Kobiety w życiu wielkich ludzi E-Book

Stanisław Antoni Wotowski

• Herausgeber: Ktoczyta.pl
• Kategorie: Sachliteratur, Reportagen, Biografien
• Sprache: Polnisch
• Veröffentlichungsjahr: 2016

Beschreibung

Książka „Kobiety w życiu wielkich ludzi” Stanisława Wotowskiego opisuje życie kilku kobiet żyjących w otoczeniu ważnych postaci historycznych z różnych epok. Gdy do takiego tematu zabiera się przedwojenny prywatny detektyw, specjalizujący się w skandalach towarzysko-obyczajowych, możemy być pewni, że spotkamy pełnokrwistych bohaterów, których losy przedstawiono w sposób ekscytujący i szczególnie wciągający.

Leseprobe

Stanisław Antoni Wotowski

Kobiety w życiu wielkich ludzi

Warszawa 2016

Wstęp

Wielu wielkich mężów w ujemny sposób odzywało się o kobiecie. Voltaire gotów był oddać dwie żony temu – kto zabierze mu trzecią. Konfucjusz przepędził swą połowicę, ponieważ przeszkadzała mu w pracy. Powiadają, iż jakiś mędrzec starożytności przez lat trzy chodził z opuszczonymi oczami – byle wzrok nie padł na niewiastę.

Muzułmańscy filozofowie, opierając się na Koranie, tudzież doświadczeniu życiowym, takich rad udzielają:

Skoro znajdziesz się wobec sprawy poważnej a trudnej – zwołaj przyjaciół, ugość należycie, proś o radę – i postąp wedle ich zdania. Jeśli nie masz przyjaciół – zawołaj przechodnia – w jego mądrości szukaj pomocy. Lecz jeśli nie masz ani przyjaciół, ani znajomych, ani odszukać nie możesz nawet przechodnia – udaj się do twej żony. Wyłóż jej wszystko, wysłuchaj cierpliwie, co ci powie – a następnie uczyń wprost na odwrót, jak ci doradziła!

Ale nie wszyscy ludzie genialni tak nieprzychylnie się wyrażali, Goethe nazywał niewiastę Koroną wszelakiego stworzenia, zaś Schiller pisał:

Ehret die Frauen, Sie flechten und veben Himliche Rosen ins irdische Leben!

Zdania są więc podzielone, a jeśli w słowach niektórych poetów brzmi nuta rozgoryczenia – to tylko dlatego, iż zbyt wiele włożyli serca w kobiety może serca niegodne, a pamięć o doznanych krzywdach serdecznych pozostała. Ta pamięć! Toć nie darmo Mickiewicz swój wiersz, zatytułowany DoM., tak rozpoczyna:

Precz z moich oczu!... posłucham od razu; Precz z mego serca!... i serce posłucha; Precz z mej pamięci!... Nie – tego rozkazu Moja i twoja pamięć nie posłucha!

Odgrywały więc kobiety w życiu wielu wielkich i genialnych ludzi rolę znaczną. Pod ich drobną rączką formowały się charaktery, dzieje żywota... ba, twórczość sama. Czasem padały one ofiarą swych nieprzeciętnych kochanków, czasem geniusz topniał pod złośliwą dłonią, a samo pasmo życia przecinało się tragicznie. Przy tym miały przywilej wcale znaczny: ileż nicości i puchów marnych przeszło do potomności li tylko dlatego, że łączył je stosunek dłuższy lub krótszy z niepospolitym artystą, politykiem, poetą czy monarchą...

Te to niektóre wypadki ciekawych dziejów pragnę w niniejszej pracy przedstawić.

St.A. Wotowski