Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
McQuade had het paard gestopt. Zijn zoekende, wakkere blik gleed over de rivier en de heuvelruggen daarachter, boorde zich in de inkepingen tussen de heuvels en scande het struikgewas dat overal groeide. Elk zintuig van de premiejager werd tot het uiterste opgerekt. Hij hield het geweer in zijn rechterhand, het stond met de kolfplaat op zijn dij. De detonatie was vervaagd. McQuade had het geluid van het schot gevolgd. De stilte die hem nu omringde was bijna beklemmend. Zelfs de vogels in de oeverstruiken waren stil. Doodse stilte ... Bijna een minuut lang luisterde McQuade. Hij voelde zich ongemakkelijk, want hij had het gevoel alsof hij op een presenteerblaadje werd aangeboden. In dit land was de dood alomtegenwoordig. Uiteindelijk dreef hij zijn paard de dijk af en stuurde het de rivier in. Het dier snoof onwillig. Midden in de rivier kwam het water niet eens tot zijn buik. Uiteindelijk stampte het vierbenige paard terug op het droge. McQuade liep naar een kloof in de heuvels. Een paar minuten later bevond hij zich tussen de flanken van de heuvel, die steil omhoog zwenkte. Rotsen rezen sporadisch uit de grond, doornige coma's groeiden aan hun basis. Op de hellingen lag puin, maar er waren ook eilanden van glinsterend zand en gebieden met verdord gras.
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 49
Veröffentlichungsjahr: 2023
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Copyright
De bloednacht van Indian Wells: Western
De auteur
Een CassiopeiaPress boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van
Alfred Bekker
© Roman door Auteur
© van deze uitgave 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen
De verzonnen personen hebben niets te maken met echt levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.
Alle rechten voorbehouden.
www.AlfredBekker.de
Volg me op Facebook:
https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/
Volg me op Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Lees het laatste nieuws hier:
https://alfred-bekker-autor.business.site/
Naar de blog van de uitgever!
Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!
https://cassiopeia.press
Alles over fictie!
Door Pete Hackett
McQuade had het paard gestopt. Zijn zoekende, wakkere blik gleed over de rivier en de heuvelruggen daarachter, boorde zich in de inkepingen tussen de heuvels en scande het struikgewas dat overal groeide. Elk zintuig van de premiejager werd tot het uiterste opgerekt. Hij hield het geweer in zijn rechterhand, het stond met de kolfplaat op zijn dij.
De detonatie was vervaagd. McQuade had het geluid van het schot gevolgd. De stilte die hem nu omringde was bijna beklemmend. Zelfs de vogels in de oeverstruiken waren stil. Doodse stilte ...
Bijna een minuut lang luisterde McQuade. Hij voelde zich ongemakkelijk, want hij had het gevoel alsof hij op een presenteerblaadje werd aangeboden. In dit land was de dood alomtegenwoordig. Uiteindelijk dreef hij zijn paard de dijk af en stuurde het de rivier in. Het dier snoof onwillig. Midden in de rivier kwam het water niet eens tot zijn buik. Uiteindelijk stampte het vierbenige paard terug op het droge. McQuade liep naar een kloof in de heuvels. Een paar minuten later bevond hij zich tussen de flanken van de heuvel, die steil omhoog zwenkte. Rotsen rezen sporadisch uit de grond, doornige coma's groeiden aan hun basis. Op de hellingen lag puin, maar er waren ook eilanden van glinsterend zand en gebieden met verdord gras.
De inkeping eindigde, voor de blik van de premiejager strekte zich een vlakte uit waar een kudde langhoorns graasde. Een beekje, dat bijna was opgedroogd, verdeelde de weide. En aan de rand van deze beek lag een man. Zijn paard stond naast hem en rook in de richting van McQuade. De Texaan was gestopt. Nogmaals dwaalde zijn geruststellende blik door de omgeving, toen schokte hij in het zadel. "Giddap!" Het paard stormde de vlakte op. Een paar runderen hieven hun hoofd op met uitgestrekte horens en keken nieuwsgierig naar de ruiter. Een stier brulde, een koe loeide.
De man naast de beek lag op zijn buik en bewoog niet. Zijn bruine hoed lag een trede naast hem. Hij had een revolverriem om, de revolver zat in zijn holster. Een blik op het paard liet de premiejager zien dat het geweer van de man in de schede zat.
McQuade duwde het Henry geweer in de schede en ging zitten, boog zich over de bewegingsloze man en draaide hem op zijn rug. Hij had een kogel in zijn borst gekregen. Waar hij had gelegen, was het gras rood van het bloed. Zijn ogen waren half gesloten. De premiejager voelde de pols van de man. "Dood," mompelde hij, terwijl hij het gezicht van het lijk onderzocht. Hij schatte de dode man midden dertig.
McQuade bevroor zijn blik van de bevroren gelaatstrekken en liep naar het paard, dat zijn hoofd naar achteren gooide en miauwde, waarna het zich van de man verwijderde. "Rustig aan, vriend," mompelde de Texaan, zijn hand schoot naar voren, greep het hoofdharnas en het dier stopte, snuivend. McQuade keek naar het merk. Een dwarsbalk met een S erop. "Bar-S," mompelde de Texaan. Hij sjokte naar een van de longhorns in de buurt. Het rund droeg ook het merk Bar-S. De dode man leek bij de ranch te horen.
McQuade keerde terug naar het paard van de gedode man, leidde het naar de bewegingloze figuur en hees het over de rug van het dier. Om te voorkomen dat het lichaam naar beneden zou glijden, bond hij het vast aan het zadel, waarna McQuade zijn paard besteeg, de lange teugels van het andere dier greep en wegreed.
Na ongeveer een half uur kwam de premiejager een stenig pad tegen dat van het noorden naar het zuidoosten leidde. Even twijfelde hij welke richting hij op zou gaan, maar toen draaide hij naar het zuidoosten. Het pad kronkelde zich een weg tussen de heuvels door, over hobbels en door holtes, en toen McQuade weer op de top van een verhoging reed, zag hij voor zich, aan het einde van een brede vlakte, de gebouwen van een ranch. Daarachter was een lange gordel van struikgewas te zien. De premiejager vermoedde dat er een beek langs liep.
Het paard droeg de Texaan over de grasvlakte, en ook hier stonden Longhorns met het Bar-S-Brand. Het dier met de dode man draafde ernaast. Langzaam kwamen de gebouwen dichterbij. Uiteindelijk reed McQuade tussen twee schuren door het erf van de ranch op. Enkele kippen pikten in het stof op zoek naar voedsel. In een paalkraal stonden een dozijn paarden. Juist op dat moment kwam er een man uit een schuur. Hij droeg een baal hooi. Nu stopte hij schokkerig, staarde de ruiter aan, liet het hooi vallen en zette zich in beweging.
McQuade pareerde het paard. Het dier met de dode man stopte uit zichzelf. De premiejager legde zijn handen over elkaar op de hoorn van het zadel.
De man die dichterbij kwam, had alleen oog voor de slappe gestalte op de rug van het paard. Hij stapte op haar af, met afschuw in zijn ogen. Zijn mondhoeken trilden. Hij wreef met zijn rechterhand over zijn ogen alsof hij het beeld dat zich aan hem voordeed weg wilde vegen. Toen kwam het eruit met een hakkelende, breekbare stem: "Goeie God, dat is Adam - Adam Seymour, mijn baas. Is hij... is hij dood?"
Nu was de blik van de man gericht op het gezicht van McQuade. Afschuw werd vergezeld door verbijstering.
"Zo dood als een man kan zijn die een kogel door zijn hart heeft gekregen," gromde McQuade. "Hij lag naast een kreek op een uur rijden van hier. Ik hoorde een schot en volgde het geluid."
"Holy smoke," fluisterde de cowboy ontroerd. "Dat zal June zeker breken. Ze ..."