Test wiary E-Book

Krzysztof Lip

• Herausgeber: e-bookowo.pl
• Kategorie: Gesellschafts- und Liebesromane
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2013

Beschreibung

Trzecia część trylogii opowiadającej o losach Gabriela Fortisa, wybrańca niebios, który stara się pomagać ludziom w ich codziennych problemach i trudnych decyzjach.Na Ziemi wszystko zaczyna podążać w złym kierunku. Ludzie zapominają o tym co ważne i przejmują się tylko własnym, często zgubnym interesem. Nie zdają sobie sprawy jak bardzo prowadzi ich to do zguby. Na domiar złego Gabriel dowiaduje się o ciężkich przeżyciach Kasi, która nękana przez wybrańców piekieł wraca zdruzgotana do rodzinnego domu. Postanawia porzucić wszystkie narzucone mu zadania wybrańca, by poświęcić się tylko i wyłącznie swojej ukochanej.Wtedy w różnych zakątkach świata objawia się młodym księżom prorok. Zapowiada on nadchodzący koniec świata i prosi ich, by nakłonili wszystkich ludzi do poprawy swojego życia i przygotowania się do sądu ostatecznego. Ludzie ufają im bezgranicznie. Porzucają swoje dotychczasowe życie i wspólnie przygotowują się na nadchodzący koniec.Na świecie zaczyna dominować dobro, ale jedna sprawa martwi całe niebiosa – ów prorok nie jest ich wysłańcem.

Leseprobe

Test wiary

Krzysztof Lip

© Copyright by Krzysztof Lip & e-bookowo

Projekt okładki: Krzysztof Lip

© copyright by wydawnictwo e-bookowo 2013

ISBN 978-83-7859-156-6

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione

Wydanie I 2013

Konwersja do epub A3M Agencja Internetowa

Specjalne podziękowanie

za pomoc przy ukończeniu trylogii

dla mojego brata

Prolog

Tej nocy nikt nie został w domu. Wszyscy mieszkańcy stutysięcznego miasta zebrali się na rynku. Nikomu nie przeszkadzał rzęsiście padający deszcz. Ulewa w tym momencie była dla wszystkich najmniejszym problemem. Stali blisko siebie, wraz ze swoimi rodzinami i znajomymi. Były tam zarówno dzieci jak i dorośli. Jedni trzymali się za ręce, inni tulili się do siebie. Każdy przeżywał to na swój sposób. Jednak nikt nie odważył się przerwać panującej tej nocy ciszy.

Gabriel w towarzystwie swojej niebiańskiej rodziny siedział na balkonie jednego z budynków i w milczeniu obserwował tłum. Swój wzrok miał skierowany tylko na jedną osobę. Kobietę stojącą na uboczu i chowającą się pod parasolem. Obserwowała ona wraz z zebranymi wskazówki ogromnego zegara, który na ratuszu odliczał ostatnie minuty do północy. Ostatnie minuty kończącego się dnia, a zarazem ostatnie minuty ich... życia.

1. Czasy się zmieniły

W małym pokoju hotelowym Gabriel Fortis siedzi wygodnie w fotelu i obserwuje młodego chłopaka stojącego przy oknie. Spogląda on na ulicę i nerwowo obgryza paznokcie. Czeka na kogoś lub na coś, ale wygląda na to jakby w duchu modlił się o to, by nikt się nie pojawił. Na drugim końcu pokoju siedzi wybraniec piekieł i przygląda się z ironicznym uśmieszkiem chłopakowi czekając na to, co ma nastąpić.

– W końcu to zrobi, zobaczysz – powiedział widząc jego zachowanie.

– Nie zrobi.

Chłopak nie mogąc się już doczekać odszedł od okna i ruszył w kierunku drzwi wyjściowych. Stanął przed nimi i przez dłuższą chwilę nie ruszał się z miejsca. W jego głowie odbywała się zacięta walka myśli. Walczył ze sobą chcąc zrobić, coś na przekór swojemu sumieniu. Obaj wybrańcy stwarzali pozory pełnego przekonania o swoim zwycięstwie, ale tak na naprawdę żaden z nich nie był przekonany co do kolejnego ruchu chłopaka.

– Otwórz w końcu te drzwi i zrób to – namawiał go już lekko zniecierpliwiony wybraniec piekieł. – Wiem, że tego chcesz.

Po chwili chłopak ruszył zdecydowanym krokiem w kierunku łóżka, pod którym trzymał swoją dużą, czarną torbę podróżną. Położył ją na starannie usłaną pościel i otworzył ukazując światu jej zawartość.

– Tak – cieszył się wybraniec. – To jest twoja chwila.

Chłopak wyciągnął karabin i szybkim ruchem go odbezpieczył. Oglądał go podziwiając każdy najmniejszy element. Delikatnie pogłaskał go po lufie, a następnie powąchał, zachwycając się zapachem, jaki wydaje to cudo. Wstał i tuląc go w ramionach znów zerknął przez okno. Spoglądał na bank stojący naprzeciwko i wyraźnie nabierał ochoty do działania.