Bajki E-Book

Jean de La Fontaine

• Herausgeber: Ktoczyta.pl
• Kategorie: Für Kinder und Jugendliche
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2017

Beschreibung

Najpopularniejsze bajki jednego z najsłynniejszych twórców klasycyzmu francuskiego, przedstawiające w znakomity sposób ułomności natury ludzkiej, naszą prostotę i naiwność. Napisane w eleganckim, komicznym stylu, z całym bogactwem archetypów.

Leseprobe

Jean de La Fontaine

Bajki

Tłumaczenie: Franciszek Dionizy Kniaźnin, Ignacy Krasicki, Adam Mickiewicz, Władysław Noskowski, Stanisław Trembecki, Ilustracje: Gustave Doré

Warszawa 2017

Księga pierwsza

BAJKA I

KONIK POLNY I MRÓWKA

Niepomny jutra, płochy i swawolny,

Przez cało lato śpiewał Konik polny.

Lecz przyszła zima, śniegi, zawieruchy,

Gorzko zapłakał biedaczek.

«Gdybyż choć jaki robaczek,

Gdyby choć skrzydełko muchy

Wpadło mi w łapki... miałbym bal nie lada!»

To myśląc, głodny, zbiera sił ostatki,

Idzie do Mrówki sąsiadki

I tak powiada:

«Pożycz mi, proszę, kilka ziarn żyta;

Da Bóg doczekać przyszłego zbioru,

Oddam z procentem: słowo honoru!»

Lecz Mrówka skąpa i nieużyta

(Jest to najmniejsza jej wada)

Pyta sąsiada:

«Cóżeś porabiał przez lato,

Gdy żebrzesz w zimowej porze?

– Śpiewałem sobie. – Więc za to,

Tańcujże teraz, niebożę!»

BAJKA II

KRUK I LIS

Bywa często zwiedzionym,

Kto lubi być chwalonym.

Kruk miał w pysku ser ogromny:

Lis niby skromny

Przyszedł do niego i rzekł: «Miły bracie,

Nie mogę się nacieszyć, kiedy patrzę na cię.

Cóż to za oczy!

Ich blask aż mroczy!

Czyż można dostać

Takową postać?

A pióra jakie!

Lśniące, jednakie;

A jeśli nie jestem w błędzie,

Pewnie i głos śliczny będzie».

Więc Kruk w kantaty: skoro pysk rozdziawił,

Ser wypadł, Lis go porwał i Kruka zostawił.

BAJKA III

ŻABA NADĘTA

Powtórzę wam, co Ezop powiedział dla Greków,

Bo świat zawsze jednaki, mimo zmiany wieków.

Widząc rosłego Wołu jedna Żabka mała,

Koniecznie zrównać wielkością mu chciała.

Więc się jak mogła nadęła, podniosła,

I pyta swoich, czy już go dorosła?

«A! gdzież tam, jeszcze daleko!»

Wszyscy jej rzeką.

«No, a teraz? – Żadnego podobieństwa niema.

– No, a teraz? – O! jeszcze daleko jesteście».

Więc kiedy coraz bardziej się nadyma,

Pękła nareszcie.

Co dzień widzimy podobne przykłady:

Ten i ów dmie się, nos w górę zadziera,

Mieszka w pałacach, wydaje biesiady,

A potem – nieraz w szpitalu umiera.