Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: Alfredbooks
- Kategorie: Abenteuer, Thriller, Horror
- Sprache: Niederländisch
Een nieuwe zaak voor commissaris Marquanteur en zijn collega's uit de Zuid-Franse havenstad Marseille. Rainier Lapointe zwemt in het geld sinds hij een paar onthullende boeken heeft gepubliceerd die de bestsellerlijst hebben aangevoerd. Er is al een nieuw manuscript geschreven dat binnenkort gepubliceerd zal worden. Explosief materiaal dat sommige hooggeplaatste personen in grote problemen zou kunnen brengen. Maar een leider van een criminele bende wil ook voorkomen dat Lapointe zijn nieuwste werk op de markt brengt. Wanneer de auteur doodgeschoten op zijn landgoed wordt aangetroffen, krijgen de twee commissarissen Pierre Marquanteur en François Leroc de opdracht om de zaak op te lossen.
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 176
Veröffentlichungsjahr: 2025
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
Commissaire Marquanteur en de dode man in de villa: Franse misdaadthriller
Inhaltsverzeichnis
Commissaire Marquanteur en de dode man in de villa: Franse misdaadthriller
Copyright
Hoofdstuk 0/0
Hoofdstuk 0/1: In de schaduwen van de oude haven
Hoofdstuk 0/2: De jacht op Yussuf Benrahman
Hoofdstuk 0/3: De schaduwen van het verleden
Hoofdstuk 0/4: Op jacht naar de waarheid
Hoofdstuk 0/5: Dieper in de duisternis
Hoofdstuk 0/6: Het slotakkoord
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
Commissaire Marquanteur en de dode man in de villa: Franse misdaadthriller
door Alfred Bekker
Een nieuwe zaak voor commissaris Marquanteur en zijn collega's uit de Zuid-Franse havenstad Marseille.
Rainier Lapointe zwemt in het geld sinds hij een paar onthullende boeken heeft gepubliceerd die de bestsellerlijst hebben aangevoerd. Er is al een nieuw manuscript geschreven dat binnenkort gepubliceerd zal worden. Explosief materiaal dat sommige hooggeplaatste personen in grote problemen zou kunnen brengen. Maar een leider van een criminele bende wil ook voorkomen dat Lapointe zijn nieuwste werk op de markt brengt.
Wanneer de auteur doodgeschoten op zijn landgoed wordt aangetroffen, krijgen de twee commissarissen Pierre Marquanteur en François Leroc de opdracht om de zaak op te lossen.
Copyright
Een CassiopeiaPress-boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Sonder-Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van
Alfred Bekker
© Roman door Auteur
© deze uitgave 2024 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen
De fictieve personages hebben niets te maken met echte levende personen. Overeenkomsten tussen namen zijn toevallig en onbedoeld.
Alle rechten voorbehouden.
www.AlfredBekker.de
Volg ons op Facebook:
https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/
Volg ons op Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Hier vindt u het laatste nieuws:
https://alfred-bekker-autor.business.site/
Naar de blog van de uitgever!
Blijf op de hoogte van nieuwe releases en achtergrondinformatie!
https://cassiopeia.press
Alles over fictie! x FR
Hoofdstuk 0/0
Marseille, het kloppende hart van de Provence, strekt zich als een levend schilderij uit langs de kustlijn van de Middellandse Zee. De stad verwelkomt haar bezoekers met een ruige charme die zowel de oude stad met haar kronkelende steegjes als de elegante boulevards van de moderne tijd omvat. Wanneer de eerste zonnestralen over de horizon gloren, omhult een zachte lichtglans de zachte golven van het water, wat een bijna magische flair creëert. De vissersbootjes die zachtjes wiegen in de ochtendzon bieden een nostalgisch beeld, terwijl de frisse zeelucht een licht zoute geur van de open zee met zich meebrengt.
Overdag ontvouwt de stad zich in al haar pracht en nodigt u uit om rond te slenteren met haar levendige markten en kleine bistro's. De straten zijn gevuld met de stemmen van verkopers die hun verse producten levendig aanprijzen. De geur van geroosterde zeevruchten en Provençaalse kruiden zweeft door de lucht, vermengd met het geluid van gelach en de melodie van oude liedjes die vanaf de kust weerklinken. In de verte verrijst de majestueuze Basilique Notre-Dame de la Garde, een stille schildwacht die uitkijkt over de haven en de ziel van de stad. De oogverblindende tegels en de gouden gloed van het Madonnabeeld benadrukken de diepe verbondenheid tussen spiritualiteit en het dagelijks leven.
Als de zon 's middags haar volle pracht ontvouwt, komen de straten en pleinen tot leven. Cafés langs de Vieux-Port nodigen u uit om van het moment te genieten met een glas wijn, terwijl voorbijgangers, straatartiesten en muzikanten zich onderdompelen in de zachte melodieën van het leven. Marseille is een stad van contrasten - oude tradities botsen met modern-futuristische ontwikkelingen, en het samenspel van verschillende culturen zorgt voor een onmiskenbare flair.
Maar als de schemering valt en de stadslichtjes beginnen te fonkelen, onthult Marseille ook zijn duistere kant. De schaduwen van de afzondering en het mysterie van de onderwereld doordringen de steegjes en geven een gevoel van onverklaarbaar gevaar. De golven van de bruisende haven worden vergezeld door de mysterieuze stilte van de nacht, en terwijl het water tegen de pier kabbelt, kunnen de reizende zielen letterlijk de verhalen over misdaad, machtsspelletjes en het verlangen naar gerechtigheid voelen die in de lucht hangen.
In deze stad waar schoonheid en wreedheid naast elkaar bestaan, gaat het spel van het leven onophoudelijk door. Elke steen en elke straathoek vertelt over het verleden en omarmt tegelijkertijd de avonturen van het heden - en zo begint het verhaal van inspecteur Jörgensen en zijn jacht op de waarheid in de schaduwen van de charmante maar gevaarlijke stad Marseille.
Marseille is meer dan alleen een decor; het is een levend karakter dat spreekt uit elk steegje, elke gevel en elke schreeuw van een straatverkoper. In de charmante oude stad Le Panier, waar de kleurrijke luiken en kronkelende straatjes getuigen van de geschiedenis van de stad, kunt u nog steeds het geluid horen van de voetstappen van de oude zeelieden die hier ooit woonden en werkten. Hier vermengen de verhalen van immigranten en autochtonen zich tot een kleurrijk tapijt van talen en culturen, waaruit het ware hart van deze stad pulseert.
Maar in de donkere hoeken van de stad, waar het zonlicht vaak niet komt, wordt de duistere kant onthuld. De straten zijn niet alleen de routes van toeristen, maar ook de geheimen en afgronden van de georganiseerde misdaad, die floreert in de drukke wijken en donkere steegjes. Het lawaai van het verkeer en de melodieën van producten liggen overal op de loer, terwijl het gevaar zich stilletjes op de achtergrond beweegt. In deze schaduwen gaan de verhalen van de misdaad vaak hand in hand met de verhalen van de politie, een meedogenloze strijd tussen licht en duisternis, goed en kwaad.
De drukte en het rumoer dringen regelmatig door in de oren van de politieagenten die hun ogen open houden in de cafés aan de Vieux-Port. Er is hier niets dat niet gezien wordt; het leven pulseert als een hart dat de stad tot opvallende veranderingen beweegt.
De haven, die een poort naar de wereld is, herbergt zijn eigen geheimen. De grote vrachtschepen die aanmeren en laden brengen niet alleen goederen mee, maar ook de misdaad die als een sluipende schaduw de stad binnensluipt. De schapen die vanuit de noordelijke steden naar de kust trekken zijn vaak onderdeel van een veel groter spel, met onzichtbare draden die de verschillende spelers met elkaar verbinden. Zover het oog reikt is de horizon een belofte van vrijheid, maar ook een onvoorspelbaar risico.
Nacht na nacht is de maan getuige van de vuile zaakjes die zich in het donker afspelen. De begeleidende melodie van leven en misdaad zweeft boven de daken van Marseille, terwijl het geluid van de zee zijn eigen verhaal fluistert. De onzichtbaren, die in de schaduw leven, ontmoeten elkaar in deze fantastische stad waar de grenzen tussen vriend en vijand vervagen.
De kleurrijke markten, de drukte van de cafés en de indrukwekkende monumenten - dit alles fungeert als een beschermend schild tegen de stormgolven van criminaliteit die voor de kust op de loer liggen. Maar zelfs hier, in het hart van Marseille, blijft de spanning voelbaar, het voortdurende gevoel dat achter elke flauwe grap en elke minachtende blik een ander geheim schuilgaat.
Marseille heeft vele gezichten - schitterend en ruw, hartstochtelijk en gevaarlijk. Het is een stad vol dromen en teleurstellingen, waar het leven overvloedig, gevaarlijk en onvoorspelbaar is.
Hoofdstuk 0/1: In de schaduwen van de oude haven
Ik sta bij de oude haven van Marseille, waar de geur van de zee en gebakken mosselen in de lucht hangt, vermengd met de scherpe geur van verbrand rubber. Veel toeristen wandelen doelloos over de oude stenen terwijl ik de chaos om me heen probeer te bevatten. Een schreeuw breekt door de menigte en ik zie sommigen zich op veilige afstand terugtrekken in de richting van de explosie. Het jacht dat een uur geleden nog majestueus in het water schommelde, is nu niet meer dan een vurige hoop puin.
"Francois, wat is hier in godsnaam gebeurd?" vraag ik terwijl ik op weg ga naar mijn collega, inspecteur Francois Leroc, wiens ernstige gezicht wordt verlicht door de passerende brandweer.
"Rachid Karimi's hele familie is dood."
"Pardon?"
Francois knikt, zijn ogen gericht op het vlammenzee. "Ja, ik heb het net gehoord. Ze waren hier om iets te vieren. Een verjaardag, van wat ik gehoord heb. We moeten hem zo snel mogelijk identificeren voordat de media op de zaak springen."
Ik kijk naar de kronkelende steegjes die zich van de haven uitstrekken. Hier, in de stad van contrasten, is er niet alleen de prachtige architectuur van de oude haven, maar ook de schimmige drugsmaffia die zich in de donkere hoekjes verschuilt. De familie Karimi stond erom bekend banden te hebben met de Marokkaanse drugsmaffia, en dit bloedbad zou de stad in beroering kunnen brengen.
"Denkt u dat dit een aanval op de familieorganisatie kan zijn geweest?" vraag ik terwijl ik naar de verbrijzelde resten van het jacht wijs. "Er gaan geruchten over het geschil tussen de Marokkanen en de Algerijnen. Yussuf Benrahman, het hoofd van het Algerijnse syndicaat, zou erachter kunnen zitten."
Francois schudt zijn hoofd. "Benrahman is de laatste tijd stil. Te rustig, als je het mij vraagt. Misschien probeert hij zelfs zijn handen in onschuld te wassen. Maar misschien is dat precies waarom hij het op de Karimi's gemunt heeft. Een machtsspel."
Ik voel adrenaline door mijn aderen gieren. "Als we hem vinden, kan hij ons de antwoorden geven die we nodig hebben. Maar als de Karimi's dood zijn, wie zal er dan voor de rest van de familie spreken?"
"Daarom zijn we hier," zegt Francois, terwijl hij naar de hulpdiensten gebaart die het brandende jacht naderen. "We moeten alles documenteren en het onderzoek snel in gang zetten voordat het bewijsmateriaal koud wordt."
Ik leun over de slagboom, het dampende water borrelt nog steeds rond de overblijfselen. Een zwarte rookwolk stijgt op naar de heldere hemel boven Marseille. De zon schijnt op de oude stad, maar de duisternis van de misdaden die hier plaatsvonden kan niet genegeerd worden.
Een vreemdeling heeft ons veld betreden. Alles wat de Karimi's wilden was een feestje, een zorgeloos leven. Maar in de straten van Marseille, tussen het chique Vieux-Port en de kronkelige steegjes van Noailles, is er geen ruimte voor onschuld - en ik heb het ongemakkelijke gevoel dat dit slechts het begin is van een lang, bloederig spel.
"Kijk naar de overblijfselen," zegt Francois terwijl hij dicht tegen het jacht aanleunt. "Misschien vinden we een spoor dat ons naar Benrahman zal leiden. We moeten uitzoeken wie er echt achter deze laffe aanval zit."
Op dat moment komt er een politieagent naar ons toe. "Commissarissen! De hulpdiensten hebben een overlevende gevonden."
"Wat zei je?" vraag ik, en mijn hart gaat sneller kloppen.
"Een voorbijganger zag een vrouw in de haven," vervolgt hij. "Ze was in de buurt van het jacht toen het gebeurde. We brengen haar nu hierheen."
"Een overlevende? Dit is onze kans!" Francois en ik wisselen een vastberaden blik uit. Dit zou het keerpunt in ons onderzoek kunnen zijn. Misschien kunnen we het mysterie ontrafelen en de duistere geheimen van deze stad onthullen. Het spel is nog maar net begonnen.
Ik deins achteruit als de politieagent verwoed een paar stappen in de richting van de sirene van de ambulance doet. Mijn maag wordt gespannen als ik me een overlevende voorstel - mogelijk de enige link tussen ons en het brein achter deze wrede daad.
"Wie is zij?" vraag ik terwijl ik toekijk hoe de eerste ambulancebroeder de gewonde verzorgt. Het tafereel is hectisch, het licht van de ochtendzon glinstert meedogenloos op de kolkende golven van de haven, alsof de wereld om ons heen gewoon verder is gegaan terwijl de verschrikking is vervaagd.
"We hebben nog geen informatie over wie ze is," antwoordt de politieman terwijl hij me een bezorgde blik toewerpt. "We brengen haar naar het ziekenhuis. Ze was in shock en heeft nog niets gezegd."
"Nu meteen!" Francois is al op weg naar het ambulancepersoneel, en ik haast me om hem te volgen. We moeten deze vrouw ondervragen voordat ze te geschokt is om te praten, of erger nog, voordat de pers ophef veroorzaakt en haar onder druk zet. De media zijn net honden die bij het minste of geringste een verse prooi vangen.
Als we de slecht verlichte cabine van de verpleger binnengaan, realiseer ik me dat ik nog nooit zo'n overlevende van een misdaad heb gezien. De vrouw is jong, misschien begin dertig, en heeft slierterig, nat haar. Haar huid is bleek en haar ogen kijken wijd open, alsof ze er nog niet helemaal is. De sjaal die om haar schouders gewikkeld is, kan de gruwel van deze scène nauwelijks verbergen.
"Ik ben Commissaris Pierre Marquanteur," zeg ik zachtjes, hoewel ik het gevoel heb dat de woorden over moeten komen als een slechte grap. Ik wil haar op de een of andere manier vertrouwen inboezemen. "We zijn hier om u te helpen. Kunt u me alstublieft vertellen wat er is gebeurd?"
"Ik... ik weet het niet, ik was gewoon..." Haar stem valt weg terwijl ze begint te wankelen. Francois leunt naar voren om haar te ondersteunen. "Ik was aan boord met Rachid en de anderen. We waren aan het vieren en toen... toen was er die explosie."
"Had u het gevoel dat iemand u bedreigde?" vraagt Francois terwijl ik aantekeningen maak. "Iets ongewoons in de afgelopen dagen?"
Een kort moment van aarzeling en ik zie haar haar ogen sluiten alsof ze de beelden probeert te blokkeren. "Ik... ik weet het niet. Er was een ruzie vlak voordat het gebeurde. Rachid praatte met een man, een vreemde. Ik dacht dat het gewoon een zakelijk geschil was. Maar ..."
Ze pauzeert, haalt diep adem en ik voel de herinnering weer door haar hoofd spoken. "Hij was boos, echt boos. Ik ving maar een paar woorden op: 'Benrahman' en 'toekomst'. En toen... wil ik het niet meer horen!"
Deze naam weergalmt in mijn hoofd. Yussuf Benrahman. Een verbinding die we dringend nodig hebben.
Francois steekt zijn hand op en duwt deze keer zachter. "Kunt u de man beschrijven met wie Rachid sprak? Hoe zag hij eruit?"
"Lang, met een dikke baard en een gezicht dat eruitzag alsof het veel had meegemaakt. Hij droeg een lichtgekleurd pak, maar..." Haar ogen verwijdden zich. "Het was de manier waarop hij zich gedroeg. Ik kan niet beschrijven wat het was, maar... ik was bang. Rachid fluisterde iets in zijn oor, en toen... toen was er de explosie."
"Je hebt het geweldig gedaan, dank je," zeg ik en ik voel een rilling over mijn rug lopen. We hebben heel weinig tijd. Ik wend me tot Francois. "We moeten meer informatie krijgen over die Benrahman. We moeten hem een bezoekje brengen."
"Waar hij zich ook verstopt," mompelt Francois, "we moeten hem vinden voordat hij uit de stad verdwijnt. Als hij achter deze explosie zit, kan hij andere aanvallen aan het plannen zijn."
"Ik zal in de databases zoeken naar connecties tussen de Karimi's en Benrahman," zeg ik en sta op. "Een gesprek met de informanten kan ons misschien ook helpen. Het is tijd om de donkere hoeken van de stad te doorzoeken."
Herinneringen aan de Oude Haven met zijn pittoreske bootjes en vrolijke gezinnen vervagen als we in de schaduwen van de stad duiken, in een web van drugs, macht en verraad dat, zelfs als we niet oppassen, ons alleen maar naar de duisternis kan leiden.
Marseille is een plek vol tegenstellingen: vol schoonheid en gebroken dromen, en ik voel het gewicht van de verantwoordelijkheid op mijn schouders. Francois en ik moeten het steeds smallere pad tussen goed en kwaad bewandelen - omdat we weten dat geweld en macht hier een hobbelige dans uitvoeren, en we kunnen alleen maar hopen dat we zelf geen deel van dit vreselijke spel worden.
Hoofdstuk 0/2: De jacht op Yussuf Benrahman
De duisternis daalde snel neer over Marseille toen Francois en ik ons in onze voertuigen wurmden en richting de oude stad reden. De straten, die als een labyrint door de stad kronkelden, werden verlicht door de verwarmende lichtjes van de cafés en de glinsterende reflectie van de lantaarns op het water. Maar het enige wat in mij brandde was de spanning, de dringende noodzaak om Yussuf Benrahman te vinden, een man wiens naam als een schaduw boven ons onderzoek hing nadat het jacht ontplofte.
"We moeten contact opnemen met wat lokale informanten," stelde Francois voor toen hij de hoofdweg opdraaide. "De onderwereld van Marseille heeft oren en ogen die we kunnen gebruiken. Als Benrahman in de stad is, zal iemand het wel weten."
"Ja, ik dacht dat we onze oude contactpersoon in de buurt van Noailles konden opzoeken," antwoordde ik. "Hij heeft een aantal interessante verhalen over de Algerijnse syndicaten. Misschien kan hij ons helpen de schuilplaatsen van Benrahman op te sporen."
Het bruisende leven van Noailles verwelkomde ons met open armen, een levendige markt vol stemmen, geuren en smaken van de Noord-Afrikaanse keuken. Om te ontsnappen aan de kleurrijke menigte van verkopers, winkelend publiek en voorbijgangers is vaardigheid en geduld nodig. Francois en ik baanden ons een weg door de straten tot we aankwamen bij een klein café dat werd gerund door een oudere man genaamd Hassan, die vaak diende als informant in de lokale machinaties.
Er liepen mannen rond in het café terwijl er geurige koffie en zoete muntthee werd geserveerd. Hassan zat in een hoekje en keek met kritische ogen toe. Het licht viel op ronde tafels van messing, omringd door stoelen van gammel plastic. We gingen zitten en met een zwaai van zijn hand zei hij dat we onze mond moesten houden.
"Wat brengt jullie twee heren naar mijn nederige onderkomen? Jullie weten dat het hier niet veilig is voor mensen zoals jullie," zei Hassan terwijl hij voorzichtig de omgeving bekeek.
"We zijn op zoek naar Yussuf Benrahman," antwoordde Francois direct. "Heb je iets over hem gehoord?"
Hassan bekeek ons even en leunde toen dichterbij. "Benrahman is als een schaduw, hij kan naast je zitten zonder dat je het doorhebt. Maar ik hoorde dat hij onlangs in Marseille gezien is. De geruchten zeggen dat hij in de haven rondkijkt alsof hij iets van plan is. Misschien probeert hij zijn macht terug te nemen."
"Waarom zou hij bij de Karimi's zijn?" vroeg ik. "Dat is niet logisch als hij echt achter de explosie zit."
"Ah, de Karimis. Een gevaarlijk spel! Nog niet zo lang geleden waren ze verwikkeld in een bitter geschil met de Algerijnen. Benrahman mag dan wel koelbloedig zijn, maar dat maakt hem nog geen lafaard. Misschien is het de dood van Rachid die hem aantrekt. Een kans om te laten zien wie de baas is."
Ik knikte en voelde mijn maag samentrekken. "Waar kunnen we hem vinden?"
Hassan aarzelde en keek om zich heen voordat hij rustig verder ging. "Het gerucht gaat dat hij vaak in een oud pakhuis bij de haven verblijft. Een plek die 'Le Pêcheur' heet. Er is daar een kleine, niet meer gebruikte scheepswerf. U moet voorzichtig zijn. Er zitten er veel achter hem aan."
We bedankten Hassan voor de informatie en liepen terug naar onze auto. "Le Pêcheur," mompelde ik. "Als we geluk hebben, vinden we hem daar en komen we erachter wat er echt gebeurd is."
Met elk moment dat we dichter bij het pakhuis kwamen, groeide mijn spanning. Het vertrouwde beeld van de oude haven vermengde zich met een gevoel van naderend onheil. De armoedige gebouwen, die vaak kreunden onder de druk van de jaren, leken nu bijna levend, alsof ze onze stappen in de gaten hielden.
Het pakhuis was meer dan een verlaten studieplek; het was een plaats van misdaad, machtsstrijd en gevaarlijke zaken. We parkeerden onze auto in een rustig hoekje, slopen naar de rand van het terrein en bleven in dekking.
"We kunnen niet onvoorbereid het hol van de leeuw ingaan," fluisterde Francois terwijl we beschutting zochten achter een oude krat. "Ik denk dat we om versterking moeten vragen. Als Benrahman hier is, is hij niet alleen."
"Mee eens," zei ik terwijl ik mijn mobiele telefoon tevoorschijn haalde. Maar voordat ik kon bellen, hoorde ik stemmen uit het magazijn komen. Ik bevroor en spitste mijn oren.
"... daar zullen we niet meer aan twijfelen. Je hebt geen idee met wie je te maken hebt!" zei een diepe stem die meteen bekend klonk. Het was Benrahman.
"We kunnen niet langer in de stad blijven. De politie volgt ons," antwoordde een andere mannenstem. "Als we de Karimi's niet terugkrijgen, is alles verloren!"
"Kortetermijnoplossingen zullen ons niet helpen," gromde Benrahman. "We moeten handelen, en snel. We zullen laten zien dat we de controle hebben."
Dit gesprek was nu onze sleutel tot de geheimen van de drugsoorlog in Marseille. Ik hield de mobiele telefoon tegen mijn oor en wierp Francois een veelbetekenende blik toe. "We moeten nu handelen. Ik zal de versterkingen bellen, maar we kunnen niet langer wachten."
De spanning in de lucht was voelbaar terwijl we ons voorbereidden op de beslissende stap. We hadden het doelwit in het vizier, en ook al moesten we weten dat er gevaar op de loer lag in de duisternis, misschien was dit het moment waarop we gewacht hadden. Yussuf Benrahman was er - en wij waren klaar om de waarheid aan het licht te brengen.
Hoofdstuk 0/3: De schaduwen van het verleden
Yussuf Benrahman was niet altijd het gevreesde hoofd van een van de machtigste drugskartels van Marseille. Hij werd geboren in een bescheiden gezin in Algiers en groeide op in een stad die gekenmerkt werd door politieke onrust en sociale ongelijkheid. Zijn vader was visser en zijn moeder zorgde voor de kinderen. Te midden van de dagelijkse strijd leerde Yussuf al snel hoe dun de lijn was tussen macht en onmacht. Het waren de verhalen van overlevenden die rond de keukentafel werden verteld - over de machinaties van de maffia en de corruptie van het staatsapparaat - die zijn karakter vormden en de wortels legden voor zijn latere leven als drugsbaron.
In zijn jeugd kwam Yussuf in contact met het Algerijnse verzet, een groep die in de jaren 90 tegen de regering vocht. Hij sloot zich bij de beweging aan, niet uit echte overtuiging, maar in de hoop naam te maken in de chaos. Maar terwijl de strijd hem vormde en zijn eerste banden met de georganiseerde misdaad smeedde, leidde deze weg hem ook in de klauwen van de drugs. Toen het Algerijnse politiegeweld toenam, zag Yussuf een kans om de gevechten de rug toe te keren en de schaduwen van de misdaad in te vluchten.
Hij emigreerde naar Europa, waar hij aanvankelijk in Parijs terechtkwam. Daar bouwde hij een netwerk op - illegale handel met drugshandelaren uit Marokko die exporteerden naar Frankrijk. Hij leerde over de dynamiek van de drugshandel in Europa; de routes die de drugs namen, de politici die omgekocht moesten worden en de politie die omzeild moest worden. Yussuf wist dat kennis macht was, en dus werd hij een expert op het gebied van illegale routes van Noord-Afrika naar Zuid-Europa.
