Hippie-Härz E-Book

Roland Zoss

• Herausgeber: Books on Demand
• Kategorie: Gesellschafts- und Liebesromane
• Sprache: Deutsch
• Veröffentlichungsjahr: 2021

Seitenzahl: 352

Beschreibung

Ein 25jähriger Musiker reist 1976 von San Francisco nach Rio. Er nimmt dich mit zu seinem Auftritt im legendären Troubadour in Hollywood, auf der Suche nach dem Spirit der Mayas in den Dschungel von Guatemala. Und weiter nach Brasilien auf der abenteuerlichen Flucht vor den Militärs. Hippie-Härz ist eine Hymne ans Unterwegssein, ein aussergewöhnlich feinfühliges Porträt der Seventies. Gewürzt mit Sex, Drugs und Rock n Roll. 9 ½ Stunden in epischen Bildern erzählt von einem, der hautnah dabei war. Der Roadmovie schlägt eine Brücke zwischen Poesie und Musik. Im Hörbuch werden die 12 Kapitel Flower Power umrahmt von Gitarrensounds und Liedern von Roland Zoss. Es liest der Autor persönlich in Berndeutsch, einer der ausdrucksvollsten Mundarten im alemannischen Raum. Im Buch führt ein QR-Code zur Musikplaylist auf Spotify.

Leseprobe

Kapitel

1 Walk on the wild Side | Die nöji Wält

2 Sound of Silence | Los Angeles

3 Going to San Francisco | Westcoast

4 Lucy in the Sky with Diamonds|Berkeley

5 On the Road again | Südkalifornie

6 On the Border | Nordmexiko

7 Child of the Universe | Zentralmexiko

8 Conquistador | Südmexiko

9 Stairway to Heaven | Guatemala

10 Tin Soldier | El Salvador

11 Samba pa ti | Brasilie

12 Girl from Ipanema | Corcovado

12 Kapitelsongs | Spotify-Playlist

Like a bird on a wire

like a drunk in a midnight choir

I have tried in my way to be free…

Leonard Cohen

1 Walk on the wild side | Die nöji Wält

Es isch lang här. Ds Läbe het no nid so nes Gwicht gha, denn. Fädereliecht sy d Momänte verbygschwäbt. U der Micha isch eifach nume glücklech gsi, wo d Sunne dür ds Kabinefänschter het ynegschune u sy Arm berüehrt.

D Aazeig Fasten seat belts isch abglöscht. Dusse vor em Kabinefänschter sy d Alpe verbyzoge: E Herde vo wysse Bärgspitze, sit Hunderte vo Jahr ghüetet u gmulche vo re güetige Hand.

No het sech der Schnee uf de Gipfle obe gha. Hie het e See us em Dunscht glüüsslet, dert het sech e Gletscherzunge töif ids Tal abe gschläcket. I nes Land voll Hüser u Stedt mit em ne Spinnhuppele-Netz vo Strasse. Alles isch düür gsi. Sit Monete het Europa nach Luft gschnappet.

Ke Gutsch Räge! Ds Gwächs am Verdore. D Matte stoubtroche. E Summer wis ne no nie het ggäh. I de Ställ het ds Veh brüelet. Im Wald hei d Tanne knirschet vor Durscht.

U d Hüehner, die sy ungschlachtet verräblet. Uf de Fernsehkanäl het me vo re “Jahrhundert-Dürri“ gredt. Me het Klimaszenarie entworfe, het Statistike vergliche. Und wül d Ökonome und d Ökologe uneins sy gsi, sy d Politiker am runde Tisch zämegsässe u hei sech d Meinig gseit: «Ds Klima geit der Bach ab, wäge der kapitalistische Wirtschaft!» hei es paar Linggi gseit. «Das isch alls nume e dummi Angschtmacherei!» hei die Bürgerleche zrügggäh, u de Lingge d Chuttle putzt. Und e schreege, grüene Vogel het uf ds T-Shirt gschribe: D Mueter Ärde chunnt i d Wächseljahr!

U während d Parlamentarier im Bundeshuus obe wunderbar zäme gstürmt hei, isch ds gwöhnleche Volk i d Aare ga schwümme. Die isch so warm gsi wi no nie.

Über 20 Grad. U der Himu über Europa blau wi no nie.

Über ds Wätter het me ja scho ging gärn gredt. Meischtens eifach für nes Gspräch aazfah, und über die nöischti Schybe vom Polo Hofer z schnure, oder über ne Ufstand vo de Schwarze z Südafrika. Aber unger üs gseit: Em Wätter isch das schysseglych gsi. Und eigetlech het o niemer chönne wüsse wis würd wytergah mit em Wätter, denn im Summer 76.

Der Micha het ar Suurstoffdüse gschrübelet. Ds Zytgfüehl isch verloreggange. Minute sy zu Stunde worde.

Wünsch hei sech i Wulche verwandlet u sech afa uftürme wyt usse über em Atlantik. Und de hets afa dunkle. Ds Flugi isch mit sibehundert Sache dür e Himu düüset uf das Los Angeles zue. Und e Stimm seit: «Wettsch en Öpfu, Micha?»

Sy Blick isch vo der Frucht i ihrer Hand über en Arm gwanderet. Ufe zum Gsicht und i die romanische Ougsbraue, die bruune Chilchefänschter-Ouge. No schön.

Zum chli drinne Verwyle. ‘S het öppis fasch Klassischs.

So wi ds Orgelekonzärt vom Messiaen im Münschter.

Denn, wo mer is hei lehre kenne und ig ha wi ne Löu ging der Chopf zue re müsse drääje. Luege, u no einisch luege. Aber ds Verrecktischte isch gsi, wi si mi nach em Konzärt eifach so het hinger uf ds Velo-Solex packt u heigfahre. Als wett si säge: Du ghörsch jitz mir!

Wo der Käptn der Crew d Aasag zur Landig düregit, het er ihri Hand gno u feschtgha, bis ds Flugzüüg der Bode het berüehrt. Alls het gchlatschet und d Maschine isch usgröllelet. Hallo Amerika! Erwartet üs ds Glück hie, oder müesse mers no ga sueche?

D Müedi het se dür ne länge Korridor düre zoge. De stöh si im Halbschlaf i der Schlange vor em IMMIGRATION OFFICE.

Wow, isch das e lässige Siech, dänkt der Micha, won er uf e Typ mit em länge fuchsrote Zopf zuestüüret. Der Zöllner bletteret zimli lang dür ne Broschüre über d Yfuehr vo exotische Pflanze. De trennt er mit em Fingernagel der Chopf vom Edelwyss ab. Das Blüemli, wo der Micha grundehrlech wi ne rächte Eidgenoss deklariert het. U de, was jitz?

Der Micha, mit em Wurzelstumpf ir Hand, steit da wi ne gchläpften Aff u seit sech: “Gopferdeli, das Gschänk für e Cou-cousin chasch äuä vergässe!“ Aber der Zollbeamt mit em länge fuchsrote Zopf zuckt nume mit de Schultere: «That’s the law, I’m sorry man!»

Am halbi Sächsi p.m. hei sech d Julia u der Micha i d Arme vo mene Paul und ere Christine gstürzt. Potztonner, mou, das het guet tah Bekannti z ha. Also, me kennt sech ja zwar nume vom ne Schy-Wykeend i den Alpe, aber chlopfet sech wi blöd uf d Schultere. Das macht me, wül me de outomatisch ds Gfüehl überchunnt, me sygi Fründe. Und öpper kenne i re frömde Stadt isch ging guet. Bsungers a so mene speedige Ort wi Los Angeles, wo du gspürsch, dass ds Aabetüür uf di wartet. Hie geit alls wahnsinnig schnäll, hie chürzt me alls ab. Hie wärde Fuessgänger vo Cops kontrolliert, statt vo Polizischte.

Und Los Angeles heisst eifach churz u bündig L.A. Und we du vo Bümpliz chunnsch, füehlsch di o grad echli elei hie.

Aber als Bärner bisch ja sowiso gärn chli hingerdry. Läck Bobby da muesch ufpasse, dass nüüt a dir lasch la verby gah! Wül L.A. – das darfsch mer gloube – isch e Moloch, es Monschter vo re Stadt. Es brüetet unger ere Glogge vo Smog die nächschti Generation vo Filmstars u Filmstärnli uus. Hollywood isch ds Härz, wo alls voraa trybt.

En unghüüre Ort, wo Tröim und Albtröim wahr wärde.

Und Amerika es Land, wo alli willkomme heisst, ömu denn im Summer 76.

Aber föh mer mal vo vore aa, wo d Julia und der Micha i ihrne wyte Flatterhose sy i Jeep gstige und us em Flughafe gfahre. Use i di nöji Wält. Ganzi sächs Fahrbahne hei nid glängt, für dä gigantisch Füraabeverchehr z bändige.

Ds Outoradio het That’s the way i like it gspilt u düreggäh, me sölli d Fänschter zuetue wägem Smog. Bim Schnuufe het me zwar nid vil gmerkt. D Schynwärferli hei eim eifach chli brönnt, vom vile Luege dür Downtown Hollywood, verby a de Neonfüür u de Reklameschilder.

Uf ere Tafele über em Freeway steit TUJUNGA. Hie stüüret der Paul der Charre vo der Houptverchehrs-Achs wägg. Strasse, Ample, Outo sy uf ds Mal verschwunde.

Und si chöme a ne Ort, genau wi im Wilde Weschte. Roti Ärde und es Blockhuus mit ere Veranda us Eicheholz, samt em ne ächte Stinktier ungerdra. Rings um ds Huus ume hets vil Grüen: Thujaböim, Stächpalme, Eukalyptus.

Im Zimmer e Matraze, es Moskitonetz und e Baseballschleger ar Wand. Si schiesse Huet, Ruckseck u Turnschueh i Egge. No ne Schluck Coggi, de löh si sech uf ds Näscht la gheie. I ne töife Schlaf. Irgendwo im Nirgendwo deheim, i re troumlose Transitzone zwüsche Europa und Amerika.

***

Breakfast in Amerika het mit früsch gmachtem Brot und em ne fründleche Small Talk aagfange. Musiker Mike und Chemiker Paul heis chönne mitenand. Die zwe hei ihres Latinisch füregno und über d Ilex aquifolium gschnuret, wo i de Hügle vo Hollywood wachst. Und über d Toxicodendron radicans, e Pflanze, wo brönnt wi ne Cheib, we du i me ne Gebüsch schnäll es Gschäft wettsch verrichte.

Der Micha het gstuunet, wi easy er het vo Bärndütsch uf Änglisch chönne switche, dank de “Rolling Stones“. Er het vo sym grosse Troum verzellt, vom Durchbruch als Songwriter, vo Gigs a der Weschtküschte. Bob Dylan, yeah, Neil Young, oh yeah und Carlos Santana, magic music! D Julia het der Christine grad ds ofewarme Brot über e Tisch ggäh, wo der Micha scho uf em Rügge vom ne Elefant dür Indie reiset. Nach em ne Zytli seit si: «Eigetlech geits mi ja nüüt aa, Mich. Aber du hesch ja mega Plän! – I bi froh, weis i nid, was alles uf mi zuechunnt! Nime lieber Tag für Tag. Tue ds Läbe nöi büschele. U loslah, was nümme stimmt, versteisch!?»

D Christine verteilt Toblerone-Drüegg und schmunzlet: «Peace and Love, and some chocolate?» Der Micha fahrt sech nachdänklech über e Bart: Hey, werum bringes d Froue eigetlech immer so uf e Punkt, im Zwüschemönschleche? U mir Manne, mir arme Cheibe müesse Negel yschlah für üs guet z füehle. Schaffe, schaffe, Hüsli boue! Das chas ja o nid sy!?

Er ghört d Julia rede: «Bi däm Theater mach i nümme mit. Me sötti, me müessti. Nei, der ‘Sötti’ u der ‘Müessti’ sy gstorbe für mi. Wott mi ganz nach em innere Rhythmus richte. Ganz Frou sy! Wägg vom Evangelische Brüederverein! Und use us em Mief vo de Bärner Patrizier!»

D Christine nickt yfrig. Der Paul, wo als begeischterete Alpinischt dür d Schwyzer Bärge gchlätteret isch, intressiert sech uf einisch für e Militärtornischter vom Micha.

Dä quadratisch Bitz Chuehut. Er fahrt versunke über ds Fäll. De drääit er sech zur Julia u seit i sym kuriose Chuderwälsch: «Well Julie, dy Mum and Dad, really old fashioned? Vintage! Kenne se scho ten years, holy shit!

Gäll, am Samsti hei si di gschickt zum piano teacher?

Yeah, and your Swiss schools: Vil know how, but little learning by doing – weni Sälbermache. I’m sorry, but your system is not enough fun!»

D Julia het sech ufgrichtet: «You are right, Paul!

Würklech. Clean sy. Pünktlech sy. Gueti Note hei bringe u ja kes Baby! My Dad het sech bi de Kollege müesse entschuldige, wenn er mal e Tag het frei gno! Verplanet u versicheret bis zur Pensionierig, copaletti! I wett nid i re Erschtklass-Klinik müesse stärbe i de Arme vo Apparate!

Nei merci!»

E Luftzug strycht dür ds Fänschter i ds Zimmer, blääit u drääit der Vorhang und blaset der Julia ds Füür us em Gsicht. Der Paul redt u redt. Mal mit em Micha, mal mit der Christine. Mal über d Musig, mal über hiking i de Sierras. Und d Julia gspürt, wi us dere Mischig vo Töibi u Müedi es früschs Gfüehl vom Buuch här ufstygt. Öppis wi Früehlig, öppis, wo der Körper uftuet u ne laht la chnoschpe. D Füess wärde zu Wurzle. D Arme wärde zu Escht. Us den Escht wachse Zweige. Und uf de Zweige sitzt e blaue Vogel u singt.

***

Willkomme im wyte, breite Nüüt. Im wyte Nüüt vor Mohave-Wüeschti. Ussert em Nass, wo im Bewässerigskanal zu sächs Millione Freaks uf Los Angeles fliesst, bewegt sech hie nüüt.

I der grosse Lääri stöh Joshua Trees u Saguaro-Kaktuss.

Alti verschtoubeti Chronlüüchterm, Aliens. No unheimlech. Was hie überläbt, das chratzet oder sticht oder chrooset zwüsche de Zäng. Und e Lappi ohni Wasser chönnt mit echli Päch im ne halbe Tag verdurschte.

Wi guet, dass der Pole weis, wi me sicher dür die grossi Lääri chunnt. Nei, das Death Valley laht kene la sy. Ds Todestal schickt di entweder i Himu oder i d Höll!

Der Micha hets uf einisch zrügg uf MALIBU beamet, zmitts ids pralle Läbe. A die Super-Mega-Party, wo se ne Kolleg vom Paul derzue het yglade.

4th of July – Happy Birthday America! E chalchwyssi Villa. Es SwimmingPool. En Alabaster-Löi, wo uf das farbige Völkli mit de Pony-Frisure und Rasta-Mähne luegt. Im Garte isch e Frässete losggange wi im alte Rom.

Tische voll Starfruit, Litschi, Kiwi, Avocados, Mango. So Züügs, wo der Micha no nie im Läbe het gseh, geschwyge de drybisse. Und drübery es ganzes Palett vo Marshmellows, Zuckerturte, Soft-Ice u süessem Schläckzüüg. Gross u Chly het das Gschmöis i sech yne gstopft.

E junge DJ leit uf: A-Ba-Ba-Ba, Ba-Babr-Änn… Und ume Pool ume rääkle sech Teenies zum Sound vo de “Beach Boys“. Ewig blond – u bruun wi Pralinée. Der Paul kurblet mit grosse fründleche Händ a der Glacemaschine u verteilt dä Kalorienektar. D Jule het sech e Frucht pflückt u i die erschti Mango vo ihrem Läbe bisse. Wow!, öppis wos denn no nid het ggäh im Migros z Bärn. Us em Fernseh singt’s u tanzt’s. Majorette i Miniröck zeige ihri Bei u schwinge ihri Glitzerstäb zur Militärparade.

Der Mich gamet am Ping-Pong-Tisch gäge ne Bode-Luft-Rageete-Ingenieure. Ping, pong, ping, ging schön hin u här. U zwüschedüre pong – e Blick zur Lolita mit de dunkle Haselnussouge.

U wär het all das organisiert? Ehrlech gseit het niemer gnau gwüsst, weles Chick jitz d Gastgäbere vo dere Party isch. U das sech ihri Alte hei i ds Chino verzoge, für em Nachwuchs chli Ruum zum Feschte z lah.

Offehärzig sy d Kiddies dür die wytlöifige Korridore gschwirrt, hei sech wi fleischfrässendi Pflanze am Erschtbeschte feschtgha. O der Micha wär um nes Haar umgarnet worde und vo re offehärzige Latina i die nächschti Bäsechammere gschleipft. Är, wo ersch einisch, vilecht zwöimal e Joint zwüsche de Lippe het gha, und vilecht wäg em ne verpasste letschte Tram mal zum ne One-Night-Stand im ne frömde Näscht isch glandet.

A der Party geits zue als chiem morn d Apokalypse. Es wird gkifft u gküsst, bis zum Umgheie. Uf em Höhepunkt vom grosse Gschläck hei sech de aber es paari uf em “Korridor vom guete Gschmack” verloffe. E ganz e Guete het zuedröhnt Tür u Topf verwächslet. Er isch im Schlafzimmer gstande, het der gälb Strahl gäge oval Spiegel im Schaft grichtet u grölet: «Can’t you hear me darling, SOS!»

***

Der Paul stüüret der Jeep wi ne Schlafwandler dür ds Death Valley. Die blutte Füess uf em Pedal, drääit er sech e Joint und streckt ne lässig gäge hingere zum Rücksitz.

D Julia het scho nes Beedie zwüsche de Lippe. Der Micha luegt mit der Wasserguttere im Gsicht de Easy Riders nache, wo uf schwäre Harleys dür ds Todestal donnere.

Us der Stoubwulche würblet’s Erinnerige. Schnipsle vor Vergangeheit: Tuuschbildli, Liebesbriefli. Der Motor sugt se y und pulverisiert se. Nume eis Fötzeli chunnt heil wider hinger us em Uspuff use. Druff suber notiert: 85'192 Franke 10 Rappe. Mässerscharf het sech die Ziffere em Micha i ds Gedächtnis ygritzt. Wül, so vil het er gchoschtet bis Sächzähni – crazy! Aber er wett’s nümm wüsse! De dänkt er de scho lieber a ds graue amtleche Couvert ir Hand vor chlyne Schwoscht. Si, wo grösser u frächer isch worde, dä Brief ufschrysst und usetrumpetet: «Bestande! Gratuliere Bruederhärz! I has ja gwüssst, du Obergschyde bisch dürecho!»

Mit em Eidgenössische Diplom isch si um e Stubetisch ume ghüpft u zrügg i ds Gängli, wo d Familie steit u lachet. D Maturität, das dünne Schyss-Diplömli, chuum 50 Gramm schwär, het em Micha d Tür zur Uni uftah.

Aber alli die mathematische Glychige, die usgschrissne Wurzle, die chemische Formle hesch zersch mal müesse chopfe. I Gring moschte. Büffle bis zum Umgheie, ehrgyzig sy wi nüüt. U speeter als Germanistik-Studänt Semeschter um Semeschter ynedrücke.

U während deheime eine syni beschte Jahr verbratet über dicke Büecher, het sech i de Tanzschüppe z Bärn e ganzi Generation em Rock ‘n’ Roll häreggäh! Aber alles isch relativ, het scho der Einstein gwüsst. Är, wo z Bärn über ds Läbe sinniert het und syni geniale Theorie usbrüetet.

U was sy scho so drü Jährli uf nes ganzes Läbe? D Grannechifere i der Sierra, die schafft’s uf viertuusig Jährli! – Nenei, ds Abitur het mi vom Dumm-Sy erlöst. Aber dä Chrampf hets bruucht. Wül Wüsse isch Macht, u Wüsse macht frei! U jitze bin i frei. On the road. Cha mache, was mer passt!

Ds Outofänschter tschäderet. Graugrüeni Höger styge us em Dunscht. Nach zwe drei Schlängger het d Schotterpischte zmitts i der Sierra ufghört. Uf ere Passhöchi am ne Waldrand isch der Jeep parkiert worde. Si hei ihres Bagaasch usglade, ufbugglet u sy z Fuess wyter. Dünn u stoubtroche isch d Luft gsi. U plötzlech isch’s em Micha gschmuech worde, und es het ne gchrümmt. Der Paul typpet seeleruehig uf d Höhekurve i der Charte u schüttlet der Chopf: «Cottonwod Lakes. Just ninethousand feet high. Should be no problem for a Swiss guy!»

Aber ‘s het alls nüüt gnützt. D Zält sy no nid ufgstellt gsi, da chotzet der Micha scho a ne Fuchsschwanz-Föhre. Mit de Häng uf em Buuch. Es het ne so richtig düreghudlet, während die andere chli hilflos vo eim Bei uf ds andere gstande si. Wo sys Hirni wider normal schaffet, dänkt’s ihm: Wele hingerletscht Tubel isch eigetlech uf d Idee cho, nach chuum ere Wuche i de Staate mit zwänzg Kilo am Buggel i d Sierras ufe zstyge?

Am ne Bärgsee stelle si ds Gepäck ab. Im Wasser spiegle sech d Buggelchifere. D Sunnestrahle blitze über ds Wasser. O d Ouge vom Paul blitze, so wie d Karabinerhäägge a sym Buuch. Er isch so öppis vo zwäg! E John Muir-Fan und en ächti Wandersou. Sportlech ungerwägs am Bärg.

Mit der Christine diskutiert er, weli Felswand si dasmal wei mache. Es geit nid lang u de hei si sech vo Micha und Julia verabschiedet; hei sech quasi i nes Drü-Tages-Tüürli abgseilet.

De Swiss guys isch das rächt. Wül, düreschnuufe isch aagseit. Abefahre. Aacho i dere andere Wält. Usen us de Schueh, a die früschi Luft mit de Chäspedal! Ärdnussbutter-Schnitte stryche. Rägeboge-Forälle beobachte. Maa u Frou sy. U we de d Sunne über der Sierra sinkt, föh d Kojote unheimlech afa hüüle. U du gspürsch d Wildnis bis abe id Zääje.

D Julia isch ganz us em Hüsli u schwärmt vo der Fyschteri: «Ou, win i d Nacht gärn ha! We d Ouge hinger d Sache gseh. Und alls isch uufridlech!»

Si het es Lied afa singe, wo si mal im Semer ir Musig hei düregno. Es isch eso vo Härze cho, dass der Micha het müesse mitmache.

Wül sech d Julia u der Mich meischtens nume am Wuchenändi hei gseh, mal für i ds Theater z gah oder uf ne Waldspaziergang, hei si ds Zäme-Sy zersch no müesse lehre. D Eltere vor Julia hätte’s ja nie erloubt, dass er bi ihre hätt pfuuset. U hie hei si uf ds Mal alli Zyt vor Wält fürenand.

Zum Glück isch der Mich i syre Familie vo linggs u rächts vo nere Schwoscht flankiert gsi. So het er chli gwüsst, wi Froue tygge. Wül ir Giele-Sek hets äbe nume Giele gha. U d Froue sy einzig als unbekannts Wäse oder als e dumme Witz es Thema gsi.

Hie ir Sierra, das merkt der Micha subito, gilt’s irgendwie ärnscht zwüsche Maa u Frou. O wes vordergründig ganz unverbindlech derhärchunnt, fasch wi nes Training im Maa-u-Frou-Sy. Es Gspüre, es Luege, es Rede, wi me so ne Fründschaft so cha pflege. Blöd tue ghört natürlech o derzue. Also sy si i den Ungerhose um e See ume gsecklet. Hei sech Büschle vo nassem Seetang aagschosse. Hei sech im Sand tröölet u sech de füdleblutt ar chnuschprige Bärgluft la dürelüfte.

D Julia isch fasch echli high gsi vo der Höheluft. Si schwäbt am Ufer na wi ne Fee. U d Libelle schwäbe re hingernache als azurblaui Zouberstäb.

Alles isch liecht. Alles isch früsch u fridlech. Eifach grossi Natur. U drum hei si ne äuä o no nid erwartet. Aber plötzlech steit er im Zält u het se am Füdle: der erscht Krach.

«Es isch ja cool, Jule, dass du uf der Gitare spilsch. Aber du hättsch se chönne i Schatte stelle!» Päng, dä Vorwurf sitzt! Si het übere uf d Syte gluegt: «Sorry Mich, I ha äbe nid dra dänkt!»

«I wett eifach nid, dass du my Gitare nimmsch, ohni vorhär z frage, bitte! Si isch mer wichtig, und i nüele ja o nid i dyne Sache ume!»

Dä Satz preicht se wi ne Wasche: «Geits no Mich!? Was isch los? Wäg em ne Rissli im Holz so nes Theater ga mache!? Ich has ja nid äxtra gmacht! Du bisch, gopf, so ne Prediger, eso ne Tüpflischysser!»

Und de het si losghüület, bis er der Arm um se leit. Si gruppe näbenenang. Mache ke Muggs vor luter Angscht, es faltschs Wort, e faltschi Bewegig chönnt hundert Jahr Einsamkeit uslöse! Samt em tägleche Gang zum Briefchaschte. Em tägleche Hoffe uf nes Telefon oder e Brief.

Der Micha isch verstummt. D Julia zieht ne us em Zält: «Chumm, dusse schynt der Mond!»

Vom ne Felse uus luege si uf e See. Er het d Häng hinger i d Jeans gsteckt. Si het der Arm um ne gleit.

Es Tier raschlet dür ds Loub. E Brise härfelet ds Gras.

Gloggeblueme u Winde wiege sech im Takt mit de schwarze Schärischnitte vo Föhre. D Grille gygele wi lätz e romanteschi Sinfonie. U si zwöi hocke da, zmitts drin i dere gwaltige Partitur, i däm Universum vo Musig u warte, dass der Chummer vergeit.

2 Sound of Silence | Los Angeles

Der Christine ihres Fordmobil tuckeret dür ds Verchehrsmeer vo Los Angeles über e Santa Monica Boulevard. Der Micha zellt die vierstellige Strassenummere:

6174 Bank of America

6772 Samuel Goldwyn Studios

7456 Animal Farm. E Gäng vo Latinos mit farbige Stirnbänder im Aaberot vo den Ample.

8453 French Collection Clothes

9206 Yellow Submarine

9615 Death in Venice

9801 TROUBADOUR

Ändlech! Er lüpft d Gitare vom Rücksitz, nimmt der Huet u git der Christine e Muntsch uf e Hals.

Echli Ehrfurcht gspürt er scho, won er d Falle vo der täferete Holztüre abe drückt. D Joni Mitchell u der Bob Dylan hei hie gspilt. Ihri Poster hange no a der Wand näbem Notizzedel: “Monday musicians may apply at 8 p.m.

in the office!“

Es paar Stägetritte speeter ertönt em Micha sy Song us em erschte Stock. Ds Fänschter isch halb offe. Er spilt voll konzentriert, begleitet vom Strasseverchehr:

Ja, i gspüre d Zyt isch da

won i mues my Stadt verlah

ga luege win es dert usgseht

wo me ganz anders tuet u redt

u won es no ne Platz für Tröimer het

i gah nach Amerika

Ja, i gspüre d Zyt isch da

Won i myni Fründe mues verlah

Wül i ehrlech, ohni z hüchle

wett der Muet ha andri z strychle

und die alte Ängst verschüche

won üs nümm löh läbe lah

We d Sunne höch am Himu steit u der Schnee vo de Chnoschpe gheit de chumen i wider hei,

de wott i uf di warte z Bärn im Rosegarte

Ja, i gspüre d Zyt isch da

wo men eifach zur Wält sött stah,

zu dere wo men i sech inne trei

zu dere wo me druffe steit

das mer ändlech, wis isch gseit

d Ärde chöi zu Heimat ha

We d Sunne höch am Himu steit

u der Schnee vo de Chnoschpe gheit

de chumen i wider hei

de wott i uf di warte, z Bärn im Rosegarte

Sys Lied chunnt im lenger vor als der ganz Santa Monica Boulevard. Chli närvös stellt er d Gitare ab u wartet uf ds Urteil: «So nice, come and play next monday!»

Er hätt chönne usejuble, em Promoter i d Arme satze.

Duss im Gang, da stöh sech es Dotze Musiker d Bei i Buuch u warte uf ihri Chance. Und är, der unbekannt Swiss german songwriter, überchunnt se. Das isch eifach obenuse!

Im Taxi laht er sech i Fonds la plumpse. Wow, i has gschafft! Scho redt er ufdrääit i Radiomikrofon, lachet i Fotoblitze u fueteret tonnewys Soft-Ice. Ds Rolling Stone-Magazin bringt es Porträt von ihm uf Syte 9.

Wow, nie meh als Troubadour dür e dütsch Winter trämpe uf der Suechi nach Konzärt u Produzänte. Nie meh mit der Gitare a verschneite Outobahn-Uffahrte stah mit Schneewälm bis a d Chnöi. Zwar het sy türkisch Schaffällmantel gäbig gheizt. Aber Dütschland isch scho ging e chalti Sach gsi. Und wär weis, öb e Martin-Gitare ir Goffere überhoupt Minusgrad mah verlyde?

Es wääjt Schneeflocke derhär. Er zieht der schwarz Filzhuet töifer i ds Gsicht u streckt der Duume use. Irgendwenn haltet immer eine. Vom ne Merz stygsch de um i ne Döschwo. D Wält steit dir offe. Jedi Fahrt e nöji Erfahrig, es nöis Aabetüür. Angers der Gruch vom Polschter, ds Grüüsch vom Motor. Je nach Typ verwandlet sech ou der Micha. Mal ploderet er wi ne VW-Motor; de luegt er stumm wi der Tod i d Schneeflocke, wo uf d Windschutz-Schybe vom Mercedes zueschiesse u vo de Schybewü-scher wäggdrückt wärde.

Der Wäg isch ds Zil, u süsch nüüt! Wach blybe. Parat sy für ds nächschte Rendez-vous. Und im richtige Momänt so Sätzli parat ha, wo de Sekretärinne am Empfang tüe imponiere. Wül, ohni z charmiere oder mal eini z chlepfe, chunnsch nid wyter. Wirsch nid yneglah i die oberschti Etage vo der CBS oder der DEUTSCHEN GRAMMOPHON; i Olymp vo der Musig, zu de Zuehälter vo der Hitparade, de Gschäftsherre vom Klang. Dert, wo jedi Minute koschtbar isch. Dert, wo me vo “Produkt“ redt u vom ne “Stimm-Widererkennigs-Wärt“. Und we de Schwein hesch, de nimmt sech en A&R Manager sogar Zyt pärsönlech dys Demoband aazlose. Zwüsche em ne Telefon mit em Herbert Grönemeyer und em ne Griff i d Pralinéschachtle vom Udo Lindenberg. Und einisch pro Jahr wird e Star gmacht. So louft das Gschäft!

Wo ds Taxi gäge Tujunga abbiegt, isch der Micha sicher, dass er sech vo jitz a Taxi und Hotel cha leischte. Dass er sech nie meh wird i schlächt gheizte Künschtlerbude müesse d Nacht um d Ohre schlah. Da es nätts Radiointerview, dert e müedi Mark i Huet vom Strassemusiker.

En Umarmig, wo für nes paar Tag wermt. Er het gspürt: Mit em Uftritt im Troubadour isch e nöji Tür ufggange. E Stärn am Himu treit sy Name. A star is born!

***

Am ne Namittag vo dere Superwuche sy si z Viert dür d Stadt gmotoret. Über e Boulevard of broken dreams use zum Amphitheater. Es het nach Räge gschmöckt u der Silver tongued devil het uf sech la warte. E müedi Stund lang hei sech d Fans mit Popcorn müesse tröschte. Drütuusig Füdle, wo i den orange Schalesitze hin u här rangge, bis der Kris Kristofferson ändlech uf der Bühni steit. Aber wie? Verlade, verkokst oder süsch irgendwie bsoffe?

Mit Müeh u Not het er sech am Mikrofonständer fescht, singt u schimpft uf sys Publikum abe. Vier Country-Musiker hei ihm über ne Stund lang Rüggedeckig ggäh, däm alte Desperado, wo sys letschte Pulver verschiesst.

Es isch gsi, als wett er so schnäll wi müglech wider gah.

Am beschte no grad on stage sy Mythos zerstöre. Spaneschi Stimme peitsche ne nomal a ds Mikrofon füre, es schwankends Idol in Schwarz. De isch der Ofe uus gsi.

Mit em ne: «Jesus Lord help me!» isch er dervogstoglet.

Der Speaker het die nächschti Veranstaltig aagseit u Roadies hei d Lutsprächertürm vo der Bühni gschobe.

Bim Usgang het sech der Micha nomal umdrääit nach sym Idol. D Ouge hei d Sitzreihe abgsuecht, als hätte si dert obe öppis ganz Koschtbars la lige.

E Frou im ne Jeans-Chleid isch mueterseele-eleini i de orange Schalesitze gsässe. D Träne u ds Make-up sy re über d Backe gloffe. Der Micha het ere zuegluegt. Und öppis het sech in ihm inne zämezoge wi ne Pfuuscht. ‘S isch gsi, als würd die Frömdi d Träne vor Enttüüschig ou für ihn gränne.

***

Irgendeinisch isch ihri Zyt ds Tujunga düre gsi. Ds Adiö isch churz u heftig. Der Paul drückt ne zwöi Büecher i d Hand: Der Julia ds Tagebuech vor Anaïs Nin, und em Micha The Teachings of Don Juan vom Carlos Castañeda.

Unger der Umschlagsklappe steckt es wysses Briefli. Der Chemiker schmunzlet: «You two are lovely people! Take that stuff and enjoy yor love!»

D Julia mit ere safrangälbe Blüete im Haar gseht es bitzeli nach Hawaii uus, wo si i 56-er Bus ystyge. U der Micha i de wysse Flatterhose u der Gitare wi ne Strassemusiker.

Wo d Türe zueflappet, isch es aber verby gsi mit Flower power u Härzlechkeit. Totestilli herrscht. U d Passagiere mit Gsichter us Pappmachée wi Schiessbudefigure ar Chilbi, warte druuf, dass se öpper tüpft und si chöi hingerabe kyppe.

Nach 90 Minute Fahrt verby a Muure voll Graffiti und Yschusslöcher sy o d Jule und der Mich still worde. Ou si hei dä Mix vo Gwalt u Glychgültigkeit inhaliert. Der Metallgruch vor re Stadt mit meh Waffe als Mönsche.

Der Julia isch es z Muet, als schwäbi si i re riisige Seifeblaatere, treit vo de Stimme vo Simon & Garfunkel.

Fools said I, you do not know, silence like a cancer grows, take my arms that I might reach you…

Der Mich het sech chuum möge bsinne a Unggle vo Amerika. Nume, dass der Fritz Iseli ging knallegi Socke het treit. U dass er de Ching jedesmal e Dollarnote het mitbracht. Er isch gloubs wäge der Rekruteschuel uf Amerika gflüchtet. Änet em grosse Teich het er plötzlech Fritz Eisele gheisse und e Hanna Appelmann ghürate.

Zäme hei si de USA zwe Sühn gschänkt. Der eint, der Don Eisele, het für d NASA d Apollo 7 Chapsle teschtet, bevor si de zum Mond düüset isch. Der anger, der Fred Eisele, verchouft im Vergnüegigspark Knotts Berry Farm Hot Dogs.

Er het mit Frou u Hund in BUENA PARK gwohnt und isch der Cou-cousin vom Micha gsi. Äbe dä, wo ds Edelwyss hät sölle übercho, wo der Typ mit em fuchsrote Zopf am Zoll im ne Hand-Streich het gchöpft.

Wo d Türe ufgeit, stöh sech vier ungloublech frömdi Verwandti vis-à-vis. Martha u Fred – Julia u Micha. Die einte tüechtegi US-Bürger um die Füfzgi mit Wohlstandsspäck um d Hüft und em ne Chow-Chow zwüsche de Füess. Die andere, zwöi Gwungerching us em Swiss fairyland uf der Wanderschaft dür d Wält. Und en uralte Familie-Instinkt seit de Eiseles: “Schützet ihri Seele vor em Bob Dylan, vor em Randy Newman, vor de Crisps u de Bloods und all de strube Gangs vo L.A.“

Also sy Hänsel und Gretel schnuerstracks i nes rosarots Zimmer gsteckt worde u liebevoll gmäschtet. Dür ds Schiebfänschter ghört me ds Ggöiss us em Vergnüegigspark Knotts Berry Farm; ds Ghorn vo re Ysebahn; ds Rassle vo der Wells-Fargo-Gutsche. Und derzue der Urschrei vo de Adrenalin-Junkies, wo sech vom 100-Meter-Sprungturm löh la gheie.

Fründ Micha schwingt sech im Garte i d Hollywoodgondle u tröimt… hin u här, u hin u här.

E Mississippi-Steamer fahrt ne vo eire Station vo syre Wälttournee zur nächschte. Der Mike® isch es Marggezeiche, en umjublete Star. Bekannter als d Beatles. A der Schiffländti füdele Modi i Miniröckli. Es Limousine-Taxi fahrt ne hei i ds Hilton. Me kennt ne trotz der dunkle Brülle. Me himmlet ne aa, me schiesst ihm roti Rose zue.

U die scherfschte Bodyguards hei ne beschützt. U glych hei immer wider es Groupie der Wäg zu syre Suite gfunde. Der Mich het vil z tüe gha und hets aapackt.

Rüggligse im Swimming Pool, gniesst er das Dolce Vita, bächeret Gin Tonics u Caipirinhas u isch derby fasch versoffe vor Glück. Won er einisch wider uftoucht, steit e Medizinmaa vo de Sioux vor ihm. Dä wüscht sech d Fingere am Schurz ab… und isch der Fred, wo zum Ässe rüeft.

Bi de Eisele’s wird bättet bis uf d Zahnwurzle. De verteilt d Martha der Cheddar Cheese, d Gonfi, ds Brot und der Anke us der Buttertube. U der Fred wird plötzlech überaktiv, schrysst e Schublade nach der andere uuf, bis er gfunde het, was er suecht: E Kassette mit em Grosvatter, wo Bärner Witze vom Dällebach Kari verzellt: «Da sy die zwe uf em Göppu i eim Gümu d Stybere abe gcheibet.

Und der Käru het em Tschugger zuepäägget, er heigi gopfridstutz nümm Platz hingerdruff!»

Dusse isch en eggige Schatte hinger em vergitterete Chuchifänschter hin u här ggange: Der Nachbar het der Rase gmääit. Der Fred het sältsam, fasch verbisse vor sech häre gchöiet, wo der Grandpa i der Kassette scho lengschtens het Rueh ggäh. E glungige, späckige Glanz zieht über sys Gsicht. U d Martha git ds Wyssbrot ume mit zittrige Wurschtfinger.

D Jule u der Mich hei eso richtig ynebyget. Ender us ere Art Aastand als us Hunger. Und für die blödi Beklemmig abezworgge, wo über däm Tisch hanget, über däm Huus.

Über dere Stadt ohni Vögel. Aber uf ds Mal isch es spannend worde. Chuum isch nämlech der Fred im Schlafzimmer verschwunde gsi, isch sy Frou zu re Hällsehere worde, zum ne Medium wo het i d Zuekunft vo de Swiss guys ynegluegt. Und je häller si d Zuekunft het gseh, umso schwerzer isch d Nacht vorusse worde.

Der Vernüegigspark het lengschtens zuetah gha, u ke Sportflüger isch meh über ds Quartier propälleret. Du Julia und der Micha hei däm gorpsende uf Amerika usgwanderete Orakel vo Delphi zueglost. Hemdsärmlig het si ganzi Episode us Julias Vergangeheit uftischet. Sache, wo niemer hätt dörfe wüsse. Aber d Martha het se gwüsst. Si het Bier hingere gschüttet u Ygäbige useglah: Der Julia ihri beschti Fründin söll sech mal uf Bruschtchräbs la ungersueche. U d Mueter vor Jule söll doch mal vo ihrem Liebhaber verzelle, wo als Mitglid vo re Freimuurerloge e Schwyzer Gheimarmee heig hälfe ufboue.

D Julia u der Mich hei sech Blicke zuegschosse u sech gfragt, öb das Hirni da überhoupt weis, was ds Muu uselaht. U vilecht isch d Martha im Schwips ja o eifach nume zuefällig uf intimi von Tal’schi Familiegheimnis gstosse.

Aber si het en unghüüre Instinkt gha und d Power vo der Nacht. Wi ne Würgefyge het si ihri Ableger uf alls u jede gleit: über ds Clownbild ar Wand, über die zwöi Kids, wo zuelose, glähmt vom Schlangegift vom Klatsch.

Plötzlech springt das Orakel i rote Shorts vom Sässel uuf.

Ihre Finger zeigt uf e Micha: «You will be a great musician, millions will listen to you! But you two, you don’t belong together!» Ihri Stimm het gwöijelet u gwätteret: «Julia is far too good for you! Go and fuck for succes, fuck to the top, as smart boy Frankie Sinatra did! But leave her alone!»

Fasch flehend het si d Julia bätte, sech z löse vo ihrem verlognige Elterehuus, sech z trenne vo ihrem Micha, wo sowiso nume d Musig im Gring heig. Si sölli die fucking challenge aanäh und die Useforderige vo dere gottverdammte Wält sälber meischtere!

Wider u wider het me e Schlussfolgerig erwartet, wo ihri Lydeschaft würd erkläre, e Schuss Moralin vilecht, oder e Bibelspruch. Aber nüüt settigs isch cho. Derfür het si nomal vo ganz unger aagfange im Nutteviertel vo New York, wo si mit Spirituose ihre erscht Dollar het gmacht.

«I went to hell and back!» mööget si u schlitzet mit em Fläschenöffner d Luft uuf. «Sweet little Switzerland is just a grease spot on the map! Swiss banks have no idea of the real big business, hä! The US instead are a power house. And Hollywood is a hooker. Money money.

Without money, no car, no honey!»

Mitternacht isch lengschtens verby gsi, wo re ds Wörtli SEX wi ne knackegi Servela zwüsche d Zäng chunnt: «Your sex life is actually totally disappointing, isn’t it?»

Julia und Micha hei sech läng aagluegt. «I have a gadget that will help you. You know, a good sex life is as important as the goddamned dollars!»

I däm Momänt isch der Fred i ds Zimmer glaatschet. E verirrte Pfadfinder i churze Pijamahose. «Please, Martha, let the guys sleep now!» Si het e böse Blick nach ihm gschosse und het der Fade verlore.

Bim Zängputze het d Julia überleit, öb ächt mit ihrem Liebesläbe öppis nid chönnt stimme. Aber der Micha het ere e Muntsch uf d Backe drückt: «Chumm Jule, probiere geit über Studiere!»

Im rosarote Zimmer schlüüffe si blutt unger d Dechi, schläcke sech im Fyschtere warm, bis es im Buuch afaat gurgle. Er spilt mit der Zunge a ihrne Brüscht, bis d Spitzli hert wärde. Mit em ne Ruck zieht er ds Dachbett furt u luegt im Schummerliecht über ihre Körper: die weiche Rundige, das dunkle Drüegg zwüsche de Bei. Si luege sech a wi zwe Löie uf der Luur, bis der Gluscht vo unger ufe chunnt und als warmi Lava i Buuch strömt.

Der Julia ihri Lippe sueche syni Lippe, si vibriere unger de Müntschi. Won er fasch nümm meh mah warte, seit si lysli: «Nimm mi, Mich!»

Er gspürt no ds Chutzele vo ihrne Chruseli im Drüegg, wo si sech ganz für ne uftuet. Mit em ne Süfzger zieht si ne i sech yne. Versunke trybe si ufe und abe – und i re heisse Wälle dervo.

Si erwache vom Gschrei und vom Ggöiss us em Vergnüegispark. D Guldfische im Glas schwadere im Kreis.

Der Glasängel uf em Fänschtersims luegt se liebevoll aa.

Am Morgetisch hei si vergäbe uf nöji intimi Enthüllige gwartet. Vo der Martha isch nüüt meh cho. Und ihres Ding, der Luschtomat für guete Sex, isch für immer es Mysterium blibe.

Jitz hei sech d Tage afa glyche: TV luege, Büecher läse, Stories lose und am Wuchenändi mit em Hümpu ga spaziere. Klick! Da no nes Polaroidbildli vo de zwöi Ching us em Heidiland. Klick! Der Fred im blüemlete Polo-Shirt, chlygwachse näbem länge schlacksige Micha i wysse Trumpetehose. Ume Hals e rots Tüechli, am Buuch ds Gilet vom Grosvatter. Klick! Der Fred näbe der Jule i ihrer ärdfarbige Afghani-Bluse mit de länge bruune Haar bis abe uf d Hüft. Beidi hei Zääjesandale a de Füess. Und si wäre no im Stah ygschlafe, we se der Chow-Chow nid a de Zääje hät gschläcket. Churz: uf de Foteli vom Fred luege si zimli uninspiriert i d Kamera. Umgäh vo Oleanderbüsch i Rosa u Wyss.

De het Stimmig chly afa düreghanget wi d Lümpe ar Wöschhänki vorusse. U we d Gescht nid hätte gwüsst, dass si jederzyt chönnte wyterreise, hätte si äuä no die Spitze Blaatere übercho.

Zum Glück het se wenigschtens ds amerikanische Änglisch wach bhalte und usegforderet. Da hei si müesse drann blybe! Wül Bärndütsch het nume der Grosvatter ir Kassette verstande. Aber der US-Släng isch ne Tag für Tag ringer über d Lippe ggange. Samt de ygströite Flüech. Der Mich het schnäll tschegget gha, dass du bi de Lüt bisch, we d Wörter im Muu drääisch wi ne Chätschgummi. U so cheibe anders tygge die Amis de o nid. Mit em ne Fuck richtig platziert, bisch putzt u gstrählt. Ja so nes Fuck richtig häregfluechet, bringt’s mängisch besser uf e Punkt als e töifsinnegi Erklärig: What the fuck! Don’t fuck with me! Go fuck yourself! Go fuck the world! Who the fuck are you? Fuck you! Who gives a fuck? Oh, fuck it!

Der Uftritt isch neecher cho. Der Micha, wo gloubt, der Erfolg chöm über d Fingerspitze, üebt die wildischte Akkorde uf der Giti vor Schwöschter, als giengs bi däm Gig um Läbe u Tod. D Martha u der Fred hei sys Musige meh ertreit, als das es se hätt begeischteret. Wül der Fred isch uf der Heavy Metal Bänd “AC/DC“ gstande. U der Martha ihres Ding sy italiäneschi Opere gsi.

Hänsel & Gretel hei der Momänt grad packt, für yzpacke und us em rosarote Gfängnis abzhoue. Si hei sech es Taxi organisiert und sy i nes Motel züglet. Nume grad es paar Blöck ewägg vom Troubadour.

***

Der gross Mäntigaabe het mit Platte-Nöiheite vo RCA aagfange. Dass der Micha als Letschte uf der Showliste gsetzt isch gsi, het ne echli gwurmet. Er isch quasi am Schwanz vom Tag dracho, oder romantisch gseit: scho im Früehtou vom Morge. Die beide Swiss guys hei sech mal uf d Galerie ufe verzoge. Und em Micha sys Lampefieber het sech gleit, bevors het chönne aafa.

Der erscht Showblock het em ne Sammy Bird ghört: e Schmürz im ne Smoking mit ere fyne Falsettstimm. Der RCA-Tross het härzlech apploudiert, Champagnerzäpfe hei gchlepft. De sy dusse scho d Rolls Royce-Motore warmgloffe und… «Thanks, you were wonderful tonight, bye-bye!» de isch dä Sammy ggange gsi.

E Rasta-Bänd i Dreadlocks het d Bühni gstürmt mit: «Get-up stand up, stand up for your rights!»

Der schwarz Bassischt fahrt en obergeile Bass, dass d Närveschträng hei afa mitswinge. Bänd um Bänd het sech ds Mik wyterggäh. Der Sound het gwächslet u d Luft vor der Bühni isch ging rouchiger worde. Bis si gstande isch. Irgendwie isch uf einisch o d Zyt stillgstande. U d Julia het mit rote Backe vor Galerie obenabe grüeft «Bravo, Bravo!». Ihri Ohrerplämple hei tanzet.

Der Micha isch im ne Lädersässel ghanget u het gäge Schlaf aakämpft. Churz vor den Eine het ne d Julia gmüpft: «He, Mich bisch ready? Bisch äuä gly dranne!»

Er het sech einisch gstreckt, sech uf d Bruscht trumelet, d Ohre düreblase und isch parat gsi für das Amerika.

De isch der gross Momänt cho, wo der German songwriter syni Songs i ds bländige Schynwärferliecht het gsunge.

Dütsch u Bärndütsch: e Premiere für e Micha – und e Premiere für ds Troubadour. Engagiert het er sy Sach gsunge u derzue no glächlet, wi ne Profi. Trotz em truurige Text.

Ich weiss noch genau wie ich dich zum ersten Mal nach der Pantomimenstunde traf im Altstadt-Restaurant.

Du sassest so still und blond in hüftlangen Haaren allein mit einer Mary Long und fünfundzwanzig Jahren.

Dann auf mein erstes Konzert erhielt ich dein Gedicht klingend wie ein Kelchglas, das in harten Händen bricht.

Ich hörte deinen Hilferuf und nahm dich heim zu mir: Was weinst du noch, vergiss den Schmerz, heut Nacht bin ich bei Dir!

Zur Zeit der Sommersonnenwende sassen wir am Fluss, tanzten wie Kinder in der Strasse aufm Heimweg vom Zirkus.

Du blühtest in der Sonne auf singend an meiner Hand bis der letzte Schatten dann aus deinen Augen schwand.

Du hattest wieder Freude am Tanzen und am Leben als unverhofft die alten dunklen Mächte wiederkehrten.

Unsre Liebe wird stärker sein, sprach ich, glaube mir Was weinst du noch, vergiss dein Leid, heut Nacht bin ich bei dir! Öffne dein schönes langes Haar, lasse deine Sorgen fallen tanze, tanze, tanze, tanz mit mir blonde Ballerina!

Gestern hat man dich gefunden in einem Hotelzimmer, die Schatten in den blauen Augen verschwunden für immer.

Deine Seele flog leicht wie ein Falter in den Himmel dorthin wo nur die Liebe dringt und keine dunklen Stimmen.

Doch hier geht das Leben weiter in einer verrohten Welt die nur wenig Platz mehr für Gefühle kennt

Und alle tun so als sei nichts geschehn

gehen stumm an dir vorbei, wenige bleiben stehn.

Und ich… öffne dein schönes langes Haar lasse meine Sorgen fallen, tanze, tanze, tanze, tanz mit dir blonde Ballerina

Ds Publikum isch zämegrütscht für dä jung Maa dert vore im Rampeliecht z ungerstütze. Är, wo chli wi ne Nachtwandler het gwürkt. E Troumtänzer. E Sänger, wo uf syre Zytreis us der Dütsche Romantik diräkt i de psychedelische Seventies z Kalifornie isch glandet.

Mal het er uf Hochdütsch gsunge, mal uf Bärndütsch.

Derzwüsche het er churzi Erklärige uf Änglisch ggäh.

E Stimm het ihm zuegrüeft: «Bravo Schätzle, versteen ein beeschen!»

Het das guet ta! O wes ihm isch gsi, als chieme die Ermunterige us ere andere Wält. Us eire, won er so gar nid rächt drypasst. Als Poet u Romantiker, wo z L.A. vom Rendezvous im Rosegarte singt, vom Blau vo der Aare.

Und im glychlige Momänt, wo nes tröis Publikum i der kalifornische Nacht de Ballade vom Micha Jung zuelost, schmätteret der Polo Hofer mit de Rumpelstilz uf em ne andere Kontinänt: Bin i gopfridstutz e Kiosk, oder bin i öppen e Bank… Es isch Zwöi am Namittag, und uf em Campingplatz im Eichholz sy d Fans am Usflippe.

U no wyter zrügg uf der Tonspur vo der Zyt steit der Housi Wittlin, der Gitarischt vo de “Black Lions“ am Bühnirand z Bärn. Er chlopfet em 23-jährige Micha nach em erschte Uftritt uf d Schultere: «Bravo Micha, hesch e gueti Stimm! Wosch nid eigeti Songs schrybe, anstatt nume Leonard Cohen z singe?»