Formula Wszechswiata 2.0 E-Book

Peter Jakubowski

• Herausgeber: BoD - Books on Demand
• Kategorie: Geisteswissenschaft
• Sprache: Polnisch

Seitenzahl: 215

Veröffentlichungsjahr: 2024

Beschreibung

Peter Jakubowski ist ein Physiker und Universal-Philosoph, der seine Einheitliche Physik zu der Einheitlichen Beschreibung des gesamten Universums, inklusive die des Lebens und des menschlichen Bewusstseins, erweitert hat. Die von ihm gefundene Weltformel wird alle Naturwissenschaften, und die auf ihnen basierenden Technologien, grundsätzlich verändern.

Leseprobe

Spis treści

Cel książki

Rozdział 1: Ostateczna fizyczna formuła Wszechświata

1.1. Kosmiczna Hierarchia kwantowego Wszechświata

1.2. Ujednolicona Fizyka

1.3. Formuła Wszechświata 1.0

1.4. Formuła Wszechświata 2.0

Rozdział 2: Filozoficzna formuła Wszechświata 2.0

2.1. Kwanty materialno-duchowe

2.2. Uniwersalna skala czasu

2.3. Filozofia życia

2.4. Przewidywalny koniec życia w Układzie Słonecznym

Rozdział 3: Techniczna formuła Wszechświata 2.0

3.1. Fizyka techniczna

3.2. Czym są równania fizyczne?

3.3. Pochodzenie stałych fizycznych

3.4. Wszystkie możliwe równania fizyczne

Rozdział 4: Demograficzna formuła Wszechświata 2.0

4.1. Jak możemy ulepszyć naszą demokrację?

4.2. Spektrum demograficzne grup ludzkich

4.3. Nasza szansa na przetrwanie w XXI wieku

4.4. Nasza szansa na przetrwanie w trzecim tysiącleciu

Dodatek A

: Koniec problemów z równaniami fizycznymi (Praktyczny przewodnik)

Dodatek B

: Demokracja rodzinno-partycypacyjna jako propozycja ewolucyjnej społeczności światowej

Lista tabel

Cel książki

Cel tej książki jest wyrażony w jej podtytule. Jest to wyjaśnienie, w jaki sposób niedawno odkryta fizyczna formuła Wszechświata może i, miejmy nadzieję, ulepszy nasze życie materialne i duchowe. Formuła Wszechświata - pojedyncze równanie fizyczne, naukowa podstawa wszystkich zjawisk, które wystąpiły w naszym Wszechświecie do tej pory, występują obecnie lub mogą wystąpić w przyszłości. Czy jest to tylko marzenie naukowców, czy też realna możliwość?

Tradycyjna fizyka sformułowała tysiące równań w ciągu ostatnich kilku stuleci. Natura nie wydaje się jednak być aż tak skomplikowana. Czy możemy w jakiś sposób zmniejszyć nasz naukowy balast równań fizycznych? Próba ograniczenia naszego naukowego opisu Natury do kilku równań nazywana jest unifikacją fizyki. Pierwszy udany krok w kierunku unifikacji został podjęty przez Jamesa Clerka Maxwella około dwieście lat temu. Połączył on znany wcześniej opis magnetyzmu z nowszymi równaniami elektryczności w swojej eleganckiej teorii elektromagnetycznej.

Albert Einstein również poświęcił ponad połowę swojego życia zawodowego dla idei unifikacji fizyki. Niestety, żył o kilka dekad za wcześnie. Pomysł kwantyzacji energii nie został jeszcze wystarczająco głęboko przemyślany w czasach jego młodości. A nawet później, aż do śmierci (w 1955 r.), Einstein nie był w stanie pogodzić się z ówczesną fizyką kwantową. Próbował połączyć swoją interpretację teorii elektromagnetyzmu z własną teorią grawitacji. Dziś, po znalezieniu formuły Wszechświata, mogę powiedzieć, dlaczego mu się to nie udało. Błędnie uznał prędkość światła w próżni za uniwersalną stałą Natury. To był jego największy błąd.

Dopiero w ostatnich trzech dekadach udało mi się ujednolicić fizykę. Przełom był możliwy dzięki mojemu przekonaniu, że nie tylko świat atomów, ale cały Wszechświat jest skwantowany. W skrócie oznacza to, że we wszystkich naturalnych procesach energia może być emitowana, absorbowana i przekazywana tylko w porcjach, tj. kwant po kwancie. Kwanty energii można najlepiej wyobrazić sobie jako pianę baniek mydlanych w naszej wannie, które zamiast mydlanego płynu zawierają energię. Najważniejszym nowym odkryciem jest to, że energia nie jest, jak wcześniej sądzono, rozłożona w całej obj ętości tych kwantów (jak powietrze w bańkach mydlanych). Ujednolicona energia jest obecna tylko na powierzchni tych kwantów. Dzieje się tak, ponieważ ujednolicona energia jest dwuwymiarową wielkością fizyczną.

Po zakończeniu unifikacji całej fizyki istnieje już tylko jedno równanie fizyczne: formuła Wszechświata. Stwierdza ono, że rozkład energii na powierzchni wszystkich możliwych kwantów w naszym Wszechświecie jest zawsze i wszędzie taki sam. Tą stałą jest wartość cyrkulacji kwantowej. Można powiedzieć, że tu kończy się historia naukowego opisu przyrody1.

Byłoby to jednak zbyt krótkowzroczne twierdzenie. Ujednolicona Nauka, która opiera się na naszej Ujednoliconej Fizyce, powinna przecież opisywać znacznie więcej aspektów Natury, niż zrobiła to dotychczas tradycyjna fizyka. Fundamenty życia, sens życia, przyszłość życia na Ziemi, relacje międzyludzkie - to tematy, które interesują większość z nas o wiele bardziej, niż tylko mniej lub bardziej sensacyjna formuła Wszechświata, prawda? Tematy te nie są czysto filozoficzne. One decydują o naszym podejściu do problemów życia. Nasze nowe odpowiedzi na dokładnie takie ważne pytania są praktycznym celem niniejszej książki.

W pierwszym rozdziale przedstawiamy krótki przegląd najważniejszych kroków w kierunku odkrycia wyżej wspomnianej światowej formuły fizyki; formuły Wszechświata 1.0.

W drugim rozdziale sformułujemy te najważniejsze pytania Ujednoliconej Nauki i nasze pierwsze odpowiedzi na nie w ramach Uniwersalnej Filozofi Życia2.

W rozdziale trzecim powracamy do języka tradycyjnej fizyki, ale już w jej zunifikowanej formie. Z oczywistych względów praktycznych ta Ujednolicona Fizyka techniczna nadal pozostaje naukową podstawą wszystkich starych i nowych technologii.

Wreszcie, w czwartym rozdziale przedstawiam moją wizję i odpowiadającą jej praktyczną propozycję, w jaki sposób moglibyśmy wykorzystać w niedalekiej przyszłości naturalne kwantowe spektrum jednostek demograficznych populacji ludzkich do konsolidacji naszej globalnej demokracji.

1 W Dodatku A przedstawiamy prosty program komputerowy, który faktycznie "w pełni automatycznie" kompiluje wszystkie możliwe równania fizyczne na podstawie naszej Ujednoliconej Rodziny wszystkich wielkości fizycznych.

2 Zajrzyj również do książek "Fizyka była wczoraj, dzisiaj jest to Uniwersalna Filozofia" i "Universal Philosophie des Lebens" na mojej stronie internetowej.

Rozdział 2.

Filozoficzna formuła Wszechświata 2.0

2.1. Kwanty materialno-duchowe

Jednym z głównych filarów Ujednoliconej Fizyki, oprócz Ujednoliconej Rodziny wszystkich wielkości fizycznych, jest spektrum kwantowe, czyli spektrum wszystkich możliwych kwantów materialno-duchowych w naszym Wszechświecie. Kwanty te powstają spontanicznie na uniwersalnym poziomie tego spektrum, na poziomie błon (membran), które oddzielają kwanty organizmów żywych od kwantów świata nieożywionego. Ziemia ma szczęście, ponieważ posiada warstwę atmosfery, w której warunki uniwersalnego poziomu membran są dość stabilne od czasu uformowania się atmosfery. Warstwa ta nazywana jest tropopauzą.

Uniwersalna temperatura w naszej Hierarchii Kosmicznej Układu Słonecznego wynosi około -30°C. Kwanty materii-ducha o tej temperaturze mają rozciągłość około 5 nanometrów. Jest to powód, dla którego żywe organizmy, dopóki żyją, są tak wyraźnie widoczne w podczerwonym zakresie widma elektromagnetycznego (por. też Tabelę III).

Tabela II. Względne widmo kwantów materialno-duchowych

W następnym rozdziale wymienimy dokładniej te wielkości fizyczne, które przedstawiamy w nagłówku powyższej tabeli poprzez ich symbole. Ich wartości dla różnych kwantów są podane w tabeli II w odniesieniu do ich odpowiednich wartości uniwersalnych, tj. ich wartości na poziomie membran. Typowe wartości wszystkich dziewięciu klas kwantów materialno-duchowych przedstawiamy dla orientacji w poniższej tabeli III.

Tabela III. Typowe wartości wszystkich możliwych klas kwantów materialno-duchowych

K

Kwanty

Roz- miar

Często- tliwość

Tempe- ratura

Prędkość

Napięcie

4

Kwanty supermózgu

0.5 m

~2/Stunde

2.4 μK

0.26 mm/s

2 MV

3

Kwanty mózgowe

5 mm

5 Hz

240 μK

2.6 cm/s

20 kV

2

Kwanty nerwów

50 μm

50 kHz

24 mK

2.6 m/s

200 V

1

Kwanty tkanki

0.5 μm

500 MHz

2.4 K

260 m/s

2 V

0

Membrany

5 nm

5 THz

244 K

26 km/s

20 mV

-1

Cząsteczki

50 pm

50 PHz

24 kK

2.6 Mm/s

200 μV

-2

Atomy

0.5 pm

500 EHz

2.4 MK

260 Mm/s

2 μV

-3

Jądra atomowe

5 fm

5x1024 Hz

240 MK

26 Gm/s

20 nV

-4

Kwarki

50 am

5x1028 Hz

24 GK

2.6 Tm/s

200 pV

Szczególnie uderzające są tutaj ogromne rozmiary kwantów supermózgu. Nasze dzisiejsze głowy są zbyt małe, aby pomieścić takie kwanty. Na szczęście, nawet już jako małe dzieci, jesteśmy w stanie tworzyć takie kwanty z pomocą naszych brzusznych komórek nerwowych. Jest to jedyny powód, dla którego (podobnie jak wszystkie większe zwierzęta) jesteśmy w stanie odczuwać i generować emocje. Tylko dzięki tym kwantom jesteśmy w stanie rozwijać naszą indywidualną i globalną świadomość. Dowiemy się o tym więcej nieco dalej w tym rozdziale.

2.2. Uniwersalna skala czasu

W czwartej kolumnie Tabeli I (na stronie 12) widzimy wszystkie okresy poszczególnych poziomów naszej Kosmicznej Hierarchii Układu Słoneczego. Najmniejszy to okres obiegu pierwotnego Słońca wokół Wenus (0.625 roku), ósmy to zaobserwowany pod koniec ubiegłego wieku okres Wielkiego Atraktora (Przyciągacza; o długości 295.2 miliona lat), z którym ten Wielki Atraktor krąży wokół swojego wyższego środka masy jako jego satelita. Ta centralna masa nie została jeszcze zidentyfikowana, ale od 2010 roku wiadomo (zgodnie z projektem SLOAN), że jest ona ukryta na końcu mostu energetycznego o długości około 3585 milionów lat świetlnych, w centrum widzialnego Wszechświata. Jeśli uszeregujemy wszystkie te okresy czasu kwantowego wzdłuż wspólnej osi (lub lepiej, spirali), otrzymamy Uniwersalną Skalę Czasu, zgodnie z którą wszystkie wewnętrzne wydarzenia Kosmicznej Hierarchii odbywają się punktualnie i regularnie od miliardów lat.

Najważniejszą rzeczą dla naszej nowej Ujednoliconej Nauki, wynikającą z Uniwersalnej Skali Czasu, jest możliwość bardzo dokładnego prześledzenia ewolucji Układu Słonecznego i ewolucji życia na Ziemi.

Tak więc dziś możemy powiedzieć, że katastrofalne wydarzenie (stopnia 9), które doprowadziło do przejścia z pierwotnego Układu Słonecznego do obecnego Układu Słonecznego (co zaowocowało uformowaniem się ziemskiego Księżyca i początkiem ewolucji życia na Ziemi) osiągnęło swój szczyt dokładnie 3506.673 milionów lat temu8.

Wszystkie inne znane nam wydarzenia w ewolucji życia również mogą być precyzyjnie datowane przy użyciu Uniwersalnej Skali Czasu. Możemy na przykład zobaczyć, kiedy i dlaczego dinozaury musiały umrzeć.

Możemy również prześledzić, kiedy pierwsze grupy małp oddzieliły się od Rzędu Naczelnych, i już jako nasi przodkowie, jako Rodzina Homo sapiens, zaczęli wykorzystywać swoją zdolność do wspólnego, socjalnego życia.

Największe wrażenie zrobiło na mnie jednak odkrycie, że nasz własny Rodzaj Homo sapiens Sapiens nie mógł powstać wcześniej niż 6744 lata temu. Wszystkie wcześniejsze Gatunki naszych przodków, które żyły między 172 a 7 tysiącami lat przed dniem dzisiejszym, należy zatem zaliczyć do Rodzaju Homo sapiens Neanderthalensis, poprzedniego (drugiego) Rodzaju Rodziny Homo sapiens.

Będąc wciąż pod wrażeniem tego odkrycia, po prostu powtarzam odpowiedni fragment z mojej ostatniej książki ("Klimat Ziemi"):

"W konsekwencji, nasz własny Gatunek, który dziś zaludnia całą Ziemię, nie może być starszy niż 6744 lata (jeśli mamy teraz rok 2024). Wszystkie klasyfikacje genealogiczne muszą uwzględniać tę nową wiadomość. Po tym niedawnym kosmicznym skoku kwantowym stopnia 5-go najprawdopodobniej nastąpiła globalna "powódź" na Ziemi. Wynikające z tego masowe wymieranie (ostatnich, częściowo gigantycznych Neandertalczyków i tak zwanej "wielkiej fauny") nie zostało jeszcze zakończone w naszych czasach; jesteśmy pierwszym Gatunkiem ocalałym z tego niedawnego szoku energetycznego, bez naturalnej gwarancji dalszej ewolucji. Na szczęście nasze przeznaczenie wydaje się leżeć dziś bardziej w naszych własnych rękach, niż podczas jakichkolwiek wcześniejszych regularnych wydarzeń Kosmicznej Hierarchii. Zastanawiam się, czy jesteśmy już wystarczająco mądrzy i doświadczeni, aby wziąć odpowiedzialność za przyszłą ewolucję naszej niebieskiej planety w nasze własne ręce (i mózgi). Przedstawiona tutaj Kosmiczna Skala Czasu umieszcza to niezwykłe zadanie we właściwej perspektywie stuleci i tysiącleci.".

2.3. Filozofia życia

Tradycyjna fizyka nie miała pomysłu ani narzędzi do opisu życia, jego pochodzenia, właściwości i perspektyw. Pod koniec XX wieku podjęto próby przeciwdziałania tej niezdolności poprzez ustanowienie nowych gałęzi nauki o życiu (ang. life sciences). "Stara" fizyka, na której były one oparte, uniemożliwiła jednak prawdziwy postęp również w tych dziedzinach. Dopiero uznanie kwantyzacji wszystkich procesów naturalnych otworzyło nowe perspektywy dla takiego opisu. Uniwersalne energetyczne kwanty materialno-duchowe, analogia do baniek mydlanych, gdzie płyn mydlany (o stałej gęstości) jest zastąpiony energią, są prawdziwymi elementami budulcowymi naszego Wszechświata.

Tropopauza naszej atmosfery jest stałym dostawcą tej "energii życiowej" dla Ziemi od miliardów lat. Błyskawice, deszcz i śnieg są bezpośrednimi dostawcami tych bąbelków energii. Służą one jako "pożywienie" dla najmniejszych form życia (wiroidów itp.), które z kolei dostarczają energii wirusom i bakteriom. Bakterie regulują przepływ energii wszystkich wyżej rozwiniętych organizmów.

Pory roku są jednym z najbardziej oczywistych zjawisk w przyrodzie, które występują regularnie zgodnie z rytmem kosmicznego zegara. Ale także comiesięczne krwawienia dorosłych kobiet, czy powtarzające się "okresy aktywności" w życiu wszystkich istot ludzkich w odstępach 7 lat i 7 miesięcy (poziom 1 Hierarchii Kosmicznej), są świadkami osadzenia naszego życia w skali czasowej Hierarchii Kosmicznej Układu Słonecznego.

Oprócz Kosmicznej Hierarchii naszego Układu Słonecznego, kwantowe spektrum wszystkich możliwych kwantów materialno-duchowych w naszym obserwowalnym Wszechświecie jest drugim wielkim odkryciem Ujednoliconej Fizyki. Spektrum to można rozumieć jako naturalny porządek, "bibliotekę" możliwych stanów, zgodnie z którymi kwanty materialno-duchowe z różnych klas materiałów łączą się, tworząc obiekty materialne wokół nas i nas samych. Względna forma tego spektrum została pokazana graficznie w sekcji 2.1. Widzimy tam, że mikrofale (które działają bezpośrednio na nasze komórki nerwowe) mają swoje częstotliwości w zakresie MHz (około milion razy niższe niż typowa wartość dla uniwersalnych membran; por. Tabelę III). Co więcej, widzimy, że kwanty naszego mózgu (które tworzą zupełnie inny stan kwantów materialno-duchowych niż komórki nerwowe) są w bezpośredniej naturalnej "harmonii" z falami radiowymi. Wreszcie, nasze kwanty supermózgu (które są całkowicie nieznane w tradycyjnej nauce) odpowiadają niezwykle powolnym oscylacjom, trwającym minuty i godziny dla pojedynczej oscylacji. Te nowo odkryte stany kwantów materii i ducha w naszym fizycznym, materialnym i mentalnym (duchowym) świecie zmieniają nasze rozumienie umysłu i świadomości, i czynią z nich nowe centrum badań dla nauki eksperymentalnej w XXI wieku.

Ujednolicona Fizyka pokazała, że jedynym punktem wyjścia, który musimy zaakceptować jako rzeczywisty, zanim naukowo "odtworzymy" nasz Wszechświat, jest nasza Uniwersalna Jedynka Ujednoliconej Rodziny. Może ona zostać obdarzona Uniwersalną Kreatywnością, Uniwersalnym Potencjałem Twórczym, aby stworzyć Wszystko Inne w naszych (2+2) wymiarach Uniwersalnego Pola Kwantowego. Należy jednak jeszcze raz podkreślić, że w nowym paradygmacie Ujednoliconej Fizyki nie zakłada się, że jakiekolwiek Uniwersalne Pole Kwantowe istnieje od samego początku. Staje się ono rzeczywistością tylko poprzez dwie osie, które powstają bezpośrednio z Uniwersalnego Potencjału Twórczego. Jak już wyjaśniono, oś rozmiarów kwantowych definiuje uniwersalne kwanty wszystkich obiektów materialnych, podczas gdy czasowa oś zjawisk definiuje wszystkie możliwe zmiany tych obiektów materialnych. Z tego wywnioskowaliśmy, że dwuwymiarowa przestrzeń kwantowa (obszar) i dwuwymiarowy czas kwantowy (okres) są dwoma nierozłącznymi aspektami tworzenia Wszechświata w oparciu o kwantową kreatywność.

Jesteśmy teraz gotowi do zdefiniowania, w poniższej Tabeli IV, globalnej świadomości całej ludzkości i indywidualnej świadomości każdego z nas z osobna, jako dwóch trójek powszechnie używanych terminów ugrupowanych w nowy sposób. Te nowe definicje pozwalają nam precyzyjnie rozróżniać te pojęcia i używać ich w naukowo weryfikowalnym kontekście. W proponowanej terminologii dusza, ciało i umysł powinny być rozumiane jako indywidualne wyrażenia globalnych koncepcji kreatywności, materii i ducha.

Tabela IV. Ujednolicona definicja świadomości

Globalna świadomość

Indywi- dualna świadomość

Znaczenie pojęcia (Obiekt / Subiekt)

*

Kreatywność

Dusza

M: Uniwersalna Jedynka; UF: Uniwersalny Potencjał Kreatywny; Q; potencjalne rozciągnięcie (kreacja) kwantu we Wszechświecie;