De Minsch - Eine kölsche Anthropologie - Jakob Boch - E-Book

De Minsch - Eine kölsche Anthropologie E-Book

Jakob Boch

0,0

Beschreibung

Was wissen Sie über Hätz, Fööß, Ottekolong, Fisematentche, Platzjabbeck oder Schossee? Und was bedeuten sie im Leben eines Kölners? In diesem Büchlein wird in unverwechselbarer und origineller Weise die Natur des kölnischen Menschen entschlüsselt. Der Leser lernt wesentliche Aspekte von Anatomie, Kultur, sozialer Natur und Habitat des homo colonensis kennen. Wie selbstverständlich wird das vom Autor Jakob Boch in der literarischen Form der Rümscher gestaltet, den kölschen Reimen. Das Versmaß ist dabei flexibel angelegt, denn: Et hät noch immer jot jejange!

Sie lesen das E-Book in den Legimi-Apps auf:

Android
iOS
von Legimi
zertifizierten E-Readern
Kindle™-E-Readern
(für ausgewählte Pakete)

Seitenzahl: 68

Veröffentlichungsjahr: 2025

Das E-Book (TTS) können Sie hören im Abo „Legimi Premium” in Legimi-Apps auf:

Android
iOS
Bewertungen
0,0
0
0
0
0
0
Mehr Informationen
Mehr Informationen
Legimi prüft nicht, ob Rezensionen von Nutzern stammen, die den betreffenden Titel tatsächlich gekauft oder gelesen/gehört haben. Wir entfernen aber gefälschte Rezensionen.



Inhaltsverzeichnis

I. Anatomie: Pack mich nit aan!

Kopp un Jeheens

Visaasch

Auge

Nas

Schnüss

Hals

Knoche

Bross

Ärm

Häng

Huck

Rögge

Hätz

Buch

Fott

Futz

Bein

Fööß

II. Kultur: Mer sin doch kein Diere!

Carnevall

Dessäng un Diffizil

Toilette maache

Ottekolong

Portemonnaie

Parapluie

Kröcke

Rollator

Trompett

Bukett

Puree un Kompott un Himmel un Ääd

III. Soziale Natur: Loss mich en Rauh!

Fisematentche und Fisternöll

Kavaleer

Charakter

Kapitoleere

Komitee

Kurasch

Madamm

Platzjabbeck

Scharmant

Pusseere

IV. Habitat: Mer blieve wo mer sin!

Wunnung

Schäselong

Klo

Quarteer

Schossee

Trottewar

I. Anatomie: Pack mich nit aan!

Kopp un Jeheens

Janz bovve hät de Minsch singe Kopp

Dä setz beinah wie anjewaachse drop

Em Altdeutsche hät mer för de Kopp Häuv jesaat

Dat Jeheens dodren es för zom Denke parat

En Zeer för de Kopp, dat es doch klor

Es nit en Plaat, nä, ne Kopp voll Hoor

Met kann met dem Kopp vill Sache verbinge

Zem Beispill met schänge, lovve un singe

Mem necke odder schöddele jo odder nä mer säht

Jod Arbeit deit einer, dä Näl met Köpp mäht

Wasser-, Eier-, Plate-, Schofs- un Piefekopp sin zom schänge

Zom Trus säht mer: Loss de Kopp nit hänge

E Scheni hät vill Jeheens em Kopp

Un wä domm es, dä hät einfach de Kopp op

Ne Kopp jitt et och beim Kappes un Schlot

Un de Köpp vum Sparjel schmecke ärch jod

Wä mem Kopp an Dör odder Wand deit lusche

Es nit ihrlich un deit och jään jet fusche

Wä singe Kopp för andere hinhalde deit

Dä es jän för andere zem hölpe bereit

Off säht mer, do steit mer de Kopp nit noh

Ich ben nit jod drop, für sujet ben ich nit do

Em Kopp hät de Minsch zem denke sing Jeheens

Vöre un nevve der Fassad es noch ander Jedöns

Et Jeheens steuert all sing fünnef Senne

Un deit alles em Minsch jod kenne

Lore schmecke, rüsche, höre un föhle

Et leet de Huck arbeide bei Hetz un em Köhle

Wann ding Jeheens jestorve es, dun bedenke

Ding Orjane, wann do dut bes, kannste verschenke

Lache krische schwade,fleute un singe

Kann ohne Jeheens keinem jelinge

Et Jeheens kann ne Masse Sache bewäje

Dat sorch, dat et Blot dorch de Odere deit fäje

Alle Orjane krijje vun im de Marsch jeblose

Selfs e Fützje kannste ohne it nit loße

Och deit et vill jäje Malätzichkeit

Un et well nit, dat de Minsch nor ligge deit

En Stell em Jeheens es för Sex, dun nit laache

Wann die dut es, kannste keine Kinder mieh maache

Manche Professor hät nor sing Fach em Senn

Söns weiß hä nix, un dat es schlemm

Et Jitt och Minsche die han ne Futz em Kopp

Denne ehr föhrnehm dun es ävver nor ne Flopp

Visaasch

Visaasch, französisch visage, hät mer för et Jeseech üvvernomme

Un es domet op de Usdrock odder Bleck vun de Auge jekumme

De Visaasch es mehschtens vum janze Minsch de Fassad

Mer erkennt dodren vill vun dem, wat de Minsch alles jemaat

De Visaasch hät mer vör e am Kopp

Un es mem Hals om Liev bovvedrop

Off wäde jezupp de Augebraue

Zo nem schmale Strich vun de Mädcher un Fraue

Met Wimperdusch, Lidstrech dezent bemolt

Süht de Visaasch us wie jrad üvverhollt

Et jitt Minsche, die loße sich üvverall Löcher eren maache

Öm Ring un Schmuck en der Visaasch zo drage

En Nasflöjel, Leppe, Augebraue un Zung

An Backe, Kenn un Ohre süht mer et bei ald un jung

Met su vill Metall wäde die nit mieh bejrave

Nä, die dun se einfach zem Schrottplatz drage

Et bovverste vun der Visaasch es de Sten

Wat mer dohinger denk, do loort keiner eren

Visaasch es hück ne Schängname för et Jeseech

Weed jebruch för Frau, Mann, Jung odder Weech

Hoor em Jeseech lööt sich stonn manche Mann

Weil hä dem Baat odder Schnäuzer vill Forme jevve kann

Om Kopp waaße normalerwies vill mieh Hoore

Nor de Käls han se off flöck widder verlore

Andere Käls dun sich de Kopp selvs raseere

Un met Öl odder Pomat düchtich enschmeere

Dann jede Plaatekopp muss jlänze wie Speck

Wie frech poliert, janz ohne Dreck

Hoore künne waaße in allerlei Färve

En schwatz, blond, brung ov rut deit mer se erve

Em Frisörjeschäff künne se alles Müjjeliche maache

Nom Wunsch de Kunde de dollste Saache

Met Zöpp, Pädsstätz, Locke, Hahnekamm odder Scheitel

Läuf manch eine eröm, fingk sich schön un es eitel

Su weiß de Minsch, ich han e Jeseech wie keiner

Ming extra Woosch vum Visaaschdesseiner

Auge

Bei der Visaasch loort mer et eesch no de Auge

Öm dren zo lese, op de Minsch deit jet dauge

Manche Visaasch muss en Brell drage öm zo sinn

Och Haffschale beim Lohre sin off ne Jewenn

Ejal op se hell sin, brung, blau odder schwatz

Op de Bleck treu es wie vun Hungk odder Katz

Wann et Sandmännche der jet en de Auge kipp

Dann es et schön, wann et Bett es nit wick

Op einer jod drop es odder ärch en Raasch

Kammer off an de Auge sin en der Visaasch

De Bleck vun manche Auge söke einem sing Erbärmde

Och künne se loore, als welle se einer ömärme

Spetz wie Dolche künne Blecke sin, un kapott maache

Leever sind mer Auge, die strohle un eine anlaache

Et jitt Auge die schiele, die Minsche dummer ärch leid

Weil mer nit weiß, wat för e Auch eine anloore deit

Jraue odder jröne Augestar sin schlemm Sache

Dat kann de Auge dröv odder och blind maache

Auge künne bei Troor odder Ping knatsche Wasser un Rotz

Beim Lache verjeeße se off Trone un do mähs en de Botz

E Auch op jet werfe, heiß, dat loor ich mer an

Et künnt jo sin, dat mer et jod bruche kann

Ne Augebleck kann koot sin odder en Iwichkeit dore

Nor ne Momang, un an de Uhr vörbei künne Auge lore

Met de Wimper maache Lück off jecke Saache

Und dun se met künsliche Hoor iwich lang maache

Subaal dann domet jeklappert wed, wann de deis verzälle

Deit dinge Verzäll kein jroße Roll mieh spille

Wammer möd es, klappe Auge zo, mem Wachsin es Schluss -

Bevör der dat beim Autofahre passet, mach de Motor us!

Ne Elefant em Auch han, dat es ne fiese Dress

De Augedoktor hölp der, bes dä erus jenomme es

Et jitt och e blau Aug wat mer nit kann verdrage

Weil en Fuss einem e Bläuche hät jeschlage

E Höhnerauch am Foß,, met dem kammer nix sinn

Domet muss mer jonn zo de Foßfläjerin

Dä hät de Auge zojemaat weed ald ens jesaat

För eine, dä jestorfe es, un kütt en et Jrav

Su künne de Auge vill zeije vum Minsch

Op einer hellwach es odder einfach janz fimpsch

Pass op ding Auge op, die sin ne jroße Schatz

Wann de blind bes, es de Welt nor noch schwatz.

Nas

Ne Toon hät de Minsch medde en singer Visaasch

Dä hät ne Rögge un zwei Lösche un heiß einfach Nas

Dorch de Nas deit mer odeme un met ehr ruche

För söns irjendjet es de Nas kaum zo jebruche

Se es för de Brell ehre faste Plaatz

De Intellejensverstärker en dinger Fratz

De Nas kann vill Forme han, hät och vill Name

Mer höt Knöll, Flötsch, Jivvel un Jörk för se sage

Manche Nas es schmal un schärf wie en Kling

Et jet Nase wie ne Jivvel, andere jonn bal bes op et Kenn

Bei ner Himmelfahrtsnas zeich de Nasespetz no bovve

Ner Boxernas han se zo vill op de Nas jejovve

Hät mer ne Schlach op de Nas jekräch

Dann es se am blode, dat es keinem räsch

En Schnapsnas es rut, deck odder jedrunge

Die hät vill zo off de Wäch no nem Koote jefunge