Jacques-Louis David E-Book

Eliane Reynold de Seresin

• Herausgeber: 50Minutes.com (PL)
• Kategorie: Sachliteratur, Reportagen, Biografien
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Seitenzahl: 27

Beschreibung

Jacques-Louis David odcisnął głębokie piętno na historii sztuki francuskiej. Jako ważny przedstawiciel neoklasycyzmu umieścił swoją sztukę w centrum historii, subtelnie łącząc tematykę antyczną z problemami rewolucyjnej Francji swoich czasów. Jako malarz propagandowy oddał swój pędzel na usługi rewolucji, a potem cesarstwa i pomógł ukoronować Napoleona I wyjątkową chwałą. W ciągu 50 minut zanurz się w sercu życia mistrza rewolucji i cesarstwa, odkryj jego karierę, jego produkcję artystyczną oscylującą między starożytnością a nowoczesnością, jego kluczowe dzieła, takie jak Przysięga Horacego, i zrozum, dlaczego powinniśmy rozróżniać przed i po Jacques-Louis David.

Leseprobe

JACQUES-LOUIS DAVID

•Datai miejsce urodzenia? Urodził się 30 sierpnia 1748 roku w Paryżu.

•Data i miejsce śmierci? Zmarł 29 grudnia 1825 roku w Brukseli.

•Kontekst? Neoklasycyzm.

•Główne prace ?

°Przysięga Horatii (1784)

°Liktorzy przynoszą Brutusowi ciała jego synów (1789)

°Marat zamordowany (1793)

°Sabinki zatrzymują walkę Rzymian z Sabinkami (1794-1799)

°Bonaparte przekraczający Wielką Przełęcz Świętego Bernarda (1800)

°Madame Récamier (1800)

°Koronacja cesarza Napoleona Ier i koronacja cesarzowej Józefiny w katedrze Notre-Dame w Paryżu, 2 grudnia 1804 r. (1806-1807)

Jacques-Louis David z całą pewnością zapisał się na kartach historii sztuki francuskiej. Jako mistrz neoklasycyzmu, zainspirowany odkryciem sztuki starożytnej, David stworzył własną szkołę malarstwa na przełomie XVIIIe i XIXe wieku i stał się jedną z najważniejszych postaci francuskiego nurtu akademizmu.

Uosabia on także epokę charakteryzującą się wieloma przemianami. Poprzez rządy Ludwika XV (1710-1774) i Ludwika XVI (1754-1793), Rewolucję, Terror i Cesarstwo, aż do emigracji w czasie Restauracji, David daje świadectwo, poprzez swoje obrazy, wielu aspektom francuskiej historii w tym burzliwym okresie. Wybitny i epicki malarz historii, jeśli kiedykolwiek istniał, intymny portrecista lub ten, który pracował dla propagandy politycznej, ów człowiek pozostawił po sobie przełomowe dzieło, którym inspirowali się wielcy malarze, jak Antoine-Jean Gros (1771-1835), Jean Auguste Dominique Ingres (1780-1867), a nawet Théodore Géricault (1791-1824). Bez względu na fakt, czy jest się jego uczniem, czy też krytykiem, w historii sztuki ważne jest rozróżnienie czasów między, przed i po Jacques-Louis David.

KONTEKST

FRANCJA ZA CZASÓW REWOLUCJI

Urodzony w czasie Ancien Régime, Jacques-Louis David był zanurzony we frywolności XVIII WIEKU, kiedy krajem rządził Ludwik XV Umiłowany. Ale pod koniec wieku widział, jak monarchiczna Francja upada i wchodzi w nową erę. eArtysta był świadkiem jednego z najważniejszych okresów w historii Francji, gdyż od XVII wieku panowali Burbonowie, spadkobiercy władzy o boskich prawach, przekazujący władzę nad krajem na zasadzie dziedziczenia.

Ale epoka Jacquesa-Louisa Davida była również epoką oświecenia, charakteryzującą się triumfem rozumu i ogromnym głodem wiedzy, zilustrowanym przez Encyklopedię (1551-1572) Denisa Diderota (1713-1784) i Jeana le Rond d'Alemberta (1717-1783). Wierzenia były całkowicie negowane, a oświecenie posuwało się czasem do kwestionowania istnienia Boga. OSIEMNASTY WIEKe wtedy w pełni wkroczył na drogę nauki i racjonalizmu. Między innymi Wolter (1694-1778) i Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) potępili monarchię absolutną, a ideały rewolucyjne stopniowo rozprzestrzeniały się za pośrednictwem prasy, która zyskała większą wolność, i salonów politycznych. U schyłku wieku rodzina królewska nie miała już żadnej legitymacji, zwłaszcza gdy na tronie zasiadł król Ludwik XVI, który cechował się mniejszą asertywnością. W roku 1789 Francja wpadła w okres bezprecedensowych niepokojów. Trwała rewolucja, a egzekucja króla Ludwika XVI w 1793 r. zabrzmiała jak śmiertelne kolano dla kilku wieków monarchii.

David ze swej strony wcześnie zaangażował się w sprawę rewolucyjną. Mianowany zastępcą, stał się jednym z członków Komitetu Bezpieczeństwa podczas Terroru (1792 i 1794), który stworzył atmosferę lęku w całym kraju, do tego stopnia, że klasa arystokratyczna została postawiona przed straszną alternatywą: wygnanie lub szafot. Lud i burżuazja, uwolnieni od jarzma absolutyzmu, ruszyli na polowanie na czarownice, paląc wszystko, co kojarzyło się z Ancien Régime i transcendencją, aby wymazać przeszłość. Ale kaci z kolei stali się ofiarami, gdy Maximilien de Robespierre (1758-1794), który przewodził Terrorowi, został zaprowadzony na szafot w 1794 roku. We Francji zapanowała więc zupełna polityczna niestabilność. Ale sytuacja gospodarcza nie była lepsza. Rzeczywiście, złe zbiory pogarszają sytuację.

ALL ANTICA