Jacques-Louis David E-Book

Eliane Reynold de Seresin

• Herausgeber: 50Minutes.com (NL)
• Kategorie: Sachliteratur, Reportagen, Biografien
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Beschreibung

Jacques-Louis David heeft een diepe stempel gedrukt op de geschiedenis van de Franse kunst. Als belangrijke vertegenwoordiger van het neoclassicisme plaatste hij zijn kunst in het hart van de geschiedenis door zijn antieke onderwerpen subtiel te vermengen met de zorgen van het revolutionaire Frankrijk van zijn tijd. Als propagandaschilder heeft hij zijn penseel ten dienste gesteld van de Revolutie en vervolgens van het Keizerrijk en heeft hij Napoleon I met uitzonderlijke glorie helpen bekronen. Duik in 50 minuten in het hart van het leven van de kampioen van de revolutie en het keizerrijk, ontdek zijn carrière, zijn artistieke productie die schommelt tussen oudheid en moderniteit, zijn sleutelwerken zoals De eed van de Horatii, en begrijp waarom we een onderscheid moeten maken tussen een voor en een na Jacques-Louis David.

Leseprobe

JACQUES-LOUIS DAVID

•Geboren? Geboren op 30 augustus 1748 in Parijs.

•Overleden? Overleden op 29 december 1825 in Brussel.

•Context? Neoclassicisme.

•Grote werken ?

°De eed van de Horatii (1784)

°De Lictors brengen Brutus de lichamen van zijn zonen (1789)

°Marat vermoord (1793)

°De Sabijnen stoppen de strijd tussen de Romeinen en de Sabijnen (1794-1799)

°Bonaparte steekt de Grote Sint-Bernardpas over (1800)

°Madame Récamier (1800)

°Kroning van keizer Napoleon Ier en kroning van keizerin Josephine de kathedraal Notre-Dame, Parijs, 2 december 1804 (1806-1807)

Jacques-Louis David heeft een diepe stempel gedrukt op de geschiedenis van de Franse kunst. Als voorvechter van het neoclassicisme, geïnspireerd door zijn ontdekking van de kunst, creëerde David zijn eigen schilderschool aan het begin van de 18Ee en 19Ee eeuw werd hij een sleutelfiguur in het Franse academisme.

Maar hij belichaamt ook een tijdperk in de greep van vele omwentelingen. Tijdens de regeerperioden van Lodewijk XV (1710-1774) en Lodewijk XVI (1754-1793), de Revolutie, de Terreur en het Keizerrijk, alvorens in ballingschap te gaan tijdens de Restauratie, getuigt David via zijn schilderijen van de vele facetten van de Franse geschiedenis in deze turbulente periode. Als grandioze en epische historieschilder, als intieme portrettist of voor politieke propaganda, liet deze geëngageerde man een baanbrekend oeuvre na dat een bijzondere weerklank zou vinden bij grote schilders als Antoine-Jean Gros (1771-1835), Jean Auguste Dominique Ingres (1780-1867) en zelfs Théodore Géricault (1791-1824). Of men nu zijn discipel of zijn criticus is, in de kunstgeschiedenis is het belangrijk onderscheid te maken tussen een voor en na Jacques-Louis David.

CONTEXT

HET FRANKRIJK VAN DE REVOLUTIE

eGeboren tijdens het Ancien Régime, werd Jacques-Louis David ondergedompeld in de frivoliteit van de 18E EEUW, toen het land werd geregeerd door Lodewijk XV de Geliefde. Maar aan het eind van de eeuw zag hij het monarchale Frankrijk instorten en een nieuw tijdperk ingaan. eDe kunstenaar was getuige van een van de belangrijkste periodes in de Franse geschiedenis, aangezien de Bourbons, erfgenamen van een goddelijk recht, sinds de XVIIE eeuw regeerden en de teugels van het land op erfelijke wijze doorgaven.

Maar het tijdperk van Jacques-Louis David was ook dat van de Verlichting, gekenmerkt door de triomf van de rede en een immense dorst naar kennis, geïllustreerd door de Encyclopédie (1551-1572) van Denis Diderot (1713-1784) en Jean le Rond d'Alembert (1717-1783). Geloof werd met voeten getreden, waarbij de Verlichting soms zo ver ging om het bestaan van God in twijfel te trekken. De ACHTTIENDE EEUWe begaf zich toen volledig op het pad van wetenschap en rationaliteit. Onder meer Voltaire (1694-1778) en Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) hekelden de absolute monarchie, en de idealen verspreidden zich geleidelijk via de pers, die meer vrijheid en politieke salons. Aan het einde van de eeuw had de koninklijke familie geen enkele legitimiteit meer, vooral toen koning Lodewijk XVI, wiens persoonlijkheid minder assertief was, de troon besteeg. Het jaar 1789 bracht Frankrijk in een periode van ongekende onrust. De revolutie was aan de gang en de executie van koning Lodewijk XVI in 1793 luidde de doodsteek in voor verschillende eeuwen monarchie.