9,99 €
Tatoeëren is veel meer dan alleen inkt onder de huid brengen. Het vereist een perfecte combinatie van artistiek talent, uithoudingsvermogen, organisatie, precisie en vooral betrouwbaarheid.Of je nu net begint in de wereld van tatoeages of je vaardigheden wilt verfijnen, dit boek biedt je alle kennis die je nodig hebt. Pagina na pagina groei je als artiest, leer je omgaan met ontwerpen, machines, naalden en inkten. Je ontdekt hoe je veelgemaakte fouten kunt vermijden, je tijd effectief kunt beheren, een goede relatie met klanten kunt opbouwen en je werk succesvol kunt presenteren. Uiteindelijk zul je niet alleen prachtige tatoeages zetten, maar ook de vaardigheden ontwikkelen om je eigen studio te runnen en van je passie te leven.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Seitenzahl: 220
Veröffentlichungsjahr: 2025
Dennis Nowakowski
Tatoeëren Leren
Tatoeëerder Worden
De Makkelijke Start
1st edition 2025
© / Auteursrecht: 2025 Dennis Nowakowski
© / Auteursrecht: 2025 Dennis Nowakowski
Omslagontwerp, illustratie: Dennis NowakowskiOmslag/Foto © / Auteursrecht: Valeska HarrerUitgever: Dennis Nowakowski
Dennis NowakowskiDinnendahlstr. 4346145 OberhausenE-Mail: [email protected]
Het werk, inclusief alle inhoud, is beschermd door auteursrecht. Alle rechten voorbehouden. Nadruk of reproductie (ook in uittreksels) in welke vorm dan ook (druk, fotokopie of ander procédé) evenals opslag, verwerking, duplicatie en verspreiding door middel van elektronische systemen van welke aard dan ook, geheel of gedeeltelijk, is verboden zonder de uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de uitgever. Alle vertaalrechten voorbehouden.
Over de auteur
Inleiding
Waarom dit boek?
Ik wil tatoeëerder worden - Hoe begin ik?
Iedereen tatoeëert anders
Vind een plek om te beginnen
Kwaliteit heeft zijn prijs
Aarzel niet
Talent helpt - maar het is niet alles
Een klein verhaaltje
Een standaardopleiding helpt
Huid is geen papier
De juiste uitrusting
Mijn tip:
Alles met de hand tekenen
Overzetten op de huid
Voorbereidingen
Kleur en andere kleinigheden
Een stevige tattoomachine
Voeding en voetschakelaar
Lijst met materialen
Conclusie
Spoelmachine, rotary of pen?
Een klein verhaaltje
Welke criteria zijn belangrijk?
Wat is slag?
Hoe snel moet de tattoomachine draaien?
Naalden
Naaldsoorten
Roundliner
Roundshader
Magnums
MT en LT
Mijn tip voor beginners
Conclusie
Wegwerptips of opwerken?
Kleur en schaduwen
Welke kleuren heb ik nodig?
Kleurconsistentie
Het is een slijmerige zaak
Schaduwen
Kleur of schaduw?
Kleuren mengen in de huid of in het potje?
Motieven slim ontwerpen
Een oog voor detail
Enkele methodes voor uitvoering
Het simpele geval
Het complexere geval
Een tip tussendoor
10 fouten die je moet vermijden
Fout #1 - De verkeerde instelling
Fout #2 - Te laat komen en afwijzen
Fout #3 - Verkeerde omgang met klanten
Fout #4 - Slecht advies, te hoge prijs
Fout #5 - Verkeerde plek, verkeerd aangebracht
Fout #6 - Slechte timing, geen materiaal
Fout #7 - Te ruw, te diep
Fout #8 - Geen pauzes, geen eten
Fout #9 - Te ongeduldig, verkeerd ingeschat
Fout #10 - Slecht nazorgadvies
Handige tips
Blijf gezond
Gebruik vochtige doeken
Buig de naalden
Steekdiepte en machinesnelheid
Draaien, op en neer
Werksnelheid
Tussentijdse reiniging
Pas op voor flitsers
Optimale instellingen
Als de naald roert
Verdun de kleuren
Beter glijden
Laat het drogen
Niet te vaak over dezelfde plek
Denk groot
Niet stoppen en jaloers zijn
Oefening baart kunst, als je wilt
Een klein voorbeeld
Check of je talent hebt
De eerste keer
Daar gaan we
Comfortabel en relaxed
In rust ligt de kracht
Klaar
Flauwvallen, wat te doen?
De juiste nazorg
Iedereen zegt wat anders
Genezingstijd
Portretten, de koningsdiscipline
Portretten zijn niet het werk van de duivel
Grootte en lichaamsdeel
Goed tekenen
Een kleine tip
Twee belangrijke regels
Schaduwgradaties
Steekdiepte en snelheid
Mijn persoonlijke tip
Tattooartiesten op tv
Wat echt niet te harden is
Een kleine rekensom
Wat leren we hiervan?
De juiste omgang met klanten
Klantentypes
De prijspakker
Mijn tip:
De scepticus
De betweter
De bazige klant
De kletskous
De zwijger
De kunstenaar
De vragensteller
De afspraakvergetter
De loyale klant
Slotwoord
Je eigen tattoostudio
Een goede locatie is een goede locatie
Wees geen eenzame wolf
Stap voor stap
Blijf positief
Planning
Taken bij de hand
Een gezonde balans
Brutale klanten
Wees consequent
Schema
Conclusie
Juridische en financiële zaken
Zorg voor zekerheid
Open een zakelijke rekening
Een kasboek
Accepteer je ook kaartbetalingen?
Alles hangt af van je omzet
Leef niet boven je stand
Ziektegeld
De GGD
Internetpresentie en sociale netwerken
Een kleine tip tussendoor:
Voorzichtigheid met sociale netwerken
Kwaliteit, snelheid en routine
Gefaald, wat ging er mis?
Mijn afdaling
Mijn comeback
De som van alle kleine dingen
Wat je zou moeten doen
Slecht tattoowerk
Je was niet betrouwbaar
Je had je financiën niet in beeld
Conclusie
Het kleine lexicon van tatoeëren
Tramp stamp
Asia Style
Backpiece tattoo
Verdovende zalf (*Stunning ointment*)
Biomechanics Tattoo
Biotattoo
Blackwork
Bloodlines
Blowout
Bodysuit
Comic Style
Cover Up
Dotwork
Fan Tattoo
Flash
Freehand of Freestyle
Hannya-masker (*Hannya mask*)
Ink
Prison Tattoo
La Catrina
Lettering
Maori Tattoo
Mini Tattoo
Neo-Traditionals
New School Tattoo
Old School Tattoo
Korst (*Scab*)
Scratcher
Zilverhuid (*Silver skin*)
Sleeve
Stencil
Steriliteit (*Sterility*)
Tattoo convention
Trash Polka
Trend Tattoos
Walk In
Wannado
Dankwoord (*Acknowledgement*)
Dennis Nowakowski, geboren in 1976 in Oberhausen NRW, ongehuwd en zonder kinderen, is opgeleid als timmerman, media-operator en tatoeëerder. Jarenlang hield hij zijn hoofd boven water met banen die nuttig zouden zijn voor zijn carrière. Op jonge leeftijd ontdekte hij zijn passie voor schilderen en tekenen. Strips wekten in hem de passie om zijn eigen verhalen te ontwikkelen en om te zetten in beelden en tekstballonnen. Het timmermansvak gaf hem inzicht in technische tekeningen en perspectieven, die hij in zijn strips kon toepassen.
Later werkte hij als ontwerper van showreclame, waar licht en presentatie belangrijk waren. Ook hier pikte hij kennis op die hij gebruikte voor zijn privépassie. Toen kwam de omscholing tot webdesigner, een enorme sprong voorwaarts. Moderne media inspireerden hem tot nieuwe ideeën en de uitvoering van zijn stripprojecten. Beeldbewerkingsprogramma’s, een grafisch tablet en het internet maakten het veel makkelijker om zijn eigen werk te publiceren.
Enthousiast over zijn tekensuccessen nam een goede vriend hem in 1999 bij de hand en introduceerde hem in de basiskennis van het tatoeëren. Vanaf nul leerde Dennis hoe hij naalden moest solderen, kleuren en schaduwen aanbrengen, de machines correct gebruiken, motieven aanpassen en nog veel meer. Het benodigde startkapitaal en de hoeveelheid tijd die nodig was, waren niet te onderschatten. Eerst geoefend op varkenshuid of synthetische huid, kreeg hij uiteindelijk zijn eerste klanten, wat geduld en doorzettingsvermogen vergde. Gratis en in zijn vrije tijd groeide zijn werk uit tot acceptabele resultaten, wat steeds meer mensen aantrok. Gestrest door zijn vaste baan en de toestroom van nieuwe klanten nam Dennis een creatieve pauze van een half jaar.
Na het uitsluiten van allerlei types die alleen maar omgekocht wilden worden voor niets, ging hij verder met loyale klanten die hem tenminste voor het materiaal betaalden en zijn werk waardeerden. Zo leerde hij omgaan met klanten en hun eisen aan tatoeages. Zijn werk ontwikkelde zich verder. Eind 2014 kwam het moment waarop hij zijn carrière wilde omgooien. Dus vroeg hij zijn vriend Harald, die al meer dan 30 jaar tatoeëerde, of ze samen een tattoostudio wilden openen. Enthousiast over het idee gingen ze aan de slag. Begin 2015 openden ze hun studio, i.e. Tattoo, in Oberhausen. Na wat struikelblokken, die een eigen zaak met zich meebrengt, vloog het eerste jaar voorbij. Steeds meer mensen werden zich bewust van Dennis’ werk. Soms stapten zelfs klanten over van Harald naar hem, wat Harald prima vond, want zijn agenda barstte uit zijn voegen.
Er groeide een solide partnerschap, dat tot op de dag van vandaag bestaat. De voormalige beginner en de veteraan wisselen hun kennis professioneel uit en staan trouw naast elkaar in dienst van de tattookunst.
Is het überhaupt mogelijk om een boek over tatoeëren te schrijven zonder visuele hulpmiddelen? Die vraag kreeg ik voorgeschoteld en ondanks kritische stemmen heb ik hem met een duidelijke „Ja“ beantwoord. Als je dit vak wilt leren, moet je dingen kunnen visualiseren. Met romans of audioboeken werkt dat tenslotte ook. Het enige verschil is dat je het zelf voor je moet zien. Als je dat niet kunt, kun je ook geen klant adviseren die een heel specifiek idee heeft van zijn tattoomotief. Als je rondkijkt op internet of in boekwinkels, vind je een hoop boeken, dvd’s en Blu-Rays die over tatoeëren gaan. Helaas niet voor heel betaalbare prijzen, wat de meeste kopers afschrikt. Daarom heb ik mezelf als doel gesteld een boek te schrijven dat echt iedereen kan betalen.
Heel simpel: ik wil jonge talenten motiveren om hun angsten los te laten en zonder twijfel een pad te volgen dat hen verder kan brengen. Het is triest om te zien hoe getalenteerde mensen afglijden omdat niemand ze bij de hand neemt en hun talenten stimuleert.
„Laat het maar zitten, het is maar een bevlieging,“ of „Daar kun je niet van leven,“
zijn maar een paar van de zinnen die ambitieuze mensen de moed ontnemen om professioneel met hun passie van start te gaan. Tatoeëren is een kunstvorm die steeds populairder wordt, vooral in Duitsland, en toch worden conservatieve mensen klein gehouden omdat ze vasthouden aan tradities van hard werken, zoals ambachtelijk werk. Getalenteerde schilders, mede-tekenaars, muzikanten, schrijvers of acteurs dromen ervan ooit voet aan de grond te krijgen met hun passie.
„Leer maar liever iets verstandigs, je moet het bedrijf overnemen,“ of „Dat zijn dromen,“
zijn de meest gehoorde uitspraken over je carrièrekeuze. Ik wil solide beroepen niet afkraken, maar ik vind het vreemd dat er geen erkende opleidingsmogelijkheden zijn voor bijzondere banen zoals tatoeëren. Ben ik de enige, of zegt dat misschien iets over de achterlijkheid van ons land? Maar juist hier blijkt wie het potentieel heeft om tatoeëerder te worden en wie niet. De eerste stap moet je altijd zelf zetten. Dat betekent ook loskomen van het geklets van anderen die het niet beter weten. Wie zijn werk goed doet, heeft geen hobby’s of dromen. Die mensen nemen het op zich om over jou en wat je wilt bereiken te beslissen. Eng zijn familieleden die je uitlachen in plaats van steunen. Neem afstand van die mensen en focus op je doel. In dit geval wil je tatoeëerder worden – en een echt goede ook.
Dat vraagt om een flinke dosis zelfvertrouwen, zoals bij alles wat je serieus doet. Arrogantie wordt vaak met deze eigenschap verward. Hoge vliegers worden uiteindelijk weer met beide benen op de grond gezet, sterker nog, ze klappen keihard met hun handen en dat was het dan. Dat moet je vermijden. Zelfverzekerd, aardig en beleefd is het motto voor een duurzame relatie tussen tatoeëerder en klant. Nog belangrijker is het talent. Elke wannabe-tatoeëerder kan ergens machines, kleuren en spullen bestellen en losgaan. Iedereen kan een tattoostudio openen. Ik herhaal mezelf – het is nog geen erkend beroep, daarom schieten talentloze lui die zichzelf dan tatoeëerders noemen als paddenstoelen uit de grond en beginnen ze nietsvermoedende en duidelijk blinde mensen te verminken. Dat verklaart het fenomeen van tattooprogramma’s op tv. Overal cover-up-shows. Elke kijker grijpt naar zijn hoofd als hij het ziet en denkt zoiets als:
„Wat een idioten. Waarom gaan ze daar vrijwillig liggen?“
Maar de cover-up-profs maken het wel weer goed, toch? Daar ga ik later dieper op in. Ook op andere problemen en oplossingen die je tegenkomt op weg om een gewilde tatoeëerder te worden. De onderwerpen rond machines, kleuren en technieken behandel ik zo gedetailleerd mogelijk. We hebben het over de juiste shop, zelfstandigheid, omgang met klanten, de juiste reclame en nog veel meer. Eerst nog één ding. Niet elke tatoeëerder die al lang in het vak zit, zal me op de schouder kloppen en alles bevestigen wat ik hier zeg. Ik zou erg teleurgesteld zijn als iedereen het op mijn manier deed, exact dezelfde stijl tatoeëerde of mijn mening deelde. Daarvoor zijn we allemaal te verschillend. Over verschillend gesproken: ik zie bewust af van het onderscheid tussen tatoeëerders en tatoeëersters. Tatoeëerder is voor mij een genderneutraal begrip, daarom zal ik het alleen zo formuleren. Gewoon om die shitstorm weer te voorkomen. Alles wat hier staat, is gebaseerd op mijn ervaringen die ik de afgelopen jaren heb opgedaan. Dit boek is alleen bedoeld als richtlijn om talenten aan te moedigen en te ondersteunen om hun eigen weg te gaan.
Dit boek is opgedeeld in twee delen. Tatoeëren leren en tatoeëerder worden. Een bewuste keuze van mij. Je moet immers eerst elke uitvoerende activiteit leren voordat je er later mee kunt pronken. Je bent geen tatoeëerder alleen omdat je tattoomachines en kleuren hebt. Ook niet omdat er mensen zijn die vrijwillig gaan zitten en je aan hen laat werken. Als je niet de bereidheid en ambitie hebt om zoveel mogelijk over tatoeëren te leren, kun je het net zo goed laten. Ik wil immers zoveel mogelijk mensen bereiken, zodat ik ze op zijn minst de basiskennis kan bijbrengen. Veel termen en procedures zullen herhaald worden, omdat ik vertrouw op een onderbewuste conditionering. Hoe vaker je iets hoort, ziet of leest, hoe beter het blijft hangen. Net als een film die je helemaal kunt meepraten omdat je hem tientallen keren hebt gezien. Omdat ik zo’n filmfreak ben, gebruik ik veel citaten om verschillende hoofdstukken in te leiden. Ik gebruik ook verschillende methoden die ik heb afgekeken van bekende motivatietrainers. In veel delen van dit boek zal ik je vragen om te pauzeren, in jezelf te keren en jezelf de juiste vragen te stellen. Dit boek moet je niet alleen helpen om een goede tatoeëerder te worden, maar ook om je persoonlijkheid te ontwikkelen. Dat is mijn uitgesproken doel, voor jou.
„Veel leesplezier en hopelijk veel leren.“
„Als je iets wilt doen wat je nog nooit hebt gedaan, moet je iets doen wat je nog nooit hebt gedaan.“
Gefeliciteerd, je hebt een beslissing genomen en je gaat ervoor. Twee woorden zullen je stevig door dit boek heen leiden:
„Volhouden.“
Iedereen benadert een tatoeage anders, anders zou het ook maar saai zijn. Niemand hoeft mijn aanpak honderd procent te kopiëren. Dat zou ook geen zin hebben. Het is maar een leidraad om je het materiaal te laten begrijpen. Zowel technisch als menselijk. Jij bent de uitvoerende hand, niet ik. Iets anders doen dan ik is helemaal prima, als het voor jou makkelijker is en het werk er beter van wordt. Nu is het tijd om te ontdekken in hoeverre jouw vaardigheden genoeg zijn om een naald in de huid van anderen te steken. Alle aanstaande tatoeëerders zien alleen de technische uitvoering van een werk: machines, kleuren, matrixpapier „calqueerpapier voor motieven“, outlines „contouren“, steekdiepte, enzovoort. Ze kunnen niet wachten om eindelijk te beginnen. Vol enthousiasme gaan ze aan de slag en zien details over het hoofd die een professional van een beginner onderscheiden. Vaak komen jonge mensen naar onze studio omdat ze willen leren tatoeëren. Helaas laat de tijd het amper toe om met ze aan de slag te gaan. Wat tips en trucs zitten er wel bij, maar het frustreert me steeds meer om deze soms erg getalenteerde en dankbare talenten weg te sturen. Horen dat ze uit andere tattoostudio’s zijn gegooid, letterlijk weggejaagd, dat kan ik met de beste wil van de wereld niet begrijpen. In onze branche, net als in vele andere, is er een echte machtsstrijd om de statuspositie in de maatschappij. Iedereen wil de beste zijn, duldt geen concurrentie op de markt en kleineert andere studio’s die eigenlijk heel goed werk leveren. Eén blik over de horizon en ze zouden weten van een toekomstige medewerker die goed geld kan verdienen. In plaats daarvan word je scheef aangekeken en eruit gegooid. Helaas is dit geen zeldzaamheid. Maar dit gedrag zegt veel over de leiderschapskwaliteiten van deze studio’s. Je kunt deze mensen gerust de rug toekeren en erom lachen. Het zijn precies dezelfde eigenwijze types die later door goede tatoeëerders worden verlaten om zelf iets op te zetten. Gelukkig zijn er ook behulpzame mensen die even de tijd nemen, luisteren en goed advies geven. Die naar je werk kijken, zwakke punten weghalen en routineus vragen stellen. Die je niet in twijfel trekken, maar je aanmoedigen en je acties versterken. De kwaliteit van het werk zegt niets over de persoon achter de machine. Evenmin een enorme shop met duizenden motieven aan de muur en een reusachtige receptie. Als dat je uitgesproken doel is, moet je eraan werken. Heb je dat doel bereikt en behoor je tot de elite van de scene, vergeet dan nooit dat jij ook onderaan bent begonnen. Blijf altijd beleefd en geef aanstormende tatoeëerders een kans. Er zijn genoeg klanten voor ons allemaal, geloof me. Of ze naar jou komen of niet, hangt niet alleen van je werk af. Ik zou me ook niet laten tatoeëren door een chagrijnige lomperik, hoe goed hij ook is.
Volhouden, zoek iemand die redelijk bekend is met het vak en je een beetje bij de hand neemt. Op internet kun je ook veel tips en trucs vinden. In elk geval een correcte uitvoering van A tot Z wat de hardware betreft. Maar er gaat niets boven een mentor ter plaatse die je vertrouwd maakt met de fijne kneepjes, die niet altijd beschikbaar zijn en op alle situaties toepasbaar. Ik hoop je met dit boek te kunnen helpen en af te komen van alle vragen die je tegenhouden om te beginnen. Verwacht geen wondermiddel voor al je vragen. Elke situatie, elke tatoeage en elke klant moet individueel behandeld worden. Jouw taak is om een acceptabele oplossing te vinden voor je klant. Als je het snelle geld voor ogen hebt, moet je echt degelijke werken afleveren die veel tijd kosten.
Een van de meest gebruikte uitspraken in deze branche. Helaas door mensen die alleen contouren kunnen tekenen en zwart invullen. En zelfs dat niet eens goed. Als beginner ben je blij met elke klant, meestal uit je vriendenkring, die zich als proefkonijn aanbieden. Vanaf het begin veel geld vragen en deze spreuk opdreunen is absurd. Wees dankbaar voor iedereen die zich vrijwillig door jou laat steken. In het begin raak je gefascineerd door geschriften, namen, datums, tribals, ornamenten en dat soort dingen. Die bestaan alleen uit contouren en wat vulkleur, bij voorkeur zwart. Zeer aan te raden voor een meer routineuze manier van werken. Zo krijg je meer gevoel voor je machine, naalden, kleur, vormen, huid en probleemgebieden. Maar dat is niet genoeg voor de weg naar de elite. Persoonlijk talent, zelfinschatting en ambitie spelen hier een grote rol. Jezelf overschatten, wat al die cover-up-shows op tv verklaart, kan fataal eindigen. Een reputatie is snel kapot. Een foto zegt meer dan duizend woorden. Toch moet je op een gegeven moment loslaten wat je tot nu toe hebt geleerd en verdergaan. Hier moet je ook langzaam gaan beseffen waar je naartoe wilt. Dus welke stijl je wilt tatoeëren. In principe zou je later alles moeten kunnen als je goed gemutst bent. Diversiteit in tatoeageproblemen is helaas maar beperkt te vinden, omdat de artiesten zich uiteindelijk settelen. Twee ruwe richtingen zijn Old School Art en Realistisch Stijl Kunst. Je zou ook je privékamers of kelder op een gegeven moment moeten inruilen voor een studio als je professioneel geld wilt verdienen met je passie. Precies dat soort moed ontbreekt vaak.
Zo’n kort stukje tekst en al zoveel info, ik weet het. Ik ben blij dat mijn goede vriend Harald me bij de hand nam, mijn tekentalent herkende en aanmoedigde. Jarenlang dobberde ik rond als kelderprikker, die alleen in het weekend kleine motieven voor dumpprijzen neerzette. Mijn echte carrière begon pas op mijn 38e, ook al had ik weinig hoop en vonden veel mensen het onzin. Vele ontmoedigende jaren, met verschillende banen op mijn cv, maakten me niet gelukkig. Vragen wat er mis met me was, hield me bezig. Geen doel hebben laat je bevriezen en stagneren alsof je in shock bent. Pas toen we onze studio openden, ontdekte ik mijn ware potentieel. De shop runnen, mooie tatoeages zetten, met mensen praten, ervaringen uitwisselen met mijn zakenpartners, mijn eigen technieken ontwikkelen en nog veel meer. Nu vraag ik me af waarom dit allemaal zo laat gebeurde. Waar zou ik zijn als ik dit vijftien of twintig jaar geleden had gedaan? Veel verder dan nu, natuurlijk. Ik wil jou dit dilemma besparen en je vragen om deze stap zo snel mogelijk te zetten. Verspil niet te veel kostbare tijd en energie. Laat je niet ontmoedigen en neem de beslissing die jij juist vindt.
Als je dit allemaal hebt gedaan en je door dit boek hebt gewerkt, ben je klaar. Gebruik het na het lezen als naslagwerk als je vastloopt. Er komt zeker een situatie die je hebt verwaarloosd of onderschat. Ik duim voor je en kan alleen maar zeggen:
„Volhouden.“
Een ster-tatoeëerder komt in een vijfsterrenrestaurant. Terwijl hij door het menu bladert, herkent de chef hem, een grote bewonderaar van zijn werk. Hij spreekt hem aan:
„Ik ben een grote fan van je werk. Je hebt vast een geweldige tattoomachine en topkleuren.“
De tatoeëerder glimlacht en knikt vriendelijk. Na een vijfgangendiner roept hij de kok naar zijn tafel en zegt:
„Een echt geweldig diner. Ik ben enthousiast. Jij hebt vast een fantastisch fornuis en echt goede pannen.“
Het is een vrij bekend verhaal, dat ik een beetje heb herschreven. Een goed resultaat volledig laten afhangen van gereedschap en materiaal is onzin. Een vakman is zo goed als zijn gereedschap. Zonder talent of genoeg oefening heb je niets aan de beste tattoomachine ter wereld. Als je überhaupt geen talent hebt, helpt alleen oefenen tot je erbij neervalt.
„Ik kan niet eens poppetjes tekenen – hoe kan ik tatoeëerder worden?“
Als ik een euro kreeg voor iedereen die die zin heeft uitgesproken, kon ik maanden vrij nemen. Waarom is iedereen ervan overtuigd dat je een briljante tekenaar of schilder moet zijn om mooie tatoeages te maken? Ik ken veel tatoeëerders die nog nooit hadden getekend en nu gerespecteerde artiesten zijn. Je moet gewoon snappen dat het een aangeleerd vak is, net als elk ander beroep. Niemand beheerst iets perfect als hij het voor het eerst doet. Niemand komt ter wereld als hersenchirurg, coureur of bankier. Dat zijn allemaal vaardigheden die we moeten leren. De enige vraag is hoe goed je wilt worden. Voor elk vak zijn er specialisten en professionals die boven de standaardwerknemers uitsteken omdat ze meer kunnen of preciezer zijn. Meestal duurt het drie jaar om een beroep te leren. De meesten denken dat het daarbij blijft. Om iets echt goed te beheersen, wat het ook is, heeft een gemiddelde werker zeven jaar nodig. Geen grap, dat is wetenschappelijk bewezen. Geen reden om nu de handdoek in de ring te gooien. Als je alles al kon, had je dit boek niet nodig.
Een degelijk leerberoep kan dus geen kwaad. Op z’n minst heb je een noodplan voor als je droomcarrière als tatoeëerder niet meteen van de grond komt. Zo kun je in het begin voor een vast inkomen zorgen en in je vrije tijd tekenen, naalden en kleuren gebruiken. Investeer zoveel mogelijk tijd in je hobby, zoals ik het in het begin noem. Een goed gevoel krijgen voor vormen, lijnwerk en schaduwen is een stevige stap vooruit. Kleuren en kleurcombinaties zijn vaak een kunst op zich, maar dat ontwikkelt zich mettertijd. Kijk intensief naar veel afbeeldingen en motieven. Let op lichtranden, schaduwen en contrast. Helderheid, contrast en kleurdiepte zijn ook dynamische factoren.
Je kunt schilderen op wit papier niet vergelijken met prikken in de huid. Huid ligt niet glad voor je en blijft niet permanent stil. Het hoort bij een voelend persoon, die je extreme pijn kunt doen als je te ruw te werk gaat. Fysieke pijn wordt gevolgd door mentale pijn als je het motief verprutst. Deze uitspraken moeten je niet afschrikken van je plan, ze moeten je aan het denken zetten. Hoe zou jij reageren als iemand je urenlang pijnigt en het gewenste resultaat lijkt nergens op je gekozen motief? Je zou echt pissig zijn. Precies zo voelt de klant als hij geen zachte behandeling en degelijk vakwerk krijgt. De term „slager“ is wijdverspreid in de scene en beschrijft tatoeëerders die meedogenloos en onprofessioneel zijn. Zo zien de afgewerkte motieven er ook uit: ze helen eeuwenlang, krijgen littekens en kunnen zelfs met een cover-up niet meer gered worden. Deze lui verliezen heel snel hun reputatie en verdwijnen altijd mysterieus naar het buitenland om „zogenaamd“ een frisse start te maken. Zulke of soortgelijke verhalen over verdwenen tatoeëerders hoor je steeds vaker, naarmate meer klanten naar je toe komen. Zo’n tatoeëerder wil je niet zijn. Jouw naam moet staan voor betrouwbaarheid, degelijk, snel en relatief pijnloos werk.
Slechts in een paar gevallen brengt een aanstormende tatoeëerder alle basisvaardigheden mee om echt goed te zijn. Maak je daar geen zorgen over. Daarom leer je alles wat met het onderwerp te maken heeft. Aan het begin van dit hoofdstuk had ik het over mensen die nog nooit hadden geschilderd en toch succesvol voet aan de grond kregen in de branche. Ik ken ook briljante tekenaars die een schilderij niet goed op de huid krijgen. Ze kunnen niet omgaan met de omstandigheden. Een tattoomachine is geen potlood, huid is geen papier, papier beweegt niet en schreeuwt niet als het te pijnlijk wordt.
Net zo veracht als de „slagers“ zijn arrogante tatoeërders. Ik geef het eerlijk toe, ik kan met de meeste mensen in mijn vak niet opschieten omdat ze te arrogant voor me zijn. Met middelmatig werk dat veel te hoog wordt geprezen, rommelen veel lui zich erdoorheen en zien zichzelf als de grootste makers van onze tijd. Ze presenteren zich zelfverzekerd, kunnen alles, weten alles en staan boven elke twijfel. Helaas komt dit ook door de klanten, die zelf geen verstand van zaken hebben en de wannabe-artiesten de hemel in prijzen voor hun werk. Dikke, doorlopende contouren en een beetje verf zijn blijkbaar genoeg om een groot deel van onze samenleving blij te maken. De natuurwetten, zoals licht en schaduw, worden toch overschat. Het is ook verbazingwekkend dat deze klanten vrijwillig honderden euro’s betalen voor heel weinig tatoeage.
„Wat stoppen ze in jullie thee, mensen?“