Trail naar de hel : Western - Pete Hackett - E-Book

Trail naar de hel : Western E-Book

Pete Hackett

0,0

Beschreibung

McQuade liet het paard stapvoets onder zich. Duisternis omringde hem. Het was vochtig en de lauwe wind uit het zuiden bracht weinig verlichting. Aan weerszijden van de premiejager slingerden heuvels van zand en steenslag omhoog. De lucht erboven was inktblauw en met sterren bezaaid. Het monotone gefluister van de wind vermengde zich met het doffe gedreun van hoefslagen. De Texaan reed vol spanning. Hij was in Mexico, midden in de Sonora-woestijn om precies te zijn. Voordat de avond viel, was hij ternauwernood ontsnapt aan de rurales, die beruchte politieruiters die de grens controleerden en met een ijzeren bezem over de grensgebieden veegden. Ze deinsden niet terug en maakten korte metten met mannen die hun land illegaal waren binnengekomen. De dood had de knokige klauw die hij al naar de premiejager had uitgestoken weer teruggetrokken. McQuade maakte zich geen illusies. Al zijn zintuigen waren geactiveerd. Het dodelijke gevaar van de Rurales kon achter elke struik, achter elke verhoging op de loer liggen en was alomtegenwoordig. De Texaan hield het Henry geweer bij de hals van de kolf vast. Zijn hand had zich letterlijk vastgezogen aan het kale hout. Het geweer stond met de kolfplaat op zijn dij. Er zat een patroon in de kamer. De ogen van de premiejager waren voortdurend in beweging, ze gleden over de heuvelruggen aan weerszijden en boorden zich in de duisternis tussen de hellingen. Hij was voortdurend op zijn hoede.

Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:

Android
iOS
von Legimi
zertifizierten E-Readern
Kindle™-E-Readern
(für ausgewählte Pakete)

Seitenzahl: 49

Veröffentlichungsjahr: 2023

Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:

Android
iOS
Bewertungen
0,0
0
0
0
0
0
Mehr Informationen
Mehr Informationen
Legimi prüft nicht, ob Rezensionen von Nutzern stammen, die den betreffenden Titel tatsächlich gekauft oder gelesen/gehört haben. Wir entfernen aber gefälschte Rezensionen.



Pete Hackett

Trail naar de hel : Western

UUID: 4b56d9ea-2191-4855-a7f3-27cb550398e5
Dieses eBook wurde mit StreetLib Write (https://writeapp.io) erstellt.

Inhaltsverzeichnis

Copyright

Trail naar de hel : Western

Over de auteur

Copyright

Een CassiopeiaPress-boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Uksak Special Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van

Alfred Bekker

© Roman door Auteur

© van deze uitgave 2023 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen

De verzonnen personen hebben niets te maken met werkelijk levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en niet bedoeld.

Alle rechten voorbehouden.

www.AlfredBekker.de

[email protected]

Volg ons op Facebook:

https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/

Volg ons op Twitter:

https://twitter.com/BekkerAlfred

Hier vindt u het laatste nieuws:

https://alfred-bekker-autor.business.site/

Naar de blog van de uitgever!

Blijf op de hoogte van nieuwe publicaties en achtergronden!

https://cassiopeia.press

Alles over fictie!

Trail naar de hel : Western

Door Pete Hackett

McQuade liet het paard stapvoets onder zich. Duisternis omringde hem. Het was vochtig en de lauwe wind uit het zuiden bracht weinig verlichting. Aan weerszijden van de premiejager slingerden heuvels van zand en steenslag omhoog. De lucht erboven was inktblauw en met sterren bezaaid. Het monotone gefluister van de wind vermengde zich met het doffe gedreun van hoefslagen.

De Texaan reed vol spanning. Hij was in Mexico, midden in de Sonora-woestijn om precies te zijn. Voordat de avond viel, was hij ternauwernood ontsnapt aan de rurales, die beruchte politieruiters die de grens controleerden en met een ijzeren bezem over de grensgebieden veegden. Ze deinsden niet terug en maakten korte metten met mannen die hun land illegaal waren binnengekomen. De dood had de knokige klauw die hij al naar de premiejager had uitgestoken weer teruggetrokken.

McQuade maakte zich geen illusies. Al zijn zintuigen waren geactiveerd. Het dodelijke gevaar van de Rurales kon achter elke struik, achter elke verhoging op de loer liggen en was alomtegenwoordig. De Texaan hield het Henry geweer bij de hals van de kolf vast. Zijn hand had zich letterlijk vastgezogen aan het kale hout. Het geweer stond met de kolfplaat op zijn dij. Er zat een patroon in de kamer. De ogen van de premiejager waren voortdurend in beweging, ze gleden over de heuvelruggen aan weerszijden en boorden zich in de duisternis tussen de hellingen. Hij was voortdurend op zijn hoede.

Een stoffige vallei opende zich voor hem. De maan hing groot en bolvormig boven de bergen in het zuiden. In het licht kon McQuade enorme cactussen zien, rotsen in alle maten en vormen, en het schaarse struikgewas dat hier overal groeide, waarvan sommige dood en verdord waren.

Een klein lichtpuntje aan de voet van een heuvel in het oosten sprong in McQuade's ogen, aangewakkerd door het stof. Het was vuur. McQuade trok aan de teugels en het paard stond op. Het steigerde koppig, snuivend en hoefbevend. Er klonk een zacht gekletter. McQuade nam het dier hard in de hand. Zijn blik was gericht op de lichtpunt.

Nadenkend nam de Texaan de waterfles uit het zadel, schroefde hem los en dronk. Het water smaakte muf, maar het spoelde het stof van zijn tanden en keel en deed hem wat opleven. Zijn geest werkte. Maar toen hij de veldfles weer aan het zadel hing, stond zijn besluit vast. Resoluut nam hij het paard in de rondte, trok zich terug in de insnijding van de heuvel en stuurde het dier uiteindelijk de helling rechts van hem op. Daar aangekomen, reed hij oostwaarts over de zijkant van de heuvel, weg van het vuur, onder de kam. Bij een groepje doornstruiken stapte hij af, bond het paard vast aan een tak en liep de heuvelrug op. Het vuur was nu direct onder hem. Het brandde aan de rand van een groepje struiken. De vlammen flakkerden. Licht en schaduw wisselden elkaar op de grond rondom af.

Gebruikmakend van de beschutting van de coma's, mesquitebomen en ocotillos die op de dorre, zanderige grond groeiden, sloop de premiejager naar het vuur. Een man zat op de grond te roken. Zijn paard stond tussen de struiken en knabbelde bladeren van de takken. In het licht van het vuur kon McQuade het gezicht van de man zien. Het was bebaard. De ogen glinsterden als glas.

De premiejager was geëlektriseerd. Al bijna vier weken was hij de sheriffendoder Strother Brady op het spoor. De bandiet was voor het laatst gezien in San Rafael, een klein dorpje midden in de bergen. McQuade had het bijna opgegeven en was naar het noorden gekeerd om terug te keren naar de Verenigde Staten. Maar nu ...

Het was waarschijnlijk de voorzienigheid die hem hierheen had geleid. Verbazing vervaagde, grimmige tevredenheid nam bezit van de premiejager. Hij was weer eens aan het einde van een spoor gekomen.

McQuade nam het geweer op zijn heup, stapte om het struikgewas heen dat hem bedekte, en riep met een sissende, droge stem: "Niet bewegen, Brady. Ik heb mijn wijsvinger op de trekker en de loop recht op je gericht."

Het hoofd van de bandiet draaide zich om. Hij hield zijn adem in en leek naar de woorden te luisteren. Een lange gestalte naderde hem, een schaduw die langzaam vorm aannam. De loop van een geweer glansde dof in het vage licht, de kulas van de Henrygun glom als goud. Het knarsen van zand en het kraken van laarsleer begeleidde elke stap van de man. Aan de rand van het vuur stopte hij. Zijn gezicht lag in de schaduw van de rand van zijn hoed. Er ging een angstaanjagende dreiging van hem uit, een duistere voorspelling.

Strother Brady overwon zijn verdoving, verdreef de muffe lucht en gooide de sigaret in het vuur. Een hete schok pulseerde door zijn bloedbaan. "Weet je hoe ik heet? Wie bent u?" De trillende spanning van zijn zenuwen deed hem hard en met tussenpozen ademen.

"Mijn naam is McQuade. Ik neem je mee naar Arizona, Brady. De beul wacht daar op je. Sta op! Voorzichtig. En draai je dan om."

"Bent u een sheriff, of zelfs een staatsman?"

"Noch - noch."

"Aaah, ik begrijp het. U wilt de premie verdienen." De stem van de bandiet zakte. "Je bent verdomme een mensenjager."

"Ik dien de wet op mijn eigen manier," antwoordde McQuade ijzig. "Maar ik weet zeker dat iemand als jij dat niet begrijpt." Zijn toon verraadde ongeduld toen hij na een korte pauze commandeerde: "Omhoog nu! Draai je om. En geen gekke ideeën. Deze plek is niet goed om te sterven."