De vernietiging van de Japetus-basis (STAR-DUST 10) E-Book

Jens F. Simon

• Herausgeber: epubli
• Kategorie: Abenteuer, Thriller, Horror
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2024

Seitenzahl: 86

Beschreibung

Sigurd und Alethea wollen zurück ins Jahr 2019. Durch die Attacke zweier Magier werden sie jedoch in das Jahr 2080 befördert. Hier ist die außerirdische Maschinerie der Zetschn'cha noch nicht aktiv und sie können keinen weiteren Zeittransfer mehr unternehmen. Sigurd wird unter dem Namen Paurusa die nicht mehr existente MBF-Organisation neu gründen. Der Sitz wird wieder MAITRI, die Japetus Station sein. Sigurd will unbedingt verhindern, dass MAITRI im Jahre 2148 zerstört wird. Er nutzt dazu das Stasisfeld in der Artefakten-Stadt, um 68 Jahre in die Zukunft zu gelangen. Kann er die Station retten, ohne dass es zu einem Zeitparadoxon kommt?

Leseprobe

STAR-DUST

In de ban van de nanites

Deel 10

De vernietiging van de Japetus-basis

© 2024 Jens F. Simon

Illustratie: S. Verlag JG

Uitgever: S. Verlag JG, 35767 Breitscheid,

Alle rechten voorbehouden

Verdeling: epubli ein Service der

neopubli GmbH, Berlin

ISBN: 978-3-759813-65-7

Het werk, met inbegrip van de delen ervan, is auteursrechtelijk beschermd. Elke exploitatie zonder toestemming van de uitgever en de auteur is verboden en zal strafrechtelijk en civielrechtelijk worden vervolgd. Dit geldt met name voor elektronische of andere reproductie, vertaling, verspreiding en terbeschikkingstelling aan het publiek.

Inhoud

MAITRI

De gemanipuleerde tijdsenergie

Gestrand

Het eenzame Japetusstation

Confrontatie in het jaar 2080

De nieuwe MBF-organisatie

Tijd stasis

Aanval van de Mernchen

De redding van MAITRI

Tijd is je grootste vijand. Je zit op een smal pad ertussen. Wat dit precies betekent kun je alleen maar raden, maar je weet het nooit. Mocht je ooit op je bestemming aankomen, dan begrijpt je geest niet meer waar je bent en wat je wilde. De zekerheid dat je leven tot nu toe niet zinloos is geweest wordt vervangen door de voldoening om het allemaal opnieuw te doen, mocht je de kans krijgen. 

MAITRI

Tijd had geen betekenis voor hen. De kamers en gangen, salons en woonvertrekken stonden leeg en verlaten sinds hij weg was. Sindsdien was er geen organisch leven meer in het station.

Sir Arthur Newkraft was de laatste die het had verlaten, nadat hij het overgebleven restant van de MBF-organisatie in 2030 had ontbonden.

Hun Ish'all was een jaar later op aarde gestorven op de trotse leeftijd van 89 jaar. MAITRI had sindsdien de tweehonderddertigste omloop van de maan Japetus rond zijn planeet Saturnus geteld.

Het was bijna op de dag af vijftig jaar geleden dat Sir Arthur haar had verlaten. Het bewustzijn van het levende station was sindsdien in stasis en het droomde.

Het droomde van zijn tijd bij de mensen. Hoe het allemaal begon, in 2018, toen een zekere Sigurd Westall een rubberboot van aliens genaamd Mernchen opspoorde die zijn twee collega's Mark Merlin en Selin Wiegand op aarde hadden ontvoerd.

Hun bestemming was Saturnus' maan Japetus. Daar lag hun beschadigde ruimteschip verborgen in een enorm buitenaards station genaamd MAITRI.

De daaropvolgende strijd om het station en de interventie van het Venusiaanse station TRISHARANA waren slechts het begin van een nieuw tijdperk voor MAITRI.

Als materieel hologram had ze genoeg eigen initiatief om de mensen voor zich te winnen, vooral Sir Arthur Newkraft. Ze had eigenlijk maar één doel.

Ze bestond al meer dan 1000 jaar op de maan van Saturnus. Ze was haar herinneringen kwijt aan de tijd daarvoor, aan haar ontstaan. Alleen de eenzaamheid was gebleven en vrat aan haar ziel.

Toen, ineens, de verandering, toen het buitenaardse ras van Mernchen was verschenen.

Ze belegerden het station bijna twee jaar lang en gedroegen zich heel vreemd. Ze beperkten hun communicatiemiddelen en veroordeelden zo het station tot passiviteit. Toen kwam hun bevrijder, Ish'all, de bewaker van onbegrijpelijke macht.

Hij noemde zichzelf Sigurd Westall en met hem kwam ook haar zuster PAURUSHEYA, het organische ruimteschip.

Het was een heroïsche tijd vol nieuwe indrukken en voortdurend veranderende situaties.

MAITRI droomde haar droom. Het station werd pas ontdekt door de mensen van de Aarde, in de eerste plaats Sir Arthur Newkraft. Hij bezat ook de onbegrijpelijke macht. De organisatie MBF werd opgericht. Zijn hoofddoel was aanvankelijk de infiltratie van de aarde door de Mernchen te beëindigen, die hun egoïstische doelen nastreefden en dus een bedreiging voor de aarde vormden.

Samen met de Koningin van de Xxiin, een volk bestaande uit organische nanieten, en het Venusiaanse fort TRISHARANA, slaagden Sigurd Westall en de MBF er uiteindelijk ook in hen van de Aarde te verdrijven.

In het verdere verloop definieerde de MBF-organisatie zich onder leiding van Sir Arthur.

Het moest elke buitenaardse activiteit in het zonnestelsel bewaken en controleren.

MAITRI herinnerde zich de laatste dag voordat Sigurd verdween. Zijn spoorloze verdwijning was een groot mysterie voor iedereen, en veroorzaakte de ondergang van de zojuist ontstane organisatie.

MAITRI was er zeker van dat er een vreemde kracht achter de nasleep zat. Helaas kon Sir Arthur haar mening niet delen en hoe hard zij ook probeerde indirecte bewijzen te verzamelen om haar bewering te staven, uiteindelijk waren al haar inspanningen tevergeefs.

Ook toen het organische ruimteschip PAURUSHEYA eveneens verdween, werden door de verantwoordelijken niet de juiste conclusies getrokken.

Als gevolg daarvan sloot zelfs Venus Station zich af van de buitenwereld door een dimensionaal veld en kon niet langer worden bereikt.

Japetus Station, als MBF-hoofdkwartier, werd zo zijn bestaansrecht ontnomen.

Het had geen ruimteschepen meer voor de nodige mobiliteit binnen het zonnestelsel. Alleen de zenderverbinding van het station met de aarde bestond nog, maar dit was te weinig om het zonnestelsel effectief te kunnen volgen.

MAITRI, het Japetusstation, begon te dromen van de tijd waarin de eerste specialisten werden aangeworven.

Het waren mannen en vrouwen van de speciale MI5 eenheid onder leiding van de Schotse ex-majoor George Foulend, een vriend van Sir Arthur.

>MAITRI materialiseerde vlak voor Sigurd Westall en de Xxiin Xaa in het midden van de lange gang.

"Ish'all, groeten. Ik voelde uw aanwezigheid hier in het station onmiddellijk, hoewel uw celkernstraling is veranderd. Wat is er gebeurd?"

De menselijke belichaming van Japetus Station stond in de gang en keek Sigurd glimlachend aan.

"Dit is een wat lang verhaal. Eerst wil ik Sir Arthur spreken. Waar kan ik hem bereiken?"

"Volg mij maar, ik breng je naar hem toe!"

Sir Arthur en Sigurd ontmoetten elkaar voor de laatste keer in Sir Arthur's privé vertrekken.

"Misschien moeten we de rest van de oude groep ook bij ons gesprek betrekken!"

Sigurd zette zijn glas op het tafeltje voor het raam en ging zitten. Sir Arthur wendde zich tot hem.

"Mark en Selin zijn momenteel op Aarde, Life-Int-Ltd aan het uitkammen met wat MI5 mensen voor meer Mernchen. Maar Amanda kan zich bij ons voegen."

"Nee, laat maar, ik ben toch van gedachten veranderd. Het maakt ook niet echt uit. Wat weet je over de twee superaardes?"

Sir Arthur fronste en keek hem vragend aan. Sigurd hield hem een krantenknipsel voor.

"Dat bestaat niet!"

Sir Arthur bekeek het artikel en fronste opnieuw.

"Denk je echt dat er twee grote donkere planeten in ons zonnestelsel zijn?"

"Voor één keer vermoed ik sterk dat ze dit artikel niet hadden gepubliceerd als er niet iets mee was."

"Het zou de grootste ontdekking zijn sinds Columbus, nee sinds de ontdekking van het vuur." Sir Arthur haalde diep adem.

"Ik wou dat ik met je mee kon."

"Waarom niet?"

Hij dronk zijn glas in één teug leeg. "Wel, zoals je misschien gemerkt hebt, ben ik bezig om de nieuwe MBF organisatie operationeel te krijgen met de hulp van MI5 en mijn oude vriend George Foulend. We zijn het aan het opzetten en ik wil mijn werk hier geen seconde onderbreken!"

"Amanda kan met je meegaan!"

"Arthur, ik denk dat we het helemaal laten rusten. Dit is tenslotte geen missie tegen een bedreiging van het zonnestelsel. Ik ga met het Xxiin-schip alleen naar de Oortwolk. Het moet een stom idee van mij zijn geweest om iemand anders mee te nemen!" Sigurd keerde terug. <

MAITRI had toen elk woord afgeluisterd, hoewel Sir Arthur's privacy normaal gesproken door haar werd beschermd.

Zelfs zonder de logische evaluatie van haar positronisch controlebrein was het haar onmiddellijk duidelijk dat er iets bijzonder ernstigs was gebeurd in de nasleep op de superaarde die de Ish'all bezochten.

Sigurd Westall was daar niet van teruggekomen.

De Xxiin, vooral Steer Xaa, hadden wekenlang naar hem gezocht, maar hem niet gevonden.

Toen ook Amanda verdween, was het begin van het einde van de pas opgerichte MBF organisatie ingezet.

De gedachten van het levende station stroomden traag. Elk detail van de gebeurtenissen van toen, hoe klein ook, werd steeds weer herhaald, alsof ze in een eindeloze lus gevangen zat.

> "MAITRI, het ziet er niet goed uit. De koningin van de Xxiin heeft me laten weten dat ze de zoektocht naar Sigurd nu eindelijk zal staken."

Sir Arthur stond voor het materiële hologram en hield zich met beide handen vast aan zijn wandelstok, alsof er in zijn leven geen echte steun meer was behalve hijzelf.

"Kunt u Amanda, Mark Merlin en Selin Wiegand vertellen dat ik ze over tien minuten in vergaderzaal III verwacht!"

Hij moest hen informeren dat Sigurd was opgegeven. Zijn eigen handen waren in dit opzicht gebonden, aangezien PAURUSHEYA zich ook al een week niet had gemeld en zij geen ander ruimteschip tot hun beschikking hadden.

Koningin Yiilyix had zich met haar twee schepen teruggetrokken op Venus.

Het drong nu pas echt tot iedereen door dat de Japetusmaan misschien toch niet de optimale locatie was. Sir Arthur voelde een loodzware vermoeidheid in zijn oude botten toen hij Briefing Room III bereikte. Mark en Selin waren al aanwezig, alleen Amanda ontbrak nog.

"Arthur, je zult het niet geloven, maar een van onze verkenningsteams heeft enorme productiefaciliteiten ontdekt ten zuidwesten van hier, op de zogenaamde top van het station. Ze reiken meer dan 20 verdiepingen diep in de nok."

Mark Merlijn leek zichtbaar opgewonden en had Sir Arthur onmiddellijk benaderd toen hij door het nu geopende schot stapte.

Tien teams van elk 12 mannen en vrouwen hebben nu al een maand lang het enorme station in kaart gebracht. Met een breedte van 500 meter, een lengte van 2 kilometer en een hoogte van bijna 1000 meter was dit geen gemakkelijke opgave. Er werd aangenomen dat er ongeveer 200 verdiepingen waren.

Zelfs MAITRI moest toegeven dat het geen toegang had tot alle verdiepingen en kamers.

Ze kon niet uitleggen waarom dat zo was. Hoe dan ook, deze terloops vermelde informatie deed de weegschaal doorslaan in het voordeel van Sir Arthur om alle beschikbare MBF-agenten op onderzoeksmissie te sturen, vooral omdat er op het ogenblik weinig anders te doen was.       

De gemanipuleerde tijdsenergie

De twee Zetschn'cha hielden hun toverstokken omhoog en richtten ze op mij op het moment dat ik de magische tijdsenergie losliet en tegelijkertijd teleporteerde.

Iets raakte mijn lichaam en mijn bewustzijn stopte.

Langzaam kwam ik weer bij.

Mijn bewuste geest kroop naar de oppervlakte van zijn immateriële recht om te zijn. Een lichtloze duisternis omringde me. Toen, als een baken uit een andere dimensie, zag ik het licht.

Klein en onopvallend in het begin, groeide het groter en groter. Een ronde lichtbol zo groot als de kop van een speld bewoog zich naar me toe en werd steeds groter.

Een vloeistof van golvend wit licht omringde hem. Toen ik dacht dat de bal van licht, nu ter grootte van een voetbal, binnen mijn bereik was, straalde er een sterk gevoel uit.

Ik voelde me spontaan extreem doordrongen en bedwelmd door dit licht.

Ik was nog steeds een beetje in de war toen de stem tegen me sprak. "Sigurd, ik heb hoofdpijn. Maar dat kan helemaal niet, want ik heb momenteel geen hoofd. Dat betekent dat je hoofdpijn hebt!"

Ik herkende Alethea aan het stempatroon en onmiddellijk kwam mijn geheugen terug, vergezeld van een zeer sterke hoofdpijn.

De heldere lichtbol die ik dacht te zien was niets anders dan de spirituele belichaming van Alethea, die zich momenteel in mijn lichaam bevindt.

Voor haar moest ik ook de vorm van een lichtbol hebben. Onze communicatie was telepathisch en dus puur mentaal. Waarom had ik nog steeds hoofdpijn?