Upadek Konstantynopola E-Book

Romain Parmentier

• Herausgeber: 50Minutes.com (PL)
• Kategorie: Geisteswissenschaft
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Beschreibung

Upadek Konstantynopola w 1453 roku był ważnym punktem zwrotnym w historii Europy: zacięta bitwa w tym kluczowym mieście handlowym zakończyła się upadkiem Cesarstwa Bizantyjskiego i powstaniem Imperium Osmańskiego, które zdominowało region w kolejnych stuleciach. To przekazanie władzy jest kluczowe dla zrozumienia epoki nowożytnej w Europie Zachodniej i przez wielu historyków postrzegane jest jako koniec średniowiecza. W ciągu zaledwie 50 minut dowiesz się o 53-dniowym oblężeniu, które ostatecznie spowodowało upadek Cesarstwa Bizantyjskiego i zrozumiesz jego główne konsekwencje w zakresie handlu i religii. Ta prosta i pouczająca książka oferuje dokładne omówienie tła upadku Konstantynopola, przygotowań do bitwy i głównych jej wydarzeń. Zawiera także biografie głównych dowódców i liderów, w tym wpływowego osmańskiego sułtana Mehmeta II, cenne wprowadzenie do kontekstu społecznego i politycznego oraz ocenę konsekwencji bitwy, dając Ci wszystkie najważniejsze informacje na temat podboju Bizancjum.

Leseprobe

UPADEK KONSTANTYNOPOLA

DANE KLUCZOWE

•Kiedy: Od 6 kwietnia do 29 maja 1453 r.

•Gdzie: Konstantynopol, stolica Cesarstwa Bizantyjskiego (obecnie Stambuł)

•Kontekst: Ekspansja osmańska (XIV – XVII wiek)

•Wojownicy: Imperium Bizantyjskie kontra Imperium Osmańskie

•Główni aktorzy:

°Konstantyn XI, cesarz bizantyjski (1403-1453)

°Mehmet II, sułtan Imperium Osmańskiego (1432-1481)

•Wynik: Zwycięstwo Osmanów

•Ofiary:

°Obóz bizantyjski: około 4 tys. ofiar i 50 tys. więźniów

°Obóz osmański: liczba nieznana, ale straty były wysokie

WSTĘP

Upadek Konstantynopola, będący ważnym punktem zwrotnym w historii Europy, oznaczał koniec Cesarstwa Wschodniorzymskiego (powszechnie znanego jako Cesarstwo Bizantyjskie) na rzecz Imperium Osmańskiego. Według wielu historyków wydarzenie to przyśpieszyło koniec średniowiecza i oznaczało wejście Europy Zachodniej w epokę nowożytną.

Bitwa o Konstantynopol rozpoczęła się 6 kwietnia 1453 roku. Atak został zarządzony przez osmańskiego sułtana Mehmeta II, który chciał położyć kres bizantyjskiej obecności na Bosforze. Stawka była wysoka: zdobycie Konstantynopola nie tylko zapewniało kontrolę nad bramą handlową łączącą Wschód z Zachodem, ale także kładło kres ostatniemu chrześcijańskiemu bastionowi na Wschodzie. Osmanowie, świadomi stawki, rozpoczęli oblężenie miasta, dążąc do jego zdobycia poprzez stopniowe osłabianie go serią ofensywnych ataków, ale także blokadą mającą na celu odizolowanie go i pozbawienie jakiejkolwiek pomocy z zewnątrz.

To podupadające Cesarstwo Bizantyjskie próbowało odeprzeć atak. Za imponującymi wałami Konstantynopola cesarz Konstantyn XI zdołał utrzymać Osmanów na dystans przez ponad 50 dni. Mimo to, w obliczu kolejnych szturmów, miasto ostatecznie upadło 29 maja 1453 roku, przypieczętowując los dwóch imperiów i wyznaczając zmierzch dla Cesarstwa Bizantyjskiego i świt dla Imperium Osmańskiego.

KONTEKST POLITYCZNY I SPOŁECZNY

BIZANCJUM, IMPERIUM W AGONII

Upadek Konstantynopola, przełomowe wydarzenie w historii XV WIEKU, był tylko ostatnim aktem w trwającym od wieków procesie upadku. Od jego pojawienia się do upadku Cesarstwa Rzymskiego w 476 roku n.e. minęło prawie tysiąc lat, podczas których imperium trzymało się, pomimo roszczeń, jakie niektórzy (jak Arabowie, Serbowie, Bułgarzy, Wenecjanie, Genueńczycy i Turcy) mieli do jego terytoriów.

CZYWIESZ, ŻE…?

Dla niektórych historyków narodziny Cesarstwa Bizantyjskiego miały miejsce w 395 roku n.e., kiedy to cesarz Teodozjusz I (347-395) postanowił podzielić Cesarstwo Rzymskie pomiędzy swoich dwóch synów. Choć w przeszłości doszło już do kilku podziałów, ten był ostateczny. Miał on jednak charakter głównie administracyjny, a mieszkańcy obu imperiów nie dostrzegali żadnych realnych różnic w porównaniu z poprzednią sytuacją. Na przykład podlegały tym samym przepisom. Dopiero w 476 roku n.e. cesarstwo bizantyjskie pokierowało własnym losem.

Upadek Cesarstwa Bizantyjskiego rozpoczął się w 1204 r., kiedy to Republika Wenecka, ze względu na konkurencję handlową, skierowała do Konstantynopola IV krucjatę (1201-1204), początkowo poświęconą rekonkwiście Ziemi Świętej i Jerozolimy, znajdującej się wówczas w rękach Arabów. To wydarzenie, które miało swoje korzenie w sporze religijnym między Kościołem Wschodnim i Zachodnim od czasu schizmy w 1054 roku, miało niszczące konsekwencje. Bizantyjska stolica została oblężona i zdobyta przez krzyżowców, którzy splądrowali ją, sygnalizując koniec Cesarstwa Bizantyjskiego, które następnie rozpadło się na cztery podmioty: