7,99 €
Mehr erfahren.
- Herausgeber: Bedrettin Şimşek
- Kategorie: Geisteswissenschaft
- Sprache: Polnisch
Niezwykła opowieść o tym, jak Bóg stworzył wszechświat według diabła.
Wyjątkowy przykład literackiej archeologii autorstwa Bedrettina Simseka, który można porównać jedynie do Ewangelii Judasza. Odmienne, ironiczne spojrzenie na najstarszą historię świata, która w satyrycznym tonie opowiada o sekretnym życiu diabła.
Powieść odtwarzająca stylizowany, niepowtarzalny ton gnostyków, ozdobiona metaforami, prezentująca bogactwo obrazów oszczędnym językiem. Ma nie tylko głębokie znaczenia, ale potrafi też być zabawna.
Historia Adama i Ewy była opowiadana niezliczoną ilość razy przez różnych autorów. Wszystko było jak powtórzenie tego, co zostało powiedziane w świętych księgach. Ale tym razem role się zmieniają, rolę Jezusa przejmuje diabeł, który naśladuje jego styl, mówi tak jak on, czyni cuda, ale jakoś nie może zostać ukrzyżowany.
Podobnie jak Judasz Iskariota, który chciał odzyskać swoją reputację w nowo odkrytej Ewangelii Judasza, Diabeł, który zawsze jest oskarżany, ale nigdy nie może się bronić, przedstawia nam swoją własną Biblię w tym dziele. Mówi nam prawdę z własnej perspektywy i wykazuje odwagę, by sprzeciwić się Bogu i powiedzieć: "Nie, to nie jest to, co się stało, to jest to, co się stało”.
W ten sposób, podczas gdy po wiekach staje się jasne, dlaczego Bóg ustanowił zakaz i dlaczego ten zakaz został naruszony, sam diabeł odpowiada na pytania pozostawione bez odpowiedzi przez święte księgi i proroków.
Dla tych, którzy tęsknią za prawdziwą literaturą o wartości intelektualnej.
Das E-Book können Sie in Legimi-Apps oder einer beliebigen App lesen, die das folgende Format unterstützen:
Veröffentlichungsjahr: 2024
Ähnliche
Bedrettin Simsek
Wypędzenie Adama i Ewy z nieba według Diabła
Przedmowa
ZAKAZ TRWA DO DZIŚ!
Jak dokładna jest nasza wiedza o najsłynniejszej parze świata, Adamie i Ewie? Kiedy i przez kogo ta niezwykła historia stworzenia została po raz pierwszy opowiedziana? Dziś wiemy o nich wszystko, co opowiadają religie monoteistyczne, ale nawet w świętych księgach legenda ta wydaje się należeć do gnostyków. Informacje na temat gnostycyzmu i gnostyków są dostępne w Internecie; celem tej przedmowy nie jest ich wyjaśnienie, ale stwierdzenie twierdzenia tej pracy, które brzmi następująco:
„Adam i Ewa” mogą być rozumiani tylko w ramach gnostyckich. Podczas gdy w mitologii gnostyckiej narracja ta jest kompletną historią, w wersji biblijnej została przekształcona w prosty tekst, pozbawiony przyczyny i skutku, w którym Bóg testuje posłuszeństwo swoich sług. Celem tej pracy jest zrekonstruowanie historii „Adama i Ewy” w sposób, który nada jej prawdziwe znaczenie. Można to postrzegać jako rodzaj literackiej archeologii. Ponieważ historie mające tysiące lat historii są jak starożytne artefakty. Nigdy nie pozostają takimi, jakimi były na początku. Muszą również zostać przywrócone. W przypadku mitu o Adamie i Ewie, czego dziś brakuje lub co zostało utracone? Z pewnością jest to głęboka prawda, która zawsze pozostawała tajemnicą, o której mówili gnostycy. Jest to gnoza, która prowadzi zarówno do zbawienia, jak i zniszczenia, i która nadaje nazwę drzewu wiedzy, którego owoc jest zabroniony. W rzeczywistości gnostycy zostali zniszczeni z tego samego powodu, dla którego Adam i Ewa zostali wygnani z raju, a podczas gdy historia Adama i Ewy stała się rzeczywistością, gnostycyzm został wymazany z pamięci ludzkości. Ponieważ zakaz, który Bóg nałożył w raju, został również nałożony na ziemię przez religie monoteistyczne. Ten sam zakaz obowiązuje po dziś dzień. To, czego nigdy nie wolno poznać ani wypowiedzieć, to głęboki sekret, który gnostycy ukrywali za zasłoną tajemnicy, a nawet dzisiaj nie można ujawnić tego sekretu bez ryzyka, że zostanie przeklęty tysiąc razy. Osiągnięcie Gnozy w dzisiejszych czasach oznacza popełnienie grzechu Adama i Ewy, złamanie zakazu, stanie się grzesznikiem, skosztowanie tego samego owocu, ponowne wygnanie z Raju.
Adam i Ewa” byli mitem, który gnostycy uczynili podstawą swojego mitu. Drzewo Wiedzy reprezentowało Gnozę. Historia ta została odwrócona do góry nogami i umieszczona w świętych księgach religii monoteistycznych. W rzeczywistości gnostycka wersja wychwala przekroczenie zakazu, podczas gdy pisma święte wpajają posłuszeństwo Bogu. Podczas gdy gnostycy uważają Ewę za lepszą od Adama, Pismo Święte potępia Ewę. W gnostycyzmie wąż jest gloryfikowany w niektórych miejscach, a diabeł w innych. Dlaczego tak się dzieje? To, co rozumiemy przez przywrócenie historii Adama i Ewy, to odpowiedź na wszystkie te pytania i postawienie ich na swoim miejscu. Chodzi o odkrycie utraconej esencji mitologii i przedstawienie jej czytelnikowi we współczesnej interpretacji.
Adam i Ewa był prawdopodobnie tekstem gnostyckim, a kiedy został wykorzeniony, jego przesłanie zostało utracone. Dlatego historia ta musiała zostać zreorganizowana w taki sposób, aby to przesłanie mogło zostać ponownie przekazane. To właśnie stara się zrobić Bedrettin Simsek w tym dziele.
Sprytny, dowcipny diabeł i Ewa, która zastanawia się nad przyczyną wszystkiego i zadaje pytania, są umieszczeni w dziele jako literacka konieczność, aby książka była zabawna i zabawna.
Ta książka jest poświęcona gnostykom, którzy cierpieli w przeszłości za swoje zaangażowanie w gnozę, którzy zostali zniszczeni, a następnie zapomniani.
1
Wszechświat został stworzony
Na początku nie było niczego; potem z tej nicości narodził się Bóg i powiedział: „Niech mój język stanie się obrazem” i tak powstał wszechświat.
Ale w tym pierwszym momencie twórczej myśli wszystko było niewidoczne w ciemności, pod zasłoną tajemnicy. Nagle zasłona została rozdarta i pojawiło się światło. Gwiazdy zapalały nim swoje lampy, jedna po drugiej, przesuwając się i płynąc w powodzi światła. W ten sposób powstały galaktyki, wiszące jak naszyjnik bogactwa na szczycie wszechświata. Z nich Bóg stworzył zachód słońca, gwiazdę wieczorną i stworzył kopułę nieba z niebieskiego kryształu, aby je pomieścić. A kiedy spojrzał w dół na swoje stworzenie, zobaczył, że nie ma nic poniżej. Stworzył ziemię i umieścił na niej zwierzęta, aby ziemia mogła być ziemią. Wszystko uporządkował. Umieścił ryby pływające w powietrzu do wody i ptaki latające w powietrzu do wody. Potem Bóg zechciał; stworzył anioły, wcielając formy świetlistej materii; umieścił drabiny światła między ziemią a niebem, aby mogły wznosić się i schodzić. Nad niebiosami zawiesił planety z kryształu, promieniujące oślepiającym blaskiem. Pod tęczami umieścił plaże ozdobione kolorowymi koralowcami, morza, w których fale docierały do brzegu z magicznymi szmerami, rzeki srebra, najrzadsze rośliny i drzewa. Kwiaty wznosiły się krok po kroku wśród niebiańskich skarbów i opadały na ziemię w ulewie. W końcu, gdy jego praca została wykonana, Bóg zobaczył, że wszystko jest zgodne z jego wizją i udał się na spoczynek.
2
Adam został stworzony
Chociaż wszystkie elementy były na swoim miejscu i lśniły w blasku, czegoś brakowało. Bóg nakazał więc Azraelowi odnalezienie życia i przywrócenie go. Azrael znalazł meteoryt, który spadł z planety Mars. Bóg zamienił meteoryt w ziemię i najpierw stworzył Drzewo Poznania Dobra i Zła i zasadził je w najwyższym miejscu w niebiosach. Następnie z tej samej gleby stworzył ciało dla duszy, tworząc w ten sposób Adama.
Wszyscy archaniołowie byli w pokoju stworzenia, w tym ulubiony anioł Boga, diabeł.
Chwała Boża pojawiła się w Adamie, gdy w końcu dał mu tchnienie życia. W tym momencie Stwórca był dumny ze swojego stworzenia, a część tej dumy została przeniesiona na Jego sługę.
Ten, który tam był, był tego świadkiem i zawołał: „Stój!”, „Coś jest nie tak”.
Wszyscy aniołowie zamarli.
Gabriel, jeden z archaniołów
„Jak śmiesz! Kto mówi Bogu, żeby się zatrzymał, kiedy stworzenie nie jest nawet ukończone?”, mruknął.
„Widzę, że coś jest nie tak”, powiedział Szatan. Zauważył bowiem, że część Bożych przechwałek przedostała się do tego, co stworzył.
„Przeszkadzasz mi?” zapytał Bóg.
Szatan upadł na ziemię przed Bogiem i błagał Go, aby przestał tworzyć człowieka, jeśli to możliwe.
„Widzę wojny, katastrofy i wiele innych strasznych rzeczy” - powiedział.
Ale Stwórca zignorował go; wrócił do swojej pracy.
Szatan lamentował, wskazał na naczynie ciała i powiedział: „Dusza jest zmarnowana”.
Bóg wznowił swoje dzieło; udoskonalił duszę człowieka pod uderzeniami młota; dał mu serce z ciała, aby osłabić go przed jego dumną stroną. Następnie umieścił człowieka w Raju, w miejscu najbardziej oddalonym od Niego.
Gdy tylko Adam podniósł się na nogi, szukał swego Stwórcy, ale nigdzie Go nie widział. W końcu, myśląc, że Bóg jest przed nim ukryty, poszedł Go szukać, ale głos z wszechświata powiedział:
„Nie szukaj Boga w ten sposób”, ostrzegł. „Bo jeśli znajdziesz Boga, On może cię nie wybrać, ale jeśli Bóg cię znajdzie, z pewnością zostaniesz wybrany”.
Tym razem Adam pomyślał, że jeśli zawoła do Boga, Bóg mu odpowie.
