Domineer De Alfa E-Book

Samantha Cole

• Herausgeber: Tektime
• Kategorie: Gesellschafts- und Liebesromane
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2024

Seitenzahl: 381

Beschreibung

Iets beginnen met de vriend en werknemer van je broer is nooit een goed idee... Nadat hij voor een nacht de controle heeft afgestaan aan Jake Donovan, wil Nick Sawyer meer. Nicks verleden als Navy SEAL heeft ervoor gezorgd dat hij in elke relatie die hij heeft gehad de leiding neemt, nu verlangt hij ernaar om zich weer aan Jake te onderwerpen. Het probleem is dat Jake vastbesloten is dat dit nooit zal gebeuren.Toch begint Nick door Jake's verdediging heen te breken wanneer ze samen een meisje in gevaar moeten helpen. Hun chemie zorgt voor een band tussen hen. Kan Jake de geesten uit zijn verleden confronteren wanneer alles uit de hand loopt, voordat ze zijn toekomst stelen?

Leseprobe

Domineer De Alfa

Trident Security Boek 5

Samantha Cole

Vertaald doorLenna DuFin

Contents

Woord van de Auteur

Hoofdstuk Een

Hoofdstuk Twee

Hoofdstuk Drie

Hoofdstuk Vier

Hoofdstuk Vijf

Hoofdstuk Zes

Hoofdstuk Zeven

Hoofdstuk Acht

Hoofdstuk Negen

Hoofdstuk Tien

Hoofdstuk Elf

Hoofdstuk Twaalf

Hoofdstuk Dertien

Hoofdstuk Veertien

Hoofdstuk Vijftien

Hoofdstuk Zestien

Hoofdstuk Zeventien

Hoofdstuk Achttien

Hoofdstuk Negentien

Hoofdstuk Twintig

Hoofdstuk Eenentwintig

Hoofdstuk Tweeëntwintig

Hoofdstuk Drieëntwintig

Hoofdstuk Vierentwintig

Hoofdstuk Vijfentwintig

Hoofdstuk Zesentwintig

Hoofdstuk Zevenentwintig

Hoofdstuk Achtentwintig

Epiloog

andere boeken van Samantha Cole

over de auteur

Domineer De Alfa

Copyright © 2015 Samantha A. Cole

Alle rechten voorbehouden.

Suspenseful Seduction, Inc.

Domineer De Alfa is fictie. Namen, personages, bedrijven, organisaties, plaatsen, gebeurtenissen en incidenten zijn het product van de verbeelding van de auteur of worden fictief gebruikt. Elke gelijkenis met echte personen, levend of dood, gebeurtenissen of locaties is geheel toevallig.

Cover door Samantha Cole

Redactie door Eve Arroyo

Vertaald door Lenna DuFin

Niets uit dit boek mag worden gereproduceerd, gescand of gedistribueerd in gedrukte of elektronische vorm zonder toestemming. Neem niet deel aan piraterij van auteursrechtelijk beschermd materiaal en moedig dit niet aan, dit is in strijd met de rechten van de auteur. Koop alleen geautoriseerde edities.

Woord van de Auteur

Het verhaal in dit boek is volledig fictief, de concepten van BDSM zijn echt. Als je ervoor kiest om deel te nemen aan de BDSM-levensstijl, onderzoek het dan zorgvuldig en neem alle voorzorgsmaatregelen om jezelf te beschermen. Fictie is gebaseerd op het echte leven, het echte leven is niet gebaseerd op fictie. Onthoud: veilig, verstandig en vrijwillig!

Alle informatie over personen of plaatsen is gebruikt met creatieve literaire vrijheid, dus er kunnen verschillen zijn tussen fictie en werkelijkheid. De missies en persoonlijke kwaliteiten van de Navy SEAL’s zijn gecreëerd om het verhaal te verbeteren en kunnen, nogmaals, overdreven zijn en niet overeenkomen met de werkelijkheid.

De auteur heeft alle respect voor de leden van het Amerikaanse leger en de verschillende leden van de wetshandhavingsdiensten en dankt hen voor hun voortdurende inzet om dit land zo veilig en vrij mogelijk te maken.

Hoofdstuk Een

Nick Sawyer deed het licht aan en sloot de deur van zijn hotelkamer. Hij liep door de kamer, knoopte het jasje van zijn marinekleding los en gooide het op de leuning van een stoel bij het raam terwijl hij zijn gepoetste schoenen uittrok. De verloofde van zijn broer, nu zijn vrouw, stond erop dat de mannen in de suite hun formele uniformen droegen. Nick had al gebeden dat zijn oudste broer, Ian, en zijn toekomstige schoonzus, Angie Beckett, zouden weglopen van een groot huwelijksfeest. Na jaren in gevechtstenue, T-shirts, trainingsbroeken of jeans te hebben gelopen, was het zo irritant als de pest om zich in zijn apenpak te kleden. Vooral in de hitte en vochtigheid van Florida, het weekend na Labor Day.

Toen hij de badkamer binnenging, trok hij zijn witte hemd over zijn hoofd en legde het naast de wastafel neer. Hij spoelde door en waste zijn handen voordat hij terugkeerde naar de hoofdkamer. Het was twee uur en hij was nog steeds lekker opgefokt van een avondje feesten. Devon en Kristen hadden een groot feest georganiseerd voor hun bruiloft. Nick wist dat het grootste deel, zo niet alles, Kristens idee was. Devon had haar in een BDSM-ceremonie gecollard in de club die hij samen met Ian bezat en zou blij zijn geweest met een snel bezoek langs een van de vrederechters in Tampa om het legaal te maken. Zijn broer hield van de vrouw en een verliefde man zou alles doen om zijn geliefde gelukkig te zien.

Seconden nadat Nick met zijn gezicht naar beneden op het kingsize bed was gevallen, ontlokte een klop op zijn deur een grom uit zijn borst. Hij wilde dat hij gewoon 'Kom binnen’ kon roepen, zuchtte en stond weer op om te antwoorden, ervan uitgaande dat het Ian of hun vader was. Hij draaide aan de knop en trok de deur open. De schok sloeg hem in de buik bij de aanblik voor hem. Het was niet zijn broer of vader. Het was Jake. Jake Donovan, de teamgenoot van zijn broers in de SEAL’s en nu in hun bedrijf, Trident Security. Ook bekend onder zijn bijnaam bij de marine, Reverend. En, verdomme, die man was heet. Zo ongemakkelijk als Nick was geweest in zijn uniform, Jake zag er volkomen op zijn gemak uit in het zijne. En sexy. Had hij dat al gezegd?

'Hé.’ Was dat alles wat hij kon zeggen tegen de sexy man die voor hem stond?

Hij keek toe hoe Jake’s smaragdgroene ogen naar beneden keken en Nicks naakte borst, gebeeldhouwde buikspieren, open riemgesp en alles daaronder in zich opnamen. Zijn adem stokte toen de intense blik van de man terugkeerde naar zijn gezicht en zijn pik begon te zwellen bij de hitte die hij daar zag.

'Mag ik binnenkomen?’

Allemachtig! Nick wist precies wat Jake vroeg. Het was waar hij de hele avond over gefantaseerd had. Over hem... Jake... samen. Holy shit!

'Eh, ja.’

Hij deed een stap opzij en opende de deur wijder. Toen Jake langs hem liep, inhaleerde Nick diep en zijn pik trilde tegen de stof van zijn broek. De man rook ongelooflijk, als een bos, vers van een ochtendregen, gecombineerd met een vleugje leer. Nick vroeg zich af wat voor eau de cologne het was.

Met een lange uitademing sloot hij de deur voordat hij zich omdraaide en...

Fuck! Jake lag op zijn zij langs de onderkant van het bed met zijn hoofd in zijn hand. Zo poserend zou hij model kunnen staan voor een tijdschrift. Hij had er zeker het lichaam voor. Het enige wat zijn mooie, gebeeldhouwde gezicht ontsierde was een klein litteken naast zijn linkeroog. Dat kwam zijn knappe uiterlijk net ten goede. De bovenste twee knopen van Jake’s witte jas stonden open, waardoor de kraag van zijn hemd en een paar lichte lokken borsthaar zichtbaar werden. Nicks mond stond watertandend open terwijl zijn benen slap werden.

Wat aan deze man maakte dat hij op zijn knieën wilde vallen en smeken? Nick was altijd de alfa geweest in elke relatie die hij had sinds hij op zijn achttiende bij de marine ging. Jake liet hem verlangen om zich op elke manier te onderwerpen. Hij wist alles over de BDSM-club die zijn broers bezaten en waar Jake lid van was. Hij was zelfs een paar keer binnen geweest en wilde spelen. Dat deed hij nooit... spelen, wel te verstaan.

Het was niet dat hij nog nooit een man had gezien in wie hij geïnteresseerd kon raken, want een paar knappe mannen waren hem opgevallen. Wat hem tegenhield was dat hij de aantrekkingskracht van de levensstijl niet helemaal begreep en dat hij nog niet uit de kast was gekomen bij zijn familie. Iemand aan de haak slaan bij The Covenant was niet hoe hij dat laatste wilde doen.

Hij wist dat zijn ouders en broers er geen probleem mee zouden hebben dat hij homo was. Waarom hij er nog niet voor uit was gekomen, was een vraag die hij zichzelf bleef stellen. Met Jake Donovan in zijn hotelkamer, met een schaamteloos verlangen in zijn ogen, kon het Nick op dit moment helemaal niets meer schelen.

'Ik was...’ hij schraapte zijn keel, 'ik maakte me net klaar om naar bed te gaan.’

Shit, dat klonk zo verdomde stom. Doe normaal, Sawyer.

‘Echt waar? Laat me je dan niet tegenhouden. Ga alsjeblieft door.’

De whiskystem bezorgde Nick rillingen over zijn ruggengraat en hij vertrok geen spier. Hij wist dat Jake hem beval zich uit te kleden. Hij werd op zijn plaats gehouden door de doordringende blik. Die ogen leken recht in zijn ziel te graven, en probeerden erachter te komen wat hem bezielde, erachter lagen nog steeds zijn eigen geheimen achter een sluier verborgen. Nick slikte hard, kruiste zijn rechterarm over zijn borst en pakte de tegenoverliggende elleboog vast. Het was een defensieve, onzekere houding en hij keek toe hoe Jake’s pupillen zich verwijdden in onvervalste lust. Nick voelde zich als een schaap dat werd bekeken door een hongerige wolf en zijn ademhaling en hartslag namen toe.

’ Ik... uhm...’

Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij wilde deze man op de ergste manier, en hij wist zeker dat het gevoel wederzijds was. Ze hadden elkaar de hele nacht ontweken. Toch hadden hun blikken elkaar de afgelopen tien uur honderden keren ontmoet. Het was al een paar jaar geleden dat ze elkaar hadden gezien. Omdat SEAL Team Drie gestationeerd lag in Coronado, Californië, had Nick niet veel mogelijkheden om naar Tampa te gaan. Bij de weinige keren dat hij naar de Sunshine State ging, was Jake telkens voor een of andere opdracht de stad uit. Nick was twee dagen geleden in Florida aangekomen en was meteen gevloerd door de hunk toen ze elkaar voor het eerst zagen op het vrijgezellenfeest later die avond. Hij had Jake altijd al knap gevonden. De plotselinge aantrekkingskracht, die Nick deze keer boven het hoofd steeg, was sterker dan alles wat hij ooit had gevoeld.

Jake was een dikke tien centimeter groter dan Nicks meter vijfentachtig en had met zijn bijna twee meter ongeveer tien kilogram meer spieren. In feite zouden magere, pezige spieren een betere omschrijving zijn. Zijn middelbruine haar was een beetje langer dan Nick zich herinnerde en hij verlangde ernaar om er met zijn vingers doorheen te gaan om te zien of het zo zijdeachtig was als het eruit zag. Op het feest van de vorige avond, dat gehouden werd in Donovan's, een pub die eigendom was van Jake’s broer, had de man twee dagen lang zijn stoppelbaard laten staan op zijn gebeitelde gezicht. Sindsdien had hij zich geschoren voor de bruiloft. Nick wist niet zeker wat zijn voorkeur had, want beide waren zo sexy als de hel.

Hij deinsde terug toen Jake van het bed sprong en op hem afkwam. De wolf veranderde in een panter. In zijn ogen stond dezelfde honger af te lezen. De man had de onvrijwillige ruk niet gemist en een kwaadaardige grijns verspreidde zich over zijn knappe gezicht. Hoe lang stond Nick daar al te staren? Seconden? Minuten? Eonen? Hij trok zich terug tot hij met zijn rug tegen de muur stond en nergens anders heen kon. Niet dat hij wilde ontsnappen. Verdomme, nee!

Jake beet op zijn onderlip, zijn blik ging over Nicks gezicht.

‘Laat me je helpen je klaar te maken.’

Biddend dat hij zichzelf niet in verlegenheid zou brengen, kwam Nick bijna klaar in zijn boxershort toen de hand van de man naar de open gesp van de riem greep en deze opende. Een arm kruiste zijn borst en hield hem gevangen tegen de muur. Het enige wat hij kon doen was zijn vuisten balanceren terwijl ze zwaar aan zijn zij hingen, en kokend bloed door zijn aderen gierde. De rijke, rokerige geur van Jack Daniel’s Single Barrel drong zijn neus binnen. Jake vertoonde echter geen tekenen van dronkenschap. Misschien was hij een beetje dronken, zeker niet meer dan Nick.

Jake’s gezicht kwam dichterbij en Nick likte zijn lippen in afwachting. Hij voelde hoe de rits van zijn broek over zijn kloppende erectie werd getrokken en hij bad opnieuw dat hij niet voortijdig klaar zou komen. Dat was sinds zijn vijftiende niet meer gebeurd en dat wilde hij nu zeker niet. Niet met deze man. Ademhaling streelde zijn mond en kin toen Jake stopte op enkele centimeters van waar Nick hem wilde hebben.

‘Ben je klaar om de controle af te geven, kleine jongen? Want ik ga je domineren en je zult je aan al mijn grillen onderwerpen.’

Nick verstijfde en hield zijn kin uitdagend schuin.

‘Ik ben geen jongen.’ Hij wenste dat hij er ook aan had toegevoegd dat hij geen onderdanige was. De Dom voor hem zou hem toch niet geloofd hebben. Deze man was de enige die hem ooit onderdanig had laten voelen, die hem liet verlangen en nodig had op een manier die hij nooit had gekend, en hij vocht tevergeefs tegen het gevoel in zijn buik.

‘Vanavond ben je dat. Vanavond ben je mijn jongen, en ik ga mijn jongen neuken zoals ik dat wil.’

Nick had geen kans om te reageren toen Jake’s mond hard tegen de zijne kwam en...

'Meneer? Excuseer, meneer?’

Hoofdschuddend opende Nick zijn ogen om de blonde eerste klasse stewardess naar hem te zien staren. Hij keek snel naar beneden en zag tot zijn opluchting dat het boek dat hij aan het lezen was open op zijn schoot lag en zijn pijnlijke erectie verborg. Hij keek weer op met een schaapachtige uitdrukking.

‘Het spijt me. Wat zei je?’

Ze gaf hem een duizend-watt glimlach, waarvan hij zeker wist dat heteroseksuele mannen kwijlend naar haar keken. Het deed hem niets.

‘We maken ons klaar om te landen, meneer. Zet alstublieft uw stoel en dienblad omhoog.’

Nick greep naar de hendel en ging voorover zitten, met een pijnscheut toen zijn spijkerbroek nog strakker in het kruis kwam te zitten. De herinnering aan die ongelofelijke nacht twee maanden geleden vervaagde en hij vroeg zich af wat Jake zou zeggen als hij hem weer zag. Hij had vier weken verlof en in plaats van zijn ouders en oude vrienden in Norfolk, Virginia te bezoeken, besloot hij het erop te wagen en zijn vrije tijd in Florida door te brengen. Hij hoopte dat hij juist had gehandeld.

Hoofdstuk Twee

Ijsberend naast de bagageband, nam Jake’s frustratie toe. Ian had hem naar het vliegveld gestuurd om zijn broer Nick op te halen en hem terug te brengen naar Trident Security. Hij zou zijn baas hebben geweigerd als hij kon, maar er was niemand anders beschikbaar. Ian moest op het laatste moment een conferentiegesprek voeren met het Pentagon en Jake kon geen geldig excuus bedenken om de opdracht te vermijden, dus hier stond hij. Hij ijsbeerde... en wachtte.

Fuck! Wat moest hij in godsnaam tegen hem zeggen? Hé, bedankt voor de stoeipartij twee maanden geleden, maar het zal niet meer gebeuren. Je was geweldig om mee te neuken. Dat was het dan ook: een neukbeurt voor een nacht. Misschien iets minder ruw. Toch was dat het wel zo'n beetje. Misschien zou hij het er niet eens over hebben. Ja, dat was een vruchteloos gebed.

Hij stopte en wierp voor de honderdste keer sinds zijn aankomst een kwartier geleden een blik op de monitor. American Airlines vlucht 1780 uit San Diego stond officieel bij de gate. Het werd verdomme tijd. Zijn maag klemde zich samen terwijl zijn hartslag versnelde. Hij haalde zijn vingers door zijn haar en begon weer te ijsberen. Misschien had Ian wel een opdracht buiten de stad die hij de komende vier weken kon uitvoeren, totdat Junior naar huis ging. Hij grinnikte bijna om de bijnaam, omdat hij wist dat het jongste broertje Sawyer het zou haten. Met zijn vijfentwintig jaar, negen jaar jonger dan Jake, was dat wel wat Nick was.

Hij wist dat hij een lafaard was om de jongen niet te willen zien. Die nacht, hoe geweldig hij ook was geweest, was een vergissing geweest. Een kolossale, door alcohol veroorzaakte vergissing. Ja, hij was niet dronken geweest. Hij had die nacht wel wat extra moed gehad. En was dat niet klote? Wanneer had hij ooit alcohol nodig gehad om een jongen aan de haak te slaan? Slechts een keer, de nacht dat hij op zestienjarige leeftijd zijn homoseksuele maagdelijkheid verloor. Hij had zijn 'echte’ maagdelijkheid een jaar eerder verloren om zichzelf ervan te overtuigen dat hij geen homo was. Het had niet gewerkt. Ja, hij was klaargekomen met Vanessa Thatcher achterin zijn vaders Cadillac omdat ze warm, nat en enthousiast was geweest. Maar de hele act had geforceerd gevoeld en hem diep in zijn binnenste onbevredigd achtergelaten. Daarna had hij definitief aan zichzelf toegegeven dat vrouwen het nooit voor hem zouden doen.

Een groep reizigers kwam de roltrap van de gates af en Jake scande hun gezichten. Hoezeer hij Nick ook niet wilde zien, hij wenste dat de jongen er snel zou zijn. Hoe sneller hij zou arriveren, hoe sneller ze konden vertrekken. Dan kon Jake hem afzetten aan het Trident gebouw bij Ian en als de donder weggaan. Ja, wegrennen was klote, maar dat was precies wat hij een paar uur nadat ze hadden gerotzooid had gedaan. Jake wilde niet dat iemand wist van hun wilde vrijpartij, dus was hij uit Nicks hotelkamer geslopen en iets na vijf uur in de ochtend naar huis gegaan terwijl zijn tevreden minnaar sliep. Daarna vond hij excuses om Nick twee dagen niet te zien, totdat de jongen terugkeerde naar Californië.

Jake had geen idee waarom hij die avond op Nicks hoteldeur klopte. Wie hield hij voor de gek? Hij was daar beland omdat hij met zijn pijnlijke pik aan het denken was geweest. Hij had gedacht hoe lekker Nick eruit zag in zijn witte pak en hoe graag hij hem wilde nemen. Hij had gedacht aan die brede schouders, smalle taille en strakke kont. Hij had gedacht aan de blik van die baby blues... ogen... die zijn huid deden tintelen, terwijl ze van top tot teen over zijn lichaam zwierven. Hij wilde de brutale bink doen buigen. En hij had het gedaan. Heilige hel, hij had het gedaan. Hij had zijn innerlijke Dom het over laten nemen en het resultaat was beter dan hij had gehoopt.

Ja, de jongen had zich eerst verzet. Dat was waarschijnlijk omdat hij nog nooit door een Dom was gedomineerd. Het had echter niet lang geduurd voordat hij zich overgaf en zodra dat was gebeurd, werd hij beloond. Jake had Nicks riem uit zijn broek gehaald en hem rondgedraaid tot zijn borst tegen de muur stond. Met de riem had hij Nicks handen achter zijn rug vastgebonden voordat hij hem bij zijn arm pakte en op het bed duwde. Hij trok Nicks broek en boxer ruw uit de weg en...

'Jake? Hé, wat doe jij hier?’

Weggerukt uit de erotische herinnering knipperde hij met zijn ogen en probeerde zich te concentreren op de man die voor hem stond. Shit. Het was Drew Murdock, een agent uit Clearwater met wie hij afgelopen herfst had gedate. Ze waren uit elkaar gegaan nadat Jake hem niet had verteld over twee aanslagen op zijn leven toen een huurmoordenaar het op de agenten van Trident Security had gemunt. Drew was boos toen hij er een paar dagen later achter kwam en niet van Jake, maar van een krantenartikel en een foto. Jake had hem verteld dat het was omdat hij hem niet ongerust wilde maken. Het was meer geweest dan dat. Drew had erover gezeurd om elkaar voor te stellen aan hun respectievelijke families.

Hoewel Jake’s familie en vrienden wisten dat hij homo was, had hij zijn moeder en Mike nooit voorgesteld aan iemand met wie hij uitging. Hij had er geen behoefte aan dat Drew de eerste zou zijn. Bij The Covenant wisten zijn teamgenoten met wie hij omging. Jake deed nooit iets in het openbaar, tenzij hij gevraagd werd om een onderdanige te slaan voor een andere Dom. En zelfs dan was het een niet-seksuele scène.

'Oh, hey, hoe is het? Ik ben hier om de broer van mijn baas op te halen. Ian had een vergadering die hij niet kon missen,’ Drew kende Ian van naam. Hij had hem nog nooit ontmoet. Jake tilde zijn kin op naar de handbagage van de andere man die aan zijn schouder hing.

‘Aankomen of vertrekken?’’

‘Ik kom net terug uit Quantico. Zakenreis voor een driedaags trainingsseminar,’ hij aarzelde, onzeker over wat hij wilde zeggen, 'je ziet er goed uit, Jake. Ik, uh... Ik heb de laatste tijd aan je gedacht. Denk je dat we een keer kunnen afspreken om te praten?’

Jake wilde net zeggen dat het waarschijnlijk geen goed idee was. Hij zag Nick vanuit zijn ooghoek toekomen. De jongen had duidelijk iets van hun gesprek afgeluisterd en als zijn uitdrukking een indicatie was, was hij ronduit kwaad.

Zonder te laten doorschemeren dat hij wist dat Nick er was, antwoordde Jake, ‘ja, Drew, dat klinkt goed. Bel me, dan spreken we verder af.’

De tevreden grijns op het gezicht van de agent deed Jake bijna huiveren. Hij wilde echt niet weer met Drew afspreken. Als een afspraakje Nick echter op zijn plaats zette, dan was het dat waard.

'Geweldig. Ik moet dringend door. Een van de jongens van het bureau wacht om me een lift te geven. Ik spreek je snel weer.’

'Tuurlijk.’ Nadat zijn ex zich omdraaide en de terminal uitliep, deed Jake alsof hij de menigte weer afspeurde voordat zijn blik op Nick viel en ... fuck... hij was bloedmooi. De jongen droeg een verbleekte spijkerbroek en een nauwsluitend marineblauw T-shirt en Jake moest mentaal zijn sluipschuttersgeweer uit elkaar halen om te voorkomen dat hij een stijve zou krijgen. Hun blikken ontmoetten elkaar en hij zag dat Nick wilde vragen wie Drew was. Jake gaf hem de kans niet.

‘Hey. Het werd tijd dat je kwam. Ian had een last-minute vergadering. Op welke carrousel staat je bagage?’

Tien minuten later liep Jake naar zijn Chevy Suburban op de kortparkeerplaats. Hij opende de kofferbak voor de bagage. Nick had nauwelijks een dozijn woorden tegen hem gezegd, en hij hoopte dat het zo zou blijven tot hij de man bij Trident had afgezet.

Zoveel geluk had hij niet. Zodra hij de SUV startte, staarde Nick hem boos aan.

‘Wie was dat?’ Jake slaakte een zware zucht en zette het voertuig achteruit op zijn plaats.

‘Een oude vriend.’

‘Oude vriend of oud lief?’ Hij schakelde en stuurde naar de uitgang.

‘Niet dat het jou iets aangaat, maar ja, Drew en ik hebben vorig jaar een relatie gehad.’ Nick staarde hem met vernauwde ogen aan terwijl een ondraaglijke stilte de lucht vulde. Shit, dit gesprek ging sneller bergafwaarts dan een lawine.

'Wat, Nick? Dacht je dat een nacht ons exclusief maakte? Het was avontuurtje. Niets meer. En het gaat niet meer gebeuren. Ik was geil en jouw kont was beschikbaar. Er waren genoeg jongens voor jou en genoeg sindsdien,’ Jake stikte bijna in de leugen. Er was niemand meer geweest sinds die nacht in het hotel, twee maanden geleden. Sindsdien had hij alle aanbiedingen die hij had, in of buiten de club, afgeslagen omdat geen van hen te vergelijken was met zijn jongen. Ja, hoewel hij dat niet wilde, dacht hij nog steeds aan Nick als de zijne.

‘Fuck you, Jake.’

'Nee, dank je. Dat hebben we al gedaan en het was niets bijzonders,’ God, wat was hij een eikel.

'Jij vuile...’ zijn kaak en vuisten balden zich en Nick draaide zijn hoofd naar het passagiersraam, ‘het zal wel.’

De rest van de rit verliep in ongemakkelijke stilte. Jake parkeerde de truck niet eens, zette de man af bij Trident, maakte een U-bocht en reed weg zonder iets te zeggen. Nadat hij de snelweg weer op reed, belde hij via de Blue-tooth functie van de truck naar Charlotte Roth, alias Meesteres China.

Jake en zij vormden tweederde van de Whip Masters in The Covenant. Samen met Meester Carl waren ze erg in trek bij de vrijgezelle masochistische onderdanigen in de club, evenals bij verschillende Doms die niet ervaren genoeg waren om hun onderdanen met de zweep af te ranselen. Meer dan drie jaar geleden, toen de vraag naar hun diensten was gegroeid, hadden ze een roulerend schema gemaakt waarbij een Whip Master afspraken maakte per avond, zodat de anderen vrije tijd hadden om te spelen en te socializen. Zoals het er nu voor stond, hoopten ze nog twee of drie Dom/Dommes aan de rotatie toe te voegen.

Het gesprek werd met een klik verbonden en een zwoele stem begroette hem, ‘hallo?’

'Hé, Charlotte. Ik ben het, Jake. Kun je me een plezier doen?’ Een hees lachje klonk door de luidsprekers van het voertuig.

‘Ik dacht dat je niet geïnteresseerd was in mijn gunsten, lieverd. Heb je besloten om voor de verandering eens een poesje te proberen?’ Hij kon het niet helpen dat zijn gezicht begon te grijnzen toen ze hem plaagde.

‘Nee. Als ik dat ooit doe, ben jij de eerste vrouw die ik bel. Ik hoopte dat jij en ik vanavond en morgenavond konden ruilen. Ik moet nog wat dingen regelen en dat zou ik graag vanavond doen,’ hij ging haar niet vertellen dat hij bang was om een onderdanige pijn te doen omdat hij zich vanavond niet zou kunnen concentreren. Zijn gedachten zouden om Nick draaien totdat hij de man uit zijn systeem kon wissen.

'Natuurlijk, lieverd. Je hebt nog wat van me tegoed van de ruil van een paar weken geleden.’

'Bedankt. Je bent een schat, zoals altijd. Misschien kom ik rond middernacht langs. Zo niet, dan spreek ik je morgen.’

Nadat hij had opgehangen, ging hij naar huis terwijl hij een oplossing probeerde te bedenken voor zijn dilemma: hoe de komende vier weken doorbrengen met het vermijden van de man die hij meer wilde dan zijn volgende ademhaling.

* * *

Nick ijsbeerde heen en weer in Devons kantoor terwijl de hond van Trident, Beau, naar hem keek in wat leek op vermaak. De lab/pit mix die getraind was om te beschermen lag op de leren bank. Zijn grote kop draaide van links naar rechts terwijl hij de geagiteerde bewegingen van de mens volgde.

Nicks bloed zakte nu net van een volle kook. Hij wist niet wat hij had verwacht toen hij Jake weer zag. Wat er in werkelijkheid was gebeurd, was het niet geweest. En hij had al helemaal niet verwacht dat hij hem op het vliegveld met een of andere vent zou zien. De man had hem opzettelijk tegen zich in het harnas gejaagd en dat had gewerkt. Als ze niet met honderdtien kilometer per uur over de snelweg hadden gereden, had hij hem een klap verkocht toen Jake zei dat hun nacht samen een zinloze neukpartij was geweest. In plaats daarvan had Nick zijn tanden geknarst, zich omgedraaid en naar niets in het bijzonder buiten het raam gestaard.

Nu, nog steeds gefrustreerd, haalde hij een hand door het gitzwarte haar dat alle Sawyer-jongens van hun vader hadden geërfd. Terwijl Ian midden in een conferencecall zat, was hun andere broer, Devon, op een missie in Ecuador met de rest van het Trident team. Nick wist niet zeker wat de opdracht was. Hij kon het wel raden, aangezien hun secretaresse, Colleen, hem vertelde dat het om een overheidscontract ging. Trident had veel connecties met de federale overheid en aangezien het team uit zes voormalige Navy SEAL’s bestond, was er veel vraag naar hun expertise voor geheime missies.

Het viermansteam zou over drie dagen terugkomen, dus voorlopig waren Jake en Ian de enigen in de States die het fort bewaakten. En verdomme, alleen al de gedachte aan zijn voormalige minnaar maakte hem hard. Toen hij hem op het vliegveld zag, droeg Jake een camo-cargobroek en een wit mouwloos T-shirt, waarin zijn ongelofelijke lichaamsbouw goed tot zijn recht kwam.

Nick had niet gemist hoe zowel mannen als vrouwen naar de hunk keken alsof hij net uit een fotoshoot van Fitness Magazine kwam. Zijn chocoladebruine haar was iets langer geworden en naar achteren getrokken in een paardenstaart die een centimeter voorbij de kraag van zijn shirt kwam. Een lichte haargroei van twee of drie dagen bedekte zijn kaak en bovenlip en Nick vroeg zich af hoe de ruwe snorharen op zijn blote kont zouden aanvoelen als Jake’s tong zijn gaatje bespeelde.

Fuck!

Toen hij Ians kantoordeur hoorde opengaan, paste hij zich snel aan en maakte zijn T-shirt los, net voordat zijn broer Devs kantoor binnenliep.

'Hé, broertje. Hoe was de vlucht?’ Nick gaf Ian een vuistje en een schouderklopje.

‘Niet slecht. Het enige wat beter zou zijn dan eerste klas reizen, zou zijn als je het bedrijfsvliegtuig stuurt om me op te halen.’

'Ja, sorry daarvoor. Dat staat in Ecuador met het team. Heb je honger? Ik heb nog niet geluncht.’

Hij grijnsde, ‘heb je ooit gewetend dat ik eten laat liggen?’

Zijn broer sloeg een arm om hem heen en kneep in zijn schouder voordat hij hem de deur uit duwde.

‘Alleen die keer dat Devon je ervan overtuigde dat hotdogs van echte honden waren gemaakt.’

'Hé, ik was zes en het waren niet zomaar honden, het waren van die worstjes.’ Ian lachte.

‘Bedoel je teckels?’ Hij rolde met zijn ogen en liep naar de parkeerplaats.

‘Het zal wel. Geef me eten.’

Een kwartier later zaten ze aan de bar in Donovans’. Jake’s broer had het familiebedrijf overgenomen nadat hun vader bijna vijf jaar geleden was overleden. Mike Donovan bediende de bar terwijl Ians petekind, Jennifer Mullins, serveerde voor het middag clienteel. Toen ze een vrij moment had, liep ze achter Nick aan en gaf hem een dikke knuffel.

‘Hey, Nicky. We hebben je gemist.’

Terwijl ze Ian en zijn teamgenoten ‘oom’ noemde, was Nick maar vijf jaar ouder dan zij, dus gebruikte ze die titel niet bij hem. Hij wist dat ze een paar weken verliefd op hem was geweest toen ze op de middelbare school zat. Dat veranderde nadat een jongen genaamd Ryan naar haar school was gekomen en haar aandacht trok. Hij kneep in haar handen die op zijn borst lagen.

‘Hé, baby-girl. Hoe gaat het met mijn favoriete meisje met blond haar en blauwe ogen?’ In de spiegel achter de bar zag hij haar ogen rollen.

‘Ja, natuurlijk. Ik weet zeker dat je links en rechts blondjes met blauwe ogen hebt die zich op je storten.’ Hij grinnikte.

‘Dat ontken ik niet. Toch kan er niemand aan jou tippen.’

‘Je bent zo lief,’ grijnzend woelde ze door zijn haar voordat ze doorging en naar de keuken liep.

'De hamburger van vandaag ziet er goed uit,’ Ian overhandigde hem een ‘Daily Specials’ menu, 'Waar is Jake naartoe? Ik dacht dat hij wel met ons zou komen lunchen.’

In plaats van naar hem te kijken, richtte Nick zijn blik op de basketbalwedstrijd op de tv boven de flessen drank achter de bar. Hij had geen idee wie er speelde en haalde zijn schouders op.

‘Heb ik niet gevraagd. Hij zette me gewoon af en zei dat hij dingen te doen had,’ verdomme, die klootzak had hem niet eens zoveel verteld.

Mike naderde hen vanaf de andere kant van de bar.

‘Hé, Nick. Ik was vergeten dat je op bezoek kwam. Wat mag het zijn?’ hij hoefde Ians bestelling niet te weten, en schoof een flesje Bud Light in de richting van de man. Hij nam er nog een toen Nick zei dat hij hetzelfde zou nemen.

‘Hoe lang blijf je deze keer? Ik heb je alleen gezien op de avond van het vrijgezellenfeest en op de bruiloft de vorige keer.’

Hij nam een broodnodige slok uit de ijskoude fles en slikte. Verdomme, het smaakte goed.

‘Ik heb een maand verlof voordat ik me moet melden voor een training over nieuwe apparatuur. Ik ben hier voor het grootste deel. Misschien ga ik na Thanksgiving een paar dagen naar mam en pap. Ik volg mijn gevoel.’

Chuck en Marie Sawyer woonden nog steeds in de geboortestad van de jongens, Charlotte, North Carolina. Ze hadden verschillende residenties aan de oostkust en een in San Diego in de buurt van Nicks appartement. Hun vader was een selfmade vastgoedmagnaat. Hij reisde veel en deed liefdadigheidswerk samen met hun moeder, een plastisch chirurg, terwijl het bestuur van het bedrijf de zaken regelde tijdens zijn afwezigheid.

Hoewel de jongens veel luxe hadden die de meeste kinderen van hun leeftijd niet kenden als ze opgroeiden, zorgden hun ouders ervoor dat ze werkten om alles te verdienen wat ze kregen. Elk van hen had een trustfonds op hun naam waar ze op hun dertigste volledig toegang toe kregen. Tot die tijd ontvingen ze een klein maandelijks dividend uit het fonds om de minimale uitgaven te betalen. Alles wat ze daar boven op nog wilden, moest van hun salaris komen. Ze hadden allemaal hun eigen geld verdiend sinds ze oud genoeg waren om te werken. Ze waren allemaal bij de marine gegaan, behalve John. De op een na jongste van vier jongens was van plan om bijna negentien jaar geleden het leger in te gaan. Dat is er nooit van gekomen. Hij was een alcoholist en stierf op achttienjarige leeftijd na enkele uren zuipen.

Terwijl Mike hun lunchbestellingen invoerde in de computer achter de bar, installeerden de twee broers zich om naar de wedstrijd te kijken. Nick deed zijn best om Jake uit zijn gedachten te bannen. Hij zou later wel met hem afrekenen. En hij zou die klootzak de volgende keer niet laten lopen.

Hoofdstuk Drie

Jake liep het luxueuze bargedeelte van The Covenant binnen, zich een beetje beter voelend nadat hij een paar uur had getraind in de fitnessruimte van zijn appartementencomplex in plaats van die op het terrein. Het was kleiner, met minder apparatuur, maar hij hoefde zich geen zorgen te maken dat Nick hem weer zou confronteren.

Een intensieve cardiosessie en wat tijd met de halters hadden hem geholpen om een paar demonen uit zijn hoofd te verdrijven, en een bepaalde speeljongen. Na zijn langer dan normale training keerde hij terug naar zijn flat, at een beetje en ging douchen. Hij kleedde zich in zijn favoriete zwarte leren broek en laarzen en vergat zijn gebruikelijke T-shirt. In plaats daarvan droeg hij een leren vest met knopen, waarvan hij wist dat het de homo- en biseksuele onderdanigen zou aantrekken als motten naar een vlam. Hij was niet egoïstisch, hij wist gewoon hoeveel aandacht zijn gebeeldhouwde armen en schouders kregen door eerdere ervaringen. En vanavond wilde hij die aandacht gebruiken om Nick helemaal te vergeten.

De manager van de club begroette hem toen hij de bar naderde. Mitch Sawyer was ook de neef van zijn bazen en mede-eigenaar van de club. Terwijl hij Jake de hand schudde, ging zijn wenkbrauw nieuwsgierig omhoog.

Jake wist niet zeker wat het probleem was en vroeg, ‘wat?’.

Fronsend schudde Mitch zijn hoofd, ‘niets.’

‘Onzin. Wat?’

‘Niets’ hij grijnsde, ‘het is gewoon een tijdje geleden dat ik je in je vest heb gezien.’

Jake keek omlaag naar het mouwloze leren topje, waarna zijn ogen zich vernauwden tot de andere man.

‘Ja...’ hij zwaaide met zijn hand en gebaarde Mitch door te gaan, ‘en?’

‘De laatste keer dat ik het je zag dragen was nadat je het vorig jaar uitmaakte met die agent. Het lijkt me dat het je ‘zuiverings’vest is. Je weet wel, als je over iemand heen wilt komen,’ hij pauzeerde en hield zijn hoofd schuin, ‘heb je daarom avonden met China geruild? Ik weet dat je de zweep niet gebruikt als iets je afleidt.’

Zuchtend haalde Jake zijn hand door zijn haar, dat nu los zat in plaats van zijn eerdere paardenstaart. Er was een ding waarover hij niet tegen Mitch zou liegen en dat was dit. Maar... hij kon de waarheid wel een beetje verdraaien.

‘Ja, ik heb wat aan mijn hoofd. Het is niet omdat ik het met iemand heb uitgemaakt. Ik heb de laatste tijd met niemand afgesproken. Het is gewoon werk en andere dingen. Ik wilde geen risico nemen met de subs vanavond.’

Mitch knikte en zijn stem vulde zich met empathie, ‘weet je, als je ooit wilt praten ...’

Jake lachte kort, bracht een hand naar zijn buikspieren en schudde vol ongeloof zijn hoofd.

‘Neem je me in de maling? Sinds wanneer ben jij Mister Sensitive en bied je een luisterend oor?’

Met een brede grijns spotte Mitch, ‘ik bood mijn oor niet aan, domme klootzak. Ik wilde je zeggen dat je dokter Dunbar moest bellen voor een afspraak.’ Dr. Trudy Dunbar was een van de psychologen waar The Covenant haar leden naar doorverwees als dat nodig was. Hoewel ze niet in de levensstijl zat, had ze haar proefschrift gedaan over de BDSM-gemeenschap en begreep ze die beter dan de meesten van haar collega’s. Ze was de afgelopen jaren ook Jake’s goede vriendin geworden.

‘Ja, nou, ik heb het oor of Trudy niet nodig. Ik moet gewoon wat stoom afblazen,’ hij scande de bar en de omgeving, maar zag niet wie hij zocht, ‘heb je Tyler gezien vanavond?’

Tyler Ellis was een biseksuele switch waar Jake zo nu en dan mee omging. De effectenmakelaar en de agent hadden een wederzijdse aantrekkingskracht. Die ging niet verder dan de club. Qua persoonlijkheid leken ze te veel op elkaar, met als grote verschillen dat Jake een homoseksuele Dom was en Tyler zich liever onderwierp aan mannen dan aan vrouwen. Als hij gestrest was, was het opgeven van seksuele controle aan een andere man iets waar hij baat bij had.

‘Ja, en ik denk dat hij ook naar jou op zoek was. Ik zag hem de pit in gaan,’ Mitch klopte hem op de schouder, ‘ik zie je later wel.’

Jake liep naar de trap die naar de pit leidde. In sommige seksclubs zou het waarschijnlijk de kerker worden genoemd. De leden van The Covenant hadden de recreatieruimte ‘the pit’ genoemd toen de club net was geopend, en de naam bleef hangen. De hoofdingang van de club bevond zich op de eerste verdieping. Die bestond uit een lobby, bar, zithoeken met uitzicht op de gelijkvloers en aan het einde een fetisjwinkel en kantoren. Naast de pit waren er beneden kleedkamers en privé-speelkamers.

Nadat zijn alcoholgebruik/ID-kaart was gecheckt door een bewaker, er was een maximum van twee drankjes als een lid wilde spelen, daalde hij de grote trap af, op zoek naar Tyler. Verdomme... zijn ogen vonden Nick met zijn broer, Ians verloofde Angie, en een ander stel. De grote zaal was druk genoeg. Er waren ongeveer honderdtwintig leden aanwezig, dus hij kon doen alsof hij ze niet had gezien aan de linkerkant van de zaal.

Toen hij naar rechts zwenkte, werd hij tegengehouden door verschillende mensen die of alleen gedag wilden zeggen of nog iets te bespreken hadden. Hij slaagde erin om zoveel mogelijk mensen tussen Nick en hem in te sluiten. De tintelingen in zijn nek gaven aan dat zijn lichaam zich er nog steeds van bewust was dat de andere man in de ruimte was.

Zijn ogen bleven de menigte afzoeken terwijl hij met een paar leden sprak en hij dwong zichzelf om zich te concentreren op het zoeken naar Tyler, niet naar Nick. Verdomme. Hij wist dat hij vanavond niet had moeten komen. De kans was groot geweest dat Nick hier zou zijn. Jake was van plan geweest om de jongen duidelijk te maken dat er geen toekomst tussen hen was. Nick zou hier geen scène maken omdat het zou betekenen dat hij uit de kast zou moeten komen voor Ian en alle anderen. Hij weigerde nog steeds om dat te doen. Jake wist niet waarom. Het was niet aan hem om de man te outen. Dat was nog een reden waarom een relatie met Nick niet zou werken. Sinds de avond dat Jake’s vader hem zeventien jaar geleden in elkaar had geslagen omdat hij homo was, had hij gezworen nooit meer te doen alsof hij hetero was. Het was vanaf dat moment zijn "fuck you” tegen zijn vader en hij weigerde een relatie te hebben met iemand die zijn seksuele geaardheid verborg.

Toen hij zich wilde verontschuldigen voor een gesprek waar hij maar half naar luisterde, merkte hij dat Tyler naar hem toe kwam lopen. Zijn ongerustheid nam een beetje af. Hij verdiepte zijn stem om de andere man te laten weten dat hij volledig in Dom-modus zat en wilde spelen, ‘Tyler.’

De opluchting in de ogen van de switch was duidelijk voordat hij zijn blik eerbiedig naar de grond liet zakken.

‘Meester Jake. Ik begon al te denken dat ik je vanavond niet meer zou zien. Kunnen we alsjeblieft onderhandelen over een scène?’

‘Deze kant op,’ Jake gebaarde met een zijdelings knikje dat Tyler hem moest volgen naar een lege tafel een paar meter verderop. In plaats van plaats te nemen, leunde hij met zijn elleboog op de hoge tafel. Sommige andere Doms hadden de switch misschien op zijn knieën bevolen, Jake gaf zelden het bevel in de open recreatieruimte. En openbare vernedering was een van Tylers harde grenzen. Voor iemand die een deel van de tijd een Dominant was, zou het vernederend zijn om voor een andere Dom te knielen, tenzij ze ergens privé waren. De switch zou nog steeds respectvol zijn, en dat was alles wat Jake van hem zou eisen totdat ze alleen waren, ‘slechte dag?’

Tyler knikte, ‘heel erg, Sir. De markt was een en al gekte, en ik had de hele dag klanten aan de lijn, bovenop de vergaderingen. Verdomme, als ik aan drugs zou doen, zou ik nu helemaal van de wereld zijn en verlangen naar meer.’

Jake wreef met zijn vinger over zijn kin en keek even naar de man, ‘ik zal vanavond geen bullwhip gebruiken, dus dat is van de lijst. Ik zal een andere van je groene of gele limieten overwegen.’

‘Boeien. En een flogger en crop kunnen de bullwip vervangen, Sir.’

‘Seks?’

Een grijns verspreidde zich over Tylers gezicht. Ze speelden al meer dan twee jaar met elkaar. Hij wist dat als Jake naar seks vroeg, de Dom met niemand uitging. Als dat wel zo was, zou de relatie exclusief zijn wat seks betreft. Hij zou echter nog steeds beschikbaar zijn voor bepaalde scènes met een onderdanige, zolang zijn partner er geen harde grens van maakte. Niet alle BDSM-scènes waren seksueel van aard. Soms had een onderdanige een emotionele ontlading nodig, die het gevolg kon zijn van verschillende van hun groene of gele grenzen.

‘Als Meester Jake in de stemming is, hoor je mij niet klagen.’

Jake vernauwde zijn ogen bij de sneer in de stem van de andere man, ‘als je zo doorgaat, heb je klachten tegen de tijd dat ik klaar met je ben.’

Hij stak een duim over zijn schouder, ‘ga op zoek naar een beschikbare kamer en ik ben er over een paar minuten.’

‘Ik heb er al een gereserveerd nadat ik je de trap af zag lopen. Kamer nummer vijf.’

Fronsend trok Jake een wenkbrauw op. ‘Van onderen domineren, jongen?’

Tyler wist dat hij bijna over zijn grenzen was gegaan en zijn blik zakte meteen naar de grond, ‘nee, Sir, helemaal niet. Gewoon optimistisch.’

‘Uh-huh. Laten we eens kijken hoe optimistisch je bent nadat ik weiger je te laten klaarkomen.’ Ze wisten allebei dat hij de man uiteindelijk zou laten klaarkomen. Er zou genoeg gesmeekt moeten worden voordat de Dom het toestond. Jake onderdrukte een grijns toen hij de switch hard zag slikken.

‘Ja, Sir.’

‘Ik ben er over vijf minuten. Kleed je uit en presenteer je voordat ik er ben.’

‘Ja, Sir.’

Terwijl Tyler naar de privé-speelkamers aan het einde van de speelzaal liep, draaide Jake zich om naar de kleedkamers. De ingangen naar de mannelijke en vrouwelijke lounges bevonden zich aan weerszijden van de grote trap. Er waren ook ingangen en trappen van achter de bar op de eerste verdieping. Toen Jake de mannenkleedkamer binnenging, waren er drie andere mensen. Een mannelijke onderdanige zat op zijn knieën geduldig te wachten terwijl zijn Dom met een andere Dominant praatte over iets dat te maken had met de plaatselijke politiek. Jake rolde met zijn ogen terwijl hij verder liep naar de urinoirs in een andere ruimte, politiek in deze ruimte was nooit een goede mix.

Hij ontlastte zichzelf snel en stapte naar de wasbak. Hij waste zijn handen, keek omhoog in de spiegel en zag de weerspiegeling van Nick in de deuropening staan, starend naar hem. De jongen keek niet blij. Pech gehad, dacht Jake.

Hij draaide het water toe en pakte een papieren handdoek uit het metalen bakje om zijn handen af te drogen, zijn blik ging nooit weg van die van Nick, ‘wil je iets zeggen, Junior?’

‘Je bent zo'n lul.’

Jake snoof en gooide de handdoek in de vuilnisbak voordat hij zich omdraaide en met zijn kont tegen de rand leunde. Hij sloeg zijn armen over elkaar en wierp de jongen een blik toe waarvan mindere mannen in hun broek hadden geplast.

‘Vertel me iets wat ik niet weet. Wat wil je, Nick?’

De jongen gromde... gromde echt naar hem. Hij hield zijn stem laag om te voorkomen dat de mannen in de andere kamer hem zouden horen.

‘Je weet verdomd goed wat ik wil. Ik wil opnieuw afspreken. In plaats daarvan ben je bang en ga je spelen met die eikel met wie ik je zag praten, of niet?’

Jake zette drie stappen, sneller dan Nick met zijn ogen kon knipperen. Hij rukte hem uit de deuropening en duwde hem tegen de muur, zijn hand om de keel van de jongen. Nicks ogen en neusgaten vlamden op in een combinatie van woede en verlangen, en Jake’s pik verharde bij het zien ervan.

Zijn stem klonk diep en dreigend, ‘luister, jij kleine etter. Er zijn een heleboel redenen waarom ik vanavond iemand anders ga neuken. Een, ik heb je al verteld dat we een one-night stand hadden, meer niet. Twee, je bent nog nooit met iemand anders onderdanig geweest dan met mij, en lieg verdomme niet en vertel me iets anders. Ik heb het je die nacht makkelijk gemaakt en ik betwijfel of je je echt aan mij kunt onderwerpen. Drie, dit is niet jouw levensstijl. Als dat zo was, zou je hier spelen wanneer je op bezoek komt. Dat doe je niet.’ Fuck