Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
- Herausgeber: Alfredbooks
- Kategorie: Abenteuer, Thriller, Horror
- Sprache: Niederländisch
In de bergen fluistert de wind door de dennenbomen en draagt de echo van een eenzaam geweerschot. De natuur houdt even haar adem in als de oude gouddelver Dusty Jenkins op de grond valt, zijn ogen wijd opengesperd en één hand stevig om het handvat van zijn houweel geklemd. Ondanks de ruwe rimpels en de ouderdom die het leven in zijn gezicht hadden geschreven, is er een vonk van ongebreidelde trots in de uitdrukking van zijn dode ogen. "Verdomde bergen," mompelde Texas Ranger Tom Carringo terwijl hij met de teugels van zijn trouwe ros Dexter speelde. De zon ging langzaam onder, baadde de rotsachtige landschappen en gelige grassen in een vurig oranje kleur en wierp lange, donkere schaduwen over de grond. Naast hem keek Oude Harry door zijn versleten bril en kauwde op een dun grassprietje. De jaren hadden hem gebogen, maar hij was scherpzinnig en taai gebleven. "Er is meer dan ruwheid als een man als Dusty Jenkins dood in een gat ligt," merkte Harry spugend op.
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 81
Veröffentlichungsjahr: 2025
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
Ähnliche
De harde weg van Tom Carringo: Western
Inhaltsverzeichnis
De harde weg van Tom Carringo: Western
Copyright
Hoofdstuk 1
Hoofdstuk 2
Hoofdstuk 3
Hoofdstuk 4
Hoofdstuk 5
Hoofdstuk 6
Hoofdstuk 7
Hoofdstuk 8
Hoofdstuk 9
Hoofdstuk 10
Hoofdstuk 11
Hoofdstuk 12
Hoofdstuk 13
Hoofdstuk 14
Hoofdstuk 15
Hoofdstuk 16
Hoofdstuk 17
Hoofdstuk 18
Hoofdstuk 19
Hoofdstuk 20
Hoofdstuk 21
Hoofdstuk 22
Hoofdstuk 23
Hoofdstuk 24
Hoofdstuk 25
Hoofdstuk 26
Hoofdstuk 27
Hoofdstuk 28
Hoofdstuk 29
Hoofdstuk 30
Hoofdstuk 31
Hoofdstuk 32
Hoofdstuk 33
Hoofdstuk 34
Hoofdstuk 35
Hoofdstuk 36
Hoofdstuk 37
De harde weg van Tom Carringo: Western
door NEAL CHADWICK
xxx
Copyright
Een CassiopeiaPress-boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Bathranor Books, Uksak Sonder-Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van
Alfred Bekker
© Roman door Auteur
© deze uitgave 2025 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen
De fictieve personages hebben niets te maken met echte levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en onbedoeld.
Alle rechten voorbehouden. x
www.AlfredBekker.de
Volg ons op Facebook:
https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/
Volg ons op Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Naar de blog van de uitgever!
Blijf op de hoogte van nieuwe releases en achtergrondinformatie!
https://cassiopeia.press
Alles over fictie! NL
Hoofdstuk 1
In de bergen fluistert de wind door de dennenbomen en draagt de echo van een eenzaam geweerschot. De natuur houdt even haar adem in als de oude gouddelver Dusty Jenkins op de grond valt, zijn ogen wijd opengesperd en één hand stevig om het handvat van zijn houweel geklemd. Ondanks de ruwe rimpels en de ouderdom die het leven in zijn gezicht hadden geschreven, is er een vonk van ongebreidelde trots in de uitdrukking van zijn dode ogen.
"Verdomde bergen," mompelde Texas Ranger Tom Carringo terwijl hij met de teugels van zijn trouwe ros Dexter speelde. De zon ging langzaam onder, baadde de rotsachtige landschappen en gelige grassen in een vurig oranje kleur en wierp lange, donkere schaduwen over de grond.
Naast hem keek Oude Harry door zijn versleten bril en kauwde op een dun grassprietje. De jaren hadden hem gebogen, maar hij was scherpzinnig en taai gebleven. "Er is meer dan ruwheid als een man als Dusty Jenkins dood in een gat ligt," merkte Harry spugend op.
Tom knikte en stapte van zijn paard. Hij naderde het lichaam voorzichtig, als een prediker die een bedehuis binnengaat. Zijn arendsogen bewogen onophoudelijk rond onder de brede rand van zijn hoed, op zoek naar aanwijzingen. "Als Dusty liet doorschemeren dat hij op iets groots was gestuit, dan heeft hij dat met zijn leven moeten bekopen."
Ze bogen zich over Dusty's lichaam. Oude Harry haalde een klein notitieboekje uit Jenkins zak, vol met gekrabbelde aantekeningen en tekeningen. "Het lijkt erop dat hij echt een goudader heeft gevonden," mompelde hij.
Tom Carringo sloeg zijn ogen op en staarde in de ondergaande zon. Een gevoel van plicht en rechtvaardigheid vlamde in zijn borst. "We moeten deze moordenaar vinden. En we moeten ervoor zorgen dat deze vondst niemand anders ten goede komt dan de rechtvaardige erfgenamen."
*
Hoofdstuk 2
Zelfs toen de schaduwen van de nacht zich over het landschap sloten, spitsten de oren van alle aanwezigen zich bij het naderende geluid van hoeven. Plotseling kwam er een ruiter tevoorschijn uit de naderende duisternis, een jonge vrouw met strenge, vastberaden ogen, wier blik onmiddellijk op Dusty's lichaam gericht was. Ze droeg een reistas op haar zadel.
"Wie is daar?" riep Tom terwijl hij even naar zijn revolver greep voordat hij de figuur herkende en zijn vingers losliet.
"Mijn naam is Emma Jenkins," zei ze resoluut. "Ik ben Dusty's dochter." Ze sprong uit het zadel. "Pap!" riep ze, terwijl ze zich over de dode man boog. Toen snikte ze.
Een stille verbazing verspreidde zich over Toms gezicht. Oude Harry trok zijn wenkbrauwen op en spuugde het overgebleven grassprietje uit. "Een dochter, zegt u?" vroeg hij nieuwsgierig.
Emma hief trots haar hoofd op en nam het boek met haar vaders tekeningen en aantekeningen uit Harry's hand. "Hij heeft me zijn fortuin en zijn geheimen nagelaten. En ik heb recht op elk stukje goud dat hij gevonden heeft."
"Waar kom je zo plotseling vandaan?"
"Waarom?"
"Ik heb u nog nooit in de buurt gezien."
"Ik was in het Oosten," zei ze. "Met het goud dat mijn vader vond, betaalde hij een school waar ik naartoe ging. Nu wilde ik hem bezoeken."
Tom en Harry wisselden een snelle blik vol vragen en onuitgesproken vermoedens. De nacht was nog jong en vol mysteries die wachtten om opgelost te worden. Midden in de wildernis begonnen Texas Ranger Tom Carringo en Old Harry een jacht op de moordenaar die ingewikkelder zou worden dan ze zich ooit hadden kunnen voorstellen.
Ze wees naar haar vader.
"Wie heeft dit gedaan?"
"Daar komen we wel achter."
"Ik ga met jullie mee! Omdat ik erbij wil zijn als deze moordenaars boeten voor wat ze hebben gedaan!"
De heldere, vastberaden stem van Emma Jenkins vervaagde in de koele avondlucht toen een vuile, roodbruine wind opstak en stofwolken over het pad van hun aankomst blies. Tom Carringo liet zijn bezwete hoed weer in zijn nek vallen en keek haar strak in de ogen terwijl Old Harry naar het boek bleef kijken.
"Weet je wat je te wachten staat?" vroeg Tom uiteindelijk, terwijl hij een stap dichter naar Emma toe deed. "Dit is geen spelletje. Je vader heeft de rijkdommen van de aarde met bloed en zweet veroverd - en nu lijkt het erop dat iemand anders ook zijn deel wil."
Emma hield haar blik vast en kruiste haar armen voor haar borst. Haar smalle kin trilde bijna onmerkbaar, maar haar ogen straalden dezelfde trots uit als haar vader. "Daar ben ik me volledig van bewust, Ranger. Mijn vader heeft me veel dingen geleerd. Als je zijn moordenaar wilt vinden, dan is het logisch dat ik je help."
Oude Harry lachte droogjes en sloeg met zijn vlakke hand op het perkament. "Het meisje heeft charme, dat moet ik haar nageven - en misschien ook een beetje brutaliteit." Hij stelde zijn bril bij en knikte toen instemmend. "Laat haar ons helpen, Tom. Als iemand recht heeft op het goud, dan is zij het wel."
Tom onderdrukte een trekje in zijn mondhoeken en haalde diep adem. Het risico om een jonge vrouw mee te nemen in de wildernis en de gevaren van een moordjacht spraken hem niet aan - maar iets in haar vastberadenheid deed hem zijn bedenkingen opzij zetten.
"Oké, Emma Jenkins," zei hij uiteindelijk, terwijl hij zijn hand naar haar uitstak. "Jij bent onze partner. Maar let op: dit wordt moeilijker dan goudzoeken. En het kan ons allemaal duur komen te staan."
Emma nam de hand van de ranger stevig vast en knikte. "Ik ben er klaar voor."
*
Hoofdstuk 3
De eerste stralen van het ochtendlicht verlichtten het kamp waar het drietal was gaan liggen om uit te rusten. De geur van zwarte koffie vulde de lucht terwijl ze hun plan bespraken. Tom en Harry knielden over een ruwe kaart van het gebied dat Jenkins had achtergelaten, terwijl Emma bij het vuur zat en naar hen luisterde.
"Dusty's aantekeningen blijven wijzen naar deze plek hier," mompelde Tom, wijzend naar een ongemarkeerde plek in de bergen, omgeven door vreemde kruizen. "Iets dwong hem daar lange tijd te blijven."
"Dat wordt onze volgende bestemming," zei Harry, terwijl hij de kaart dichtsloeg. "Maar we moeten voorzichtig zijn. Degenen die Dusty gedood hebben, kunnen net zo goed nog steeds in de schaduw op de loer liggen."
Emma stond op en voegde zich bij de twee mannen. "Zullen we meteen vertrekken?"
"Ja," antwoordde Carringo en keek haar toen onderzoekend aan. "Maar Emma, als we onderweg aangevallen worden... weet jij hoe je een wapen moet gebruiken?"
Emma glimlachte een beetje melancholisch terwijl ze een kleine, maar goed onderhouden Colt uit haar reistas haalde. "Mijn vader heeft me goed voorbereid."
Tom knikte tevreden. "Goed, dan gaan we rijden."
*
Hoofdstuk 4
Ze reden over het smalle pad dat dieper de bergen in leidde terwijl de zon boven hun hoofden opkwam. De lucht werd koeler, de schaduwen van de bomen langer. Vogels tsjilpten vrolijk in de boomtoppen, terwijl het geluid van een waterval in de verte een rustgevend achtergrondgeluid maakte.
Plotseling stopte Oude Harry abrupt en stak een hand uit om de anderen te waarschuwen. Er bewoog iets onder een overhangende rots. Tom trok zijn revolver en Emma volgde zijn voorbeeld, op haar hoede.
"Kom tevoorschijn!" riep Tom streng in de duisternis die onder de rots op de loer lag. "We willen jullie geen kwaad doen, maar we schieten als jullie ons dwingen."
Er klonk een zacht gegrinnik en twee mannen stapten naar buiten, hun gezichten bedekt met stof en vuil. Ze droegen versleten kleren en straalden het ruige zelfvertrouwen uit van mijnwerkers die meer dan een dag in de zon hadden overleefd.
"U bent op zoek naar goud, hè?" vroeg een van de mannen met een wrange grijns. "Wacht dan maar eens af wat voor gezelschap je daar hebt..."
Met een klap trok hij een revolver uit zijn riem - en in de verte weerklonk het geluid van naderende hoeven. "Wij zijn niet de enigen die deze schat willen," fluisterde Old Harry somber terwijl ze zich opmaakten voor de komende confrontatie.
De waanzin was begonnen - en de race om de goudader van Dusty Jenkins zou meer dan een handvol levens kosten.
*
Hoofdstuk 5
De stilte die volgde op de schamele grijns van de man was zo dik dat je een speld had kunnen horen vallen. Elke spier in Toms lichaam spande zich aan en hij klemde de revolver in zijn hand nog steviger vast. Gewond vertrouwen en een onwankelbare vastberadenheid werden in zijn ogen weerspiegeld.
En toen kwam het lawaai.
Het gedonder van hoeven werd luider en zes ruiters kwamen uit de schaduwen van het bos tevoorschijn. De mannen die zich onder de rots hadden verstopt, trokken zich terug, hun wapens getrokken. De nieuwkomers droegen stoffige bandana's over hun gezicht, hun ogen glinsterden van hebzucht.
"Daar zijn de Rangers en het vrouwtje!" riep een van de aanvallers, een gespierde man met een zwartgekleurde hoed. "Pak haar, jongens!"
