De Nachtuul - Ewald Eden - E-Book

De Nachtuul E-Book

Ewald Eden

0,0

Beschreibung

Ostfriesland - vergangen und gegenwärtig - in lyrische Texte verpackt und den Freunden der (ost)friesischen Muttersprache mal leicht und locker, mal berührend und unter die Haut gehend serviert. Liebe, Leid, Alltag und Sonntag, Freude und Feste und Blut und Tränen... keine Lebenssituation auslassend.

Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:

Android
iOS
von Legimi
zertifizierten E-Readern

Seitenzahl: 130

Veröffentlichungsjahr: 2016

Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:

Android
iOS
Bewertungen
0,0
0
0
0
0
0
Mehr Informationen
Mehr Informationen
Legimi prüft nicht, ob Rezensionen von Nutzern stammen, die den betreffenden Titel tatsächlich gekauft oder gelesen/gehört haben. Wir entfernen aber gefälschte Rezensionen.



Textenverteeken:

Buurnjung un Maid

De griese Katt

Dat Haart inne Büks

Dat letzde Ennen

De Pasters Drokkichkeit

Dat lüütji Dörp

Dat lüütji Huus

Dat oostfreeske Paradeis

Dat wull ikk di blods särgen

De Afteeker

De Gemeendroat

De Buurnhoff

De Dach

De Joahren goaht hen

Dach för Dach

Vöörjoahrsoahnen

De Krööger

Mit Sproak

De Kroochtuur

De Mörgenstoom

De neeä Tied

De Noabersch

De ole Foahrmann

De ole Möälen

De ole Seefoahrtsschool in Timmel

Strandjien

De Suupsakk

De Tied dornoa

De tweede Sömmer

De tuur noa Tüschenoahn

De Wind

Diedel

Dieksland Oostfreesland

Dodensönndach

Dönnerdachfröö

Doon un verwachten

Drei di üm

Een Froach blods

Een Huus, een Boom

Een Penning

Een van us

Dat is jüüst

Engelsvisit

De knustige Toorn

Ikk froach mi

Winterdach in Oostfreesland

Een neeän Dach

Häst du di ok all moal froacht

Säch mi

Mien oled Dörp Inhuusersiel

Moder

Moin, Geburtsdachskind

Oabendstimmung an d' Siel

Olldachsgejauel

Saan, de Landgemeend

Ovscheed van Moder

De Maienboom

Dat Füürtoornlucht

Mien Droomland

Wat hett dat to bedüüden

Schwiech still

Nu is d' nich mehr laang

Neejoahrsmörgen

Heimoat

Oabendleed

Bi us ann de Küst

Dat Gefööl van Heimoat

Klöärland Oostfreesland

Wor is d' aal blääven

Spekuloatius un Boskopappels

Ok een Heimoatleed

Goode Vöörsatzen

Oabendrot

Luster in de Nacht

Versteist du

Loat de Tied rusen

Nu sett di doal

Wor de Noordseebulgen

Mien groode Leevde

De Wilgen bleun

Vöörjoahr

Pingstbööm

November Küst

Novembertied

Olldachsmörgen

Tiedverteern

Schnee in d' Lücht

Schnee in d' Lücht (twee)

De Tied de löpt

Dat kummt as dat kummt

Besinnen an vergoane Tied

Nu sett di doal

Wo wee dat noch …

Dat jüngsde Gericht

Moandachmörgen

Diengsdachmörgen

De Hüdelbakker

Moders Kindheit

Still Freedach

Still Freedach (twee)

Sörgendreieree

Schokkelpeerd

Grootmoder

Waarkeldach

De Toornfalk

De Sprehen

So een Schiet ok

71ster

Man schull sükk wunnern

Soaterdachmörgen

Tee

Trien un Siets van Veen

Wor kummt de Zeitung her

Van d' Dörp noa d' Stadd

Ovscheed van Hillich Lund

Bi d' Dokter

Mien Droomland

Een riepen Särßunszömziger

Dat Düwelslucht

Dat ole Holltfakkhuus

Dat Schienfatt

Dat will ikk di särgen

Bakker Ulfers

Ok sowat kann d' gääven

De lezde Reis

De Tied de kummt

De Tied is wäch

Een neeän Dach

Graleern up Plattdüütsch

Golden Hochtied

Een sünnerboaren Tied

Een Teereis

Foaken mutt ikk doaran denken

Golden Hochtied (twee)

Froonslüüd unner sükk

Geburtsdach (twee)

Hinnerk Buur

Hinnerk Bräsich

Hinni hett vermiddach nich good schloapen

Huuspien

Ich hab' geplattdeutscht

Jewer

Kanns mi helpen

Keen Koppfoor

Schwaarte Wulken

Freesenland

Walking

Kooverdreet

Koppien

Kuspien

Maimörgen

Manoman

Moin Geburtsdachskind

Moot dat so wääsen

Noa Winachen

De Welt

Ogottinää

Ok wenn de Tied löpt

FRF 1

Oostfreesland 1

Haartblood

Oostfreesland

Ov see dat noch moal begriepen

Oostfreesland 3

Schietwäär

Sönndachmörgen

Spröäken van mi sülven

De Wilgen bleun

Tomoal weets du dat

Ton Geburtsdachskind

Trientje Roaben

Tullums Reisen

Tweekersensönndach

Unkel Makki

Us Heergott sien Waark

Us Modersproak

De Eurorapid

Use Postbüdel

Veerunszärßtich Joahr

Voagels fleegen

Vöörut

Pup & Piss'

Wat een Freud

Wat geit dat in de Welt tokeer

Wat hett dat woll to bedüüden

Watis dat föör een Gedoo

Mien moied Oostfreesland

Wat is een Joahr

Wenn de Läächte

Winterdach

Wo wee dat noch

Möälenland

Wor wi an leevsten sünd

Een Word to us Modersproak

Buurnjung un Maid

Mien Stuuv de hett een Tüschendör

de geit in de anner Koamer

siet ewich steiht een Schkapp dorvöör

mit Spieker un mit Hoamer

Up anner Sied dor woahnt woll nu

‘ne schmukke junge Deern

ikk hevv hör leev - ikk weet nich wu

ikk hevv hör doch so geern

See is bi us as Kökenmaid

as Kind van aarm Lüü Blood

mien Haart mi hoch ut Hals rutschleit

wenn ikk hör wat froagen moot

Mien Öllern sünd woll rieke Buurn

de dröfft dat rein nich weeten

dat ikk woll stoadich bün an d’ luurn

wor ikk hör kann bemööten

Güstern oabend dor wee d’ sowiet

ikk muss noch hen to melken

ikk help di gau - ikk hevv joa Tied

sächt see tägen Voaders Bölken

Noa d’ Melken hevvt wi us denn hööcht

see hett mi een Söten gääven

nu is mi dat ikk stoadich tööv

dat see mi schütt in’n Hääven

Dat Schkapp kummt elker Oabend bi d’ Sied

dat niks mi kann mehr hollen

ikk leev hör nu un alle Tied

ok tägen dat Särgen van mien Ollen

De griese Katt …

Woahr di vöör dat bruunschgriese Watt,

wenn de Lücht an d’ Hääven de Welt di wiest -

denn düürt dat nich lang,

bit dat de griese Katt

över de Woaterkant kiest.

Denn helpen keen Schlengen,

keen Prikken, keen Poahlen -

denn kannst du ok nich noa de Luchten verhoalen.

Dat eenzich, wat denn de Richt hollen deit,

dat is dat Pingeln van d’ Füürtoorn

un de Keerl, de dor boaben up de Prikkenwacht steit.

Anners hörst du blods schakkern un galpen van Möven

un dat Woater, dat över de Schkippsplanken schleit.

Du kanns anners niks doon,

as bääden un tööven,

dat de natte Dod mit de griese Katt een annern Padd geit.

*****

Dat Haart in de Büks

Is di ok so grieselich

so komisch krüüz un quer

ikk glöv dat kummt ganz säkerlich

van Winachen all her

Man sücht dat all een heelen Tied

van Dach to Dach mehr blinken

een heel lütt Sett - denn is d' sowiet

de Kloaskeerl deit di winken

Du sülvst weets woll üm dien Geschichten

un hoapst dat nich aal schrääven steit

in Sünnerkloas sien Stroafberichten

wenn d’ denn an d’ verdeelen geit

Bit d’ sowiet is mutts d’ dormit lääven

dat du nich weets wat man di lett

kanns blods hoapen dat in Hääven

een is de ok moal wat vergätt

Wenn d’ Hillich Nacht denn wääsen is

kanns wäär heel blied utkieken

häst spöört dat di de hillich Christ

bedoacht hett as siens glieken

*****

Dat letzde Enn’n van de Padd

Dat haut nich hen - dat is vöörbi

dat kriecht wie nich togaang

see sitt dor as een Hikkelbi

un kikkt blods in de Maan

Hör Hannen speelt mit een Tüdelband

oahn Enn’n un mit Gedüür

see schufft de Drinkenstaas an d’ Kant

kikkt oahn Ooch in dat Füür

Sächt man hör wat - denn is dat so

as wenn man Teeken moakt

nich hören deit see sowieso

ok wenn see sitt un woakt

See kikkt di an - kikkt dör di dör

di is nich good dorbi

du denkst bi di - wat groot Malör

see käent nich mi un di

Un froacht see wat - denn sächt see ‚Sie’

as wenn d’ man eerste Moal sükk sücht

un dreit se d’ Nakk bloß ‘n bäten bi

dien Bild allwäär ut d’ Kopp rutflücht

Hör Brägen is van d’ Lääven vull

doch niks kann mehr noa buten

un is dat üm hör noch so dull

niks kann mehr noa binnen kruupen

Dat givt keen vöörn un achtern mehr

keen Güstern un keen Mörgen

un deit mi dat ok noch so säär

ikk seech man kann sükk all’ns blods börgen

*****

De Pasters Drokkichkeit

Dat letzd Leed is noch gannich verklungen

dor steit de Gemeente för d’ Krüüz all alleen

de Paster har gannich to Enn’n sungen

dor kunn man hüm all blods van achtern noch sehn

he weiht in sien Kiddel as een Oant üm de Kark

dat lett hoast as wenn de Düwel hüm drivvt

bi d’ schnakken dor binn’n wee he all düchdich an joagen

wat hett he denn blods – ween de Lüü all an froagen

he seilt mit stief Oorn man so in de Park

kikkt gannich wat dor so achter hüm blivvt

suust achter een Boom

man hört luut wat pullern

he haut dor nümms dod

he is achter dat Struukwaark

blods gewaltich an strullern

*****

Dat lüütji Dörp ...

Dat lüütji Dörp dor an d’ Diek

dat tellt noch keen twintich Hüüs

hier is nümms grood un ok keen een riek

un in de meesten hör Koamers un Schkappen

dor schmachten sogoar de Müüs

Bookweetengöärt un Karnemelksbree

dorvan mooten de Minschen elker Dach lääven

statt Schoo anne Footen droagen see Klumpen

elektrisch hett man hör ok noch nich gääven

un Woater kummt nich ut de Leitung

dat mooten see ut de Pütt pumpen

de Pütt dor vöör dat ole Wertshuus

dat Weertshuus mit de spoakerken Schieven

in dat keen Mannsbild mehr vöör d’ Tresen sitt

in dat de Spinnkers sükk de Tied verdrieven

un blods noch de Störm de Dören upritt

in dat lüütji Dörp dor an d’ Diek

dor lääven noch söbentein oal Minschen

un twalf Wittfruun alleen

mit achtein halfjöährich Kinners

de sükk to Winachten all ganniks mehr wünschen

as villicht moal een Poar Strümp anne Been

*****

Dat lüütji Huus

Dat lüütji Huus in d’ Moor

up günntsied van de groode Kuul

wor an d’ Sömmerwäch de Törfbüld steit

un up d’ Warf de ole Eekenkoar

Dat Huus ünner de Barkenbööm

mit een Rägenbakk an d’ Buterdör

wor sükk up d’ Dakk de Rieder dreit

över drööge griese Reiten

mit dat Uulenlokk dorvöör

De lüütji Koat mit hör twee Koamers

wor in de Köäk dat Törffüür luntjiet

wor Moder Stint de ole Melkbumm

noch mit Sand un Sodoa schwientjiet

an dat de Tied vööröver geit

mit siene luude Klöären

oahn dat de Welt de Dach verdreit

mit sien verdreit Geböören

Dat Huus seech ik in Nachtens Droom

mien Kinnertied wee ik veel dor

seet jachternd in de Kaarsenboom

mien Buuk van aal de Kaarsen schwoar

ikk wee up Opas Nakk an schwääven

as wenn mi sieden Flöägels droagen

flooch kreiend dör de Sömmerhääven

un mit mi dusend Vöägels floagen

mien Kinnertied de licht so wiet

ach – wee ikk doch noch moal so blied

Dit lüütji Huus in d’ Moor

dor an de geele Sömmerwäch

mit de deep utfoahren Spoar

wat licht di doran

Jung - nu säch

Mien Haart is in dit lüütji Huus

trüchbleeven

as ikk wächgoahn bün

noa Joahrn in Weltens Störmgebruus

moot ikk dorhen üm dor to leeven

hevv blods dat lüütji Huus in d’ Sinn

*****

Dat oostfreeske Paradeis

Wenn du een Stää söchst

wor de Minschen noch sünd

so as us Heergott hör trechtsett hett

so is dat Oostfreesland

mit de busige Wind

un mit de Wischen so gröön un so fett

wenn du een Stää söchst

wor dat Lääven geböört

wor Minschen noch Minschen bünd

so is dat Oostfreesland

mit de Eilands as Steert

wor de Natur noch to d’ Olldach gehöört

wenn du een Stää söchst

wor di kannst verhoal’n

wor d’ Knücheln un Rheumoa verflücht

wor du för d’ Moin särgen

niks bruks betoal’n

so is dat Oostfreesland

mit de herrlichste Lücht

*****

Dat wull ikk di blods särgen

Sied Doagen häst du stilkens beewert

dien Haart seet överall to luurn

ikk spöär dat irgendwat in di scheewert

in d’ Achterkant de ’k di beduurn

Doch du leets nümms wat dorvan weeten

weest iistern as so’n Richelpoal

see köänt nich mehr as mi erscheeten

denkst du – un hollst de Angst di doal

So achter us – för di alleen

hevvt wi de Duum’n för di drükkt

hevvt dorcht – stoa fast up diene Been

dat di ok dat Leechste glükkt

Nu denkt wi is d’ wäär allns up d’ Stää

de Sünn de schient in Drufeln

Ninoa all to Henning sää

glieks deit Christoa mit mi schnufeln

Un kiek – so löpt dat Lääven wiider

allns is man half so stuur

sücht man ok foaken schwaarte Riider

de vergoahn as mennich Rägenschuur

*****

De Afteeker . . .

De Afteeker Pillendreier

föört een gesunned Lääven

steit up bi’n eersten Hoanenkreier

un kikkt glieks in de Hääven

Is blengerich dat Weltenblau

hett he dries goode Luun

he röört een Salf - wat is he schlau

moakt Minschen witt un bruun

Hang’n Wulken över d’ Woater fast

de Störm fleut üm de Ekken

dreit he flink ut Seidelbast

Hoostenpillkers de good schmekken

Un hett moal een ‘n roden Nöäs

de drüppelt un is wund

gript he flink in siene Glöäs

un reicht ‘n Saft - heel bunt

So is denn in Afteekers Telt

wat in för jedereen

dat is ‘n krüderigen Welt

mit Hülp för Kopp un Been

*****

De Gemeendroat

De Gemeendroat hukelt in d’ Krooch tosoamen

dor steit wat up d’ Brett

he schall wat beschluuten

wat de Minschen in d’ Dörp

as een Porch dwarß in d’ Halsgatt sitt

dor is van d’ Regeerung wat koamen

wat de Lüü in d’ Land as Düwelswaark lett

de doon un de särgen dor buuten

wat so mennich Kuntrei

eenfach van d’ Been’n ovritt

Schooster Harms as Börchmester -

vanoabend seet he leever vöör d’ Schoosterbukk

as hier nu dit Gedrüüs to bekaueln –

sücht man tüschen jeder Geneverklukk

gnadderich an sien Noagels gnaueln

Schlachter Gerds is vergrellt

över de Wiesers dor boaben

he hett sien Tägenöver jüüst ballerich vertellt

ikk de hör an levsten versuupen in d’ Hoaben

wi schulln up dat Schrieven wat schieten

un de Krööger lett in de glieker Momang

as schull dat so wääsen –

achter sien Treesen

düchdich een rieten

*****

De Buurnhoff

De Grodmaid putzt de Speegeleier

de Köäkenfrünnd - de sücht hör to

de Lüttmaid steit an d' Botterdreier

Burinski de sitt ünner d' Koo

Jan neit as maal dat Korn ut d' Frücht

de Buur strokelt de Peer

Opa wiest mit Stokk in d' Lücht

hüm doon de Knoaken säär

Oma hett dat Schkoap bi d' Steert

dat lett hör nich an d' Titt

dat Schwien dit bösselige Deert

mit Schnuut dör de Kantüffels ritt

De Jüngst Deern sitt up d' Zägenbukk

mit d' Tittbuddel in d' Hannen

Tant Hannoa schwienkert mit Rukk-Zukk

un klöätert mit de Kaarnmelkskannen

Dat öllste Wicht - de deit studeern

see faarft sükk jüüst de Noagels

see hett een büld in d' Lääven geern

lett as een bunten Voagel

Tini - de dortüschen wee -

steit hochkant in de Röven

de Runkeln kricht dat schwaartbunt Vee

de Melisknull'n kanns Sprit ut pröven

In d' Heufakk - dor spiegöäkert Diedel

he jachtert achter d' Höner her

he schufft de Eier in sien Büdel

jüüst ünnern - sünd see Eierschmeer

Fidi - wat de Unkel is

in Kopp is he een bäten kruus

doch een - dat weet he heel gewiß

he is in d' Kooschiet woll in Huus

Sien Mersfolt as Paroadestükk

kunn he een Pries up kriegen

de Jauch schlääpt he up d' Land mit Jükk

verdeelt de in de Riegen

Hier geit dat Lääven düchdich rund

moalt Kringels un Kreiulen

de Dach de is hoast mehr as bunt