Erhalten Sie Zugang zu diesem und mehr als 300000 Büchern ab EUR 5,99 monatlich.
Silver Creek. Een naam die voor veel mensen klonk als een belofte, maar net zo goed een waarschuwing had kunnen zijn. Het stof danste in het avondlicht en elke stap van het paard van de eenzame ruiter voelde het broze gefluister van de droge grond. De straat, omzoomd met hobbelige houten gebouwen, leidde recht naar het hart van de stad, waar de drukte van de saloons en winkels, die al zichtbaar waren in het schemerige licht, zich ontvouwde. De saloon "Red Dust" was 's avonds het centrum van het leven. Binnen genoten de mannen, soldaten van fortuin en cowboys, van een goed glas whisky en pokerkaarten, en de stemming wisselde gemakkelijk tussen joviaal gelach en dreigende vechtpartijen. Old Sam, de eigenaar van de saloon, was een reus van een man, met een gezicht vol littekens en een onverstoorbare kalmte die hij had verworven gedurende vele jaren van hard leven in Silver Creek.
Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:
Seitenzahl: 57
Veröffentlichungsjahr: 2025
Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:
De ijzerharde weg van Ethan Hart: Western
Copyright
Hoofdstuk 1: De aankomst
Hoofdstuk 2
Hoofdstuk 3
Hoofdstuk 4
Hoofdstuk 5
Hoofdstuk 6
Hoofdstuk 7
Hoofdstuk 8
Hoofdstuk 9
Hoofdstuk 10
Hoofdstuk 11
door NEAL CHADWICK
Een CassiopeiaPress-boek: CASSIOPEIAPRESS, UKSAK E-Books, Alfred Bekker, Alfred Bekker presents, Casssiopeia-XXX-press, Alfredbooks, Bathranor Books, Uksak Sonder-Edition, Cassiopeiapress Extra Edition, Cassiopeiapress/AlfredBooks en BEKKERpublishing zijn imprints van
Alfred Bekker
© Roman door Auteur
© deze uitgave 2024 door AlfredBekker/CassiopeiaPress, Lengerich/Westfalen
De fictieve personages hebben niets te maken met echte levende personen. Overeenkomsten in namen zijn toevallig en onbedoeld.
Alle rechten voorbehouden.
www.AlfredBekker.de
Volg me op Facebook:
https://www.facebook.com/alfred.bekker.758/
Volg me op Twitter:
https://twitter.com/BekkerAlfred
Naar de blog van de uitgever!
Blijf op de hoogte van nieuwe releases en achtergrondinformatie!
https://cassiopeia.press
Alles over fictie! xx NL
De zon was niet veel meer dan een gloeiend oog aan de horizon toen de eenzame ruiter over de stoffige weg reed en het silhouet van Silver Creek in zicht kwam. Het stadje, ooit een nederig nest aan de grens van het onbekende, was geëvolueerd tot een kruispunt van leven, vol hoop en gebroken dromen.
Silver Creek. Een naam die voor veel mensen klonk als een belofte, maar net zo goed een waarschuwing had kunnen zijn. Het stof danste in het avondlicht en elke stap van het paard van de eenzame ruiter voelde het broze gefluister van de droge grond. De straat, omzoomd met hobbelige houten gebouwen, leidde recht naar het hart van de stad, waar de drukte van de saloons en winkels, die al zichtbaar waren in het schemerige licht, zich ontvouwde.
De saloon "Red Dust" was 's avonds het centrum van het leven. Binnen genoten de mannen, soldaten van fortuin en cowboys, van een goed glas whisky en pokerkaarten, en de stemming wisselde gemakkelijk tussen joviaal gelach en dreigende vechtpartijen. Old Sam, de eigenaar van de saloon, was een reus van een man, met een gezicht vol littekens en een onverstoorbare kalmte die hij had verworven gedurende vele jaren van hard leven in Silver Creek.
De sheriff werd vaak buiten het kantoor van de sheriff gezien, zijn hand nonchalant rustend op de kolf van zijn pistool, altijd alert. Sheriff Dawson, een man met een oprechte houding en nuchtere kalmte, was de ruggengraat van de stad. Zijn twee hulpsheriffs, Barnes en Kelly, waren altijd in de weer, altijd op zoek naar problemen of een onrustige cowboy die te veel had gedronken en in de problemen wilde komen.
In het "Silver Star Hotel" zorgde mevrouw Thompson voor de aangename voorzieningen van de gasten op doorreis, terwijl het bordeel aan de overkant, gerund door de vastberaden Madame Jolie, een plek van plezier en geheime verlangens was. De geanimeerde dames en saloonmeisjes, zoals de soepele Rosie en de gepassioneerde Clara, wisten hoe ze hun gasten van dienst moesten zijn en hen een onderbreking te geven van hun dagelijkse strijd.
De winkel van Mr. Higgins had alles wat je nodig had voor het dagelijkse leven en overleven op de prairie. Tussen meel en bonen, overhemden en zadelzeep kon je altijd een praatje maken en bijpraten over het laatste nieuws uit de stad.
Het station markeerde de hartslag van de stad, het constante komen en gaan, de onvermoeibare samenkomst van de meest uiteenlopende lotsbestemmingen. Spoorwegarbeiders, kolonisten met grote dromen en louche figuren kwamen hier allemaal samen op zoek naar de volgende stap in hun avontuur.
En dan was er nog de bank, gerund door Mr Johnson, een gebouw van hoop voor sommigen, van verleiding voor anderen. Verhalen over overvallen en verloren fortuinen zweefden door de stad als spoken uit vervlogen tijden.
Te midden van al deze bedrijvigheid en verborgen spanning kwam hij de stad binnen - de eenzame ruiter. Zijn gezicht ging schuil in de schaduw van zijn hoed en hij straalde een mysterieuze aanwezigheid uit die de aandacht trok zonder dat hij een woord hoefde te zeggen. De mensen die hem zagen, voelden dat er met zijn komst iets nieuws was begonnen. Wat er ook achter zijn grijze ogen schuilging, het was een geheim dat klaar was om onthuld te worden en het stadje Silver Creek zou nooit meer hetzelfde zijn.
Het decor was klaar. De mensen gingen door met hun werk, zich niet bewust van wat komen ging. Maar diep in het hart van Silver Creek, waar de schaduwen langer werden en de blikken scherper, wist iedereen dat de verhalen van een eenzame ruiter vaak dieper reikten dan alleen de heuvels achter de stad.
De lucht was zwaar van onheil en de eerste wind van verandering blies door de straten. De eenzame ruiter had zijn weg gevonden en met hem kwam de belofte van avontuur en het risico van het onbekende. Spoedig zou niets in Silver Creek meer hetzelfde zijn.
De eenzame ruiter stuurde zijn paard rustig over de hoofdweg, zijn ogen, zo scherp als de blik van een adelaar, reisden over het landschap voor hem. Schijnbaar onverschillig, maar met een innerlijke alertheid, observeerde hij de kleine details - de vermoeide boer die terugkwam van een zware dag oogsten, de geïntimideerde jongen die met grote ogen naar de vreemdeling staarde, en de ontspannen maar altijd aanwezige spanning in de lucht.
Zijn paard, een edel dier met een nachtzwarte kleur, draafde zelfverzekerd in de richting van de saloon. De eenzame ruiter wist dat er binnen meer op hem wachtte dan alleen drank en kaartspelletjes. Saloons waren informatiecentra, instincten leidden mensen naar gesprekken en hun stroom wemelde van de geheimen.
Oude Sam zag hem het eerst. Het gesprek in de krakerige bar met houten panelen verstomde langzaam toen de ruiter door de deur stapte. Het licht van de langzaam ondergaande zon wierp een dramatische schaduw op zijn gezicht, wat zijn verschijning nog imposanter maakte. Hoedenmaker, de oude pokergokker, hield zijn hand dicht tegen zijn hart en de muziek van de stoffige piano stierf weg met een dissonante beat.
Hij stapte naar de bar, nam zijn hoed af en de beweging onthulde een opvallend gezicht met doordringende grijze ogen die de ziel van een man leken te doorboren. Zijn nonchalante tred toonde geen haast, maar wel een doelgerichtheid die respect en een beetje angst inboezemde.
"Wat zal het zijn, vreemdeling?" vroeg Old Sam met zijn diepe, norse stem.
"Whisky," was het korte maar krachtige antwoord.
Terwijl Old Sam een glas vulde, onderbrak Rosie, een van de saloonmeisjes, hem met haar gebruikelijke ondeugende glimlach. "Eerste keer hier, cowboy?"
Een nauwelijks waarneembaar knikje was de enige reactie die ze kreeg, maar Rosie kon voelen dat achter deze uiterlijke stilte verhalen schuilgingen die even prikkelend als gevaarlijk konden zijn. Het was voor haar een spel om uit te vinden wie deze eenzame ruiter was en wat hem naar Silver Creek had gebracht.
Met een stevige greep op het whiskyglas nam hij een lange, diepe slok terwijl zijn ogen kort over de mensen aan de bar dwaalden. Alle gezichten droegen het stempel van een hard leven, getekend door de zon en het zwoegen op de prairie. Maar de sheriff, die in een hoekje zat en de nieuwkomer nauwkeurig bekeek, hield zijn blik langer vast.
Sheriff Dawson stond langzaam op en schoof zijn stoel naar achteren. "Het lijkt erop dat je op een missie bent, vreemdeling."