De Eerste Wereldoorlog (Volume 3) E-Book

Benjamin Janssens de Bisthoven

• Herausgeber: 50Minutes.com (NL)
• Kategorie: Geisteswissenschaft
• Sprache: Niederländisch
• Veröffentlichungsjahr: 2023

Beschreibung

De laatste jaren van de Eerste Wereldoorlog waren een zeer onzekere tijd; het leek erop dat de overwinning beide kanten op kon gaan. De Fransen en Britten waren teruggeslagen in de Tweede Slag om de Aisne en in Flanders Fields, de Italianen waren verslagen in de Slag bij Caporetto, en Rusland had net een vredesverdrag getekend met Duitsland. De bondgenoten van Duitsland waren echter ook ernstig verzwakt en de toetreding van de Verenigde Staten tot de oorlog leek het tij te kunnen keren. In slechts 50 minuten komt u te weten hoe de laatste jaren van de oorlog de uitkomst van de gevechten bepaalden en begrijpt u de grote invloed ervan op de toekomst van Duitsland. Dit eenvoudige en informatieve boek biedt een grondige bespreking van de sleutelmomenten in de laatste jaren van de gevechten, waaronder de vertrouwenscrisis van de geallieerden, de verzwakking van het Duitse leger en het geallieerde tegenoffensief. Het bevat ook een volledige beschrijving van de strategieën van beide partijen en een grondig onderzoek naar de onmiddellijke gevolgen van het conflict, waardoor u alle essentiële informatie krijgt over de slotfase van de Eerste Wereldoorlog.

Leseprobe

DE EERSTE WERELDOORLOG

KERNGEGEVENS

•Wanneer was dat? Van 28 juli 1914 tot 11 november 1918.

•In Europa, Azië en Oceanië.

•Strijdlustig?

°De Centrale Machten: het Duitse Rijk, Oostenrijk-Hongarije, Bulgarije, het Ottomaanse Rijk.

°Bondgenoten en geassocieerde landen: Frankrijk, het Britse Rijk, Rusland, Italië, Servië, de Verenigde Staten, Japan, China, België, Roemenië, Portugal, Luxemburg, Griekenland, Albanië, Montenegro en de meeste Zuid-Amerikaanse staten.

•Resultaat? Overwinning voor de geallieerden. Ineenstorting van het Duitse, Oostenrijks-Hongaarse, Ottomaanse en Russische rijk. Opkomst van nieuwe staten.

•Slachtoffers? Meer dan negen miljoen doden.

INLEIDING

Eind 1917, toen de Eerste Wereldoorlog zich bijna vier jaar voortsleepte, kon Duitsland eindelijk geloven dat de overwinning nabij was. De Fransen en Britten waren verzwakt door hun mislukkingen op de Chemin des Dames en in Vlaanderen. Het Italiaanse leger was verpletterd bij Caporetto en verloor ongeveer 300.000 man in oktober. Ten slotte was Rusland, dat het Reich sinds 1914 in een oorlog op twee fronten had gedwongen, net het slachtoffer geworden van de bolsjewistische revolutie.

Het moest echter snel handelen. Ondermijnd door de oorlog en de vijandelijke blokkades stonden de nationale economieën van zijn bondgenoten op instorten. In Oostenrijk-Hongarije en Bulgarije dreigde hongersnood, terwijl de industriële en agrarische productie instortte. In het Ottomaanse Rijk waren de moeilijkheden zo groot dat de centrale regering geleidelijk alle gezag over haar provincies verloor. Maar het wordt nog erger. Sinds hun toetreding tot de geallieerden in april 1917 hebben de Verenigde Staten voortdurend troepen, militair materieel en kapitaal naar Europa gestuurd, waardoor de oorlog definitief in het voordeel van de geallieerden te vallen. Voor Erich Ludendorff (1865-1937) en Paul von Hindenburg (1847-1934), de meesters van het Duitse leger sinds 1916, was het nu dubbel of niets: het moest zo snel mogelijk afgelopen zijn, want een nederlaag was onvermijdelijk. De Grote Oorlog ging zijn laatste fase in.

DE LAATSTE RONDE

Op 11 november 1917 maakte Erich Ludendorff in Mons, in bezet België, aan de belangrijkste leiders van de Westheer (het Duitse leger in het westen) zijn voornemen bekend om in het voorjaar het beslissende offensief in Frankrijk te beginnen. De taak zag er niet gemakkelijk uit. Van het Kanaal tot Zwitserland vormde de frontlijn in dit inzetgebied een enorme linie van modder, loopgraven, prikkeldraad en beton die vrijwel ondoordringbaar was. De geallieerden leerden dit op de harde manier. Van 1915 tot 1917 konden ze bij al hun pogingen slechts een handvol kilometers vooruit. Maar de eerste kwartiermaker geloofde in zijn kansen. De strategische context was gunstig, zijn leger was sterk en zijn vijanden waren verdeeld en zeer verzwakt. En dan, had het Reich echt geen andere keuze? Sinds het begin van de vijandelijkheden was het Westelijk Front het belangrijkste front en als zodanig de enige mogelijkheid voor Duitsland om een snelle overwinning te behalen. Een jaar later tekende het land, volledig gebroken, de wapenstilstand die een einde maakte aan de oorlog. Een ramp waarvoor Ludendorff grotendeels verantwoordelijk was.

DE KAISERHEER, FORMIDABEL… EN KWETSBAAR…

Aan de vooravond van zijn pokerspel in het westen gokte de OHL (Oberste Heeresleitung, het Duitse opperbevel) zwaar op het vermogen van de Kaiserheer, het keizerlijke Duitse leger, om door de vijandelijke linies te breken. Dit vertrouwen was niet ongegrond. Het Duitse leger was aan het begin van het conflict een formidabele “overwinningsmachine”, zoals de historicus Jean-Claude Laparra opmerkt, en het bleef zich ontwikkelen en verbeteren. Tot het punt dat het waarschijnlijk nooit zo formidabel was als in de eerste helft van 1918. Het had echter een paar grote gebreken die in de loop van de campagne nadelig zouden blijken te zijn.