen. Kijk, Brigitte, die zal jij nog zeker een keer tegen komen, heeft het zeven jaar volgehouden en heeft een super tijd gehad. Soms is het afzien, ja eerlijk is eerlijk. Als jij wordt uitgeleend bijvoorbeeld, dat kan wat minder leuk zijn.”

”U zegt uitgeleend! Hoe bedoelt u dat, uitgeleend?!”

”Nou, dat bewaren wij even voor later op de dag. Sorry schat, ik vul nog even de glazen en dan gaan wij straks wat hapjes eten en daarna naar Mrs. Chaleen.”

Mrs. Paula liep naar de keuken en liet mij verward achter, ’uitgeleend’, dacht ik, waaraan? Ik word helemaal niet uitgeleend, dacht ik!

Als mevrouw terugkomt en de glazen voor ons heeft gezet zegt ze: ”Luister schat, even wat anders. Ben jij nog single of heb je een relatie?”

”Nee, ik ben single, mevrouw.”

”Heel fijn, blij zelfs, anders zou het niet gaan. Gebruik je de pil?”

”Ja mevrouw, sinds kort weer.”

”Waarom?”

”Nou, omdat ik op vakantie zou gaan en je het nooit weet wat er kan gebeuren.”

”Ben je nog maagd, Verona?”

”Nee dat niet.”

”Wanneer ben jij ontmaagd? Mag ik dat weten?”

”Jawel,” zei ik, ”toen ik achttien was.”

”En hoe was dat?”

”Niet leuk. Ik had mij er heel wat bij voorgesteld, maar het was een afknapper.”

”Waarom?” vroeg mevrouw.

”Nou, hij beledigde mij en toen brak ik met hem daarna en heb hem de deur uit gezet.”

”Kun jij zeggen waarom?”

”Nou, liever niet,” zei ik, ”daar heb ik wel moeite mee.”

”Betreft het je borsten?”

”Nee,” zei ik.

”Je poesje?”

”Ja,” zei ik, ”hij vond mijn clit te groot.”

”Wat zeg jij daar, Verona? Hij vond jouw clit te groot? Wat een gestoord persoon, schat, elke vriendin van ons zou jaloers zijn op een grote clit. Zoiets belachelijks heb ik nog nooit gehoord! Heb jij dan een grote clit? Sorry, ik vraag het jou maar eerlijk.”

”Ja,” bloosde ik.

”O meisje, kom eens bij Paula.” Ik stond op en schoot in tranen. ”Kom op je knieën voor mij.” Mevrouw droogde mijn tranen. ”Sorry schat, jij verdient veel en veel beter dan zo’n onhandige jonge knul. Onze mannen zouden zich liever de tong afbijten dan dat tegen een vrouw of meisje te zeggen. Jij, schat, hebt een echte man nodig, geloof me. Ik zie het aan jou, schat, daar ben jij aan toe, schat. Hoe vaak ben jij dan wel niet intiem geweest?”

”Drie keer,” zei ik snikkend.

”O schatje, nee wat vreselijk. Meisjes op jouw leeftijd worden hier al vanaf vijftien jaar flink gedekt, dat zeggen wij in onze kringen. Je wordt gedekt, onthoudt dat goed. Heb jij wel bi-ervaring?”

Nee, schudde ik met mijn hoofd. Maar wel schoot door mijn hoofd dat Sara mij een keer plots tegen de muur had gedrukt en mij op mijn mond kuste en wij hebben staan tongen, maar dat was kort. Ja, het had mij overrompeld, dat zeker, maar daardoor was ik nog niet bi toch?

Toen trok mevrouw mij omhoog en pakte mijn hoofd in haar handen. ”Ik zal het jou leren, schat.” En opeens word ik gekust op mijn mond en voel ik de tong van mevrouw subtiel binnenkomen. O mijn god, wat gebeurt er? Ik ga tongen met een knappe mevrouw. Ik was nog terughoudend maar dan smelt ik toch weg en geef ik mijn tong vrij, en even later strengelen onze tongen om elkaar heen. Het was een overrompeling, maar het was zo teder en zacht, dit had ik nooit verwacht of kunnen dromen. Ik verloor mijzelf en schrok van mijzelf, zo anders was het dan met een jongen vrijen, die waren altijd wreed en wild, bah daar knapte ik vaak op af. Verona, wat doe je? dacht ik in mijn hoofd en begon helemaal te gloeien als een kooltje in het vuur.

Als mevrouw mij in haar armen sluit en dicht tegen zich aantrekt, denk ik: O, O mijn god. Onze borsten raken elkaar. Als mevrouw dan langzaam haar hand over mijn topje naar mijn borst laat glijden huiver ik wel even en zucht ik diep. Ze kijkt mij aan en komt even los van mijn mond. ”Rustig schat, maak je niet zo druk, laat jij je maar even lekker gaan, schat, oké?”

”Oké, mevrouw, maar ik …”

”Mondje dicht, schat.” En dan gaan wij verder met tongen en het werd heftiger dan ik van tevoren had kunnen bevroeden. Ik kreeg enorme gevoelens in mijn lichaam, daar schrok ik enorm van, maar het voelde zo warm, zo teder en de heerlijke parfumlucht van mevrouw deed mij alle remmen loslaten. Ik begon te zweven in een zweem van liefde en aandacht en warmte. Na lang tongen kwam mevrouw los en vroeg: ”Hoe was dat, schat?”

”Dat is niet te omschrijven.” Ik bloosde enorm.

Dan pakt mevrouw mijn topje vast, trekt het iets naar voren en zegt: ”Ik moet even kijken, schat. Sorry, dat mag toch wel hè?” Ja, knikte ik. ”Wow schat, dat ziet er mooi uit zeg, doe jij je topje eens uit als je wilt.”

”O nee, mevrouw, daar ben ik te verlegen voor, sorry.”

Ze keek mij strak aan, pakte het bij de boord op en trok het zo over mijn hoofd uit. ”Ik help jou van jouw verlegenheid af te komen, dat gaat goed komen, schat.”

Ik ben sprakeloos en zit in mijn bh voor mevrouw. Ze pakt mijn glas en zegt: ”Wij gaan even wat drinken, schat. Wow, jij bent een droommeisje, dat zei ik al tegen Mrs. Chaleen. Ik kan niet wachten tot wij bij Mrs. Chaleen zijn.”

Als ik mijn glas neerzet kust mevrouw mij weer en gaan wij weer tongen, het is een wijntong en ik raak in alle staten van opgewondenheid. Opeens voel ik mevrouw haar handen aan de sluiting van mijn bh, ik kijk angstig in haar ogen, maar dan is het los. Ik zucht en snak naar lucht. Ze kijkt mij aan en doet langzaam de bh voor weg. ”Maak je niet zo druk, schat, waarvoor? Laat je maar even gaan, schat, gewoon even luisteren. Doe jij je handen eens op de rug, schat.”

Ik raak even de kluts kwijt. ”Mevrouw, dit kan niet.”

”Mijn hemel, schat, wat heb jij prachtige borsten zeg. Wow, Mrs. Chaleen zal ze willen opeten.” En ze pakt mijn tepels vast en begint ze te rollen tussen duim en wijsvinger.

Ik kreunde: ”O mevrouw, wat gebeurt er? De vlammen vliegen uit mijn hoofd.”

”Heel goed, schat, ik zie het.”

Ik roep: ”Au”.

”Niks au, schat, een echte au ga jij zeker nog wel voelen, maar jouw tepels zijn fenomenaal. Sorry schat, kom eens op de bank zitten.”

Ik ging zitten en had niet in de gaten waarom. Dan, in een handbeweging, werd ik neergelegd. En mevrouw ging op haar knieën naast mij zitten en keek mij aan. Ik zie haar mond naar mijn tepel gaan. Mijn mond valt open, O dit is waanzinnig. Dan likt mevrouw aan mijn tepel en even later in haar mond, ze zuigt en bijt er zachtjes in. Ik werd gek en schudde wild met mijn hoofd en in mijn kruis sloeg het op hol, wat gebeurde er in mijn doosje? De andere tepel kneedde mevrouw tussen duim en wijsvinger. Dan vliegen onze monden op elkaar en tongen wij heftig maar zo bijzonder lekker, ik was compleet verloren. Het was niet normaal. Nooit eerder had ik met een meisje gezoend, zelfs niet met Sara. Daar kon ik mij niets bij voorstellen en het kwam ook niet in mij op, behalve dan die ene keer met Sara. Maar nu ben ik door dat gevoel zo overvallen door Paula dat ik helemaal licht in mijn hoofd word. Hoe was dat mogelijk, vroeg ik mij af terwijl ik heftig maar intens aan het tongen ben, langzaam rollen onze tongen om elkaar heen.

Als mevrouw van mijn mond loskomt en mij aankijkt, smelt ik werkelijk, niet eerder ben ik in mijn leven zo liefdevol aangekeken. Er gaat een hand langs mijn bovenbeen, die streelt teder op en neer. ”O mijn god,” zeg ik en kijk mevrouw aan.

”Het is het een fijne ervaring, schat,” zegt ze zachtjes.

”Ik zweef,” zeg ik. ”Ja mevrouw, dit is ongekend zo anders dan met jongens.”

”Ook met mannen, schat, wij vrouwen zoenen veel tederder en intenser. Ik ben nieuwsgierig naar jouw doosje en billen, schat, maar zullen wij dat bewaren tot wij bij Mrs. Chaleen zijn? Zij heeft het eerste recht, vind ik.”

Ik sla de handen voor mijn gezicht. ”Meent u dat echt?”

”Of wil jij het nu ondergaan?”

”O nee,” zei ik, ”nog even niet, daar ben ik nog niet aan toe hoor.”

Paula kust zachtjes mijn tepel en likt eraan, als ze zegt: ”Luister schat. Jij hoeft niet te zeggen dat wij gezoend hebben tegen Mrs. Chaleen. Oké, wij hebben gewoon erg veel gepraat, daar laat je het bij. Afgesproken?”

”Oké,” zeg ik.

”Heb je het lekker gevonden, schat?” vraagt ze terwijl ze mij teder aankijkt.

”Onwijs lekker,” zeg ik.

”Gaan wij vaker doen, schat, maar luister nu even goed. Mrs. Chaleen is een compleet andere mevrouw en dominant. Het zal niet gemakkelijk zijn, daar moet je niet op rekenen. Ze kan een bitch zijn, maar prik daar even doorheen alsjeblieft. Maar jij gaat leven in een compleet ander milieu en luxe restaurants, vakanties, superjachten, etc. en ongekende luxe auto’s. Ik heb erg veel invloed op Mrs. Chaleen dus als jij goed bevonden wordt en jij komt door de keuring en tekent het contract, onthoud één ding: jij kunt altijd bij mij terecht en jouw verhaal kwijt. Dan weet ik Mrs. Chaleen wel bij te sturen. Jij kunt mij altijd schrijven als je op jouw kamer bent, of naar mij toe lopen, maar dan vraag je altijd om toestemming. Is dat duidelijk?”

”Ja mevrouw,” zeg ik.

”Zal ik je nu een foto van Mrs. Chaleen laten zien?”

”Ja graag.”

”Kijk, dit is ze.”

O, ik trilde opeens met de foto in mijn hand, terwijl mevrouw Paula een hand op mijn borst heeft en er zachtjes in knijpt. ”O mijn god,” zeg ik, ”die is knap, maar kijkt erg streng zeg, en dat stokje dan, waar gebruikt ze dat voor?”

”Nou, dat kan op jouw billen zijn of onder jouw kin, als ze je toespreekt over jouw gedrag bijvoorbeeld. Maar ze zoent en tongt net zo lekker als Mrs. Paula, schat.” Ze staat op, pakt iets uit een lade en komt terug naar mij, ik zag iets in haar hand. ”Kom jij eens voor Mrs. Paula op je knieën, schat, doe maar even je bh voor, en je topje graag.” Als dat is gebeurd is kijk ik verschrikt naar haar hand. ”Verona, ik ga jou een halsband om doen.”

”O nee, mevrouw, daar is het nog te vroeg voor.”

”Nee schat, ik moet jou aangelijnd aan Mrs. Chaleen voordragen, dat is de afspraak.”

”Aangelijnd zegt u?!”

”Ja schat, aangelijnd draag ik jou over. Mrs. Chaleen zal op een stoel zitten als wij binnenkomen, jij kijkt naar de vloer en zoekt geen oogcontact. Ik draag je voor aan mevrouw en zeg ’Mrs. Chaleen, Verona is aangekomen, mag ik haar aan u overdragen?’ Dan zal zij zeggen: ’Natuurlijk Paula, dank je.’ Heeft zíj een pantalon aan dan ga jij op je knieën, en kus jij haar voeten een voor een en daarna wacht jij zittend op jouw knieën op wat er komen gaat, met je hoofd naar de grond gebogen. Heeft mevrouw een rok aan en zij opent haar benen, dan ga jij vanaf de voeten langzaam likkend langs de binnenkant van haar benen naar boven tot de lies en terug, daarna het andere been vanaf de voet tot aan de lies, ook lik jij dan beide schoenen. Jij raakt niet haar poesje aan en zeker niet als Mrs. Chaleen geen slipje draagt, dat doe jij alleen als je het opgedragen krijgt.”

”Nee, doe ik niet, maar kan dat gebeuren?” vraag ik geschrokken.

”Natuurlijk schat, daarvoor word jij haar subje toch, jij ontkomt aan niets, onthoud dat. Wij dames houden daar allemaal van, maar dat ga jij net als zoenen en tongen wel leren.”

”O mijn god, kijk mijn handen eens trillen.”

”Dat is normaal, schat, het is ook even niet niks. Kom, ik doe nu jou de halsband om en dan moeten wij gaan.”

De halsband leek mij doormidden te knakken. Dat was zo’n rare ervaring, dat gevoel. ”O mijn god,” zei ik, ”dat voelt bizar aan.” En toen kwam er met een klik een kort riempje aan. ”Paula, dit kan ik niet, sorry.”

”Jij moet nu maar even je mondje dicht houden, schat, en maak je niet zo druk. Wow schat, dat staat jou leuk zeg. Kom, wij gaan, maar drink je laatste wijn even op.”

”Ja, dank u,” zei ik. ”O mevrouw, wat gaat er gebeuren?”

”Maak je nu geen zorgen,” zei Mrs. Paula, ”ik ben bij jou. Jij gaat achter in de auto zitten, niemand kan jou zien, wees gerust.”

Als ik in de prachtauto zit, rijden wij langzaam weg naar de poort die langzaam opengaat, en wij slaan rechtsaf. Ik heb het niet meer van de zenuwen en na slechts enkele seconden komen wij bij een groot hek dat langzaam opengaat. Als wij erdoorheen rijden kijk ik even achterom en zie het hek zich weer sluiten.

Mrs. Chaleen

En dan zie ik voor mij een prachtige villa dichterbij komen. Ik moet achter de villa uitstappen en Mrs. Paula pakt het riempje vast. Ik was net een klein hondje dat aangelijnd wordt uitgelaten, wat voelde ik mij klein, het is niet te omschrijven.

”Handen op je rug, Verona.”

”O, sorry, mevrouw,” zeg ik.

”Mrs. Chaleen weet dat ik kom, en ik weet waar zij op ons zit te wachten. Ik wens jou sterkte en wat jij moet doen is bij binnenkomst naar de vloer kijken en geen oogcontact zoeken …”

” … en dan, als u mij loslaat, ga ik op mijn knieën en ga dan eerst de linkerschoen kussen en daarna de rechter.”

”Heel goed.”

”En als Mrs. Chaleen een rok draagt, dan lik ik langzaam vanaf de voet aan de binnenkant van haar been langzaam naar boven tot aan de lies, en daarna terug en dan de rechtervoet en been tot aan de lies.”

”Heel goed, schat.”

”En verder wacht ik met gebogen hoofd op instructies van Mrs. Chaleen.”

”Wow schat, jij gaat het helemaal worden. Ik ben zo trots op jou, schat. Kom, wij gaan naar binnen, ik ben bij je, wees gerust.”

Ik besterf het van de zenuwen en als wij in de hal komen kijk ik mijn ogen uit. Wat een luxe en die trap naar boven … Apathisch kijk ik naar boven. ”Wow,” zeg ik, ”dat is niet normaal zo mooi.”

”Mrs. Chaleen, waar ben je?” roept Paula.

”Boven, schat, kom maar naar boven.”

O, jeetje wij gaan de trap op en ik hoor mijn hakken klikken op de trap net zoals die van Paula. Mijn hart slaat op hol in mijn keel, en ik denk: O Verona, wat ga jij doen, schat? Ben je gek geworden of zo! Ik ben aangelijnd, Sara zou mij voor gek verklaren, ik durfde het niet eens te zeggen.

Paula klopte op de halfgeopende deur.

”Kom binnen,” riep de dame.