Oom Mike en de Alien E-Book

Lancar Ida-Bagus

• Herausgeber: Mijnbestseller.nl
• Kategorie: Sachliteratur, Reportagen, Biografien
• Sprache: Niederländisch

Seitenzahl: 295

Veröffentlichungsjahr: 2024

Beschreibung

Oom Mike is een moedig en vastberaden individu die verschillende avonturen beleeft, waaronder ontmoetingen met buitenaardse wezens in zijn dromen. Hij onderneemt diverse zakelijke ondernemingen, zoals het verkopen van garnalen en het opzetten van lokale handel. Ondanks zijn vasthoudendheid en vastberadenheid, wordt hij geconfronteerd met tegenslagen, zoals financiële problemen en het verraad door een zakenpartner. Door zijn reis leert Oom Mike belangrijke lessen over veerkracht, het omgaan met tegenslagen en het streven naar zijn dromen.

Leseprobe

Auteur: Lancar Ida-Bagus

Oom Mike en de Alien

Film kijken met KlaasVaak

© Copyright: Vishnuh-Genootschap

© Copyright: Gurubesar Lancar Ida-Bagus

© Bibliografie, foto’s en Illustraties Vishnuh-Genootschap

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd of openbaar gemaakt middels druk, fotokopie, microfilm, of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de rechthebbenden. De Nederlandse en Javaanse vertalingen van de Lontarboeken van het Vishnuh-Genootschap zijn vastgelegd bij de Rijkssuccessie te Leeuwarden in Nederland en gedeponeerd door Gurubesar (hoogleraar, erfopvolger, priester) van dit Vishnuh-Genootschap R.R. Purperhart.

© All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording, or otherwise, without the written permission of the publisher.

Inhoud

Proloog

Oom Mike

De reis overzee van het Indisch gezin

Oom Mike met pensioen

Hulp aan Gambianen

Terug van vakantie

Kansarme jongeren

Een nobele daad

Een luxe auto

Een trip naar Gambia

Een Ongeluk

Terug naar Nederland

De Ondernemers uit Senegal

Een Nieuw begin

Een gezonde onderneming Mike-International

De zon van Jamaica

De grote rijstboer

Weg vuurwerk

Geen geluk in de liefde

Vader Overleden

Twintig ambachten en 50 ongelukken

Hoop naar verlossing

Oom Mike Droomt

Hoofdstuk 1: De Ontmoeting

*Op dat moment begon zijn avontuur pas echt.

Hoofdstuk 2: Een Ongewone Vriendschap

Hoofdstuk 3. De Samenwerking

Hoofdstuk 4: Een Band Gesmeed door Avontuur

Hoofdstuk 5: De Gouden Zoektocht

Hoofdstuk 6: De Jungle van Suriname

Hoofdstuk 7: Op Zoek naar de Sasquatch

Hoofdstuk 8: Terug naar Huis

Hoofdstuk 9: Op Reis naar Europa

Hoofdstuk 10 De Planeet Vishnuh

Hoofdstuk 11: Thuis en Verder

Hoofdstuk 12: De Ontmoeting met de Ouden

Hoofdstuk 13: De Confrontatie met de Duisternis

Hoofdstuk 14: De Mysteries van het Zwarte Gat

Hoofdstuk 15: Op zoek naar antwoorden

Hoofdstuk 16: Het gevecht op de vreemde planeet

Hoofdstuk 17: De harmonie van de sterren

Hoofdstuk 18: De regen van diamanten

Hoofdstuk 19: De Zoektocht naar het Opperwezen

Hoofdstuk 20: De Verovering van Suriname

Hoofdstuk 21: Het Nieuwe Tijdperk van Suriname

Hoofdstuk 22: Op weg naar Gambia

Hoofdstuk 23: Oom Mike word wakker

Noot:

Beste lezers,

Proloog

Beste lezers en lezeressen,

Ik draag dit boek op aan een goede vriend en Vishnuïst die gedurende zijn leven vele uitdagingen heeft moeten doorstaan.

Het verhaal dat hier wordt verteld, is geïnspireerd op de echte gebeurtenissen in het leven van de hoofdpersoon. Deze persoon heeft werkelijk een leven vol avontuur, uitdagingen en tegenslagen doorgemaakt.

Het vertellen van zijn verhaal biedt niet alleen inzicht in de complexiteit van zijn leven, maar dient ook als een eerbetoon aan zijn ervaringen en prestaties. Door zijn verhaal te delen, kunnen we leren van zijn moed, veerkracht en doorzettingsvermogen, en kunnen we ons laten inspireren door zijn voorbeeld.

Het is belangrijk om de waarachtigheid van zijn ervaringen te erkennen en zijn verhaal met respect en waardering te behandelen. Dit boek biedt een unieke kans om zijn leven te eren en zijn nalatenschap levend te houden voor toekomstige generaties.

Met dit boek wil ik de wens van de hoofdrolspeler vervullen, zijn belevenissen en levensverhaal vastleggen, niet alleen als een herinnering, maar ook als een krachtige boodschap tegen koppigheid en onbuigzaamheid.

Oom Mike’s koppigheid en vastberadenheid, hoewel lovenswaardig vanwege hun kracht en doorzettingsvermogen, kunnen soms resulteren in het vasthouden aan een koers die uiteindelijk niet vruchtbaar blijkt te zijn. Het is een eigenschap die zijn karakter kleurt en hem onderscheidt, maar tegelijkertijd kan het ook leiden tot situaties waarin flexibiliteit en openheid ontbreken. Deze eigenschap kan voortkomen uit een diepgewortelde overtuiging of passie voor een bepaald doel, maar het is belangrijk om te erkennen dat soms een aanpassing van koers nodig is om succesvol te zijn. Het is een evenwichtsoefening tussen vastberadenheid en de bereidheid om te luisteren naar andere perspectieven en omstandigheden, om uiteindelijk tot de meest effectieve en bevredigende resultaten te komen.

Ik koester een diep respect voor de hoofdpersoon, wiens levenservaring en wijsheid onmiskenbaar zijn. Ook waardeer ik zijn senioriteit, aangezien hij zes jaar ouder is dan ikzelf. Daarom spreek ik hem aan als "Oom Mike" uit respect voor de Indische normen en tradities.

Deze benaming weerspiegelt niet alleen de culturele gebruiken die diep geworteld zijn in onze gemeenschap, maar benadrukt ook de waarde die we hechten aan respect en harmonie binnen onze relaties.

Door de hoofdpersoon aan te spreken als Oom, erken ik niet alleen zijn senioriteit, maar ook zijn rol als een bron van wijsheid en begeleiding binnen onze gemeenschap. Het is een manier om zijn bijdragen te eren en de banden van respect en verbondenheid te versterken die ons verenigen als leden van het Vishnuh-Genootschap.

Het leven van de hoofdpersoon staat symbool voor veerkracht, doorzettingsvermogen en de kracht van de menselijke geest om te overwinnen. Zijn ervaringen dienen als een waardevolle les voor ons allen, en zijn verhaal herinnert ons eraan dat elke tegenslag, elke moeilijkheid in relevantie kan worden overwonnen met vastberadenheid en innerlijk geloof.

Om het verlies, de nare ervaringen en zijn gemiste levensdoelen te verwerken tot een triomf, heb ik besloten om zijn unieke kijk op de wereld en alles daarbuiten vast te leggen in een prachtige droom die in dit boek bij hoofdstuk 1 begint. Deze droom vertegenwoordigt de diepste wensen en aspiraties van Oom Mike, die hij bij leven helaas niet heeft kunnen verwezenlijken vanwege de moeilijkheden die hij heeft ervaren. In deze uitgewerkte droom wordt een wereld geschetst die gevuld is met vrede, avontuur, rechtvaardigheid, liefde en harmonie. Het is een wereld waarin mensen elkaar begrijpen en respecteren, ongeacht hun achtergrond of overtuigingen. In deze utopische samenleving bloeit een sfeer van harmonie en tolerantie, waarin diversiteit wordt omarmd als een bron van kracht en verrijking.

Natuurlijke schoonheid strekt zich uit over het landschap, waar groene weiden, majestueuze bergen en sprankelende waterwegen een adembenemend decor vormen voor het dagelijks leven. De aarde wordt gekoesterd en beschermd als een kostbaar geschenk, en mensen leven in harmonie met de natuur om hen heen.

In deze wereld wordt de lucht gevuld met de zoete klanken van vreugde en vrijheid. Overal om je heen hoor je het gelach van kinderen, het gezang van vogels en de vredige rust van een gemeenschap die in balans is met zichzelf en met elkaar.

Het is een wereld die we ons kunnen voorstellen, een ideaal dat we nastreven, waarin liefde, begrip en samenwerking de basis vormen voor een vreedzame en welvarende samenleving. Het is een visie die ons inspireert en motiveert om te streven naar een betere wereld voor onszelf en voor toekomstige generaties.

Oom Mike koesterde de hoop dat zijn dromen werkelijkheid zouden worden, waarin een wereld zou ontstaan waarin zijn medemensen in harmonie zouden leven en zijn idealen van rechtvaardigheid en gelijkheid werkelijkheid zouden worden.

Helaas werden zijn ambities belemmerd door allerlei pech, maar door zijn inzichten en ideeën in deze droom vast te leggen, kan zijn visie voortleven en anderen blijven inspireren om te streven naar een betere wereld. Deze droom dient als een eerbetoon aan de geest en vastberadenheid van Oom Mike, en als een herinnering aan de kracht van hoop en verbeelding.

Moge zijn droom ons allemaal blijven inspireren om vast te houden aan het geloof in een toekomst van vrede, gelijkheid en welvaart voor alle mensen. Laat de idealen van Oom Mike de weg wijzen naar een wereld waarin harmonie en menselijkheid floreren, en mogen we zijn nalatenschap eren door te streven naar de vervulling van zijn visie.

Moge dit boek een eerbetoon zijn aan de vastberadenheid van mijn goede vriend, en moge het een inspiratiebron zijn voor iedereen die de pagina's omslaat.

Laat het ons herinneren aan de kracht van hoop, liefde en doorzettingsvermogen, zelfs in de moeilijkste tijden.

Oom Mike

Oom Mike, een intrigerende figuur van Indische afkomst, zag het levenslicht in het levendige Surabaya, een stad doordrenkt met kleurrijke culturele invloeden. Zijn veelzijdigheid sprak boekdelen, maar er hing ook altijd een zweem van ongeluk om hem heen, als een schaduw die hem steevast leek te achtervolgen. Mensen die kwaad willen doen, herkennen met hun scherpe blik al snel de aard van Oom Mike. Hij is vriendelijk, eerlijk en open van aard, wat hem helaas tot een gemakkelijk doelwit maakt voor bedrog. Met zijn vriendelijke uitstraling en sympathieke voorkomen lijkt hij, als bescheiden Indische man, een makkelijk doelwit voor degenen met minder goede bedoelingen.

Oom Mike wordt door alle belanghebbenden hoog gewaardeerd om zijn innemende vriendelijkheid en oprechte goedheid, kwaliteiten die hij voortdurend uitstraalt. Helaas werden deze bewonderenswaardige eigenschappen door sommigen met zelfzuchtige en kwaadaardige bedoelingen misbruikt, wat de kwetsbaarheid van zijn goedhartige karakter pijnlijk blootlegde. Ondanks deze teleurstellingen blijft zijn integriteit en warmte een bron van inspiratie voor velen.

Zijn openhartigheid en zijn diepgeworteld vertrouwen in anderen maken hem kwetsbaar voor misleiding en bedrog. Helaas werd dit vertrouwen te vaak uitgebuit door mensen met oneerlijke en zelfzuchtige intenties, die zijn goedheid zagen als een kans om hun eigen belangen te dienen. Desondanks blijft zijn geloof in het goede van de mens onverwoestbaar, een bewijs van zijn innerlijke kracht en nobele karakter.

Hoewel zijn goedheid soms zijn zwakte lijkt te zijn, is het juist deze eigenschap die Oom Mike zo bewonderenswaardig maakt. Ondanks de risico's blijft hij trouw aan zijn principes en blijft hij geloven in het goede in anderen.

Oom Mike's geloof in het goede van anderen, waarbij hij altijd eerst uitgaat van hun goede bedoelingen voordat hij het slechte in overweging neemt, blijkt helaas niet altijd de juiste maatstaf te zijn in een wereld waar hebzucht en egoïsme vaak de drijfveren zijn. In een samenleving waar zelfbelang de boventoon voert om te krijgen wat men wil, heeft hij ondanks zijn oprechte intenties en vertrouwen in de goedheid van de mensheid herhaaldelijk moeten ervaren dat veel mensen niet dezelfde nobele idealen delen. Deze teleurstellingen hebben zijn optimistische kijk echter nooit volledig kunnen breken, en hij blijft vasthouden aan zijn geloof in het betere van de mens.

Oom Mike's verhaal werpt een schijnwerper op de complexiteit van menselijke relaties en de delicate balans tussen empathie en waakzaamheid. Ondanks zijn diepgewortelde geloof in het goede van anderen heeft hij geleerd dat het noodzakelijk is om met een zekere mate van voorzichtigheid en realisme door het leven te navigeren, vooral in situaties waarin zijn vriendelijkheid en openheid mogelijk misbruikt kunnen worden.

Hoewel hij keer op keer teleurgesteld en bedrogen is door mensen die zijn vertrouwen hebben beschaamd, heeft Oom Mike zijn geloof in het goede van anderen nooit volledig losgelaten. In plaats van verbitterd te raken, heeft hij zijn ervaringen omarmd als lessen. Hij heeft zichzelf gewapend met een dieper bewustzijn van de menselijke natuur en de valkuilen van vertrouwen, waardoor hij nu met meer voorzichtigheid handelt zonder zijn kern van vriendelijkheid en mededogen te verliezen. Deze balans tussen wijsheid en vertrouwen vormt de essentie van zijn veerkracht en innerlijke groei.

Deze harde les heeft Oom Mike geleerd dat voorzichtigheid en realisme geboden zijn in menselijke interacties. Hoewel het belangrijk is om anderen met openheid en vriendelijkheid te benaderen, is het ook van cruciaal belang om bewust te zijn van de mogelijkheid van bedrog en misbruik. Het is een balans tussen het behouden van vertrouwen en het beschermen van zichzelf tegen mogelijke schade.

Zijn openheid en eerlijkheid zijn geen zwakheden, maar eerder een krachtige weerspiegeling van zijn oprechte karakter en zijn onverzettelijke geloof in een wereld waar vriendelijkheid en integriteit de boventoon voeren. Voor Oom Mike zijn deze eigenschappen geen naïviteit, maar een bewuste keuze om vast te houden aan de waarden die hij hoog in het vaandel draagt, ook al lijkt de wereld om hem heen soms anders te functioneren. Hij ziet zijn eerlijkheid als een kracht, een principe dat hem onderscheidt in een samenleving die vaak wordt gedomineerd door eigenbelang.

Ondanks de uitdagingen en teleurstellingen die Oom Mike heeft ervaren door zijn goedgelovigheid, blijft hij vasthouden aan zijn oprechte geloof in de mensheid. Zelfs nadat hij bedrogen is, weigert hij verbitterd te raken en blijft hij anderen met open armen tegemoet treden.

Het is juist deze eigenschap die anderen om hem heen inspireert en hen aanspoort om ook het goede na te streven. Oom Mike's vriendelijkheid en openheid creëren een sfeer van vertrouwen en verbondenheid, waardoor mensen zich gesteund voelen in zijn aanwezigheid. Hoewel hij soms gekwetst is door degenen die zijn goedheid misbruiken, laat Oom Mike zich hier niet door ontmoedigen. Integendeel, hij blijft geloven dat zijn positieve houding en vriendelijke karakter een verschil kunnen maken in de wereld, zelfs als het betekent dat hij soms teleurgesteld wordt.

Door zijn ervaringen blijft Oom Mike groeien en evolueren als persoon. Hij leert van zijn fouten, maar verliest nooit zijn geloof in het goede. Zijn veerkracht en vastberadenheid om vast te houden aan zijn principes maken hem tot een ware bron van inspiratie voor anderen, en zijn verhaal herinnert ons eraan dat vriendelijkheid en eerlijkheid altijd de moeite waard zijn, zelfs in een wereld waar bedrog en misleiding schering en inslag zijn.

De reis overzee van het Indisch gezin

Als een na jongste telg van een Indische familie met vijf jongens en een meisje, geboren uit een mix van Indische en Nederlandse achtergronden, beleefde hij zijn vroege jaren te midden van de exotische geuren en geluiden van zijn geboorteland Indonesia.

In de jaren '60 volgde echter een abrupte verandering toen het gezin, gedreven door een wirwar van politieke en economische ontwikkelingen, hun wortels inruilde voor een nieuw leven in Nederland.

Ze streken neer in een vredig Drents dorp, een wereld verwijderd van de bruisende straten van Surabaya. Hier begon een nieuw hoofdstuk voor Oom Mike en zijn familie, gekenmerkt door de uitdagingen van integratie in een compleet andere samenleving.

Terwijl zijn broers en zus hun weg vonden in het nieuwe land, leek Oom Mike te worstelen met een reeks tegenslagen die hem bleven achtervolgen, als een donkere wolk die weigerde op te klaren. Desondanks liet hij zich niet ontmoedigen en bleef hij veerkrachtig vechten tegen de stroom van het leven, gedreven door een innerlijke kracht die diep van binnen smeulde.

Het leven van Oom Mike was een symfonie van tegenstellingen – een complexe combinatie van vreugde, fysieke pijn en verdriet, van hoop en teleurstelling. Ondanks de voortdurende ups en downs bleef hij een bron van inspiratie voor degenen die hem goed kenden. Zijn leven was een levend bewijs van de veerkracht van de menselijke geest en de kracht van doorzettingsvermogen, ongeacht de obstakels die hij tegenkwam. Zelfs op jonge leeftijd getuigde zijn vermogen om te blijven streven naar het goede, te midden van tegenslagen, van een diepgewortelde kracht en een onverzettelijke wil, die velen heeft aangemoedigd en geïnspireerd.

Het verhaal neemt een duistere wending wanneer we dieper ingaan op de familiedynamiek van Oom Mike's opvoeding. Zijn vader, een veteraan van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL), droeg de littekens van zijn dienst met zich mee, zowel zichtbaar als onzichtbaar. Achter de façade van militaire discipline schuilde echter een duistere kant, gekenmerkt door een neiging tot fysiek geweld. Deze donkere schaduw wierp een sluier over het gezin, waardoor momenten van vreugde vaak werden overschaduwd door angst en pijn.

In die tijd was de gezinssituatie van Oom Mike geen uitzondering; het was een verontrustende afspiegeling van een breder fenomeen. Het is algemeen bekend dat een aanzienlijk aantal KNIL (Koninklijk Nederlands Indisch Leger) soldaten vergelijkbare patronen volgde, waarbij ze hun vrouwen en kinderen misbruikten als vermeende gevolgen van de trauma's die ze hadden doorstaan in de Japanse interneringskampen in Indonesië.

Het is echter belangrijk op te merken dat dit gedrag niet eenvoudigweg kan worden toegeschreven aan oorlogstrauma's alleen. Hoewel de gruwelen van de oorlog ongetwijfeld diepe littekens hebben achtergelaten bij veel individuen, hebben ook andere factoren, zoals maatschappelijke normen en de erosie van traditionele gezinsstructuren, waarschijnlijk bijgedragen aan de prevalentie van huiselijk geweld binnen deze gemeenschappen.

Bovendien verergerde het verlies van werk de toch al gespannen familiaire dynamiek nog verder. Toen deze soldaten terugkeerden uit de oorlog, werden ze geconfronteerd met niet alleen psychologische wonden, maar ook met de harde realiteit van werkloosheid. Het plotselinge verlies van status en financiële stabiliteit legde een enorme druk op familiaire relaties, vaak resulterend in een cyclus van frustratie en agressie.

Deze tragische realiteit benadrukt de diepgaande en veelzijdige impact van oorlog op individuen en gezinnen. Het dient als een indringende herinnering aan de dringende noodzaak van uitgebreide ondersteuningssystemen om de complexe wisselwerking van trauma, maatschappelijke verwachtingen en economische moeilijkheden aan te pakken. Door deze onderliggende factoren te erkennen en te begrijpen, kunnen we werken aan het creëren van een meer compassievolle en ondersteunende omgeving voor degenen die zijn getroffen, waarbij we genezing en veerkracht bevorderen in het aangezicht van tegenspoed.

Desondanks rechtvaardigt het verleden van de vader zijn wreedheid jegens zijn kinderen absoluut niet. Het is kortzichtig en onaanvaardbaar om te denken dat het lijden dat hij zelf heeft doorgemaakt een excuus vormt voor het mishandelen van zijn kinderen. Mensen zoals hij, die hun eigen pijn en trauma's afreageren op de jongsten, zouden geen kinderen moeten hebben, omdat hun gedrag een schadelijke en onterechte erfenis doorgeeft aan de volgende generatie.

Oom Mike en zijn broers en zus leefden, net als vele anderen, in een constante staat van spanning, altijd in afwachting van wanneer de woede van hun vader zou losbarsten. Deze onvoorspelbare uitbarstingen hingen als een donkere wolk boven hun dagelijkse leven, waardoor ze voortdurend op hun hoede moesten zijn, zelfs in de meest alledaagse situaties. De angst en onzekerheid die deze dreiging met zich meebracht, vormden een constante last die hun kindertijd zwaar belastte en hun gevoel van veiligheid en stabiliteit ondermijnde.

Hun huis, oorspronkelijk bedoeld als een toevluchtsoord, transformeerde al snel in een benauwende arena waar angst en onzekerheid de boventoon voerden. Kleine overtredingen konden snel escaleren tot gewelddadige uitbarstingen, waarbij de kinderen zowel fysiek als emotioneel zwaar gekwetst achterbleven. Het was een omgeving waarin de minste misstap tot een storm van geweld kon leiden, waardoor het gevoel van veiligheid en geborgenheid volledig verloren ging.

Hun moeder, een afgesleten zachte ziel die door jarenlange onderdrukking en de toorn van haar man was uitgeput, voelde zich machteloos om haar kinderen te beschermen tegen de storm van misbruik die hun huis overspoelde. Ook zij werd het slachtoffer van de agressie van haar echtgenoot, wat haar eigen pijn en lijden verder verergerde. Haar verdriet en kwetsbaarheid voegden een extra laag van complexiteit toe aan het tumultueuze bestaan van het gezin, waardoor de omstandigheden voor iedereen nog moeilijker werden.

De ouders van Oom Mike waren fervente gelovigen, en vooral zijn vader handhaafde strenge regels die elke zondag de kinderen verplichtten om te buigen voor zijn wil. In het huishouden was het dagelijkse ritueel van bidden een onbetwistbare verplichting; de kinderen moesten om de beurt het gebed voor het eten uitspreken. Alleen Mike had weinig op met deze verplichtingen en zag het ritueel meer als een last dan als een bron van spirituele betekenis.

Oom Mike voelde zich al op jonge leeftijd ongemakkelijk bij de religieuze rituelen die hem werden opgelegd. Op slechts tienjarige leeftijd beschouwde hij het gebed als een lachwekkende vertoning. Zijn gevoel van ongemak werd versterkt door de tegenstrijdigheden die hij binnen zijn eigen familie waarnam. Vooral de manier waarop zijn vader, wanneer hij boos was, godslasterlijke woorden zoals 'godverdomme' gebruikte, verwarrend voor hem. Het idee dat zijn vader God vervloekte wanneer dingen niet naar wens verliepen, zette Oom Mike aan het twijfelen over de oprechtheid van hun geloof. Het leek hem moeilijk om het geloof serieus te nemen als zelfs de meest toegewijde gelovigen het zo gemakkelijk terzijde schuiven in momenten van frustratie en boosheid.

Onder de kinderen onderscheidde Mike zich door zijn bereidheid om zijn eerlijke mening te uiten, wat hem echter vaker dan zijn broers met de woede van hun vader confronteerde. Deze beloonde zijn ongezouten woorden vaak met klappen op zijn hoofd, waarbij hij regelmatig een pollepel gebruikte. Ondanks de harde straffen bleef Oom Mike trouw aan zichzelf en hield hij zijn mond niet als hij iets te zeggen had, zelfs wanneer zijn opmerkingen niet op prijs werden gesteld. Hij was de enige die bijna dagelijks de klappen van zijn vader moest incasseren, als een soort prijs voor zijn ongebreidelde eerlijkheid. Zijn onverzettelijke houding en weigering om zich te conformeren aan de verwachtingen van zijn vader maakten hem tot een constante strijdfiguur binnen het gezin, terwijl zijn broers en zus zich schikten naar de grillen van hun vader.

Ondanks de fysieke en geestelijke mishandelingen die Oom Mike in zijn kindertijd onderging, was zijn jeugd een slagveld waar onschuld botste met wreedheid en liefde vaak werd overschaduwd door angst. De kinderen groeiden op onder de autoriteit van een vaderfiguur die zijn riem en een houten pollepel als disciplinaire maatregelen gebruikte, wat een diepgaande invloed op hun jeugd had. Deze strikte aanpak creëerde een sfeer van angst en gehoorzaamheid binnen het gezin, waarbij de kinderen voortdurend op hun hoede waren voor mogelijke straffen en hun veiligheid nooit gegarandeerd leek.

De riem en de houten pollepel dienden niet alleen als fysieke straffen, maar symboliseerden ook de macht en controle die de vaderfiguur over het gezin uitoefende. De kinderen leerden al vroeg dat gehoorzaamheid en respect absoluut noodzakelijk waren, uit angst voor de gevolgen van ongehoorzaamheid. De impact van deze disciplinaire maatregelen reikte verder dan alleen de fysieke straffen; ze hadden een diepgaande invloed op de emotionele ontwikkeling van de kinderen en vormden hun perceptie van autoriteit en gezag. De herinneringen aan de riem en de houten pollepel bleven hangen, zelfs nadat de kinderen volwassen waren geworden, en beïnvloedden hun relaties en zelfbeeld op een manier die hen levenslang zou bijblijven.

Hoewel de intentie van de vaderfiguur misschien was om discipline en gehoorzaamheid bij te brengen, was de uiteindelijke impact van zijn disciplinaire maatregelen complex en langdurig. Het is een herinnering aan de kracht van opvoeding en de noodzaak om zorgvuldig na te denken over de methoden die worden gebruikt om discipline bij kinderen bij te brengen

De moeder rechtvaardigde het gedrag van haar man door te verwijzen naar zijn verleden als soldaat in het KNIL en zijn traumatische ervaringen in een Japans strafkamp in Indonesië, die hem ernstige psychologische wonden hadden bezorgd. Ze zag zijn gewelddadige gedrag als een gevolg van de trauma's die hij had opgelopen tijdens zijn militaire dienst, en probeerde zo de daden van haar echtgenoot te verklaren en te verzachten.Deze achtergrond, hoe traumatisch ook, werd aangevoerd als verklaring voor zijn gewelddadige gedrag. Helaas betekende dit dat Oom Mike geen gelukkige jeugd had; hij droeg zowel de last van het trauma van zijn vader als de fysieke en emotionele gevolgen van de zware thuissituatie waarin hij opgroeide. De impact van de disciplinaire maatregelen van zijn vader, waarbij de riem en de houten pollepel als symbolen van autoriteit en controle dienden, was diepgaand, kindonterend en langdurig. De invloed van deze straffen reikte verder dan de fysieke pijn, en tekende Oom Mike op een manier die zijn hele leven zou beïnvloeden.

Deze vorm van opvoeding liet diepe littekens achter, zowel fysiek als emotioneel, die Oom Mike zijn hele leven met zich meedroeg. Het trauma van zijn jeugd was als een zware last die voortdurend op zijn schouders drukte. Dit beïnvloedde niet alleen zijn gedrag, maar ook zijn emotionele welzijn en zijn vermogen om gezonde relaties op te bouwen. De angst en onzekerheid die hij als kind had ervaren, bleven hem achtervolgen en kleurden zijn kijk op de wereld en zijn interacties met anderen, waardoor zijn leven onherroepelijk werd gevormd door de pijn en het trauma van zijn verleden.

Ondanks zijn inspanningen om zijn verleden achter zich te laten, bleef het trauma van zijn jeugd een voortdurende uitdaging in het leven van Oom Mike. Hij worstelde voortdurend met zijn eigen emoties en relaties, en het viel hem zwaar om een gevoel van vrede en geluk te vinden. Het verleden liet een blijvende indruk achter die zijn dagelijks leven en zijn zoektocht naar innerlijke rust beïnvloedde.

Het is belangrijk om te erkennen dat het trauma van Oom Mike's jeugd niet alleen een persoonlijk probleem was, maar ook voortkwam uit bredere sociale en culturele factoren. Door deze context te begrijpen, kunnen we empathie en begrip tonen voor zijn situatie en ons inzetten voor een wereld waarin niemand hoeft te lijden onder de gevolgen van traumatische ervaringen uit het verleden. Het erkennen van deze bredere context helpt ons niet alleen om Oom Mike’s ervaringen beter te begrijpen, maar ook om de oorzaken van dergelijke trauma's aan te pakken en te streven naar een meer rechtvaardige en ondersteunende samenleving.

Op 10-jarige leeftijd, bij zijn overgang naar de Nederlandse school, worstelde Oom Mike om zijn plaats te vinden. De ernstige thuissituatie belemmerde zijn vermogen om zich goed te concentreren op zijn schoolwerk, waardoor het leek alsof hij meer tijd besteedde aan het verkennen van de verschillende banken in de klas dan aan zijn studie. De veeleisende omstandigheden thuis waren zo ingrijpend dat zelfs zijn schoolbanken het bijna opgegeven leken te hebben! Ondanks deze obstakels slaagde hij er echter net op tijd in om te slagen voor het examen en door te stromen naar de MULO. Hij stond voor aanzienlijke uitdagingen en moest zich flink inspannen om zijn aandacht bij de les te houden.

Oom Mike koesterde geen liefde voor conflicten en verafschuwde oorlog, maar hij had wel een diepgewortelde wens om balletdanser of artiest te worden. Helaas kreeg deze passie geen steun van zijn vader, die juist verlangde dat zijn zoon het leger zou ingaan en een technisch beroep zou kiezen. De droom van Oom Mike om een carrière in de kunsten na te streven werd regelmatig onderdrukt door de verwachtingen en eisen van zijn vader, die een andere toekomst voor zijn zoon in gedachten had—een die paste binnen zijn eigen opvattingen van succes en stabiliteit. Deze botsing van dromen en verwachtingen veroorzaakte innerlijke conflicten bij Oom Mike, die worstelde met de druk om te voldoen aan de verwachtingen van zijn familie en tegelijkertijd zijn eigen verlangens te volgen. Het gebrek aan steun voor zijn artistieke ambities leidde tot een gevoel van vervreemding en onbegrip, wat zijn zoektocht naar zelfontplooiing bemoeilijkte.

Zijn vader zag de beroepskeuze van Oom Mike helemaal niet zitten; hij wilde absoluut geen "mietje" in huis, zoals hij het uitdrukte. Met de wilskracht van een man die vastbesloten was zijn eigen visie te realiseren, sleepte hij Oom Mike bijna letterlijk naar het gemeentehuis om hem in te schrijven als dienstplichtige. Oom Mike werd voortdurend gepest door zijn vader, die allerlei denigrerende opmerkingen maakte over zijn vrienden en zijn beroepskeuze, wat ervoor zorgde dat Oom Mike zich nooit op zijn gemak voelde. Ondanks zijn verlangen om zijn eigen pad te volgen, werd hij gedwongen om aan de dienstplicht deel te nemen. Hoewel hij de keuring niet doorstond vanwege zijn lengte, werd hij toch als reservist ingeschreven, waardoor hij slechts één keer per jaar aan de opleiding kon deelnemen. Deze ervaring benadrukte de confrontatie tussen zijn eigen verlangens en de verwachtingen van zijn vader, en illustreerde hoe zijn vrijheid werd beperkt door externe factoren buiten zijn controle.

Ook de broers van Oom Mike werden niet gespaard; sommigen van hen kozen uiteindelijk wel voor een technisch beroep. De druk van hun vader om traditionele loopbanen te volgen was niet alleen gericht op Oom Mike, maar werd ook op zijn vier broers uitgeoefend. Sommigen van hen voelden zich gedwongen om aan deze verwachtingen te voldoen en kozen voor technische carrières om hun vader tevreden te stellen, hoewel ze misschien liever hun eigen weg hadden gevolgd. Deze dynamiek binnen het gezin illustreert de kracht van sociale verwachtingen en de moeilijkheden die gepaard gaan met het nastreven van persoonlijke passies in een omgeving die traditionele waarden hoog in het vaandel draagt. Het laat zien hoe de druk om te voldoen aan de verwachtingen van een ouder invloed kan hebben op de levenskeuzes en het welzijn van individuen binnen een familie.

Op 18-jarige leeftijd, toen de pollepel niet meer volstond voor de volwassen Oom Mike, werden de ruzies thuis onhoudbaar. Zelfs zijn moeder, die altijd een bron van steun had moeten zijn, liet haar stem horen in de conflicten. Haar hart was verscheurd tussen haar liefde voor haar zoon en de druk om te voldoen aan de verwachtingen van haar echtgenoot. Ondanks haar pogingen om te bemiddelen tussen haar man en zoon, leken haar inspanningen vruchteloos tegen de starre opvattingen van haar man. De spanningen in het gezin bereikten soms een kookpunt, waarbij emotionele uitbarstingen en harde woorden steeds vaker voorkwamen. Deze dynamiek onderstreepte de steeds groeiende kloof tussen de verlangens van Oom Mike en de onbuigzame verwachtingen van zijn vader, wat leidde tot een steeds moeilijker te beheersen gezinssituatie.

Ondanks haar pogingen om de vrede te bewaren, voelde de moeder zich gevangen tussen haar loyaliteit aan haar gezin en haar verlangen naar harmonie. Ze droomde ervan dat haar zoon uiteindelijk zijn eigen weg zou vinden en gelukkig zou worden, maar tegelijkertijd vreesde ze de breuk die zijn vertrek zou veroorzaken. Haar innerlijke strijd weerspiegelde de verdeeldheid en conflicten die het gezin uiteen dreigden te scheuren, waardoor ze in een emotionele spagaat terechtkwam tussen haar liefde voor haar zoon en de druk van de familiebanden. Deze situatie benadrukte de complexiteit van haar rol binnen het gezin en de moeilijkheden die voortvloeiden uit de tegenstrijdige verlangens en verwachtingen die haar omringden.

Na zijn afstuderen aan de MULO, besloot Oom Mike op 18-jarige leeftijd alle contact met zijn ouders te verbreken en het ouderlijk huis te verlaten. Vastbesloten om zijn eigen geluk te vinden en zijn eigen weg te volgen, nam hij deze moedige stap om zichzelf los te maken van de beperkende omstandigheden van zijn jeugd.

Vanaf dat moment begon Oom Mike aan een reis van zelfontdekking, die hem jarenlang als een zwerver door Europa leidde. Gedurende drie jaar trok hij liftend van de ene plek naar de andere, met bezoeken aan landen zoals Spanje, Frankrijk, Engeland, Duitsland, Joegoslavië, Oekraïne en Polen. Zijn zwerftocht dwong hem om op allerlei plekken te slapen—op straat, tussen het struikgewas, op banken in parken, in hooibergen, of bij vrienden die hij onderweg ontmoette. Om zijn reizen en voedsel te bekostigen, nam hij allerlei soorten werk aan, van tijdelijke klussen tot seizoensarbeid.

Ondanks de vele uitdagingen en conflicten die Oom Mike in zijn leven tegenkwam, is het belangrijk te benadrukken dat hij altijd trouw bleef aan zijn principes en integriteit. Hij heeft nooit gerookt, zich nooit bezighouden met diefstal of criminele activiteiten, en hij heeft zichzelf nooit overgegeven aan drugs. Ondanks de verleidingen en moeilijkheden die hij mogelijk tegenkwam, weigerde hij toe te geven aan illegale of immorele handelingen.

Zijn vastberadenheid om op het rechte pad te blijven, zelfs in de moeilijkste tijden, getuigt van zijn innerlijke kracht en vastberadenheid. Deze eigenschappen van eerlijkheid en zelfbeheersing zijn een wezenlijk onderdeel van zijn karakter en dragen bij aan zijn integriteit en respect binnen de gemeenschap. Ze laten zien dat er altijd ruimte is voor goedheid en de kracht om het juiste te doen, zelfs als men geconfronteerd wordt met tegenslagen.

Daarnaast heeft Oom Mike, ondanks zijn persoonlijke tegenvallers, altijd de voorkeur gegeven aan biologisch voedsel en vermijdt hij het gebruik van zeep, omdat hij dit schadelijk vindt voor het milieu. Zijn toewijding aan een duurzame levensstijl gaat verder dan alleen voeding en kleding; hij zet zich ook in voor milieuvriendelijke praktijken in andere aspecten van zijn leven. Hij vermijdt het gebruik van plastic en kiest bewust voor herbruikbare alternatieven, wat zijn betrokkenheid bij een duurzamer milieu onderstreept. Daarnaast maakt Oom Mike gebruik van duurzame energiebronnen in zijn huis. Voor hem is het behoud van de planeet en de natuur een belangrijke waarde die zijn dagelijkse keuzes beïnvloedt. Zijn inzet voor milieuvriendelijke praktijken omvat niet alleen voeding en kleding, maar strekt zich ook uit tot het energieverbruik in zijn woning. Door te kiezen voor duurzame energiebronnen, toont hij zijn betrokkenheid bij een duurzamer milieu en zijn verlangen om een positieve impact op de aarde te maken.

Tijdens zijn zwerftocht door Europa ontdekte Oom Mike niet alleen de diversiteit van culturen en landschappen, maar ook nieuwe aspecten van zichzelf. De uitdagingen en provocaties waarmee hij werd geconfronteerd, dwongen hem om buiten zijn comfortzone te stappen en te groeien als persoon. Elk land dat hij bezocht, elke ontmoeting die hij had, en elk moment dat hij beleefde, droeg bij aan zijn reis van zelfontdekking. Langzaam maar zeker begon hij te begrijpen wie hij werkelijk was en wat hij in het leven wilde bereiken.

Gedurende al die tijd hield Oom Mike bewust geen contact met zijn familie, en het leek erop dat zij hem evenmin misten. Voor hem was deze periode een tijd van vrijheid, waarin hij zichzelf kon ontdekken buiten de beperkingen van zijn ouderlijk huis en de verwachtingen van anderen. Hij ervoer een bevrijding van de sociale druk die zijn familie op hem had gelegd en vond een gevoel van autonomie. Elk moment van zijn reis bood hem de gelegenheid om te groeien, te leren en zijn eigen pad te volgen, zonder de last van familiebanden en opgelegde normen. Het was een periode van persoonlijke transformatie en innerlijke groei, waarin hij zijn eigen identiteit kon vormgeven, vrij van externe invloeden. Deze periode van zwerftochten door Europa markeerde een belangrijke fase in zijn leven, waarin Oom Mike zijn eigen weg zocht en zijn eigen pad volgde, los van familiebanden en sociale conventies. Het was een tijd van persoonlijke ontdekking en groei, waarin hij de ruimte vond om zijn eigen keuzes te maken en zijn identiteit te vormen buiten de beperkingen van zijn verleden.

Na drie jaar van zwerven keerde Oom Mike terug naar het ouderlijk huis, maar werd begroet door een stilte die even doordringend was als de afwezigheid van vragen of enig teken van gemis. Het leek alsof niemand zijn vertrek had opgemerkt en niemand zich bekommerde om zijn terugkeer. Hij negeerde zijn vader volledig, maar voerde wel gesprekken met zijn moeder. Toch stelde ook zij geen vragen en vertoonde geen tekenen van bezorgdheid die je normaal van een moeder zou verwachten. Haar gevoelens van liefde, pijn en gemis waren door haar man verdrongen, waardoor haar menselijke warmte en moederlijke zorg grotendeels verdwenen waren.

Het was overduidelijk dat Oom Mike een diepe wrok koesterde jegens zijn vader, vooral omdat hij als kind herhaaldelijk het slachtoffer was geweest van diens fysieke en geestelijke mishandelingen. Deze traumatische ervaringen hadden diepe sporen achtergelaten. Oom Mike kon niet begrijpen waarom zijn vader, die zelf zo had geleden, zijn woede en frustratie op zijn eigen kinderen moest afreageren. De beelden van zijn moeder, die tijdens zijn jeugd door zijn vader werd mishandeld, waren als littekens in zijn geheugen gegrift.

Oom Mike herinnerde zich levendig hoe zijn moeder vaak hulpeloos en gewond op de keukenvloer lag na weer een gruwelijke uitbarsting van geweld. Deze traumatische gebeurtenissen hadden een blijvende impact op hem en zijn broers, en ze vormden een donkere schaduw die altijd aanwezig was in hun gedachten en gevoelens.

Destijds werd huiselijk geweld in Nederland helaas als heel normaal beschouwd. Het was gebruikelijk dat niemand zich bekommerde om het gegil van kinderen die tot bloedens toe werden geslagen door hun vader. Mensen hielden zich vooral bezig met hun eigen zaken en wilden geen problemen hebben met de buren, vooral niet met buren die betrokken waren bij het KNIL. Het was een tijd waarin bemoeienis met andermans zaken werd vermeden. Degenen die het gejammer van de kinderen niet konden verdragen, stopten simpelweg oordopjes in hun oren.