Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: Alfredbooks
- Kategorie: Fantasy und Science-Fiction
- Sprache: Niederländisch
De drakenrijders van Dharioona door Alfred Bekker Dharioona, de wereld van de draken en andere fantastische wezens, bevindt zich in een dubbelstersysteem, dat op zijn beurt weer rond een zwart gat draait. De tijd beweegt hier langzamer dan in de rest van het universum. De eerste mensen kwamen hier ooit in ruimteschepen van de octopus-achtige Ktoor. De Ktoor exploiteert een ruimtehaven op Dharioona. Een tweede spaceport wordt bediend door de shape-shifting Nugrou, die samen met de Ktoor vechten voor het handelsmonopolie op Dharioona. De derde machtsfactor is de Bhalakids - energiewezens die zich buiten de gebeurtenissenhorizon bevinden. Ze beschermen Dharioona tegen de stralingsuitbarstingen van het zwarte gat met een energieschild - en krijgen hiervoor op een heel bijzondere manier betaald door mensen, Ktoor, Nugrou en alle andere inwoners van Dharioona: Ze eisen hun verhalen op om het multiversum te vergroten, omdat ze geloven dat alles wat denkbaar is bestaat in een van de talloze verstrengelde ruimtes. Ondertussen besteden de menselijke kolonisten van deze wereld het grootste deel van hun tijd aan het kweken van draken en aan oorlogsvoering onder elkaar, want ze staan volledig op gespannen voet met elkaar. Onder hen geldt de wet van de sterkste, maar uiteindelijk blijven zelfs de machtigste drakenvechters slechts speeltjes in de strijd van de hogere machten.
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 143
Veröffentlichungsjahr: 2022
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
De drakenrijders van Dharioona
Alfred Bekker
Published by Alfred Bekker, 2020.
Inhoudsopgave
Title Page
De drakenrijders van Dharioona
Copyright
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
Sign up for Alfred Bekker's Mailing List
De drakenrijders van Dharioona
door Alfred Bekker
––––––––
DHARIOONA, DE WERELD van de draken en andere fantastische wezens, bevindt zich in een dubbelstersysteem, dat op zijn beurt weer rond een zwart gat draait. De tijd beweegt hier langzamer dan in de rest van het universum. De eerste mensen kwamen hier ooit in ruimteschepen van de octopus-achtige Ktoor. De Ktoor exploiteert een ruimtehaven op Dharioona. Een tweede spaceport wordt bediend door de shape-shifting Nugrou, die samen met de Ktoor vechten voor het handelsmonopolie op Dharioona. De derde machtsfactor is de Bhalakids - energiewezens die zich buiten de gebeurtenissenhorizon bevinden. Ze beschermen Dharioona tegen de stralingsuitbarstingen van het zwarte gat met een energieschild - en krijgen hiervoor op een heel bijzondere manier betaald door mensen, Ktoor, Nugrou en alle andere inwoners van Dharioona: Ze eisen hun verhalen op om het multiversum te vergroten, omdat ze geloven dat alles wat denkbaar is bestaat in een van de talloze verstrengelde ruimtes.
Ondertussen besteden de menselijke kolonisten van deze wereld het grootste deel van hun tijd aan het kweken van draken en aan oorlogsvoering onder elkaar, want ze staan volledig op gespannen voet met elkaar. Onder hen geldt de wet van de sterkste, maar uiteindelijk blijven zelfs de machtigste drakenvechters slechts speeltjes in de strijd van de hogere machten.
Copyright
Een CassiopeiaPress boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presenteert, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn afdrukken van
Alfred Bekker
© Roman door Auteur / COVER DIETER ROTTERMUND
© deze uitgave 2020 van AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen in samenwerking met Edition Bärenklau, uitgegeven door Jörg Martin Munsonius.
De ingebeelde personen hebben niets te maken met daadwerkelijk levende personen. Identieke namen zijn toevallig en niet bedoeld.
Alle rechten voorbehouden.
www.AlfredBekker.de
Volg op Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Voor de blog van de uitgeverij klik hier:
https://cassiopeia.press
Alles over fictie!
Wees op de hoogte van nieuwe releases en achtergronden!
xxx
1
Beide zonnen stonden hoog aan de hemel, de gele en de rode. En daarboven was het de derde zon van Dharioona. De zwarte zon—of meer precies, het zwarte gat. Het was zeldzaam dat alle drie, gezien vanuit Dharioona, zo dicht bij elkaar leken te zijn.
Het was niet zo zeldzaam dat de lucht langzaam groenig werd. Een corona van licht, vergelijkbaar met het conventionele noorderlicht, danste aan de horizon. Een dodelijke deeltjesstroom raakte het energiescherm van de Bhalakids die Dharioona beschermt.
De Bhalakids, die mysterieuze wezens uit de donkere zone van het zwarte gat, zouden hiervoor hun prijs opeisen.
Van allemaal.
Van alle kwetsbare wezens voor wie de straling anders fataal zou zijn geweest.
Dit gold zowel voor de mensen als voor Nugrou en Ktoor.
Zonder de Bhalakids zou er op Dharioona geen permanent leven zijn geweest dat niet extreem bestand zou zijn geweest tegen straling.
Wat microben en korstmossen, misschien.
De Bhalakids beschouwden zichzelf als edele wezens van het licht. Maar ze hebben niets voor niets gedaan.
Vroeg of laat kwamen de Bhalakids naar iedereen toe, of het nu om mensen, Nugrou, Ktoor of welke andere rationele wezens dan ook ging op Dharioona om hun beloning op te eisen.
Ieder van hen.
Niemand kon er aan ontsnappen.
Voor deze wereld waren zij de goden van het licht, aan wie het eerbetoon niet kon worden ontkend.
*
DE DOOD VERSCHEEN TWEE keer aan de horizon.
Een daarvan is in de vorm van de lichtverschijnselen die worden veroorzaakt door de stralingsuitbarsting. Het waren de Bhalakids, de Goden van het Licht, die je van die dood hebben gered.
De andere dood die daar verscheen was meer profaan.
En hij had een menselijke vorm.
"Lhesly Mhoorgyn heeft grimmig op haar tanden gestrooid.
Instinctief wist hij dat het niets anders was dan de dood die over de horizon kroop. En er was geen ontkomen aan... Lhesly vernauwde zijn ogen en zag een groep renners in de verte, die over de bergkam naderen.
Er waren bijna twee dozijn mannen, allemaal tot de tanden bewapend. Sommige van hen hadden de geweren al uit de lederen omhulsels gehaald die ze aan de zadels hadden bevestigd.
Ze kunnen niet wachten om ons over de rand te schieten, het ging door Lhesly Mhoorgyn's bittere geest. Zijn hand ging onwillekeurig in de richting van de revolver die in de lage holster aan zijn zijde hing.
"Als ik het goed zie, is dat Dan Ghaars in persoon." Lhesly hoorde de stem van zijn jongere broer Rhaai, die zijn geweer stevig vasthield.
Lhesly Mhoorgyn knikte.
"Ja, je hebt gelijk. En ik zie Jhesseh Shooh's dikke gezicht ook."
"Ik laat het mama en papa weten," zei Rhaai.
Lhesly knikte.
"Doe dit.
Rhaai aarzelde nog en Lhesly Mhoorgyn draaide zijn hoofd een beetje om.
"Wat nog meer?
"Denk je dat het deze keer tot een gevecht komt, Lhesly?"
"Zo lijkt het."
Vanaf het begin hadden Ghaars en Shooh geprobeerd de Mhoorgyns uit het Ollirama-gebied te verdrijven, maar ze waren taai en hadden zich verzet tegen alles waar ze mee werden lastiggevallen.
De mensen van Ghaars en Shooh hadden de gehoornde draken van de Mhoorgyn Ranch verstrooid, ze hadden de mannen van het gebied zo geïntimideerd dat geen van hen zich bij de Mhoorgyns had durven aansluiten als Dragon Keepers, en ze hadden de zakenlieden van Ollirama geïnstrueerd om geen gereedschap te verkopen aan de Mhoorgyns. Maar Belak Mhoorgyn, zijn vrouw Bet-Sii en hun zonen Lhesly en Rhaai waren gebleven.
"Ze willen ons uit de weg hebben, Rhaai. Voorgoed," mompelde Lhesly.
"Die ellendelingen!"
"We zullen de dingen niet makkelijker voor je maken dan ze absoluut moeten zijn!"
"Denk je dat we een kans hebben als het echt moeilijk wordt, Lhesly?"
Lhesly Mhoorgyn was stil en keek de aankomende roedel met smalle ogen aan.
2
De Mhoorgyns verschansten zich in het ranchhuis. Lhesly plaatste zich bij het raam en keek toe hoe de renners aankwamen.
Zijn moeder laadde gretig geweren terwijl Belak Mhoorgyn zijn revolvergordel vastbond.
Rhaai had zichzelf gebarricadeerd naast de deur, geweer in de aanslag en zijn ogen vastgezet aan de buitenkant.
"We moeten nu schieten!" zei Rhaai.
Maar zijn vader dacht van niet.
"Nee," zei hij. "Ik zal met Dan Ghaars praten. We zullen niet schieten tenzij het moet!"
"Papa! Denk je dat ze hierheen zijn gereden met zo'n kracht om een gesprek te voeren?"
"Je zult doen wat ik zeg, Rhaai!", Belak maakte het onmiskenbaar duidelijk.
Ondertussen had de moeder van de Mhoorgyn-zonen ook een geweer meegenomen en zich bij een van de ramen gepositioneerd. Bet-Sii Mhoorgyn was een goede scherpschutter die de meeste mannen in het gebied in dit opzicht gemakkelijk aankan.
Toen kwamen de ruiters.
Woeste wezens, tot de tanden bewapend en vastbesloten om alles te doen.
Het stof werd opgewonden door bijna twee dozijn rennende drakendieren. Sommige van de jongens sprongen uit hun zadel en verschansten zich in de omgeving. Lhesly zag er een op de loer liggen achter de schuur, een andere verstopte zich achter een kar.
Maar Dan Ghaars bleef in het zadel en kwam iets dichterbij, omringd door zijn volk.
Ghaars had al duidelijk grijzend haar en een hagelachtig, leerachtig gezicht. Zijn gelaatstrekken waren hard en in de diepe grotten flitsten twee ijsgrijze ogen.
Ghaars was de grootste drakenboer in het Ollirama-gebied. Niemand in de hele provincie kon hem aanraken, zelfs niet op afstand.
Dan Ghaars was zoiets als de ongekroonde koning van het graafschap en wie hem in de weg durfde te staan, moest het ergste verwachten...
Naast hem reed Jhesseh Shooh, een man die er een beetje opgeblazen uitzag.
Zijn ranch was een paar cijfers bescheidener dan die van Ghaars, maar nog steeds veel groter dan wat de Mhoorgyns hier uit het niets hadden opgebouwd in de laatste moeilijke jaren.
Hoe dan ook, Shooh was nog steeds krachtig genoeg, dus een man als Dan Ghaars kon het zich niet veroorloven om hem gewoon weg te jagen. Er was een gespannen vrede tussen de twee. In feite waren ze bondgenoten voor het moment. Zowel Ghaars als Shooh - waren van mening dat er in dit land geen plaats was voor een derde. Zij waren het op dit punt eens.
"Belak Mhoorgyn! Ben je thuis?" brulde Dan Ghaars' hese stem. Terwijl hij verder ging, weerklonken zijn woorden met minachting.
"Kom naar buiten! Of stuur je liever je vrouw op pad?"
"Ik ga hem wegblazen." Rhaai knaagde in de tussentijd.
"Hij kan zo niet tegen je praten, papa!"
"Nee!", zekere Belak Mhoorgyn. Er was een soort autoriteit in zijn stem die geen enkele tegenspraak kon verdragen. "Ik zal met Ghaars praten!"
"Vertrouw die klootzak niet," bemoeide Lhesly zich ermee.
"Deze man denkt dat hij hier overal mee weg kan komen. "Trouwens, hij heeft geen scrupules... En hij heeft die wolven zeker niet meegebracht om een praatje met je te maken!"
Belak schudde zijn hoofd krachtig.
Hij leek vrij zeker van zichzelf.
"Ik moet met hem praten, Lhesly," antwoordde hij, terwijl hij even naar zijn oudste zoon keek. "Je kunt zelf uitzoeken wat onze kansen zijn als Ghaars zijn rugzak echt loslaat!" Belak maakte een gooiend gebaar. "Ik veronderstel dat hij ons gewoon probeert te intimideren. Zo is het altijd geweest! Maar Ghaars heeft de verkeerde man.
"Het ziet er deze keer anders uit, papa," gromde Lhesly Mhoorgyn somber. "Ze menen het. Ik heb het gevoel...
Belak lachte hees.
"Jij bent een zorgwester, Lhesly!"
"Ga niet naar buiten, papa!"
"Ik weet wat ik doe!"
"Papa.
Maar Lhesly wist dat hij zich niet kon verzetten tegen de wil van zijn vader op dat moment. En dus stapte Belak Mhoorgyn uit om de band van Ghaars' hongerige hyena's te ontmoeten.
Maar het leek geen indruk te maken op Belak.
"Wat wil je, Ghaars?"
"Ik wil dat je weggaat, Mhoorgyn!" blafte de Grote Dragon Rancher hees. "Je hebt genoeg waarschuwingen gekregen! Nu is mijn geduld op!"
Belak's stem klonk stevig en vastberaden toen hij antwoordde: "Ik heb hetzelfde recht als jij om mijn gehoornde draken op dit land te laten grazen. Hetzelfde recht, heb je gehoord? En er is niets wat je er aan kunt doen!"
Ghaars' gezicht bleef roerloos.
"Oh, nee?" vroeg hij met een cynische ondertoon. "Het lijkt me dat je het machtsevenwicht hier in County over het hoofd ziet..."
Belak Mhoorgyn spuugt uit.
"Je kunt jezelf opkrikken zoals je wilt! Ik ben niet meer onder de indruk van je capriolen!"
Ghaars' gelaatstrekken toonden duidelijk de woede die in hem opkwam.
"Je zult zien wat je er uithaalt," grompte hij boos.
"Ik gaf je een kans om te vertrekken..."
Belak Mhoorgyn werd niet snel geïntimideerd.
"De wet van de vrije weide is van toepassing, Ghaars!"
"Alleen mijn wet is hier van toepassing, Belak Mhoorgyn. En niets anders!"
"Er is geen ruimte voor een derde!" de dikke Shooh bemoeide zich ermee. "Het wordt tijd dat je je dat realiseert, Mhoorgyn.
Zijn sponsachtige gezicht vervormd tot een verachtelijke grijns.
Het feit dat hij hier met bijna twee dozijn gewapende mannen was gekomen, gaf hem duidelijk een gevoel van superioriteit dat hij nu geniet.
"Je zult moeten accepteren dat er een derde Dragon Rancher in het gebied is," antwoordde Belak Mhoorgyn, "De weide is duidelijk!"
Maar Dan Ghaars had alleen maar een cynische lach. Toen leunde hij een beetje voorover in het zadel en siste: "Of je neemt je gehoornde draken en je andere troep en gaat hier zo snel weg als je rennende drakenbeesten je dragen, of ik moet je benen maken! En het zal niet prettig voor je zijn!"
"Je kunt met je mensen weggaan, Ghaars! Je gaat me niet op andere gedachten brengen.
"Is dat je laatste woord, Mhoorgyn?"
"Ja."
Ghaars haalde zijn schouders op en liet zijn goed getrainde vlieger een paar meter achteruit gaan.
"Zoals u wenst..." mompelde hij, terwijl hij nauwelijks zijn dunne, gebarsten lippen bewoog. "Alles wat nu gebeurt is je eigen schuld, Mhoorgyn! Ik heb je gewaarschuwd.
"Als je nu je rugzak wilt loslaten om hier alles in puin te leggen, kan ik alleen maar zeggen dat je er spijt van zou krijgen!" Beloofde Belak.
Ghaars lachte.
"Oh, ja? Wat houdt me tegen?
"Mijn zonen hebben je handen op je hoofd gelegd, Ghaars! Als je hier de wilde man wilt spelen, ben je de eerste die ten onder gaat!"
Voor een moment vluchtte de kleur uit het gezicht van Ghaars. Hij keek naar het raam van de ranch en zag een wijlen Rhaai's geweerloop in zijn richting wijzen. Dan Ghaars heeft geslikt.
Onder zijn linkeroog trilde het nerveus.
"We zullen zien," gromde hij somber. "Maar je moet niet denken dat je er mee wegkomt, Mhoorgyn!"
Daarmee scheurde hij zijn speelgoedvlieger rond en vloog weg. Zijn mensen volgden hem en ook degenen die zich achter de schuur en bij de wagen verstopten, sprongen in het zadel en reden weg.
Belak haalde een zucht van verlichting toen hij de roedel met hun enorme stofwolk weg zag rennen.
Lhesly Mhoorgyn kwam nu uit het huis en stond naast zijn vader.
Belak Mhoorgyn klopte zijn zoon op de schouder en zei: "Zie je wel, Lhesly! Ik heb het je gezegd! Een pompeuze lul is dat Ghaars! Maar zodra je hem van zijn poep gooit is hij een dwerg!"
Maar de oudere van de Mhoorgyn zonen bleven sceptisch.
"Lhesly was er zeker van dat de zaak nog niet voorbij was.
Zijn vader haalde zijn schouders op.
"Ontmoet de duivel niet, mijn zoon!"
"Wat als hij serieus wordt?"
"Tot nu toe heeft hij gebluft, Lhesly!" "Net zoals ik vermoedde!"
Maar Lhesly Mhoorgyn schudde zijn hoofd een beetje. Toen wees hij op de cavalerie, die al een heel eind weg was. De Ghaars-bemanning heeft zich verzameld. Dan Ghaars leek wat instructies te geven.
Even later splitste de Dragon Rider Pulk zich op in kleine groepjes, waarvan sommige een soort boog reden. Je hoefde niet te raden wat er aan de hand was!
Een aanval!
"Ze komen terug, papa!" Lhesly zei geruisloos. "Nu wordt het serieus!"
Hij wisselde een snelle blik met zijn vader. Belak stond daar met een verdoofd gezicht en kon niets zeggen. De gruwel was in zijn ogen.
"Die klootzakken," fluisterde Belak toen en rukte de revolver uit zijn holster.
Even later werden de eerste schoten geklopt.
3
Belak en Lhesly Mhoorgyn waren teruggerend naar het appartementsgebouw om zich daar te verschuilen.
De aanvallers haastten zich wild om hen heen en schoten van alle kanten. Een ware hagel van kogels werd neergehaald op de Mhoorgyns, die zich in hun huis hadden gebarricadeerd. Nu was het een kwestie van overleven.
Eén of twee van de ruiters werden uit het zadel gehaald en lagen even later roerloos in het stof. De aanval had nauwelijks een minuut geduurd toen de schuur en de vliegerstal al in brand stonden.
De rennende draakdieren sissen bloedstollend. Sommige dieren konden zich bevrijden, scheurden de poort af en vlogen in paniek weg. Anderen hadden minder geluk en stierven een kwellende dood.
Lhesly had ondertussen een Winchester geweer meegenomen en was naar de achterkant van het ranchhuis gestormd. Hij kwam de slaapkamer van zijn ouders binnen via de smalle gang.
Een hagel van lood verbrijzelde het vensterglas. Lhesly Mhoorgyn stalkte naar de buitenmuur en plaatste zich naast het raam.
Vervolgens kwam hij in een oogwenk uit zijn dekmantel tevoorschijn en schoot hij snel achter elkaar een aantal schoten uit zijn Winchester.
Winchester...
Deze geweren zouden al op aarde bestaan hebben toen de Ktoor de eerste kolonisten naar Dharioona bracht. Kolonisten die in 1874 in de woestijn van New Mexico verdwaalden en toen een geland octopus-achtig ruimteschip tegenkwamen.
Naar verluidt zijn Winchester-geweren sindsdien vrijwel onveranderd gekopieerd.
Net als de Colt revolvers.
Er waren dingen die nauwelijks te verbeteren waren.
Lhesly nam een van de ruiters uit het zadel. Met een schrille schreeuw werd hij naar achteren getrokken, het geweer voer in een hoge boog weg en landde op de grond. De man was al dood toen hij de grond raakte. Zijn voet raakte verstrikt in de stijgbeugel, zodat het lichaam ver over de grond werd gesleept door het rennende drakendier.
Lhesly nam de vlieger onder de kont van een andere man vandaan en sloeg een derde man op de arm. De man vervloekte luidkeels toen het pistool uit zijn handen gleed. Toen de volgende hagel van lood in zijn richting ging, had Lhesly Mhoorgyn alweer dekking gezocht. De kogels vlogen door het raam en versnipperden het hout waarvan de kast aan de andere kant van de slaapkamer was gemaakt.
Sommige kogels gingen zelfs door de muur van het huis. Ze gingen dwars door het dunne hout van de muren.
Lhesly had het geluk dat hij tot nu toe vrijuit ging.
