Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: Alfredbooks
- Kategorie: Abenteuer, Thriller, Horror
- Sprache: Niederländisch
Western door Pete Hackett Vince McQuade kwam het kantoor van de stadsmaarschalk van Phoenix binnen, zijn sporen klapperend. De lucht in de kamer was muf, vliegen dansten op en neer langs het stoffige raam. Dode vliegen lagen op de vensterbank. Een regelaar aan de muur tikte monotoon. "Goedemiddag," groette McQuade. Tom Benedikt, de stadsmaarschalk, richtte zijn blik op de premiejager, leek hem in te schatten en een idee te krijgen van wie hij was, knikte toen en zei: "U hebt niet bepaald een wandeling in het park gemaakt, meneer. Je hebt het stof van de rotsachtige wildernis op je. Als een man door deze hel rijdt, moet hij daar een goede reden voor hebben." Zijn blik werd vragend. McQuade duwde zijn zwarte Stetson iets van zijn voorhoofd, reikte in de binnenzak van zijn bruine, gehavende stofjas en haalde er een verfrommeld vel papier uit. Nadat hij het had opengevouwen, hield hij het voor de wetsdienaar en deze fixeerde zijn blik erop. Zijn kin vormde zich, zijn lippen vernauwden zich. "De opsporingsposter van Lester Quinn," gromde hij uiteindelijk. "Ik denk dat ik gelijk heb als ik aanneem dat je die premie wilt verdienen." De marshal staarde in het gezicht van McQuade. "Vertel me over Quinn, Marshal," vroeg McQuade. "Op de opsporingsposter staat dat hij gezocht wordt voor moord." De marshal wees naar de stoel voor het bureau. "Ga zitten, meneer - uh ..." "McQuade." "Jij bent een Texaan, hè? Je taalgebruik is onmiskenbaar." McQuade ging zitten, vouwde de gezocht poster op en stopte hem in zijn zak. "Ik kom uit de buurt van San Antonio." De marshal leunde achterover in zijn stoel en kruiste zijn armen voor zijn borst. Nadat hij een paar seconden op zijn onderlip had geknaagd, zei hij: "Quinn schoot Jack Baldwin vanuit een hinderlaag neer. Het ging om een vrouw, een zangeres. Haar naam is Carrie Sheldon. Ze treedt op in het Crystal Palace." "Er is geen twijfel mogelijk dat Quinn de moordenaar is?"
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 47
Veröffentlichungsjahr: 2023
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
Pete Hackett
Breng me het hoofd van Lester Quinn : Western
Inhaltsverzeichnis
Copyright
Breng me het hoofd van Lester Quinn : Western
xxx
Copyright
Ein CassiopeiaPress Buch: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker präsentiert, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Sonder-Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks und BEKKERpublishing sind Imprints von
Alfred Bekker
© Roman by Author
© dieser Ausgabe 2023 by AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen
Die ausgedachten Personen haben nichts mit tatsächlich lebenden Personen zu tun. Namensgleichheiten sind zufällig und nicht beabsichtigt.
Alle Rechte vorbehalten.
www.AlfredBekker.de
Folge auf Facebook:
https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/
Folge auf Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Erfahre Neuigkeiten hier:
https://alfred-bekker-autor.business.site/
Zum Blog des Verlags!
Sei informiert über Neuerscheinungen und Hintergründe!
https://cassiopeia.press
Alles rund um Belletristik!
Breng me het hoofd van Lester Quinn : Western
Western door Pete Hackett
Vince McQuade kwam het kantoor van de stadsmaarschalk van Phoenix binnen, zijn sporen klapperend. De lucht in de kamer was muf, vliegen dansten op en neer langs het stoffige raam. Dode vliegen lagen op de vensterbank. Een regelaar aan de muur tikte monotoon.
"Goedemiddag," groette McQuade.
Tom Benedikt, de stadsmaarschalk, richtte zijn blik op de premiejager, leek hem in te schatten en een idee te krijgen van wie hij was, knikte toen en zei: "U hebt niet bepaald een wandeling in het park gemaakt, meneer. Je hebt het stof van de rotsachtige wildernis op je. Als een man door deze hel rijdt, moet hij daar een goede reden voor hebben."
Zijn blik werd vragend.
McQuade duwde zijn zwarte Stetson iets van zijn voorhoofd, reikte in de binnenzak van zijn bruine, gehavende stofjas en haalde er een verfrommeld vel papier uit. Nadat hij het had opengevouwen, hield hij het voor de wetsdienaar en deze fixeerde zijn blik erop. Zijn kin vormde zich, zijn lippen vernauwden zich. "De opsporingsposter van Lester Quinn," gromde hij uiteindelijk. "Ik denk dat ik gelijk heb als ik aanneem dat je die premie wilt verdienen."
De marshal staarde in het gezicht van McQuade.
"Vertel me over Quinn, Marshal," vroeg McQuade. "Op de opsporingsposter staat dat hij gezocht wordt voor moord."
De marshal wees naar de stoel voor het bureau. "Ga zitten, meneer - uh ..."
"McQuade.
"Jij bent een Texaan, hè? Je taalgebruik is onmiskenbaar."
McQuade ging zitten, vouwde de gezocht poster op en stopte hem in zijn zak. "Ik kom uit de buurt van San Antonio."
De marshal leunde achterover in zijn stoel en kruiste zijn armen voor zijn borst. Nadat hij een paar seconden op zijn onderlip had geknaagd, zei hij: "Quinn schoot Jack Baldwin vanuit een hinderlaag neer. Het ging om een vrouw, een zangeres. Haar naam is Carrie Sheldon. Ze treedt op in het Crystal Palace."
"Er is geen twijfel mogelijk dat Quinn de moordenaar is?"
"Nee. Baldwin en hij sloegen elkaar bijna de hersens in over de dame. Uiteindelijk kwamen een paar mannen die voor de vader van Jack Baldwin werkten tussenbeide. Ze sloegen Quinn jammerlijk in elkaar en gooiden hem op straat. De hombre slikte dat niet en 48 uur later sloeg hij vanuit een donker steegje een stuk lood in de borst van de jonge Baldwin."
"Werd Quinn gevolgd?"
"Ik confronteerde hem in zijn huis direct na de misdaad," legde de marshal uit. "Quinn ontkende iets met de moord te maken te hebben. Ik arresteerde hem, maar ik onderschatte de kleine klootzak. Met een geniepige trap in mijn buik, schakelde de vuile klootzak me een paar tellen uit, een tijd die voor hem genoeg was om weg te rennen. De sheriff reed drie dagen rond met een posse. Maar Quinn leek de aarde te hebben opgeslokt." De marshal haalde zijn schouders op. "Nou, in de wildernis kan een man verdwijnen als een dauwdruppel in de oceaan. Er zijn duizend plaatsen om je te verstoppen."
"Dus je weet niet waar Quinn is," zei de premiejager.
"Niet het minste," legde de marshal uit.
"Heb je met die Carrie Sheldon gesproken?"
"Natuurlijk heb ik haar ondervraagd. Ze kon me ook niet helpen."
McQuade duwde zichzelf overeind en draaide zich om.
"De vijfhonderd dollar beloning die de regering heeft uitgeloofd voor de gevangenneming van Quinn is niet alles, McQuade. James Baldwin betaalt nog eens duizend dollar aan degene die Lester Quinn dood aan zijn voeten legt."
McQuade, die al met zijn rug naar de marshal gekeerd stond, keek over zijn schouder en zei: "Lijkt me een rijke man, die James Baldwin."
"Hij bezit twee saloons, een hotel, een stalhouderij en de diervoederwinkel in de stad. Ja, hij is rijk en heeft invloed. Zijn woord weegt zwaar in de gemeenteraad."
De premiejager kwam in beweging. De stem van de marshal haalde hem in: "Nog een ding, McQuade. Ik hou niet van mannen zoals jij in de stad. De geur van wapenkool blijft aan je hangen en jouw soort staat garant voor problemen en ergernis. Hoe eerder je Phoenix weer verlaat, hoe liever ik het heb."
"Straight talk, Marshal." McQuade's humeur zakte naar nul. Hij was gestopt. "Maar maak je geen zorgen. Ik ben voor het donker weg."
De premiejager gaf een ruk en marcheerde verder. Meteen sloeg de deur achter hem dicht. De harde hakken van zijn rijlaarzen veroorzaakten een droge dreun op de veranda, vermengd met het gerammel van zijn gespaakte wielen. McQuade maakte zijn paard los en leidde hem over de weg. Het was halverwege de middag en de grote stad bruiste van het leven. Honderden verschillende geluiden vermengden zich tot een verward gezoem.
Nadat McQuade zijn paard had gestald, ging hij naar het Crystal Palace. Hij had de stalknecht de weg naar de nobele herberg laten beschrijven. Alles in het etablissement was van de beste kwaliteit. De saloon had zijn naam waarschijnlijk te danken aan de acht kroonluchters die aan het plafond hingen en waarvan de geslepen kristallen druppels glinsterden in alle kleuren van de regenboog.
Op dit uur van de dag was er nauwelijks iets te doen in de herberg. Drie mannen zaten aan een ronde tafel rustig te praten. Een andere man stond aan de bar en staarde somber in zijn bierpul.
McQuade stond ook aan de bartafel. De bewaarder voegde zich bij hem. "Wat mag het zijn?"
"Een glas water en wat informatie."
