Amerykańska wojna domowa E-Book

Romain Parmentier

• Herausgeber: 50Minutes.com (PL)
• Kategorie: Geisteswissenschaft
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Seitenzahl: 38

Beschreibung

Podczas amerykańskiej wojny domowej południowe stany niewolnicze, zjednoczone pod sztandarem Konfederacji, starły się z północnymi stanami, członkami Unii, które chciały znieść ten proceder. Najbardziej krwawy konflikt w historii USA rozpoczął się po wyborze Abrahama Lincolna, republikanina i abolicjonisty. To właśnie atak na Fort Sumter przez południowców doprowadził do wojny, w której zginęło 618 tys. Amerykanów. Odkryj w 50 minut kluczowe elementy konfliktu, portrety walczących stron, przebieg wojny i jej konsekwencje: zwycięstwo unionistów, wykluczenie dawnych przywódców Konfederacji, zniesienie niewolnictwa i pojawienie się nowego zjawiska - segregacji.

Leseprobe

AMERYKAŃSKA WOJNA DOMOWA

WSTĘP

12 kwietnia 1861 roku o godzinie 4:30 pierwszy pocisk rozbił się o mury Fortu Sumter u wybrzeży Karoliny Południowej. Wojna domowa właśnie się rozpoczęła. 85 lat po Deklaracji Niepodległości naród amerykański pogrążył się w wojnie domowej, podczas której setki tysięcy ludzi straciło życie w bagnach i horrorze pól bitewnych.

Geneza tego konfliktu sięga początku wieku. Północ i Południe Stanów Zjednoczonych były poddawane różnorodnym przemianom w obrębie tego samego kraju i prezentowały bardzo różne oblicza. Uprzemysłowionej i liberalnej Północy przeciwstawiało się konserwatywne plantacyjne Południe. Ale to właśnie kwestia niewolnictwa stała się przyczyną konfliktu: potępiane przez Północ, niewolnictwo było niezbędne dla królestwa bawełny.

W 1860 roku, kiedy prezydentem został abolicjonistyczny republikanin Abraham Lincoln, nastąpiła eskalacja problemu. Odrzucając politykę północy, stany południowe dokonały secesji i utworzyły Konfederację Stanów Amerykańskich. Wybuchła wojna, a każda ze stron zamierzała walczyć do samego końca. Między północnymi Jankesami a południowymi konfederatami toczy się zacięta walka. Bitwy następują po sobie, wysuwając na pierwszy plan genialnych strategów, takich jak Ulysses S. Grant czy Robert E. Lee. Grant i Robert E. Lee. Wojna secesyjna, która zakończyła się 9 kwietnia 1865 roku kapitulacją Konfederacji, pozostaje najbardziej śmiercionośnym konfliktem w historii Stanów Zjednoczonych.

ISTOTNE INFORMACJE

•Kiedy to miało miejsce? Od 12 kwietnia 1861 r. do 9 kwietnia 1865 r.

•W Stanach Zjednoczonych Ameryki.

•Kontekst? Amerykański boom, żądania przeciwko niewolnictwu i wojna secesyjna.

•Wojownicy? Stanów Zjednoczonych Ameryki i Konfederacji Stanów Amerykańskich.

•Główni aktorzy ?

°Obóz północny :

➢Abraham Lincoln, amerykański mąż stanu (1809-1865).

➢Ulysses S. Grant, amerykański generał i mąż stanu (1822-1885).

°Obóz południowy :

➢Jefferson Davis, amerykański oficer i mąż stanu (1808-1889).

➢Robert E. Lee, amerykański generał (1807-1870).

•Wynik? Zwycięstwo dla Stanów Zjednoczonych, odbudowa Południa i zniesienie niewolnictwa.

•Ofiary?

Po stronie północnej: 360 tys. zabitych.

Po stronie Konfederacji: 258 tysięcy zabitych.

KONTEKST POLITYCZNY, SPOŁECZNY I GOSPODARCZY

PÓŁNOC I POŁUDNIE: DWA KONTRASTUJĄCE ZE SOBĄ ŚWIATY W JEDNYM NARODZIE

Z dala od spustoszeń wojennych, Stany Zjednoczone w pierwszej połowie XIX WIEKU były pod wieloma względami rosnącą potęgą terytorialną, demograficzną i gospodarczą. Stulecie wyglądało obiecująco. Terytorium państwa wciąż się powiększał poprzez podboje, zakupy ziemi i kolonizację terytoriów kosztem ludności indiańskiej. W 1860 roku kraj liczył 33 stany i miał już granice, które znamy dzisiaj, z wyjątkiem Alaski i archipelagu hawajskiego. Ta niebywała ekspansja terytorialna szła w parze ze znacznym wzrostem demograficznym wynikającym z naturalnej odnowy populacji, ale przede wszystkim z ciągłej imigracji Europejczyków w poszukiwaniu bogactwa i wolności. Z 4 milionów w 1790 roku liczba ludności osiągnęła 31 milionów w 1860 roku.

Ta ekspansja terytorialna i demograficzna pobudza gospodarkę kraju, a rozległe tereny zdobyte w ciągu dziesięcioleci dają nieskończone perspektywy. Rolnictwo i hodowla, dalekie od zadowolenia z rynku krajowego, otworzyły się na eksport. Podobnie amerykański sektor przemysłowy poszedł w ślady pierwszej rewolucji przemysłowej żelaza, węgla i maszyny parowej (1830-1870), która już wcześniej zmieniła oblicze Europy. Dzięki niewyczerpanej sile roboczej, rewolucji w środkach transportu (parowce i pociągi) oraz innowacyjnym środkom technicznym (telegraf elektryczny wynaleziony przez Samuela Morse'a w 1844 r. czy maszyna do szycia stworzona przez Isaaca Singera w 1851 r.), przemysł włókienniczy, metalowy i mechaniczny odnotowywał wzrost na poziomie prawie 8% rocznie. Amerykański styl życia ulegał dynamicznym modyfikacjom: małe, samowystarczalne posiadłości rolne stawały się coraz rzadsze i ustępowały miejsca wielkim, wyspecjalizowanym farmom, a napływ imigrantów powodował rozrost miast, które przekształcały się w istne metropolie gospodarcze. Z populacji 100 000 w 1810 roku, Nowy Jork przekroczył milion 50 lat później.

Ale ten niewiarygodny wzrost potęgi Stanów Zjednoczonych ujawnił również konflikty między Północą a Południem. Te dwa światy, które nierówno korzystały z ówczesnego postępu, miały miały zupełnie przeciwstawne interesy i potrzeby. Na północy chłodniejszy klimat ograniczył rolnictwo na rzecz gospodarki handlowej i przemysłowej. Skutkowało to zachęcaniem do liberalizmu, przedsiębiorczości i chęci awansu społecznego. Z kolei na Południu, gdzie klimat był znacznie łagodniejszy, mieszkańcy zajmowali się intensywną uprawą tytoniu, trzciny cukrowej, a zwłaszcza bawełny. Społeczeństwo oparte na wielkich właścicielach ziemskich było znacznie bardziej sztywne i wzorowane na starej europejskiej arystokracji.

Rewolucja przemysłowa pierwszej połowy XIX WIEKU spotęgowała te różnice. Północ przeznaczała coraz większą część swojej gospodarki na przemysł, do tego stopnia, że w 1860 roku 90% produkcji przemysłowej kraju pochodziło z tego regionu. Opowiadała się również za protekcjonistycznymi przepisami celnymi w celu ochrony swoich przedsiębiorstw. Południe doświadczyło również skutków rewolucji przemysłowej. Zapotrzebowanie na bawełnę z Północy i Europy bezustannie rosło. Efektem tego była niebezpieczna specjalizacja gospodarki Południa i wzrost zależności od świata zewnętrznego, prowadzący do postępującego zadłużenia w bankach Północy. Wymaga to, w przeciwieństwie do Północy, polityki wolnego handlu niezbędnej do uprzywilejowania jej eksportu.

W ramach jednego narodu istnieją więc dwa przeciwstawne światy. Jeśli jednak Północy i Południu uda się przez jakiś czas żyć w zgodzie, jest jedna kwestia, która postawi wszystko pod znakiem zapytania: niewolnictwo.

NIEWOLNICTWO I JEGO KONSEKWENCJE