De Amerikaanse Burgeroorlog E-Book

Romain Parmentier

• Herausgeber: 50Minutes.com (NL)
• Kategorie: Geisteswissenschaft
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Seitenzahl: 45

Beschreibung

Tijdens De Amerikaanse Burgeroorlog botsten de zuidelijke slavenstaten, verenigd onder de vlag van de Confederatie, en de noordelijke staten, leden van de Unie, die deze praktijk wilden afschaffen. Het bloedigste conflict in de geschiedenis van de Verenigde Staten begon na de verkiezing van Abraham Lincoln, een Republikein en abolitionist. Het was de aanval op Fort Sumter door de Zuidelijken die leidde tot de oorlog, waarbij 618.000 Amerikanen stierven. Ontdek in 50 minuten de sleutelelementen van het conflict, de portretten van de strijdende partijen, het verloop van de oorlog en de gevolgen ervan: de overwinning van de Unionisten, de uitsluiting van de voormalige leiders van de Confederatie, de afschaffing van de slavernij en het verschijnen van een nieuw fenomeen, de segregatie.

Leseprobe

DE AMERIKAANSE BURGEROORLOG

INLEIDING

Op 12 april 1861, om 4.30 uur, sloeg de eerste granaat in op de muren van Fort Sumter voor de kust van South Carolina. De Burgeroorlog was net begonnen. 85 jaar na de Onafhankelijkheidsverklaring werd de Amerikaanse natie ondergedompeld in een burgeroorlog waarin honderdduizenden mannen zouden sterven in de modder en de gruwel van de slagvelden.

De wortels van dit conflict gaan terug tot het begin van de eeuw. Het Noorden en het Zuiden van de Verenigde Staten waren het product van verschillende ontwikkelingen binnen hetzelfde land en hadden zeer verschillende gezichten. Het geïndustrialiseerde en liberale Noorden werd tegengewerkt door het conservatieve katoenplantage Zuiden. Maar het was over de kwestie van de slavernij dat iedereen gespannen raakte: veroordeeld door het Noorden, was de slavernij essentieel voor het katoenrijk.

In 1860, toen de abolitionistische republikein Abraham Lincoln president werd, was de breuk compleet. De zuidelijke staten verwierpen de noordelijke politiek, scheidden zich af en richtten de Confederatie van Amerikaanse Staten op. De oorlog brak uit, en elke partij was van plan te vechten tot het bittere einde. Tussen de noordelijke Yankees en de zuidelijke confederalen is de strijd hevig. De veldslagen volgen elkaar op en brengen briljante strategen als Ulysses S. Grant en Robert E. Lee naar voren. Grant en Robert E. Lee. De Burgeroorlog, die op 9 april 1865 eindigde met de overgave van de Confederatie, blijft het dodelijkste conflict in de geschiedenis van de Verenigde Staten.

KERNGEGEVENS

•Wanneer was dat? Van 12 april 1861 tot 9 april 1865.

•In de Verenigde Staten van Amerika.

•Context? De Amerikaanse boom, de eisen tegen de slavernij en de Burgeroorlog.

•Strijders? De Verenigde Staten van Amerika en de Confederatie van Amerikaanse Staten.

•Hoofdrolspelers?

°Noordelijk kamp:

➢Abraham Lincoln, Amerikaans staatsman (1809-1865).

➢Ulysses S. Grant, Amerikaans generaal en staatsman (1822-1885).

°Zuidelijk kamp:

➢Jefferson Davis, Amerikaans officier en staatsman (1808-1889).

➢Robert E. Lee, Amerikaans generaal (1807-1870).

•Het resultaat? Overwinning voor de Verenigde Staten, wederopbouw van het Zuiden en afschaffing van de slavernij.

•Slachtoffers?

Aan de noordelijke kant: 360.000 doden.

Aan de kant van de Confederatie: 258.000 doden.

POLITIEKE, SOCIALE EN ECONOMISCHE CONTEXT

NOORD EN ZUID: TWEE WERELDEN IN ÉÉN NATIE

Ver van de verwoestingen van de oorlog waren de Verenigde Staten in de eerste helft van de 19E EEUW in veel opzichten een ontluikende territoriale, demografische en economische macht. De eeuw zag er veelbelovend uit. Het nationale grondgebied bleef groeien door veroveringen, landaankopen en de kolonisatie van gebieden ten koste van de Indiaanse bevolking. In 1860 telde het land 33 staten en had het al de grenzen die we nu kennen, met uitzondering van Alaska en de Hawaiiaanse archipel. Deze ongelooflijke territoriale uitbreiding ging gepaard met een aanzienlijke demografische groei als gevolg van de natuurlijke vernieuwing van de bevolking, maar vooral van de voortdurende immigratie van Europeanen op zoek naar rijkdom en vrijheid. Van 4 miljoen in 1790 tot 31 miljoen in 1860.

Deze territoriale en demografische expansie stimuleert de economie van het land, en de uitgestrektheid van het in de loop van de decennia verworven land biedt oneindige perspectieven. Landbouw en veeteelt waren niet langer tevreden met de binnenlandse markt, maar stonden nu open voor de export. Op dezelfde manier trad de Amerikaanse industrie in de voetsporen van de eerste industriële revolutie van ijzer, steenkool en de stoommachine (1830-1870), die het gezicht van Europa al had veranderd. Gesteund door onuitputtelijke arbeidskrachten, een revolutie in de transportmiddelen (stoomboten en treinen) en innovatieve technische middelen (de elektrische telegraaf die in 1844 door Samuel Morse werd uitgevonden of de naaimachine die in 1851 door Isaac Singer werd ontworpen), kenden de textiel-, metaal- en mechanische industrieën een groei van bijna 8% per jaar. De Amerikaanse manier van leven veranderde onvermijdelijk: kleine, zelfvoorzienende landbouwbedrijven werden steeds zeldzamer en maakten plaats voor grote, gespecialiseerde boerderijen, terwijl de instroom van immigranten de steden deed aanzwellen, die veranderden in ware economische metropolen. Van een bevolking van 100.000 in 1810, overschreed New York 50 jaar later het miljoen.

Maar deze ongelooflijke opkomst van de Verenigde Staten bracht ook de breuklijnen tussen het Noorden en het Zuiden van de jonge natie aan het licht. Deze twee werelden, die in ongelijke mate profiteerden van de vooruitgang van de tijd, hadden antagonistische belangen en behoeften. In het noorden beperkte het koudere klimaat de landbouw ten gunste van de commerciële en industriële economie. Dit had tot gevolg dat liberalisme, ondernemerschap en het streven naar sociale vooruitgang werden aangemoedigd. In het zuiden daarentegen, waar het klimaat veel milder was, hielden de inwoners zich intensief bezig met tabak, suikerriet en vooral katoen. De samenleving gebaseerd op grootgrondbezitters was veel rigider en gemodelleerd naar de oude Europese aristocratie.

De industriële revolutie van de eerste helft van de 19E EEUW versterkte deze verschillen. Het Noorden wijdde een steeds groter deel van zijn economie aan de industrie, zozeer zelfs dat in 1860 90% van de industriële productie van het land uit deze regio afkomstig was. Hij pleitte ook voor protectionistische douanewetten om zijn bedrijven te beschermen. Het Zuiden ondervond ook de gevolgen van de industriële revolutie. De vraag naar katoen uit het Noorden en Europa neemt voortdurend toe. Het resultaat was een gevaarlijke specialisatie van de Zuidelijke economie en een toenemende afhankelijkheid van de buitenwereld, wat leidde tot een toenemende schuldenlast bij de Noordelijke banken. Dit vereist, in tegenstelling tot het Noorden, een vrijhandelsbeleid dat noodzakelijk is om zijn export te begunstigen.